Dagblaðið Vísir - DV - 30.01.2012, Qupperneq 3
Fréttir 3Mánudagur 30. janúar 2012
M
ér finnst slæmt að vera af-
greiddur sem handbendi
Bjarna Benediktssonar,“
sagði Ögmundur Jónas-
son innanríkisráðherra á
fundi VG í síðustu viku um afstöðu
þingmanna flokksins til þingsálykt-
unartillögu Bjarna Benediktsson-
ar þar sem lagt er til að fallið verði
frá ákæru gegn Geir H. Haarde fyr-
ir landsdómi. Ögmundur svaraði
þar flokksfélaga sem sagði hann og
órólegu deildina í flokknum bera
ábyrgð á fylgishruni VG.
„Svona voru sósíalistar og sér-
staklega kommúnistar alltaf af-
greiddir. Þú vilt kannski bara senda
alla í Gúlagið? Það var alltaf sagt á
árum áður þegar sósíalistar vildu
ræða jöfnuð og réttlæti,“ sagði Ög-
mundur við fundargest sem sakaði
hann og Guðfríði Lilju Grétarsdótt-
ur, þingkonu VG, um að sá í akur
íhaldsins með afstöðu sinni til máls-
ins. „Svona er þetta í bók Hannesar
Hólmsteins Gissurarsonar. Hún er
öll á þessum nótum. Ég hef reyndar
ekki keypt bókina hans enda ætla ég
að komast hjá því að borga fyrir það
rit,“ sagði Ögmundur og bætti við að
hann hefði gluggað í bókina í bóka-
búðum. Á honum var að skilja að á
bókinni sæist að markmiðið væri að
afgreiða málflutning félagshyggju-
manna með ódýrum tengingum við
Moskvu. Fyrir þetta uppskar Ög-
mundur hlátur fundargesta.
Lesa ekki Moggann
Á fundinum kom ítrekað fram
hversu lítið almennir flokksfélagar
eru hrifnir af Morgunblaðinu, rit-
stjóra og ritstjórnarstefnu blaðsins.
Margir tóku sérstaklega fram að þeir
hefðu ekki lesið grein Ögmundar
í blaðinu enda læsu þeir það ekki.
Það virðist hafa farið nokkuð fyr-
ir brjóstið á mörgum að hann hefði
valið þennan vettvang til að birta
greinina. Sóley Tómasdóttir, odd-
viti VG í Reykjavík, beindi til dæmis
þeirri spurningu til Ögmundar hvað
hann hefði sjálfur lært af hruninu.
„Þú talar um breytt vinnubrögð en
hvað hefur þú sjálfur lært af hruninu
og breytt í þínu fari?“ Hún sagði það
að sínu mati ekki merki um lýðræð-
isleg vinnubrögð að kjörinn fulltrúi
tilkynnti flokksfélögum korteri fyrir
atkvæðagreiðslu, eins og hún orð-
aði það, að þeir hefðu tekið 180° við-
snúning í afstöðu sinni.
Ögmundur sagði ekki rétt að
hann hefði tekið algjöran viðsnúning
í málinu. Þá sagði hann eðlilegt að
fólk væri ekki alltaf sátt við ákvarðan-
ir kjörinna fulltrúa en slíkt væri eðli-
legt. Ögmundur benti máli sínu til
áherslu að Hann væri ekki alltaf sátt-
ur við verk og orð Sóleyjar en heilt á
litið væri hann ánægður með henn-
ar störf. Hún væri hans kjörni fulltrúi
sem íbúi í Reykjavíkurborg.
Grasrótin ósammála
en skilningsrík
Fáir lýstu sig sammála afstöðu Ög-
mundar Jónassonar til þess hvort
falla ætti frá landsdómsákæru, á
fundi Vinstri-grænna í Reykjavík
á þriðjudag. Greina mátti þó hve
mikillar virðingar Ögmundur nýt-
ur meðal flokksfélaga sem margir
sögðust geta skilið röksemdafærslu
hans þótt þeir væru í grundvallar-
atriðum ósammála honum.
Það sama er varla hægt að segja
um Guðfríði Lilju en hún þurfti að
líða mun meiri frammíköll og kurr
í salnum en Ögmundur. Hún sagði
að sjálfri þætti sér landsdómsmálið
ömurlegt en að nú fyrst væri Alþingi
að horfast í augu við eigið siðleysi.
„Hvergi er það þannig í réttarríki að
eðlilegt þyki að sækja menn til saka
svo það megi fá fram upplýsingar frá
öðrum með vitnaleiðslum,“ sagði
Guðfríður Lilja og vitnaði þannig til
umræðu um að fjöldi núverandi og
fyrrverandi ráðherra, viðskiptafor-
kólfar og embættismenn eru sagðir
á vitnalista verjenda og saksóknara.
Sannleiksástin og Líbýa
Guðfríður Lilja sagði að flokkur-
inn yrði að líta í eigin barm. Hún
nefndi þátttöku Íslands í loftárás-
um á Líbýu en Ísland er aðildarríki
að Atlantshafsbandalaginu. Hún
sagði samstöðu um það í VG að
rannsaka þátt Íslands í stríðsrekstri
gegn Írak. „Þegar það kom til tals að
rannsaka Líbýu þá varð allt brjálað.
Hún er ekki meiri, sannleiksástin í
okkar flokki, en að farið var að tala
um að hætta jafnvel við rannsókna
á ákvörðun Halldórs og Davíðs um
að lýsa stríði á hendur Írak. Bara til
þess að koma í veg fyrir að þáttur VG
í Líbýu yrði rannsakaður,“ sagði hún
undir lok fundar. Einn gestur gekk
út undir ræðu Guðfríðar Lilju, að
því er virtist vegna þess að hann var
ósáttur við inntakið í orðum þing-
konunnar.
Flokkaflakkandi
Evrópusambandssinni
Orð Þráins Bertelssonar, þingmanns
VG, um að flokkurinn væri orðinn
að tveimur flokkum „og gjáin á milli
þeirra er djúp og breið“, ásamt um-
mælum hans um að Ögmundarlið-
ið, eins og Þráinn hefur kallað þau
Guðfríði Lilju, Jón Bjarnason og
Ögmund, verði að fara úr flokkn-
um virðast hafa vakið samúð gras-
rótarinnar. Þráinn sagði að tími væri
kominn til að leiðir hópanna tveggja
skildu. Ummæli Þráins komu til tals
á fundinum og var að heyra sem
mörgum þætti gagnrýnin koma úr
undarlegri átt.
„Hvað er þessi flokkaflakkandi
Evrópusambandssinni að meina
með svona yfirlýsingum?“ sagði
einn fundargesta um Þráin. Á það
var bent að svo lengi sem óró-
lega deildin gæti bent til stefnu og
grunngilda flokksins málflutningi
sínum til röksemda ættu þau auð-
vitað rétt á að halda sínu til streitu.
Svo gæti því farið að gagnrýni
Þráins yrði til þess að skapa þing-
mönnunum samúð meðal grasrótar
VG. Það gæti að lokum átt einhvern
þátt í að ná fylkingunum saman.
Ögmundur ekki einn
Ögmundur stóð ekki algjörlega án
skoðanabræðra en bæði Hjörleifur
Guttormsson, fyrrverandi ráðherra,
og Þorleifur Guttormsson, varaborg-
arfulltrúi VG, lýstu yfir stuðningi við
Ögmund. „Ég hef miklar áhyggjur af
stöðunni í þessum flokki og hef haft
það síðan farið var í þetta ríkisstjórn-
arsamstarf,“ sagði Hjörleifur og bætti
við að þegar samstarfssamningur
ríkisstjórnarinnar var samþykktur
með lófaklappi á flokksstjórnarfundi
hefði hann sjálfur ekki klappað. „Ég
veit ekki hvort nokkur fylgdist með
mér,“ sagði hann og uppskar nokk-
urn hlátur fundargesta. Hjörleifur
gagnrýndi skeytingarleysi kjörinna
fulltrúa gagnvart flokksstarfi og sagði
umræðufundi með grasrótinni afar
sjaldgæfa. Hann sagði Evrópusam-
bandsvegferð ríkisstjórnarinnar, sem
VG ætti hlut í, miklu alvarlegri en
landsdómsmálið. „Við ræðum það
mál sárasjaldan innan flokksins.“
Það virtust ekki allir flokksfélag-
ar VG taka undir orð Hjörleifs en
greina mátti glott á andlitum ein-
hverra fundargesta þegar talað var
um skort á umræðu um Evrópusam-
bandið innan flokksins. Fá mál hafa
verið VG jafn erfið og einmitt aðild-
arviðræður Íslands við Evrópusam-
bandið. n
Ögmundur ekki
handbendi Bjarna
n Þráinn kallaður „flokkaflakkandi Evrópusambandssinni“
Atli Þór Fanndal
blaðamaður skrifar atli@dv.is
„Þú vilt
kannski
bara senda alla
í Gúlagið?
Ögmundur Jónasson
Innanríkisráðherra við af-
hendingu Gaddakylfunnar.
Guðfríður Lilja Grétarsdóttir Segir
að VG verði að líta í eigin barm áður en gera
megi upp hrunið.
upp fórnarlambi í ákveðnum til-
gangi, til dæmis með því að notfæra
sér fíkn með því að útvega mann-
eskju fíkniefni og í staðinn selja að-
gang að líkama hennar. „Við höfum
vitað af þessu mynstri síðan skýrsla
um vændi á Íslandi kom út á veg-
um dómsmálaráðuneytisins á tí-
unda áratugnum, en þar var talað
um þetta sem vændi. Núna getum
við alveg séð fyrir okkur að þarna
geti verið aðstæður sem gætu fallið
undir mansalsskilgreininguna.“
Fórnarlömb mansals á Íslandi
eru iðulega flutt til landsins og látin
starfa hér í skamman tíma. „Yfirleitt
eru það einhvers konar skipuleggj-
endur sem flytja inn vændiskon-
ur og þær eru fluttar inn til þriggja
mánaða í einu, en það er sá tími
sem ferðamaður má vera í land-
inu. Þær koma inn sem túristar og
oft er gengið mjög hart eftir því að
þær fari eftir þessa þrjá mánuði og
ástæðan er meðal annars að koma
í veg fyrir að viðkomandi kynnist
einhverjum í landinu og átti sig á að
hjálp geti verið í boði. Oft er þessum
konum haldið mjög einangruðum á
meðan á þessu stendur.“
Fín lína milli vændis og
mansals
Vísbendingar eru um að skipu-
leggjendur vændis hérlendis
skipti við önnur glæpasamtök er-
lendis. „Glæpasamtök geta tryggt
stöðugt framboð, geta alltaf út-
vegað nýjar og nýjar konur. Þetta
þarf ekki alltaf að vera mansal en
það er fín lína á milli vændis og
mansals. Þó svo að vændiskona í
útlandinu samþykki að fara til Ís-
lands og vinna í þrjá mánuði, get-
ur engu að síður verið um mansal
að ræða.
Ef að öllu leyti er staðið við
samninga, manneskjan er frjáls
ferða sinna, hún er með alla sína
pappíra, fær þær tekjur sem um
var samið, getur farið til læknis ef
hún þarf og svo framvegis, þá þarf
þetta ekki að vera mansal. En sá
sem flytur manneskjuna inn brýt-
ur í mörgum tilvikum gerða samn-
inga, gengur eins langt og hann
telur sér fært til að hámarka ágóða
sinn og fer yfir í það sem við teljum
vera mansal.
Það er erfitt að meta fjölda til-
fella á ári en við höldum að hann
sé verulegur og að hluti af því
vændi sem hér er auglýst feli í sér
mansalsbrot. Við höfum vissu-
lega fengið skjólstæðinga til okk-
ar sem koma úr svoleiðis aðstæð-
um.“
n Fórnarlömb mansals eiga sér oft langa sögu um misnotkun
Af erlendu bergi brotnir
Allir sem hafa notið aðstoðar
teymisins eru af erlendu bergi
brotnir. Hildur segir þór engan
vafa leika á að íslenskar konur
geti verið fórnarlömb mansals
hér á landi.