Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.2012, Blaðsíða 14

Sandkorn
K
jósendur Sjálfstæðisflokks­
ins í Kraganum hafa gefið
tóninn hvað varðar spillta
þingmenn og öfgafólk. Ragn­
heiður Ríkharðsdóttir, einn
frjálslyndasti stjórnmálamaður á
hægri vængnum, fékk fljúgandi
kosningu. Henni hefur verið legið á
hálsi fyrir að fara sínar eigin leiðir og
styðja aðild að Evrópusambandinu.
Flokkseigendafélagið hefur verið
lítt hrifið af agaleysi þingmanns­
ins. Kjósendur í Kraganum eru á allt
öðru máli og veita þingmanninum
fullt umboð.
Uppreisnin í Kraganum nær
einnig til formannsins, Bjarna Bene­
diktssonar. Bjarni er umvafinn göml­
um syndum úr viðskiptalífi og útrás.
Hann hefur ekki náð þeim áfanga að
iðrast og fá nauðsynlega uppreisn
æru hjá almenningi. Þvert á móti
hefur hann sýnt af sér dómgreindar­
leysi og sumpart einkenni siðblindu.
Þannig hefur hann haft í beinum og
óbeinum hótunum við frjálsan fjöl­
miðil sem upplýst hefur um verk
hans í fortíðinni. Uppskera Bjarna er
sú að annar hver kjósandi í heima­
kjördæmi hans segir honum að
fara. Þetta gerist ekki snautlegra fyrir
formann. Sjálfur bregst Bjarni við
með hálfgerðum þjósti og skammast
út í þá frambjóðendur sem kepptu
við hann um fyrsta sætið. Virðingu
og auðmýkt skortir. Niðurstaða helg­
arinnar er sú að formaður flokks fékk
rauða spjaldið.
Þriðja merkilega niðurstaðan
í Kraganum er sigur Vilhjálms
Bjarnasonar. Hann hefur verið
óþreytandi baráttumaður gegn sið­
lausum útrásarvíkingum og sjálf­
um sér samkvæmur. Mörgum er
minnisstætt þegar hann neitaði að
þiggja flug með Iceland Express úr
hendi útvarpsstjóra. Ástæða var sú
að einhver verst þokkaði víkingur
útrásarinnar, Pálmi Haraldsson,
stýrði félaginu. Einn helsti snati
útrásarmanna hefur enda þegar ráð­
ist opin­ berlega á Vilhjálm með
uppnefnum.
Liðin helgi
er vonandi
upphaf
þess að
sjálfstæð­
ismenn
taki til í eig­
in flokki og
hreinsi út óværuna. Vonandi er
uppreisnin í Kraganum vísbending
um að hinn óbreytti flokksmaður á
hægri vængnum sé að taka völdin og
hefja nauðsynlega siðbót. Heiðarlegt
og grandvart fólk þarf að geta kosið
til hægri í trausti þess að flokkurinn
haldi sig á stefnunni. Aldrei aftur má
það gerast að flokkur sem talar fyrir
frelsi grafi sig með kjafti og klóm inn
í viðskiptalíf og réttarkerfi með þeim
skelfilegu afleiðingum sem komu
fram í hruninu.
Bjarni á bágt
n Bjarni Benediktsson, for­
maður Sjálfstæðisflokksins, á
bágt eftir að nær helmingur
hans eigin kjósenda í Krag­
anum hafnaði honum sem
leiðtoga. Þá bætir ekki úr skák
að siðapostulinn Vilhjálmur
Bjarnason, sem sótti að for­
manninum, fékk fljúgandi
kosningu. Nú bíða stuðnings­
menn Bjarna með öndina
í hálsinum eftir niðurstöðu
prófkjörs í Reykjavík þar sem
höfuðandstæðingur for­
mannsins, Hanna Birna Krist-
jánsdóttir, siglir í miklum
meðbyr. Fari svo að hún fái
yfir burðakosningu má búast
við uppgjöri um formanns­
stólinn.
Valtur formaður
n Staða Sigmundar Davíðs
Gunnlaugssonar, formanns
Framsóknarflokksins, verð­
ur stöðugt erfiðari. Sig­
mundur þykir hafa yfirbragð
höfðingjans og ekki vantar
snerpuna í málflutning hans.
Vandinn er sá að kjósendur
láta sér fátt um finnast og
flokkurinn er fastur í lágu
fylgi. Þetta er talið geta haft
áhrif þegar kosið verður milli
hans og Höskuldar Þórhalls-
sonar í Norðausturkjördæmi.
Verði naumt á munum þýðir
það jafnframt að formaður­
inn verður enn valtari á stóli.
Læknir án
landamæra
n Læknirinn, rithöfundurinn,
útgerðarmaðurinn og tón­
listarmaðurinn Lýður Árnason
er ekki við eina fjölina felld­
ur. Bók hans
Svartir túlíp­
anar var að
koma út. Þá er
í fæðingu nýr
diskur með
hljómsveit
hans Grjót­
hruninu. Meðfram þessu gerir
hann út fiskibát frá Flateyri og
stundar lækningar í Reykjavík.
Og til þess að fylla upp í tóm­
stundirnar er hann að stofna
stjórnmálaflokkinn Dögun
og þeytist um landið í frægri
rokkrútu ásamt Þorvaldi
Gylfasyni og fleirum. Hvað
varðar athafnasemi þekkir
læknirinn engin landamæri.
Frambjóðandi
smugunnar
n Ingimar Karl Helgason er
vel settur í framboði hjá VG
og á launum hjá Smugunni.
Einhverjir hafa fett fingur út
í þetta fyrirkomulag. Á móti
kemur að vefurinn er hápóli­
tískur og á vegum VG sem
borgar væntanlega laun af al­
mannafé. Þá nýtur Ingimar
Karl stuðnings ritstjórans,
Þóru Kristínar Ásgeirsdóttur
sem ku ætla að fylgjast með
blaðamanni sínum. Hætt er
við að einhver hefði rekið
upp ramakvein ef Sjálfstæðis­
flokkurinn héldi úti fréttavef
þar sem frambjóðendur væru
starfsmenn.
Skemmtilegar
stelpur heilla mig
Hún er
svo fræg
Söngvarinn Valdimar Guðmundsson vill enga fýlupúka. – DV
Uppreisnin í Kraganum„Þetta gerist
ekki snaut-
legra fyrir formann.
T
il mín kom um daginn rúss­
nesk blaðakona fyrir milli­
göngu sendiráðsins til að taka
við mig viðtal, sem væri nú
varla í frásögur færandi nema fyrir
það, að eina ákvæðið í stjórnarskrár­
frumvarpinu, sem hún spurði mig
um, var dýraverndarákvæðið.
Gandí og siðmenning
Ég reyndi að skýra ákvæðið fyr­
ir henni og rifjaði upp ummæli
Gandís á þá leið, að siðmenningu
okkar mannanna – þ.e. framkomu
okkar við aðra menn – megi ráða af
framkomu okkar við málleysingja.
Blaðakonan svaraði: Hvaða máli
skiptir líðan dýranna?! – Þið drepið
þau hvort eð er!
Hún spurði mig síðan, hvað ég
héldi um líðan fisksins í sjónum og
hvort ég væri grænmetisæta.
Ég leiddi talið að ferli stjórnar­
skrármálsins og útskýrði fyrir henni,
hvernig þjóðfundarfulltrúarnir 950
voru valdir af handahófi úr þjóðskrá,
þannig að allir Íslendingar 18 ára
og eldri höfðu jafna möguleika á að
veljast til setu á þjóðfundinum 2010.
Hún hlustaði af athygli og spurði
síðan: Já, en hver valdi fulltrúana?
Nú skildi ég, hvernig sumum al­
þingismönnum hlýtur að líða frá
degi til dags.
Brenglað tímaskyn
Samtök um nýja stjórnarskrá (SaNS,
sjá sans.is) óskuðu formlega eftir
því við Háskóla Íslands og aðra há­
skóla, að þeir ræktu skyldur sínar við
skattgreiðendur með því að halda
umræðu­ og fræðslufundi handa al­
menningi um stjórnarskrármálið í
aðdraganda þjóðaratkvæðagreiðsl­
unnar 20. október. Því var ekki
sinnt, ekki fyrr en nú, þegar þjóð­
in hefur samþykkt frumvarpið með
yfirgnæfandi meiri hluta. Nú þykir
háskólunum tímabært að halda
heila ráðstefnuröð um stjórnarskrár­
málið.
Þetta heitir að hafa brenglað
tímaskyn.
Eða hvað fyndist mönnum, ef
verkfræðingafélagið héldi ráðstefnu­
röð um framkvæmd, eftir að útboðs­
frestur er útrunninn og verkbeið­
andinn er búinn að velja milli þeirra
tilboða, sem bárust í tæka tíð? Og
hvað fyndist mönnum, ef háskólarn­
ir í landinu efndu til fundahalda eftir
næstu alþingiskosningar undir yfir­
skriftinni: „Er niðurstaða alþingis­
kosninga bindandi?“
Báturinn er farinn
Ráðstefnuhald háskólanna nú um
stjórnarskrármálið vitnar ekki um
mikla virðingu fyrir því lýðræðis­
lega ferli og meðfylgjandi tímatöflu,
sem Alþingi ákvað. Það vitnar ekki
heldur um næman skilning á því, að
þjóðin sé yfirboðari Alþingis og ekki
öfugt. Þeir háskólamenn og aðrir,
sem hirtu ekki um að koma sjónar­
miðum sínum tímanlega á framfæri,
eru nú í sömu stöðu og þeir, sem
hirtu ekki um að taka þátt í þjóðar­
atkvæðagreiðslunni 20. október. Þeir
misstu af bátnum.
Tíminn til efnislegrar umræðu
um stjórnarskrármálið er liðinn.
Þjóðin tók af skarið 20. október,
þegar tveir þriðju hlutar kjósenda
lýstu stuðningi við frumvarp stjórn­
lagaráðs að nýrri stjórnarskrá.
Frumvarpið, sem þjóðin hefur sam­
þykkt, að leggja skuli til grundvallar
að nýrri stjórnarskrá, er í nánu sam­
ræmi við niðurstöður þjóðfundar og
þá um leið við þjóðarviljann.
Krafan um efnislega umræðu
um frumvarpið á Alþingi nú er í
reyndinni krafa um að drepa mál­
inu á dreif. Alþingi hefur í bráðum 70
ár reynzt ófært um að ná árangri við
gagngera endurskoðun stjórnarskrár­
innar þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir.
Ekkert bendir til, að því Alþingi, sem
nú situr og aðeins 9% þjóðarinn­
ar bera traust til, tækist betur upp
en fyrri þingum, öðru nær. Á Alþingi
er nú eins og oft áður hver höndin
uppi á móti annarri. Stjórnlagaráð
samþykkti frumvarp sitt, frumvarp
þjóðarinnar, einum rómi með 25 at­
kvæðum gegn engu. Forsætisráð­
herra hitti naglann á höfuðið, þegar
hann sagði eftir þjóðaratkvæða­
greiðsluna 20. október: „Alþingi er á
reynslutíma hjá þjóðinni.“
Klukkan gengur
Ætla verður, að efnislega óbreytt
frumvarp til nýrrar stjórnarskrár
verði lagt fram á Alþingi næstu daga,
enda var því lofað á Alþingi strax
eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna 20.
október, að frumvarpið yrði „tilbú­
ið eftir um tvær vikur“. Nú eru liðnar
þrjár vikur. Klukkan gengur.
Brenglað tímaskyn
Leiðari
Reynir Traustason
rt@dv.is
Kjallari
Þorvaldur
Gylfason
Útgáfufélag: DV ehf. Stjórnarformaður: Ólafur M. Magnússon Ritstjóri: Reynir Traustason (rt@dv.is) Fréttastjóri: Ingi Freyr Vilhjálmsson (ingi@dv.is) Umsjón helgarblaðs: Ingibjörg
Dögg Kjartansdóttir (ingibjorg@dv.is) Umsjón innblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir (kristjana@dv.is) Framkvæmdastjóri og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson (jontrausti@dv.is)
Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir (heida@dv.is) Umbrot: DV Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur DV á netinu: www.dv.is
F R J Á L S T, Ó H Á Ð D A G B L A Ð
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéTTASkoT
512 70 70 DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AÐALnúmeR
RiTSTJÓRn
ÁSkRiFTARSími
AuGLýSinGAR
14 12. nóvember 2012 Mánudagur
„Þetta heit-
ir að hafa
brenglað tímaskyn.
Nanna Bryndís Hilmarsdóttir gat ekki mætt í útgáfuhóf Kristínar Tómasdóttur. – DV