Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.2009, Síða 33
helgarblað 13. nóvember 2009 föstudagur 33
ugleika í lífi mínu. Ég held heim-
ili, ég er með góða vinnu. Ég er orð-
inn eðlilegur þjóðfélagsþegn. Ég er
meira að segja farin að styðja aðra
fíkla og leiða fundi. Síðan hef ég allt-
af verið mjög trúuð og það hjálpar
mér mikið.“
Móðirin hefur hitt syni sína reglu-
lega eftir að hún varð edrú og heim-
sótt þá á heimili ömmu þeirra. Þau
reyna sem oftast að borða öll saman
og nokkrum sinnum hafa þeir einn-
ig gist hjá móður sinni. „Öll vinnan
sem við höfum verið í undanfarna
mánuði hefur miðað að því að þeir
komi aftur til mín þegar bæði ég og
þeir eru tilbúnir,“ segir hún.
Drengirnir fengu trúna með
móðurmjólkinni og byrjuðu ungir
að fara með bænir. „Við fórum allt-
af saman með bænirnar á kvöld-
in. Ég veit að hann hefur verið að
fá martraðir. Það liggur við að þeir
hafi báðir kunnað bænirnar áður
en þeir fóru að tala. Bænirnar veita
þeim ró. Ég leita líka sjálf í bænina.
Maður verður svo vanmáttugur í
þessum aðstæðum. Það er verið að
valda syni mínum ómældum skaða
sem ekki verður tekinn aftur. Hann
á heima hjá fjölskyldu sinni. Þessar
minningar sem verða til núna eiga
eftir að fylgja honum að eilífu.“
grátandi inn á
vistheimilið
Amma drengjanna er sú eina sem
fékk að hitta yngri piltinn á meðan
hann var í skammtímavistuninni,
auk þeirra sem barnaverndaryfir-
völd vilja að hann fari í fóstur til.
Móðurinni svíður mjög að hafa ekki
fengið að hitta hann á meðan hann
dvaldist þar. Áður en samþykkt var
að amma hans tæki hann í tíma-
bundið fóstur hitti móðirin drenginn
síðast þegar hann strauk úr skamm-
tímavistuninni, eins og DV greindi
frá í vikunni. Hann neitaði þá að fara
aftur á vistunina. Móðir hans hélt á
„Mér finnst
eins og það sé
verið að stela
barninu mínu“
Móðir níu ára drengsins sem Barnavernd Reykjavíkur
ákvað að setja í fóstur án dómsúrskurðar segist upplifa
aðfarirnar að fjölskyldu sinni eins og verið sé að gefa
barnið hennar. Hún á að baki óreglu en líf hennar hefur
sannarlega ekki aðeins einkennst af fíkniefnaneyslu. Móð-
irin varð Íslandsmeistari í fimleikum sautján ára og hefur
alltaf lagt mikla áherslu á að synir hennar stundi íþróttir.
Yngri drengurinn ætlar að verða knattspyrnumaður eða
lögga þegar hann verður stór og heldur mest upp á Fernando
Torres.
„Allur undirbúningur okkar hefur miðað að því að
börnin fari aftur til móður sinnar. Ég er gjörsam-
lega orðlaus yfir þessu og vil vita hvaða hvatir liggja
á bak við þessar aðfarir,“ segir Helga Elísdóttir,
amma níu ára drengsins sem Barnavernd Reykja-
víkur ákvað að senda í fóstur án þess að til kæmi
dómsúrskurður. Drengurinn og þrettán ára bróðir
hans hafa búið hjá ömmu sinni en alltaf hitt móður
sína reglulega undanfarna mánuði.
Síðustu helgi var yngri drengurinn tekinn úr
umsjá hennar og færður á skammtímavistun.
„Þetta barn á heimili. Það er engin ástæða til að
taka hann í burtu. Við höfðum verið að vinna að
því í marga mánuði að þeir geti báðir flutt aftur til
móður sinnar þegar þetta gerist. Mér finnst þetta
bara algjörlega óskiljanleg vinnubrögð. Þeir eru
engin smábörn og eru báðir búnir að mynda sterk
tengsl við sína eigin fjölskyldu. Síðan á bara að rífa
hann í burtu og senda á hinn enda landsins.“
Hefur strokið í tvígang
Drengurinn hefur mætt nánast daglega á íþrótta-
æfingar í fylgd ömmu sinnar en eftir að hann var
fluttur á skammtímavistunina var ákveðið að
hann fengi ekki að fara á fleiri æfingar. Hann varð
afar ósáttur við þetta og strauk úr vistinni. Amma
hans kom drengnum aftur í skammtímavistunina.
Hún segir að ákveðið hafi verið að leyfa honum að
sækja íþróttaæfingar með konunni sem sækist eft-
ir að taka hann í fóstur. Væntanlega til að mýkja
drenginn gagnvart hugsanlegri fósturmóður en
hann strauk frá henni af íþróttaæfingunni. Enn á
ný fór amman með hann á vistunina og lét barna-
verndarnefnd vita.
„Mörgum finnst ég hafa gert rangt í því að hafa
farið með hann þangað aftur þegar hann strauk.
En við viljum vinna með yfirvöldum. Við viljum
ekki brjóta neinar reglur. Ég treysti því enn að rétt-
lætið muni sigra.“
Eldri bróðirinn er reiður
Helga segir málið hafa mikil áhrif á eldri bróður-
inn sem býr hjá henni. „Hann er ofboðslega reiður.
Honum finnst þetta virkilega ósanngjarnt. Hann
hefur verið kvíðinn og með magaverki og ekki get-
að sofnað og vill svo helst ekki vakna á morgn-
ana. Þannig að þessu fylgir mikill kvíði og álag á
hann. Hann vill bara fá bróður sinn aftur. Þeir eru
honum grátandi inn á vistheimilið
og þurfti að sitja með hann á gólfinu
og hugga áður en hún kvaddi.
Móðirin undrast að umrædd-
ir fósturforeldrar vilji aðeins taka
barnið í varanlegt fóstur til átján
ára aldurs en ekki tímabundið fóst-
ur. Henni finnst einnig undarlegt
að eftir þá fjölmiðlaumfjöllun sem
verið hefur um málið hafi þeir ekki
hætt við og óskað eftir því að dreng-
urinn fái að vera áfram hjá fjöl-
skyldu sinni.
Hún segir ljóst að báðir dreng-
irnir geti verið erfiðir, sérstaklega
í skólanum, og þurfi á aðstoð að
halda. Drengirnir hafa, hvor í sínu
lagi, verið í viðtölum hjá Lárusi
Blöndal, sálfræðingi hjá SÁÁ, auk
þess sem sá yngri er í listmeðferð.
Hann er líka afar virkur í íþróttum
og æfir bæði fótbolta og handbolta.
„Þessu öllu kemur hann til með að
missa af ef hann er sendur í fóstur út
á land,“ segir móðirin.
„Já, en mamma, þú ert
ekkert veik lengur“
Þrátt fyrir hegðunarerfiðleika í skóla
hefur drengurinn reynt að gera sitt
besta þar. „Hann hefur verið mjög
reiður og látið það bitna á fólki inn-
an skólans. En hann hefur verið að
vandað sig virkilega mikið. Verð-
launin eru þau að hann er tekinn úr
skólanum og sendur í burtu. Auð-
vitað skilur hann þetta ekki. Hann
hefur verið að kenna
sjálfum sér um þetta
allt saman og heldur að
ef hann hefði ekki verið
óþægur í skólanum hefði ekkert af
þessu gerst. Ég veit ekki hvernig er
hægt að ætlast til þess að hann geti
treyst neinum þegar svona er kom-
ið fram við hann. Hann hefur sagt
við mig: „Já, en mamma, þú ert ekk-
ert veik lengur,“ og finnst þess vegna
að hann geti bráðum komið til mín.
Eins og staðan er núna veit hann
ekkert hvað verður um hann,“ seg-
ir hún.
Móðirin segist merkja eigin and-
legan bata á því hvað synir hennar
eru farnir að leita meira til hennar
en áður. „Maður getur speglað sig í
börnunum sínum. Mér hefur gengið
virkilega vel í vinnunni, mæti aldrei
of seint og er nýbúin að fá stöðu-
hækkun. Þetta smitar svo út frá
sér til strákanna. Þeir eru farnir að
leita meira til mín, þeir eru farnir að
treysta mér aftur og ég finn að ég er
á góðum stað. Börnin skynja þessa
hluti. Þau þekkja mann miklu betur
en maður heldur.“
Hún hefur tekið sér frí frá vinnu
undanfarna daga og er í vaktafríi
nú um helgina. „Ég vona að þetta
bitni ekki á vinnunni. Fólkið sem
ég vinn með vissi ekki áður að ég
er alkóhólisti, enda tilkynnir mað-
ur það kannski ekkert sérstaklega í
vinnunni. En þetta segir mér að ég
kem ekki fyrir sem fíkill og er góður
starfskraftur,“ segir hún.
með æxli í heila
„Þetta barn á heimili“
Helga Elísdóttir hefur lengi barist fyrir því að fá að taka níu ára dótturson sinn í
fóstur þar til hann getur flutt til móður sinnar. Á fimmtudag veitti félags- og trygg-
ingamálaráðuneytið henni jákvæða umsögn sem fósturforeldri.
Vill Vinna mEð yfirVöldum Helga
Elísdóttir segir að þær mæðgur hafi verið
gagnrýndar fyrir að fara aftur með drenginn
í skammtímavistunina eftir að hann strauk.
Hún vill hins vegar vinna með yfirvöldum og
fara að settum reglum.
mynd Kristinn magnússon
„Ég vil ekki
bJóða þeim
upp á þann
viðbJóð sem
fylgir neyslunni.“