Dagblaðið Vísir - DV - 15.06.2012, Síða 17

2010 og ræddi í einhverjum tilfell-
um við stjórnendur skipanna. Ís-
lenskar útgerðir voru skráðar fyrir
sex af þeim 42 uppsjávarfisktogur-
um sem Greenpeace skráði niður
á þessu tíma. Einungis Rússar voru
skráðir fyrir fleiri uppsjávarfisktog-
urum sem Greenpeace sá við veiðar
við strendur landanna tveggja, alls
11 talsins.
Önnur skýrsla væntanleg
Greenpeace vinnur nú að gerð
annarrar skýrslu um Afríkuveiðar
útgerðarfyrirtækja frá ýmsum
Evrópuríkjum, meðal annars Íslandi.
Ástæðan fyrir baráttu Greenpeace
í Afríku er meðal annars sú að vís-
indalegar rannsóknir á stærð fiski-
stofna við strendur Afríku benda til
að minnka þurfi veiðar á þeim til að
tryggja sjálfbærni stofnanna til lang-
frama. Á heimasíðu samtakanna
segir: „Greenpeace vinnur að því í
Vestur-Afríku að komið verði upp
sjálfbæru, umhverfisvænu fiskveiði-
stjórnunarkerfi sem tekur tillit til
þarfa og hagsmuna minni útgerða og
þeirra samfélaga sem byggja afkomu
sína á miðunum í sjónum.“
Á meðan halda erlendar útgerð-
ir, meðal annars íslenskar, áfram að
veiða fiskinn í sjónum við strend-
ur þessara Afríkuríkja og hirða sjálf-
ar arðinn af þeim auk þess sem þær
stuðla að ofveiði á fisktegundum á
miðunum.
Fréttir 17Helgarblað 15.–17. júní 2012
n Íslenskar útgerðir hagnast á ofveiði n Náttúruverndarsamtök vilja stuðla að sjálfbærum veiðum við Afríku
Um ofveiði á fiski við Afríku
„Ættuð að láta til ykkar taka“
n „Árlega er veiddur fiskur fyrir um 80
milljarða dollara í heiminum. Niðurgreiðsl-
ur frá ríkjum heimsins til sjávarútvegsfyr-
irtækja nema um 30 milljörðum dollara.
Þessar niðurgreiðslur koma að sjálfsögðu
frá efnuðum þjóðum innan OECD og renna
til útgerðarfyrirtækja ríkjanna. En þessar
niðurgreiðslur eru fyrir hendi alveg sama
hvar útgerðirnar ákveða að veiða fiskinn.
Ef fiskveiðar þeirra ættu sér aðeins stað
innan fiskveiðilögsögu OECD-ríkja þá
væru skattgreiðendur innan OECD aðeins
að fjármagna ofveiði sem myndi koma
niður á komandi kynslóðum þessara ríkja.
Eins og málum er háttað í dag eru útgerð-
irnar niðurgreiddar til að veiða bæði fisk
á alþjóðlegum svæðum og eins innan illa
varinnar fiskveiðilögsögu fátækasta hluta
mannkyns. Sjávarútvegsráðherra Síerra
Leóne hefur útskýrt þetta vandamál með
eftirfarandi hætti. Vandamálið er að rík-
isstjórnir þessara landa skortir aðferðir til
að gæta fiskveiðilögsögu sinnar og þess
vegna þurfa sjómennirnir þar að horfa
upp á það varnarlausir þegar erlendir,
niðurgreiddir togarar stunda ofveiði á
fiskistofnunum við strendur þeirra. Eina
aðstoðin sem hefur borist kom frá kín-
versku ríkisstjórninni sem sendi varðskip
til Afríku. Svo kaldhæðnislega vildi reynd-
ar til að fyrsta skipið sem það stöðvaði
við ólöglegar veiðar var kínverskt. Í Síerra
Leóne er að minnsta kosti sjávarútvegs-
ráðherra; en í Sómalíu er ekki einu sinni
ríkisstjórn. Fiskimið landsins hafa verið
þaulsetin af erlendum skipum sem eru
niðurgreidd að mestu.“
Paul Collier, hagfræðingur við Oxford-há-
skóla. Úr bókinni „The Plundered Planet:
How to reconcile prosperity with nature“
Íslendingar ættu að hjálpa Paul
Collier segir að Íslendingar ættu að hjálpa
þjóðum Afríku að koma sér upp sjálfbær-
um fiskveiðistjórnunarkerfum. Íslenskar
útgerðir veiða einna mest allra þjóða við
strendur Vestur-Afríku.