Hagskýrslur um utanríkisverslun - 1915, Page 14

12
Verslunarskýrslur 1913
ínisnuinurinn á aðílullu vörunum þessi ár, því að liann slafar þá
eingöngu af því, að skýrslurnar liafa orðið meira leiðrjellar síðara
árið heldur en f)’rra.
Að því er úlflultu vöruna snerlir slafar hækkunin á verðmagni
henna'r 1913 að miklu leyti frá hækkun á vöruverði. Það mun ekki
fjarri sanni, að af þessari 2.r milj. kr. liækkun stafi 2 milj. kr. frá
hækkuðu vöruverði. Flestar tegundir af íiski og lýsi hafa selst tölu-
vert hærra verði 1913 heldur en árið á undan og mun ekki fjarri
lagi, að sú verðhækkun að frádreginni veiðlækkun á sumum tegund-
um hafi numið um 1200 þús. kr. Þó hefur verðhækkun á Iandbún-
aðarvörum verið tiltölulega mciri. A saltkjöti, ull, gærum, hrossum
og dún mun sú verðhækkun samtals hafa numið um 800 þús. kr.
Samkvæmt þessu slafar þá af aukningu á sjálfum úlflulningnum að-
eins rúml. xh milj. kr. af hækkuninni á verðmagni úlflutlu vörunnar.
A yfirlitunum hjer á undan um aðlluttar og úlfluttar vörur sjest
að útfluttu vörurnar hafa æfinlega verið meira virði heldur en að-
flutlu vörurnar, þegar verð aðflutlu vörunnar er miðað við innkaups-
verð að viðbæltum ílulningskoslnaði, en ekki við útsöluverð. Af
þessu má saint ekki draga þá ályktun, að landsmenn hafi á hverju
ári auk aðflultu vörunnar liaft afgang af viðskiftunum við útlönd,
sem þeir hafi getað Iagl upp.
Þegar aðfluttu og útflutlu vörunni er jafnað saman verður að
liafa það hugfast, að öllu meiri líkur eru til, að vahhöld sjeu á að-
llultu vörunni í verslunarskýrslunum heldtir en þeirri útílultu, vegna
jtess að mestur hluti útfiuttu vörunnar ern sjávarafurðir, sem svarað
er af útflutningstolli, en miklu minni hluti af aðílultu vörunni eru
tollvörur, en skýrslurnar nm tollvörurnar ern ábyggilegastar, því að
þar rná hafa hliðsjón af tollreikningunum og bæta við eftir þeim,
því sem vantalið er. Þó hefur þetta balnað nokkuð við vörutollinn,
sem komst á 1913. Fást nú tollskýrslur um kornvörur, steinolíu,
sement, kol, salt og trjávið, sem hera má saman við skýrslurnar.
Munar töluvert um þessar vörur og verður því upphæð aðfiultu vör-
unnar ábyggilegri en áður. Annað atriði, sem kemur til greina, er
það, að nokkur hluli af andvirði úlflultu vörunnar rennur alls ekki
til Iandsmanna og verður því ekki varið lil að horga með aðflultu
vöruna. Hvalvciðarnar og mikið af síldarveiðunum lijer við land
hefur undanfarin ár verið rekin af útlendingum (Norðmönnum), sem
ekki hafa veiið búsettir lijer nema nokkurn hluta ársins, en hafa
haft aðalbækistöð sína utanlands. Það sem þessir útlendu atvinnu-
rekendur hafa fengið fyrir útfluttar vörur umfram kostnaðinn við
rekstur atvinnunnar hjer við land hefur því aldrei runnið inn í