Dagblaðið Vísir - DV - 31.05.2013, Page 50

42 Lífsstíll 31. maí–2. júní 2013 Helgarblað
É
g hvet fólk til að skoða aðrar
leiðir á Esjuna og nýta þetta
fallega fjall, nú þegar sól og
sumar er framundan, seg-
ir Rósa Sigrún Jónsdóttir, farar-
stjóri hjá Ferðafélagi Íslands. Hún
bendir á að finna megi góðar lýs-
ingar á gönguleiðum á Esjuna í Ár-
bók Ferðafélags Íslands frá 1985 á
blaðsíðu 105.
Fjölmargar leiðir á Esjuna
Þverfellshorn á Esju er vinsælasta
gönguleiðin í nánd við höfuð-
borgarsvæðið og þúsundir manna
ganga þá leið á ári hverju. Rósa segir
fjölmargar aðrar leiðir á fjallið og því
fulla ástæðu til að skoða Esjuna með
sem fjölbreyttustum hætti. „Ker-
hólakamb er gaman að fara bæði
frá Esjubergi og um Smáþúfur úr
mynni Blikdals. Sú leið er ekki telj-
andi brött, nokkuð löng en traust.
Að norðanverðu eru góðar leiðir á
Dýjadalshnjúk, bæði úr Blikdals-
mynni og upp með Kerlingargili í
Miðdal. Loks má nefna Skálatinds-
leið, sem er brattalítil og nokkuð
traust leið. Blikdalurinn sjálfur er
mjög fallegur og skoðunar virði ef
menn vilja halda sig á láglendi.“
Miserfiðar göngur
Aðspurð hvort fólk þurfi fararstjórn
í slíkar göngur segir hún það í raun
ekki nauðsynlegt en bendir á að leið-
irnar eru ekki merktar. „Ef dimm-
viðri vofir yfir er því vissara að hafa
með sér kunna menn eða rötun-
artæki.“ Leiðirnar eru mis erfiðar
en hún bendir þó á að göngufólk
sé alltaf að fara í talsverða hæð eða
aldrei lægra en 700 metra.
Rósa hvetur göngufólk til að vera
alltaf vel búið því fljótt skipast veð-
ur í lofti. „Ef það er lítill sjálfstæður
hópur á ferð án formlegrar leiðsagn-
ar þá er alltaf skynsamlegast að vera
með rötunartæki, GPS-tæki eða
áttavita, og kunna að fara með þau.“
Óskaplega fallegt útsýni
Þegar hún er spurð um uppáhalds-
leið á Esjuna nefnir hún Dýjadals-
hnjúk en það er sú leið sem hún fór
síðast. „Það er norðan megin í fjall-
inu og hægt að fara fleiri en eina leið.
Úr mynni Blikdalsins er leið sem er
alllöng og gaman að gera hana að
dagsverki. Svo er önnur leið úr Mið-
dal í Kjós og þá er farið upp með
Kerlingargili. Það er styttri og snarp-
ari ganga sem er brött og tiltölulega
gróin. Það er óskaplega fallegt útsýni
þaðan yfir Blikdalinn og sundin.“
Að lokum bendir Rósa á að ætíð
gildi mikilvægasta fjallareglan – að
kunna að snúa við í tæka tíð og láta
ekki metnað leiða sig í gönur. „Fjall-
ið er ekki að fara neitt, það má alltaf
reyna síðar við betri aðstæður.“ n
É
g fann næstum því andardrátt
konunnar á hnakka mér þar
sem ég streðaði upp Esjuna.
Við upphaf ferðarinnar hafði
ég talið ólíklegt að hún myndi
hafa eitthvað í mig að segja í hraða.
En það reyndist vera stórkostlegt
vanmat. Konan í græna vindjakk-
anum hundelti mig upp fjallið. Meir
leist hreinlega ekki á blikuna.
Kraftgöngurnar upp Esjuna að
Steini áttu rót sína í því að farar-
stjórar Ferðafélags Íslands lögðu að
þeim sem ætluðu á Hvannadals-
hnúk að ná þeim árangri að fara upp
að Steini á innan við klukkustund.
Þá væru þeir hæfir til að fara upp á
hæsta tind Íslands. Vikulega mætti
ég með fríðum hópi fólks og streðaði
upp fjallið. Þetta hófst veturinn 2012.
Þegar kom að því að fara á Hnúkinn
hafði ég náð þeim árangri að kom-
ast upp á 58 mínútum. Ég var hæstá-
nægður með þetta allt saman og þá
sérstaklega í því ljósi að sléttu ári
fyrr hafði ég verið tvo tíma að ganga
sömu leið. Vandinn var aðeins sá að
gangan á Hvannadalshnúk í maí-
mánuði 2012 endaði þannig að við
rætur Hnúksins í 1.900 metra hæð
var snúið við vegna veðurs.
Ég hafði heitið sjálfum mér því að
reyna aftur við Hnúkinn og komast
alla leið. Það varð úr að ég fékk að
fara með 52ja fjalla hópi Ferðafélags
Íslands í maí í ár. Í undirbúningnum
hófust kraftgöngurnar upp Esjuna
aftur. Þegar kom að því að fara aftur
á Hnúkinn var ég kominn niður fyrir
50 mínútur. Ég var því í toppformi
þegar kom að því að sigra Hnúk-
inn, ári eftir ósigurinn. Gangan upp
fyrir nokkrum vikum var frekar erfið.
Hópurinn minn barðist í gegnum
snjó og yfir frera. Það var ekki fyrr en
í 1.985 metrum að okkur var snúið
til baka. Annar ósigurinn blasti við.
Hnúkurinn hafnaði mér aftur.
Eftir annan ósigurinn ákvað ég að
halda áfram að djöflast upp Esjuna
til að undirbúa mig í þessu eilífðar-
verkefni að reyna við Hnúkinn. Sam-
tök sem nefnd voru Sófistar tóku
upp þráðinn þar sem Ferðafélag Ís-
lands hætti. Það myndaðist gríðarleg
stemning og samkeppni. Sjálfur var
ég gjarnan í þriðja sæti. Ég gat ekki
ráðið við menn sem voru að þeytast
upp á 45 mínútum eða skemur.
En svo kom að því að ég náði að
brjóta múrinn og komast á þokkaleg-
um tíma upp. Neðst í fjallinu fór ég
fram úr karli og konu. Í fyrstu lengd-
ist bilið og ég var nokkuð sáttur við
minn hlut. Ég var sæmilega slakur á
göngunni þegar ég sá að konan var
komin á mikinn sprett og nálgaðist
mig óðfluga. Ég bætti í hraðann og
bókstaflega þeyttist upp úr gilinu og
í sneiðinginn sem liggur að Steinin-
um. Konan var komin alveg á hæla
mér. Með herkjum tókst mér að ná
í mark á undan henni. Örmagna leit
ég á klukkuna og sá mér til gleði að
ég hafði náð 46 mínútum. En það
þurfti þetta til. Konan blés varla úr
nös þegar hún kom að Steininum.
„Varstu að flýta þér?“ spurði hún
glaðlega. Ég tók mér góðan tíma til
að ná tökum á mæðinni áður en ég
viðurkenndi að svo væri.
Síðan þetta gerðist hef ég náð að
komast upp á 45 mínútum. Vandinn
er aðeins sá að helsti samkeppnis-
aðilinn er líka búinn að bæta sig og
kominn í 43 mínútur. Sjálfur lagði
ég upp í þriðju ferðina á Hnúkinn í
mínu allra besta formi. Og að þessu
sinni komst ég á toppinn.
Samt ætla ég að halda áfram að
nota Esjuna til æfinga Að þessu
sinni er ég að undirbúa ferðina á
Mont Blanc (4.810 m.) í haust. n
Loksins á toppinn
Reynir
Traustason
Baráttan
við holdið
Dýjadalshnjúkur
er í uppáhaldi
n Hvetur fólk til að skoða fleiri leiðir á Esjuna
Rannsóknir sýna að notkun sykurlauss Extra eykur munnvatnsframleiðslu,
jafnar sýrustig, heldur tönnunum hreinum og stöðvar sýklaárásir á þær.
Extra minnkar upptöku hitaeininga og dregur það úr streitu í amstri
hversdagsins.
Fimmvörðuháls
á Jónsmessunni
Einn af hápunktum í starfi Úti-
vistar er Jónsmessugangan yfir
Fimmvörðuháls. Lagt er af stað
frá BSÍ í Reykjavík föstudaginn
21. júní, klukkan 17.00, 18.00 og
19.00, og gengið yfir Hálsinn um
nóttina. Á leiðinni er stoppað á
völdum stöðum og boðið upp á
hressingu. Í dögun á laugardegi
koma göngumenn niður í Bása
þar sem tími gefst til að hvílast
um stund. Hægt er að velja um
gistingu í tjaldi eða skála. Um
kvöldið er slegið upp grillveislu
og kvöldvöku.
Á leið á Dýjadalshnjúk Rósa segir að
útsýnið þaðan sé afar fallegt. MynD: HulDa Björk
GEorGsDÓttir
„En sjálfur lagði ég
upp í þriðju ferðina
á Hnúkinn í mínu allra
besta formi. Og að þessu
sinni komst ég á toppinn.
Á fjallatindum í
rafbókarformi
Bókin Á fjallatindum eftir Bjarna
E. Guðleifsson sem kom út árið
2009 er nú komin út í rafbókar-
formi. Þar segir
frá gönguferðum
á hæstu tinda
í hverri sýslu
landsins en alls er
lýst ferðum á 28
tinda. Fólkgetur
skoðað bókina í
tölvu, spjaldtölvu
og jafnvel í síma og þannig séð
kort af viðkomandi fjalli, auk ljós-
mynda og gönguleiðalýsingu að
ógleymdri jarðfræði fjallsins. Þá
er einnig að finna ýmsan annan
fróðleik um hvert fjall. Rafbókina
gmá hafa með í gönguferðir.