Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.2009, Side 24

Stefnumótamenning?
Hvar sem Svarthöfði drepur niður fæti þessa dagana þurfa allir að tala við hann um stefnumót og einhverja
stefnumótamenningu sem ku víst
vera á ákaflega lágu plani á Íslandi.
Svarthöfði fattar ekki alveg umræðuna
og skilur ekkert í þessu öllu saman
enda hefur hann aldrei á sinni löngu
ævi farið á „deit“ og kemst vonandi
hjá því sem eftir er.
Eftir því sem Svarthöfði kemst næst ganga stefnumót og sú menning sem við þau er kennd út á það að flækja
samskipti kynjanna og gera sam-
drátt fólks erfiðari en hann er nú
þegar. Lokatakmarkið er auðvitað
og hefur alltaf verið smá hopsasa pa
sengekanten og hver heilvita mann-
eskja hlýtur að sjá að til þess að gera
slíkt er óþarfi að fara í gegnum alls
konar þrautir og próf. Strákur sér
stelpu. Stelpa sér strák. Neistar fljúga
og málið er dautt.
Íslendingar hafa aldrei farið á stefnumót og eiga ekkert að þurfa að byrja á því. Allra síst núna í miðri kreppu þar sem við blasir
að allt þetta „deit“ vesen kostar bara
fé, tíma og fyrirhöfn. Að ætla sér að
flytja stefnumótamenningu til lands-
ins er því álíka rökrétt og flytja inn bil-
aða bíla. Þetta er bara drasl sem virkar
ekki og skilar manni seint og illa, eða
bara alls ekki, á áfangastað.
Hingað til hefur bara dugað að fara á barinn eða bara á Laugaveginn, Kringluna eða á internetið. Fólk er
alltaf að finna hvort annað og stofna til
alveg hreint sérdeilis prýðilegra sam-
banda án þess að vera að blanda inn í
það ferli bíóferðum, blómum, konfekti
og kampavíni (hmmmmmmmmm)
á frumstigum málsins. Hvaða gagn
er til dæmis í því að bjóða viðfang-
inu í bíó til þess eins að sitja í myrkri
í tvo klukkutíma og grjóthalda kjafti?
Ekki færir slíkt brölt fólk nú mikið nær
hvort öðru. Eiginlega þvert á móti.
Samdráttur fólks af hinu kyn-inu eða því sama, ef því er að skipta, er lífrænt ferli sem hefur rúllað áfram hikstalaust
alveg frá því forfeður okkar föttuðu að
þeir væru með þumalputta, stukku
niður úr trjánum og byrjuðu markvisst
að rústa jörðinni og byggja efna-
hagskerfi á sandi. Með öllu hjali um
stefnumótamenningu er verið að gera
einfaldasta hlut í heimi flókinn og sú
krafa að fólk fari að para sig saman eft-
ir einhverjum óljósum býflugnadansi
úr Cosmopolitan er galin. Venjulegt
fólk, sem hefur undirgengist þá sjálf-
sögðu skyldu að viðhalda mannkyn-
inu má ekkert vera að svona vitleysu.
Liðið sem er að dunda sér við að búa
til hjörtu í sandinn á ströndinni og
velta endalaust fyrir sér næsta leik í
stöðunni kemur sér aldrei að verki og
hlýtur að enda eitt og biturt í ellinni.
En fyrst og fremst er Svarthöfða auðvitað fyrirmunað að skilja þessa vitleysu vegna þess að hann hefur aldrei þurft að
velta þessu fyrir sér. Hann þarf ekki
annað en brosa og blikka auga og þær
koma bara.
Sandkorn
n Egill Helgason sjónvarpsmað-
ur hefur aldrei fengið boð um
að ganga í karlaklúbba. Bragi
Kristjónsson bóksali spurði Egil
um það í Kiljunni hvort hann
væri frímúr-
ari. Egill
svaraði því til
að svo virtist
sem frímúr-
arar vildu
ekkert með
hann hafa.
Honum hefði
aldrei verið
boðin aðild að leynireglunni
eða öðrum slíkum klúbbum.
Nú má reikna með að einhverj-
ir telji feng að því að fá hann í
samtök sín og tilboðin streymi til
kappans.
n Ásta Ragnheiður Jóhannes-
dóttir, forseti Alþingis, liggur
fremur lágt í umræðunni eftir
að upplýst
var að hún
neitaði að
undirgang-
ast vopnaleit
á Keflavíkur-
flugvelli eins
og flestir far-
þegar. Þing-
forsetinn
hefur þó þá afsökun að forseti
Íslands og forsætisráðherra auk
erlendra þjóðhöfðingja þurfa
ekki að undirgangast meinta
niðurlægingu. Ásta þykir stýra
þinginu af festu og röggsemi.
Jafnframt því að hefja embætt-
ið til virðingar og áhrifa ber hún
þess merki sjálf að finna til sín.
n Menn hafa tekið eftir hörðum
viðbrögðum þingmanna Sjálf-
stæðisflokksins við hugmynd-
um um skattahækkanir. Þeir
sem fylgst hafa með íslenskum
stjórnmálum
undanfar-
in ár láta sér
ekki bregða
og vita sem
er að sjálf-
stæðismenn
fara með
þá skatta-
möntru
sem þeir kunna og hafa fylgt á
nærri tveggja áratuga valdaferli.
Þeir lækkuðu skatta í bullandi
góðæri. Innan stjórnkerfisins
finnst mörgum að sjálfstæðis-
menn ættu að spara púðrið þar
til endanlegar tillögur liggi fyrir.
Í raun séu allar álögur og við-
bótarskattar á þjóðina til komnir
vegna mistaka Seðlabankans og
sé réttnefndur Seðlabankaskatt-
ur til heiðurs Davíð Oddssyni
hrunameistara.
n Illugi Gunnarsson, þing-
flokksformaður Sjálfstæðis-
flokksins, hefur að undanförnu
verið á fleygiferð um allt land
þar sem hann hefur fund-
að með fólki. Menn hafa velt
fyrir sér hvaða þvælingur sé á
oddvita flokksins í Reykjavík.
Skýringin er væntanlega sú að
hann er að fóta sig í flokknum
til frekari áhrifa í æðstu forystu-
sveit hans. Um helgina verður
þingmaðurinn með fund á
Vagninum á Flateyri en hann
er sem kunnugt er tengdasonur
þorpsins.
LyngháLs 5, 110 Reykjavík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: sverrir arngrímsson
ritStjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
elísabet austmann, elisabet@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 7050.
SmáauglýSingar: 515 5550.
umbrot: dv. Prentvinnsla: Landsprent. dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Þessi málflutn-
ingur dæmir sig
náttúrlega
sjálfur.“
n Þórarinn Tyrfingsson, yfirlækni SÁÁ á Vogi,
um ummæli Kleopötru Kristbjargar Stefánsdóttur
forstjóra Gunnars Majoness í bókinni
Hermikrákuheimur. Þar segir hún alkóhólista,
geðsjúka og ofvirka vera dómgreindarlausa,
hömlulausa, siðblinda, óheiðarlega, ógeðslega og
einn mesta viðbjóð veraldar. - DV
„Með þessu tekur Þing-
vallanefnd gott frum-
kvæði.“
n Ferðaklúbburinn 4x4 lýsir ánægju sinni með
að Þingvallanefnd hyggist sporna við því að
aðgengi almennings að sumarbústaðalöndum í
Gjábakkalandi verði lokað. - DV.is
„Brjálæðið í
þessu.“
n Bjarni Benediktsson um
fyrirhugaðar skattabreytingar. Hann segir
brjálæðið vera að ekki sé hægt að stórauka álögur
á atvinnustarfsemi og einstaklinga þegar kreppa
stendur yfir. - Sjónvarpið
„Í henni er mikið sjúdd-
irarí rei.“
n Sólmundur Hólm Sólmundarson í lýsingu á
sinni fyrstu bók, Sjúddirarí rei, endurminningum
Gylfa Ægissonar. - Bókin Sjúddirarí rei
„Hinn tæri draumur
vinstrimanna.“
n Guðlaugur Þór Þórðarson um fyrirhugaðar
skattahækkanir ríkisstjórnarinnar. - visir.is
Brjálæði Bjarna Ben
Leiðari
Bjarni Benediktsson, formaður Sjálf-stæðisflokksins, vanstilltist á Al-þingi í vikunni vegna þess að ríkis-stjórnin ætlaði að hækka skatta til
að standa undir skuldum. „Þetta er brjáluð
leið,“ hrópaði hann.
Bjarni sat meðal annars í efnahags- og
skattanefnd árin 2007 til 2009, í aðdraganda
þess að bæði efnahagur og skattar hrundu. Þar
áður sat hann í fjárlaganefnd frá 2003 til 2007.
Á meðan fjölgaði opinberum starfsmönnum
úr 45 þúsund í 51 þúsund, mitt í bólugóðærinu.
Árin 2003 til 2009, þegar Bjarni sat í lykilnefnd-
um um efnahaginn og ríkisfjármálin, jukust út-
gjöld ríkisins úr 384 milljörðum í 660 milljarða.
Þá er 192 milljarða reikningur frá Seðlabanka
Davíðs Oddssonar ekki tekinn með.
Staðreyndin er sú að í miðri kreppunni er
íslenska ríkið ennþá uppfullt af óhófi, ekki
síst þegar kemur að þægindum stjórnmála-
mannanna sjálfra. Allir ráðherrar hafa eigin
bílstjóra, jafnvel þótt Ísland sé jafnfjölmennt
og Árósar eða Wuppertal. Þingmenn í Reykja-
vík fá greiddan svo háan ferðakostnað að þeir
gætu ekið um allar götur borgarinnar níu sinn-
um í mánuði. Það er brjálæðislegt.
Með breytingu á sköttunum munu lágt
launaðir borga lægri skatta og hálaunaðir
töluvert hærri skatta. Þetta hefur verið gagn-
rýnt harkalega, sérstaklega í Morgunblaðinu
á miðvikudag, þar sem talað var við þrjá fram-
kvæmdastjóra, einn forstjóra og einn verk-
smiðjueiganda.
Meðal hinna talandi stétta eru flestir há-
tekjumenn. Forystumenn fyrirtækja, samtaka
og stofnana, háskólaprófessorar, ritstjórar fjöl-
miðla, stjórnmálaleiðtogar, þáttastjórnendur
og aðrir sem mest hafa sig í frammi hafa lang-
flestir persónulega hagsmuni af því að skattar á
hátekjufólk verði lágir. Meira að segja forystu-
menn verkalýðshreyfingarinnar hafa feng-
ið ofurlaun undanfarin ár, jafnvel yfir milljón
á mánuði. Þeir lifa í allt öðrum heimi en um-
bjóðendur þeirra. „Þetta er brjáluð leið,“ hróp-
aði Bjarni Benediktsson, með rúmar 900 þús-
und krónur á mánuði í laun frá ríkinu.
Þjóðhagsleg áhrif skattbreytinga á tekjum
einstaklinga eru flókin, en hluta þeirra má sjá
í neyslumunstri lágtekju- og hátekjufólks. Lág-
tekjufólk er líklegra til að verja auknum tekjum
sínum í nauðsynjar. Hátekjufólk notar pening-
ana frekar í lúxusvörur, sem flestar eru innflutt-
ar. Í mjög einfaldaðri mynd yrði niðurstaðan sú
að fleiri Flúðasveppir yrðu keyptir, en færri flat-
skjáir. Hins vegar skekkja stökkbreytt húsnæð-
islán myndina. Jafnvel hátekjufólk getur varla
borgað af lánum sem upphaflega voru hófleg.
Skattahækkun er röng viðbrögð við kreppu.
Best væri að lækka skatta og dæla hundruðum
milljarða út í hagkerfið. Það væri hins vegar
furðulegt svar við ofurskuldsetningu ríkissjóðs
að minnka tekjur og auka útgjöld. Vandinn er
ekki að stjórnvöld séu að fara öfuga leið nú,
heldur fólst glapræðið í því að farin var öfug
leið í góðærinu. Skattar voru lækkaðir, fram-
kvæmdir auknar, lánum dælt inn í landið og
útgjöld ríkissjóðs stóraukin. Það var efnahags-
stjórn Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og
Samfylkingar.
Auðvitað er þetta brjálæði, eins og Bjarni
Benediktsson segir. En brjálæðið liggur hjá
Bjarna sjálfum.
Jón trauSti reyniSSon ritStJóri Skrifar. Með breytingu á sköttunum munu lágt launaðir borga lægri skatta og hálaunaðir töluvert hærri skatta.
bókStafLega
Margorð minningargrein
MOGGAKVÆÐI
Fyrst hirtu þeir kvótann og komu í lóg
svo keyptu þeir blað fyrir lítið,
á gjaldþrota Mogga var gróðavon nóg.
Já, gráðuga fólkið er skrýtið.
Þeir reyndu að losna við sorgir og sút,
sögðu upp starfsfólki flestu.
Frá milljarða afskriftum Mogginn kom út
með minningargreinarnar bestu.
Með Davíð við stjórnvöl á djúpið var lagt,
menn dreymdi um skjótfenginn gróða.
En ellefu þúsund nú upp hafa sagt
áskrift að Mogganum góða.
Sú staðreynd er auðvitað einlæg og hrein
að afspyrnu þunnur er pésinn.
Nú skrifa ég margorða minningargrein
um Moggann sem eitt sinn var lesinn.
Sú var tíðin að ég fékk birtar minn-
ingargreinar í Mogganum en í dag
vilja kvótakóngarnir ekki leyfa mér
að skrifa í blaðið. Núverandi ritstjóri
blaðsins fékk víst þvag fyrir hjartað
hér um árið þegar ég leyfði mér þann
munað í grein í blaðinu að gagnrýna
jólasálm sem þessi, þáverandi þing-
maður, hafði hnoðað saman. En eftir
að sú grein mín birtist var mér lofað
því að ég hlyti ekki listamannalaun
á meðan Davíð Oddsson fengi ein-
hverju ráðið á Íslandi. Núna ræður
hann því að vísu hvort ég fæ að rita
í Moggann eða ekki. En þar með eru
völd hans upp talin.
Það hryggir mig að Mogginn skuli
enn og aftur ramba á barmi gjald-
þrots. Og ekki batnar nú útlitið þegar
skuldsettir kvótakóngar eru þeir sem
bera hita og þunga þeirra ákvarðana
sem á Mogganum eru teknar.
Ég hef ekki lesið Moggann síðan
hinn fyrrverandi bankastarfsmaður,
Davíð Oddsson, tók þar við stjórnar-
taumi. Fyrir mér er Mogginn dáinn og
grafinn. Ég vil ekki tengjast neinu sem
hefur eitthvað með Moggann að gera.
Við lifum á einkennilegum tím-
um. Þjóðlíf okkar er að hefja endur-
reisn eftir rán sem framið var af ráða-
mönnum – fólki sem við treystum.
Og jafnvel þótt við leggjumst öll á
bæn og biðjum Guð að blessa Ísland,
segir mér svo hugur að Guddi karlinn
hugsi sem svo: -Það eru forréttindi
fábjána að tala án ábyrgðar. Fulltrú-
ar frjálshyggju, græðgi og gróðafíkn-
ar hafa sjálfir dæmt sig til eilífrar glöt-
unar.
Núna ráfar Hádegismóri um
Moggahöllina studdur af draugum
og náhirð.
Ekki geta öll klúðurhænsn far-
ið í faðm Guðs á biskupsstofu eft-
ir árekstra í lífsins dimma dal. Ekki
fáum við öll eftirlaun, biðlaun og
starfslokasamninga. Aflátsbréfasalan
er ekki opin öllum.
Fólk sem olli hruni um haust
er horfið út í bláinn,
Mammon hefur misst allt traust
og Mogginn hann er dáinn.
KrIstján hreInssOn
skáld skrifar
„Það eru
forréttindi fá-
bjána að tala
án ábyrgðar.“
SkáLdið Skrifar
24 föstudagur 13. nóvember 2009 umræða