Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.2013, Qupperneq 22

22 Menning 20. mars 2013 Miðvikudagur
Kemur virkilega á óvart
É
g er búinn að vera með þeim
í rétt rúmt ár núna og á þeim
tíma höfum við verið að byggja
upp hljómsveitina í London,
segir trommarinn Egill Örn
Rafnsson sem kemur með bresku
sveitina Fears til Íslands nú um pásk­
ana. Hljómsveitin mun leika á tón­
leikum á Gauknum og Ellefunni áður
en hún heldur vestur á firði þar sem
hún mun leika á ísfirsku tónlistar­
hátíðinni Aldrei fór ég suður.
Sveitin sendi frá sér sína fyrstu
EP­plötu í febrúar í samstarfi við út­
gáfufyrirtækið Youth Hymns og ráð­
gerir aðra slíka á þessu ári. Lögin
tvö sem nú eru komin út heita Easy
To Break og Contrast Crow. Með
Agli í sveitinni eru þeir Jonny Cole,
Ric Gingell og Tom Haddow en þeir
höfðu leitað lengi að trommari þar til
þeir fundu Egil.
Fjórhjólaslys setti strik í
reikninginn
Egill flutti London fyrir um einu og
hálfu ári til að starfa sem trommari
en lenti í því að axlarbrotna í fjór­
hjólaslysi mánuði áður en hann flutti
út á meðan hann starfaði sem leið­
sögumaður. Þegar hann var loksins
farinn að geta trommað á ný var ver­
kefnið sem hann hafði ætlað sér að
vera með í úti í London búið. Þá voru
góð ráð dýr en það var einmitt á þeim
tímapunkti sem Crispin Vaughn
Thomas hafði samband við Egil og
bað hann um að mæta í prufu fyrir
hljómsveitina Fears.
Crispin þessi er sonur upptöku­
stjórans Ken Thomas sem hefur
starfað með íslensku sveitunum
Mínus og Sign en Egill var trommari
hljómsveitarinnar Sign hér áður fyrr.
„Hann var búinn að tala um mig
við strákana löngu áður en vissi ekki
að ég var að flytja til London, en um
leið og hann frétti það hringdi hann í
mig. Mér var strax boðið að vera með
og hófust þá æfingar og svo í fram­
haldi af því upptökur með Jolyon
Thomas, sem er bróðir Crispins og
sonur Ken Thomas. Jolyon var þá ný­
búinn að vinna með böndum eins og
M83 og Daughter,“ segir Egill.
Stefnan sett á Ísland
Líkt og fyrr segir er Egill nú á leiðinni
til Íslands með hljómsveitina Fears.
„Við erum búnir að vera að tala um
að fara til Íslands í langan tíma, en
Aldrei fór ég suður fannst okkur vera
hin besta afsökun fyrir að koma. Ég
hef sýnt þeim myndir og vídeó frá há­
tíðinni og þeir eru jafnvel spenntari
en ég,“ segir Egill en hátíðin fer fram
um páskana á Ísafirði, nánar tiltekið
á föstudaginn langa og laugardaginn
fyrir páskadag. Þetta verður í tíunda
skiptið sem hátíðin fer fram en gestir
hennar geta þar hlýtt á hljómsveitina
Fears og fjölda annarra í skemmunni
í Grænagarði á Ísafirði.
Fyrir þá sem ekki ætla sér vestur
þá mun hljómsveitin leika á tvenn­
um tónleikum í Reykjavík. Þeir fyrri
verða á 22. mars á Bar 11 en þeir
seinni á Gauknum. Framundan hjá
sveitinni er svo mikið tónleikahald í
og í kringum London. n
„Þeir eru jafnvel
spenntari en ég“
n Egill Rafnsson með Fears til Íslands n Spila á Aldrei fór ég suður
Birgir Olgeirsson
blaðamaður skrifar birgir@dv.is
„Aldrei fór ég suður
fannst okkur vera hin
besta afsökun fyrir að koma
Koma til Íslands Hljóm-
sveitin Fears leikur á ísfirsku
tónlistarhátíðinni Aldrei fór
ég suður um páska.
Páska-
myndin í ár
Páskamyndin í ár er glettin gaman­
mynd í leikstjórn Ágústs Guð­
mundssonar. Myndin er stjörnum
prýdd en með aðalhlutverk fara
Gísli Örn Garðarsson, Ilmur Krist­
jánsdóttir, Nína Filippusdóttir, Þór­
hallur Sigurðsson, Elva Ósk Ólafs­
dóttir, Sigurður Sigurjónsson og
Halldóra Geirharðsdóttir.
Myndin verður frumsýnd rétt
fyrir páska, 29. mars, og segir af
vandræðum Ófeigs, sem gengur
aftur til þess að skipta sér af lífi
dóttur sinnar.
Vantar fleiri
kvenhlutverk
Kvenpersónur eru í miklum minni­
hluta í vinsælum hreyfimyndum
frá Disney og Pixar. Að því komst
Maríanna Clara Lúthersdóttir þegar
hún skrifaði meistararitgerð um
efnið við Háskóla Íslands.
Maríanna kynnti niðurstöður
sínar í síðustu viku og benti þá á að
því meira sem litlar stelpur horfi á
barnaefni í sjónvarpi og kvikmynd­
um, því minni trú fái þær á fram­
tíðarmöguleika sína og því meira
sem litlir drengir horfi á slíkt efni,
því minni trú fái þeir á getu stúlkna.
Ilmur Kristjánsdóttir leikkona
deildi verkefni Maríönnu á Face­
book­síðu sinni og sagði við það
tilefni að hún hefði oft kvartað við
handritshöfunda Sveppa­mynd­
anna yfir hlut kvenna í myndum
þeirra. „Þar mættu vera stærri og
þýðingarmeiri hlutverk. Hins vegar
eru þeir samt oft mjög femínískir í
afstöðu sinni til kvenna. Stelpurnar
sem þeir eru skotnir í eru klárar,
kraftmiklar og bjóða þeim birginn,
þ.e. þau eru jafningjar. Og ég er alls
ekki sammála að þetta sé drasl, það
eru ekki margir sem hafa verið jafn
dedikeraðir í gerð barnaefnis og
þeir – og þeir hvetja til ævintýra og
velta upp skemmtilegum spurning­
um,“ sagði Ilmur.
Ræða um
ömmu sína
Systurnar Auður og Rannveig
Jónsdætur ætla að segja frá Auði
Sveinsdóttur, ömmu sinni, í stofu­
spjalli á Gljúfrasteini fimmtudags­
kvöldið 21. mars kl. 20.30.
Guðrún Pétursdóttir, formaður
Vinafélags Gljúfrasteins, mun
bjóða gesti velkomna og Jórunn
Sigurðardóttir verður í hlutverki
spyrils og umræðustjóra. Að­
gangseyrir er enginn og eru allir
velkomnir á meðan húsrúm leyfir.
H
ermann Jóhannesson hefur
gefið frá sér sína fyrstu skáld­
sögu sem hann kallar Olnboga­
vík. Höfundurinn sjálfur kom
með bókina sjálfur til ritstjórnar DV til
yfirlestrar volga úr prentsmiðjunni og
gefur út á eigin vegum.
Sagan fjallar um ungan, bældan og
rótlausan endurskoðanda sem rekur
að Olnbogavík þar sem hann tekur að
sér verkefni fyrir frænda sinn. Honum
er falið að skoða bókhald kaupfélags
víkurinnar. Kaupfélagið drottnar yfir
bænum og því tengist ýmis smárekstur
og þegar endurskoðandann unga ber
að er reksturinn í kaldakolum.
Fljótlega kemur í ljós að í Olnboga­
vík hefur margt misfarist í bæjarlífinu.
Þar virðist einn skúrkur tróna yfir bæj­
arfélaginu og hafa íbúa í greipum sér.
Eftirminnileg söguhetja
Endurskoðandinn ungi fær inni hjá
drykkfelldum presti með mikla ástríðu
fyrir matreiðslu. Presturinn, séra
Gunnar, er einstaklega vel heppnuð og
eftirminnileg söguhetja og þeir kaflar
þar sem hann fer á flug, annaðhvort í
hamslausri drykkju, heimilisstörfum
eða tilraunamennsku sinni í eldhús­
inu, eru hnyttnir og skemmtilegir.
Saman við glæpasöguna tvinnast
aðrir þræðir. Endurskoðandinn er
óviss um uppruna sinn og af óvissunni
stafar rótleysi hans og tilfinningadoði.
Hæg framvinda
Lesandanum verður fljótt ljóst að svör
um upprunann er að finna í Olnboga­
vík. Um leið og svörin um bókhalds­
svikin og óleysta glæpi færast nær, fær­
ist endurskoðandinn nær eigin sjálfi.
Framvindan er hæg og meira lagt
upp úr mannlýsingum og lýsingum á
innra sálarlífi en því að halda lesand­
anum föstum við gátur. Bókin er skrif­
uð í fallegum stíl, ögn hátíðlegum en
um leið viðkunnanlegum og með fal­
legum hrynjanda. Mannlýsingar eru
sterkar og lifandi og höfundur gefur
sér nægan tíma til að byggja upp nánd
við persónur sögunnar svo þær standa
lesanda nærri í lok. Það sama á við um
hið ímyndaða bæjarpláss, Olnbogavík,
þar sem lesandinn gerir sér fljótt ljós­
lifandi grein fyrir umhverfinu.
Olnbogavík kemur virkilega á óvart
og ég mæli með henni. Vonandi grefst
hún ekki undir í framboði forlaganna.
En hún er þess virði að leita uppi í
bókabúðum. n
Bækur
Olnbogavík
Skáldsaga um glæpi, skapandi bókhald og
óhefðbundna matargerðarlist
Höfundur: Hermann Jóhannesson
Útgefandi: Gefur út á eigin vegum
348 blaðsíður
Kristjana
Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is