Dagblaðið Vísir - DV - 22.02.2012, Qupperneq 14

E
ld
sn
ey
ti Bensín Dísilolía
Algengt verð 250,6 kr. 258,5 kr.
Algengt verð 250,3 kr. 255,9 kr.
Algengt verð 250,2 kr. 255,8 kr.
Algengt verð 250,6 kr. 258,5 kr.
Algengt verð 252,9 kr. 258,8 kr.
Melabraut 250,3 kr. 255,9 kr.
14 Neytendur 22. febrúar 2012 Miðvikudagur
Skráargatið loksins komið
n Neytendasamtökin gera þá kröfu að stjórnvöld horfi til hagsmuna neytenda
N
eytendasamtökin fagna
þeirri niðurstöðu að holl-
ustumerkið Skráargatið
verði tekið upp á Íslandi en
Alþingi hefur samþykkt þingsálykt-
unartillögu Sivjar Friðleifsdóttur
um að taka upp merkið hér á landi.
Þetta kemur fram á heimasíðu
samtakanna.
Þar segir jafnframt að þótt Skrá-
argatið sé í höfn vekji ferli málsins
upp ýmsar spurningar. „Ljóst er að
stjórnvöld tóku fyrst og fremst til-
lit til afstöðu framleiðenda á sín-
um tíma en hunsuðu málflutning
allra þeirra sem töluðu máli neyt-
enda og vildu sjá Skráargatið inn-
leitt hið fyrsta. Stuðningsmenn
Skráar gatsins voru ófáir en fyrir
utan Neytendasamtökin má m.a.
nefna Lýðheilsustöð, Manneldis-
ráð, talsmann neytenda, umboðs-
mann barna, Matvæla- og nær-
ingarfélag Íslands og Ingibjörgu
Gunnarsdóttur prófessor í nær-
ingarfræðum sem fjallað hefur um
Skráargatið í blaðagreinum.“ Sam-
tökin gera þá kröfu að stjórnvöld
horfi ávallt á hagsmuni neytenda
og láti ekki undan þrýstingi öfl-
ugra sérhagsmunahópa og segja að
það sé í raun undarlegt að það hafi
þurft að berjast fyrir jafn sjálfsögðu
og mikilvægu máli og innleiðingu
hollustumerkis.
Þjónustustig
til fyirmyndar
n Húsgagnaverslunin Línan fær
hrósið að þessu sinni en eftir-
farandi barst frá lesanda: „Ég vil
fá að hrósa Línunni fyrir frábæra
þjónustu en einhverjum mán-
uðum eftir kaup kom í ljós smá-
vægilegur galli á sófa sem keyptur
var þar. Sófinn var sóttur heim til
mín, sendur til bólstrara og síðan
skilað hingað heim daginn
eftir. Það mættu fleiri taka
sér þetta þjónustustig til
fyrirmyndar.“
Missti
kjúklinginn
á borðið
n Lastið fær Subway en viðskipta-
vinur sendi eftirfarandi: „Ég fór
á Subway um daginn og pantaði
Teriyaki-kjúkling sem ég er mjög
hrifin af. Þegar afgreiðslustúlk-
an var að fara að setja kjúkling-
inn í ofninn missti hún bakkann
á borðið á hvolf svo kjúklingur-
inn lenti á borðinu. Hún skóflaði
honum aftur í bakkann og ætl-
aði að skella honum í ofninn. Ég
spurði vinsamlega hvort ég fengi
ekki annan kjúkling en þann sem
hafði klínst á borðið. Stúlkan tók
vel í það og henti hinum. Ég er
ákveðin og bað um nýjan kjúk-
ling en það eru örugglega margir
sem hefðu ekki beðið um nýjan
skammt eða jafnvel ekki tekið eftir
þessu. Fyrir utan það
að maður veit aldrei
hversu hrein borðin
eru. Mér finnst bara
slæmt að hafa þurft
að segja henni að
nota ekki kjúklinginn sem
hún missti.“
SENDIÐ LOF EÐA LAST Á NEYTENDUR@DV.IS
Lof&Last
V
ið erum búin að greiða um
það bil 7,5 milljónir króna
af 17 milljóna króna láni
sem var tekið í byrjun árs
2007. Það stendur núna
núna í 21 milljón,“ segir kona sem tók
gengistryggt lán fyrir íbúð í Reykjavík
en lánið var gengistryggt í japönsk-
um jenum og svissneskum frönk-
um. Þegar þau hjónin keyptu íbúð-
ina áttu þau fyrir henni og hugðust
nota þann pening til kaupanna. Þau
voru í eignarstýringu hjá Landsbank-
anum og þegar þau leituðu þangað
eftir ráðgjöf var þeim eindregið ráð-
lagt að taka lán fyrir íbúðinni. Það
væri mun skynsamlegra en að borga
hana út þar sem vextir væru svo lágir.
„Þeir vildu ekki heyra á það minnst
að við myndum borga íbúðina með
sparifénu okkar. Það væri langskyn-
samlegast að tala erlent lán og þeir
í rauninni töluðu okkur inn á það,“
segir konan sem vill ekki láta nafns
síns getið. Hún segir að fljótlega eft-
ir að þau tóku lánið hafi það stökk-
breyst úr 17 milljónum í 45 milljónir
króna.
Fluttu út á land
Þau hjónin fluttu fljótlega eftir hrun
út á land þar sem þau hafa rek-
ið vörubifreiða- og vinnuvélafyrir-
tæki í fjölda ára. Þau tóku einnig
fjölda lána vegna vinnuvéla og það
hefur farið illa með fjárhaginn og er
allt spariféð á þrotum og gott betur.
„Það stökkbreyttist allt á einni nóttu
og allt í einu var maður orðinn van-
skilamaður. Það er staða sem við höf-
um aldrei verið í áður. Allt spariféð,
sem voru þó nokkrar milljónir, hvarf
á einni nóttu.“
Þegar þau tóku lánið fyrir íbúð-
inni stóðu mánaðargreiðslur í
100.000 krónum en það er sú upp-
hæð sem þau töldu sig geta ráðið við.
Á tímabili fóru mánaðargreiðslur
þeirra yfir 200.000 krónur en standa
nú í 130.000 krónum. Aðspurð hvort
hún hefði frekar viljað vera með
verðtryggt lán þegar hún horfir til
baka segist hún sjá mest eftir því að
hafa tekið lán yfirhöfuð. Hún hefði
átt að standa fastar á sínu og greiða
íbúðina með sparifénu og láta ekki
plata sig út í þessa vitleysu. Þá ætti
hún enn spariféð sitt.
Selja íbúðina
Þau hafa nú loks náð að selja íbúð
sína í bænum eftir að hafa verið
með hana á sölu í þó nokkurn tíma.
Sú fjárfesting sem íbúðin átti að vera
fyrir þau hjónin er orðin að engu.
„Við leigðum hana út og að sjálf-
sögðu gáfum við það upp og höfum
því verið skattlögð fyrir því í þessu
skattpíningarlandi. Við tókum svo
ákvörðun um að selja eignina og
losa okkur undan þessum lánum
og erum fegin að losna,“ segir hún.
Hún segist vonast til að fá einhverja
leiðréttingu eftir að dómur féll. Hún
reyni alltaf að vera jákvæð og lifi í
voninni um að fá eitthvað til baka.
„Að sjálfsögðu er ég ánægð en ef
maður spyr í dag þá er fátt um svör
og enginn veit hvernig þetta verður.
Það hlýtur samt eitthvað að koma,
ég bíð alltaf eftir réttlætinu,“ segir
hún að lokum.
n Hjónum var ráðlagt að leggja spariféð í eitthvað annað en íbúðarkaup
Milljónir hurfu á einni nóttu
„Það stökkbreyttist
allt á einni nóttu
og allt í einu var maður
orðinn vanskilamaður.
Gunnhildur Steinarsdóttir
blaðamaður skrifar gunnhildur@dv.is
Erfið staða Hjón sem
keyptu íbúð með gengis-
tryggðu láni segjast helst
sjá eftir því að hafa tekið
lán. Hún segir að þeim hafi
verið ráðlagt að leggja ekki
sparifé sitt í íbúðarkaup.
Skráargatið Nú geta framleiðendur
merkt matvæli sín með hollustumerkinu.