Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.2014, Blaðsíða 20

Útgáfufélag: DV ehf. • Stjórnarformaður: Þorsteinn Guðnason • Ritstjóri: Reynir Traustason • Aðstoðarritstjóri: Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir Ritstjórnarfulltrúi: Ingi
Freyr Vilhjálmsson • Umsjónarmaður innblaðs: Viktoría Hermannsdóttir • Umsjónarmaður helgarblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir • Framkvæmdastjóri
og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson • Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir • Umbrot: DV ehf. • Prentun: Landsprent • Dreifing: Árvakur
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéttASkot
512 70 70FR jál S t, ó Háð DAg b l Að DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AðAlnÚmeR
RitStjóRn
áSkRiFtARSími
AUglýSingAR
Sandkorn
20 Umræða Vikublað 21.–23. janúar 2014
Við höfum
fengið nóg
Símtal frá ráðherra
Þórkatla Haraldsdóttir og Sandra Ósk Guðlaugsdóttir segja einelti stríð á hendur. – DV
Vegið að John Grant
Mogginn hefur smám saman ver-
ið að færa sig upp á skaftið með
tvíbentum fréttaflutningi og þá
sérstaklega á netinu. Marga rak
í rogastans í síðustu viku þegar
sett var í fyrirsögn að „John Gr-
ant“ hefði ráðist á eiginkonu sína
með byssu að vopni. Nafnið er að
sjálfsögðu algengt úti í heimi en
Íslendingar þekkja fyrst og fremst
tónlistarmanninn heimsþekkta,
John Grant, sem býr á Íslandi
og auðgar tónlistarmenningu
þjóðarinnar. Fréttin var gríðar-
lega mikið lesin en þegar leið á
daginn skammaðist ritstjórnin
sín og tók nafnið úr fyrirsögninni.
Vanstilltur bæjarstjóri
Ármann Kr. Ólafsson, bæjarstjóri
í Kópavogi, hafði lengi vel sýnt
stillingu og ró í glímu sinni við
samherja sinn,
Gunnar Birgisson,
sem hefur reynst
óþægur ljár í þúfu
inni í bæjarstjórn-
armeirihlutanum.
Ármann felldi
Gunnar á sínum
tíma og víst er að það er geymt
en ekki gleymt. Síðasta uppá-
koman, þegar Gunnar myndaði
nýjan meirihluta um milljarða-
kaup bæjarins á húsnæði, er sú
alvarlegasta. Vanstilling Ármanns
sem er ævareiður er vísbending
um alvöru málsins. Nú er aðeins
spurt hvort málið verði pólitískur
banabiti Ármanns eða hann nái
vopnum sínum að nýju.
Davíð vill uppreist
Harðkjarni stuðningsmanna
Davíðs Oddssonar telur nauðsyn-
legt að leiðtoginn gamli fá upp-
reist æru eftir að
honum var fleygt
út úr Seðlabank-
anum og hann
niðurlægður.
Hugmyndin var
sú upphaflega að
Bjarni Benedikts-
son formaður myndi gera hann
að formanni bankaráðs Seðla-
bankans en það þótti of gróft. Nú
er þrýst á Bjarna að koma Davíð
inn í Landsvirkjun sem stjórnar-
formanni og skapa þannig sátt.
Bjarni hefur fram að þessu ekki
gefið sig.
Ekki þjóðin
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson
forsætisráðherra og félagar hans
eru á harðahlaupum frá loforð-
um sínum um
að þjóðin fengi
að ráða því hvort
haldið yrði áfram
viðræðum við
ESB um aðild.
Fyrir kosningar
töluðu allir skýrt
en nú lýsa framsóknarmenn því
hver um annan þveran að það
þurfi ekki kjósa vegna þess að
báðir flokkar séu andvígir að-
ildinni. Nú síðast steig Ásmundur
Einar Daðason fram og lýsti áhuga
á því að þjóðin yrði sniðgengin og
Framsókn fengi að ráða.
Reynir Traustason
rt@dv.is
Leiðari
H
anna Birna Kristjánsdóttir
innanríkisráðherra er kom-
in upp að vegg vegna leka á
trúnaðargögnum um flótta-
mennina Tony Omos og
Eve lyn Glory Joseph sem átti sér stað
í nóvember í fyrra. Um er að ræða
minnisblað varðandi flóttamenn sem
sent var tveimur fjölmiðlum sam-
tímis. Yfirskrift sendingarinnar var
„Minnisblað varðandi Tony Omos“.
Lekinn átti sér stað í aðdraganda
mótmæla sem boðuð höfðu verið við
innanríkisráðuneytið vegna þess að
Tony Omos hafði verið vísað úr landi.
DV sagði frá þessu 18. nóvember og
í framhaldinu var trúnaðargögnum
ráðuneytisins lekið.
Ráðherrann og aðstoðarmenn
hans hafa farið undan í flæmingi í
málinu og gjarnan reynt að beina
sjónum annað þegar spurt er um
ábyrgð eða gjörðir. Þannig benti Gísli
Freyr Valdórsson, aðstoðarmaður
Hönnu Birnu og fyrrverandi blaða-
maður Viðskiptablaðsins, á emb-
ættismenn í innanríkisráðuneytinu
og taldi hugsanlegt að þeir hefðu
tekið niður punkta og lekið á sama
tíma til Fréttablaðsins og Morgun-
blaðsins. Þegar DV gekk eftir svör-
um varð aðstoðarmaðurinn tvísaga.
Ráðherrann sjálfur benti á aðila utan
ráðuneytisins sem hugsanlega söku-
dólga. Á meðal þeirra er Rauði kross-
inn. Það er vandséð hvaða ávinn-
ing eða ástæðu Rauði krossinn gæti
haft af því að leka trúnaðargögnum
um smælingja. Þá verður ekki séð að
embættismenn ráðuneytisins tækju
þá áhættu að missa starf sitt og æru
með slíku trúnaðarbroti. Embættis-
mennirnir, sem aðstoðarmað-
urinn benti á á sínum tíma,
höfðu ekki ástæðu til lekans.
Þeim mátti standa á sama
um mótmælin sem áttu að
veita pólitískan þrýsting.
Það er í raun sama hvern-
ig málinu er velt upp. Að-
eins ráðherrann gat grætt á
því að sverta og koma höggi
á flóttafólkið. Ekki er hægt að
fullyrða að Hanna Birna sjálf
hafi vitað um lekann. Allt eins
getur verið að aðstoðarmenn
hennar hafi ákveðið að létta
henni lund með því að
koma gögnunum út. En
þessu er ósvarað þótt lík-
urnar séu yfirgnæfandi á
því að þarna liggi lekinn.
Viðbrögð ráðherrans
í kjölfar frétta af málinu
hafa einkennst af heift.
Blaðamenn DV hafa
mátt sæta aðför þar sem
heiðarleiki þeirra er vé-
fengdur. Reynt hefur ver-
ið að trufla störf þeirra
með öllum tiltæk-
um ráðum. Síðasta
og alvarlegasta
árásin á hendur
þeim átti sér
stað í morgun-
útvarpi Rásar
2 þegar
annar hinna
grunuðu að-
stoðarmanna,
Þórey Vilhjálmsdóttir,
sagði að umfjöllun DV
væri rógsherferð og lagt
væri upp með að koma
höggi á ráðherrann. Og
þegar Þórey var í einka-
samtali krafin um afsök-
unarbeiðni lak hún því og
sagði að sér væri hótað með því að
það ætti að fara í sig. Og eins og gjarn-
an gerist með leka hinna óráðvöndu
var aðeins vitnað í hluta einkasam-
talsins. Þórey sá ekki ástæðu til þess
að geta þess að „hótunin“ var í sama
símtali skilgreind í þá veru að henni
yrði mætt opinberlega vegna óhróð-
urs í garð allra þeirra sem starfa á DV.
Það verður að líta þannig á að
með því að vitna í einkasam-
tal hafi ráðherrann og
aðstoðarmenn hans
aflétt trúnaði af öll-
um slíkum sam-
skiptum. Í því
samhengi er rétt
að benda á að
þetta er einung-
is eitt margra
samtala sem
ritstjóri DV hef-
ur átt við ráð-
herrann og
aðstoðar-
menn hans. Samtölin hafa verið að
frumkvæði ráðherra og aðstoðar-
manna hans. Og það var engin leið
að misskilja þær ógnanir og þann
óhróður sem þetta fólk hafði uppi
gagnvart þeim tveimur blaðamönn-
um sem skrifað hafa um málið og
leitað svara allar götur síðan það kom
fyrst upp. Krafa ráðherrans var alveg
skýr. Það átti að stöðva blaðamenn-
ina sem hún sagði láta stjórnast af
annarlegum sjónarmiðum. Og menn
skyldu íhuga að brýningin og róg-
urinn kom frá æðsta manni dóms-
mála á Íslandi. Það er eftirtektarvert
að Hanna Birna treysti sér ekki til að
svara ítrekuðum fyrirspurnum blaða-
mannanna beint en kaus að reyna
að komast aftan að þeim. Þegar það
dugði ekki var ákveðið að sverta fjöl-
miðilinn með því að gera ráðherrann
að fórnarlambi lekamálsins. Og út-
spil aðstoðarmannsins eftir símtal-
ið fræga var að lýsa því hversu mik-
ið fórnarlamb hann væri að fá á sig
svokallaðar hótanir. Og ráðherr-
ann bætti úr með því að upplýsa
á Facebook að hann hefði aldrei
orðið fyrir öðrum eins árásum.
Fórnarlömbin í lekamálinu
voru sem sagt þeir sem helst
eru grunaðir um að hafa gefið
flóttafólkinu hin þungu högg.
Það var búið að snúa Faðirvor-
inu upp á skrattann.
Að sjálfsögðu fengu blaða-
mennirnir frið til að vinna sín
störf sem þeir hafa sinnt af heil-
indum. Þeirra hlutverk er aðeins
að draga fram sannleikann um það
hvað gerðist í ráðuneytinu eða ná-
grenni þess þegar ákveðið var að
koma höggi á heimilislausa og ör-
snauða flóttamenn með því að draga
upp og dreifa skipulega ósönnuðum
ávirðingum um aðild að mansali.
Það er sorglegt hvernig komið er
fyrir Hönnu Birnu Kristjánsdóttur
sem fyrir rúmu ári þótti einn af fram-
bærilegustu stjórnmálamönnum Ís-
lands. Þetta nýjasta lekamál er ekki
það fyrsta á hennar ferli. Hún ligg-
ur undir því ámæli að hafa ástundað
pólitísk undirmál í því skyni að koma
höggi á skoðanabræður og -systur.
Þar er nærtækt að minnast atlögu
sem gerð var að Bjarna Benedikts-
syni, formanni Sjálfstæðisflokksins,
á lokametrum kosningabaráttunnar
í vor. Hanna Birna sór af sér aðildina
en lýsti þó ekki stuðningi við formann
sinn fyrr en útséð var um að hann
stæði af sér málið sem átti rót í skoð-
anakönnun sem Viðskiptablaðið birti
um yfirgnæfandi stuðning við Hönnu
Birnu í stól formanns. Þá fyrst steig
hún fram og sagðist styðja þann sem
flestir héldu að hún ætlaði að hrinda
fram af brúninni. Hanna Birna sór
að hafa ekki vitað af könnuninni eða
áformum um birtingu. Gott og vel.
Núverandi aðstoðarmaður hennar,
Gísl Freyr, starfaði á þessum tíma á
Viðskiptablaðinu. Og þetta var ekki
fyrsta könnunin, hagfelld Hönnu,
sem unnin var í kyrrþey og lekið.
Lekamál Hönnu Birnu er nú til
skoðunar ríkissaksóknara og lögreglu
eftir að ráðherrann og starfsfólk ráðu-
neytisins hans var kært fyrir hönd
þeirra sem þurftu að þola að trún-
aðargögn um þau rötuðu inn á tvær
stærstu ritstjórnir landsins. Þangað
til málið verður upplýst liggja emb-
ættismenn innanríkisráðuneytisins
undir grun rétt eins og strangheiðar-
legir starfsmenn Rauða krossins.
Vonandi tekst að upplýsa hvað það
var sem gerðist. Þótt leki sé oft af hinu
góða gerist það varla viðbjóðslegra en
þegar stjórnvöld reyna að koma höggi
á smælingja með því að læða út trún-
aðargögnum. Sá verknaður kallar á
uppgjör og afsagnir. n
„Það átti
að stöðva
blaðamennina
Þetta hefur versnað eftir
að ég eignaðist börnin
Hildur Eir Bolladóttir um áráttu- og þráhyggjuröskun sína. – DV
Þetta var aðeins erfiðara
en þetta átti að verða
Guðjón Valur eftir leik Íslands og Makedóníu. – RÚV