Húnavaka - 01.05.1999, Page 121

HUNAVAKA
119
úr haldi hjá hreppstjóranum og gerði Óla dálitla skráveifu um leið og
hann þaut fram hjá honum á flóttanum í sögunni Bör Börsson.
Þeir voru ansi skynsamir
Þegar búið var að draga netið yfir tók straumurinn öll völd af okkur og
bar það inn eftir ósnum. Kópurinn vildi aftur á móti til sjávar og endaði
þá í netinu. Þá var gripið til bátsins og rörsins og hann afgreiddur.
Rétt eftir háflóð stöðvaðist netið og var látið liggja þar en róið var inn
fyrir kópana og reynt að hrekja þá í það, Þeir voru ansi skynsamir og þótt
vélabrögð okkar væru útsmogin var eftirtekjan sjaldnast eins og okkur
fundust efni standa til.
Þegar mesta veiðihrinan var afstaðin fann maður hversu gott var að
fara í tjaldið og láta líða úr sér við kliðinn í Birni og suðið í prímusnum.
Þarna var Björn á heimavelli og lét ekki segja sér fyrir verkum. Kaffið hjá
honunt var himneskt við þessar aðstæður. Nestið sem Guðmundur út-
býtti bar húsfreyjunni í Öxl vitni um rausn og fyrirhyggju um flest það
sem þurfti í slíka túra.
Nú hafði maður tíma til að hlusta á Björn. Það virtist veita honum slíka
ánægju að Guðmundur gat ekki orða bundist.
,Ædar þú ekki að fá þér kaffi, Bubbi?“
,Ja, jú, mér liggur ekkert á fyrr en á eftir.“
Það var sem sagt ekki ástæða til að eyða tímanum í að næra sig þegar
maður hafði hlustanda. Eg held að Birni hafi þótt ég nokkuð góður
hlustandi með hæfilegar innskotsspurningar í frásagnirnar sem margar
voru af fyrri veiðiferðum svo og veru hans meðal Mj'vetninga. Þó man
ég fátt eitt sem rætt var í tjaldinu. Skrítið hvað maður gat stundum látið
Björn pirra sig þegar maður taldi sig ekki hafa tíma til að hlusta. Þrálát
norðanátt getur verið hvimleið við vissar aðstæður og haft svipuð áhrif.
Eftir að við vorum mettir og hvíldir var kominn hentugur tími til að gá
hvort nokkur kópur hefði ánetjast. Að því búnu var netið dregið upp og
sett á bílinn með öllu sem því fylgdi. Stundum var það hins vegar látið
liggja áfram og Birni ætlað það verk næstu daga að vitja um það.
Þegar heim kom lá mikið og leiðinlegt verk fyrir Guðmundi, sem var
að flá selinn og spýta skinnin. Þessar veiðiferðir útheimtu mikla vinnu á
sama tíma og annir bóndans voru hvað mestar. Svefntíminn varð því oft
stuttur. Auk þess gaf þetta mjög lítið í aðra hönd en ánægjan var mikil og
hvað gerir maður ekki fyrir hana?