Húnavaka - 01.05.1999, Page 90

88
H U N A V A K A
Júlíus S. Jónsson og Helga Björnsdóttir búendur í Hólkoti og börn þeirra.
Sitjandi: Júlíus, Ingibjörg og Helga. Standandi: Björn Finnbogi, Gudrún og
Magnús.
smíðað, var efri endi hennar klaufhamar. Ragnheiður var frekar stór
kona og tápmikil. Bar hún með sér mikinn kraft og dugnað, enda gekk
hún í karlmannsverk ef þurftí. Til dæmis batt hún hey og risti torf sem
ekki var talið að aðrar konur gerðu. Þessi sterkbyggða og harðgerða kona
varð skammlíf, dó á skurðarborði á sjúkrahúsinu á Blönduósi skömmu
eftir að hún hafði alið dótturina, sem síðar var skírð nafni móðurinnar
og er nú húsfreyja í Gröf í Víðidal. Ragnheiður mun hafa verið haldin
krabbameini. Þá var Jónas Sveinsson læknir á Blönduósi. Þau hjónin,
Konráð og Ragnheiður, voru komin að Vöglum er þessi örlagaríki at-
burður varð en höfðu, í millitíðinni, búið í Gilhaga frá árinu 1921 til
1931 og fór þá Gilhagi í eyði.
Hólkot
Búið halði verið í Hólkoti frá árinu 1917 en býlið var í rauninni beitarhús
frá Þórormstungu og ákaflega nytjalítið. Húsráðendurnir, JúlíusJónsson
og Helga Björnsdóttir, höfðu byggt sér snotran bæ á hólnum norður af
fjárhúsunum. Var það baðstofuhús, sæmilega rúmgott og eldhús framan
við, aðskilið með timburþili en kjallari var undir og gengið í hann um
stiga úr eldhúsinu. Gengið var frá austri inn í eldhúsið en góður gluggi
var á baðstofuhúsinu sjálfu á suðurstafni og voru þessi húsakynni ákaf-