Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2012, Blaðsíða 29

Við eigum
ekki nóg
Sigrún Ósk Sigurðardóttir hjá ÁTVR segir viðskiptavini ekki geta hamstrað neftóbak. – DV
Börnin mín verða
geymd á stofnunÉg rétt slapp
Ragna Erlendsdóttir missti forræði yfir dætrum sínum. – DVLeó Kristberg Einarsson dyravörður yfirbugaði hnífamann. – DV
Fallbyssur og franskir ostar
Spurningin
„Nei, en ég ætla að gera það í
fyrsta skipti nú á Þorláksmessu.“
Íris Hrönn Hreinsdóttir
21 árs starfsmaður brúðarkjólaleigu
„Já, ég elska skötu. Er alinn
upp við skötu, hún verður að
sjálfsögðu á sínum stað á
Þorláksmessu.“
Einar Bogi Sigurðsson
53 ára landfræðingur
„Mér finnst hún mjög góð, fer
alltaf í skötu hjá Bóbó frænku á
Þorláksmessu.“
Ívar Rafn Jónsson
38 ára framhaldsskólakennari
„Nei, aldrei.“
Tinna Þorradóttir
17 ára nemi
„Já, mér finnst hún ógeðsleg.“
Kristín Þóra Sigurðardóttir
19 ára afgreiðslustúlka
Hefur þú
smakkað skötu?
1 „Hættu bara þessu andskot-ans væli og athyglissýki shit“
„Þú ert bara femínistatussa,“ var
í grunnatriðum innihaldið í einu
nafnlausu hótunarbréfi sem Hildi
Lilliendahl barst. Þetta er ekki í fyrsta
og líklegast ekki í síðasta sinn sem
henni berst svona níðbréf.
2 Kennitöluflakk: Jón Ólafson orðinn skráður eigandi Joe
Boxer Eigendur fataverslunarinnar
Joe Boxer á Íslandi færðu reksturinn úr
einu félagi yfir í annað, þar sem skulda-
og eiginfjárstaða fyrra félagsins var
orðin erfið.
3 „Þetta er rólyndur og indæll drengur“ „Það er bara eitthvað í
skapinu hjá honum og skapferlinu sem
kveikir svona bál og þetta gerðist,“ segir
viðmælandi sem þekkir til strokufang-
ans Matthíasar Mána Erlingssonar, sem
var dæmdur fyrir að ráðast á konu með
kertastjaka.
4 Lést í eldsvoða í Grundarfirði Karlmaður lést í eldsvoða í Grundarfirði
á aðfaranótt fimmtudags. Eldsvoðinn
varð um klukkan þrjú um nóttina.
5 „Ég er mjög ósáttur við þennan dóm“ Ingi Freyr Ágústsson,
verjandi Barkar Birgissonar, gerir ráð
fyrir því að áfrýja sex ára fangelsisdómi
yfir Berki sem féll í héraði á fimmtudag.
Mest lesið á DV.is Eru ASÍ og SA stjórnmálaflokkur?
E
f ég rökræði við annan mann um
það hvort betra sér fyrir þjóðina að
hafa 3 eða 6 herþotur Bandaríkja­
manna staðsettar á Keflavíkurflug­
velli má segja að umræðan hafi verið
færð út fyrir „hið pólitíska svið“ og snúist
einungis um tæknilegar og „skynsam­
legar“ útfærslur.
Ef ég ræði við þennan sama mann
um það hvort Bandaríkjamenn eigi yf­
irleitt að reka herstöð hér á landi þá er
rökræða okkar pólitísk og snertir grund­
vallaratriði.
Í fyrra tilvikinu hefur tekist að
„depolitisera“ umræðuna (pólitík út­
hýst!) þ.e. sá sem vill hafa aðeins 3 her­
þotur er hugsanlega ekki vel meðvitað­
ur um að búið sé að ýta út af borðinu
grundvallarspurningunni um það
HVORT herinn eigi að VERA eða FARA
af landi brott. Fyrir hinn, sem vill hafa
6 þotur, skipta 3 eða 6 þotur engu máli
því umræðan hvílir þá þegar á þeirri
gefnu forsendu að herinn verði áfram í
landinu.
Kemur þetta dæmi úr fortíðinni deil­
um ASÍ og ríkisstjórnarinnar eitthvað við?
Já. Gylfi Arnbjörnsson forseti ASÍ lítur
svo á að sjálfgefið sé að ASÍ sé með putt­
ana í viðfangsefnum kjörinna stjórn­
málamanna t.d. um hvað megi virkja í
landinu og hvað skuli að vernda. Meðan
enginn gerir athugasemdir við málflutn­
ing forseta ASÍ er forsenda umræðunnar
og þar með pólitískra afskipta ASÍ sjálf­
gefin. Að því leyti má segja að umræðan
hafi verið „depolitiseruð“. Þegar þannig
er í pottinn búið þykir öllum sjálfgefið að
forysta ASÍ komi fram eins og hver annar
stjórnmálaflokkur. Eða öllu heldur eru
þá fæstir meðvitaðir um að ASÍ er komið
langt út fyrir sitt svið.
Raunveruleikinn er sá að ASÍ á ekk­
ert með það að skipta sér af rammaáætl­
un og þeirri framvindu á Alþingi sem að
henni lýtur. Óbreyttir félagar í ASÍ kjósa í
þingkosningum og fela kjörnum fulltrú­
um að finna t.d. jafnvægið milli nýtingar
orkulinda og verndun þeirra. Það er við­
fangsefni þjóðkjörins þings!
ASÍ má hins vegar alveg hafa þá
skoðun að hér skuli ævinlega virkjað
þegar bæta þarf kaupmátt. ASÍ má meira
að segja setja það í stefnuskrá sína. Það
er bara önnur saga og snertir stjórnmál­
in ekki neitt.
Við eigum að vara okkur á hrærigraut
hagsmunabaráttunnar. Eitthvað er að,
bæði efnislega og rökfræðilega, þegar
ASÍ og SA koma fram sem einn stjórn­
málaflokkur sem heimtar að viðleitni
kjörinna fulltrúa á löggjafarþinginu til að
finna pólitíska jafnvægið milli nýtingar
og verndunar náttúruauðlinda verði
hent í ruslakörfuna.
Þó ekki væri nema þessi eini ágalli á
auglýsingu ASÍ á dögunum væri það nóg
til að telja hana forkastanlega.
Höfundur er upplýsingafulltrúi ríkis­
stjórnarinnar.
A
uðvitað hefur heimskan gef­
ið mannkyninu eitt og annað
óheillavænlegt. En blessaðri
heimskunni fylgir alltaf yndis­
leg græðgin. Alltaf verður það skýrara
á skjánum; andlitið sem hræðir. Ég er
að tala um þetta skelfilega andlit sið­
blindunnar; þennan ófögnuð sem við
verðum að reyna að senda til lýtalækn­
is gæskunnar.
Í Vesturheimi glíma menn við svo
mikla fásinnu að það liggur við að ég
gefi þeim það ráð að skylda leikskóla­
börn til að bera handsprengjur; þær
eru bæði léttar og fyrirferðarlitlar og
veita ábyggilega alla þá vörn sem víg­
búin þjóð þarf á að halda. Þeir eru svo
heppnir, þarna í Kanalandi, að þar er
skýrt kveðið á um það í stjórnarskrá,
að menn megi bera vopn. Að vísu er
sú skrá farin að eldast. En engu að síð­
ur trúir fólk á ágæti þess að öllum sé
heimilt að vígbúast. Hugmynd hins
fullkomna varnarlýðræðis er: Ef við
eigum öll alveg skelfilega öflugt vopna­
búr þá þorir enginn að ráðast á okk­
ur. Allir eru að hugsa um sjálfan sig
nema ég – ég hugsa bara um mig. Það
merkilega við þá vígbúnu þjóð sem í
Ameríku býr, er að kristnara samfé­
lag er víst ekki til á jarðríki. Þarna er að
finna svo heittrúaða kristna menn, að
eldurinn í víti er einsog sígarettuglóð
miðað við þau bál sem í hjörtum Kana
blossa. Mér skilst að fólk sé svo bók­
stafstrúar á ýmsum stöðum í Kana­
veldi, að það trúi sköpunarsögu hinn­
ar helgu bókar en hafni í einu og öllu
darwínskum pælingum.
Og núna kemst ég loksins að
kjarna málsins. Hérna á Jörðinni býr
fólk sem – nær undantekningalaust
– segist trúa á hið góða en um leið og
augnablikið fer að snúast um krón­
ur og aura þá setja menn sálir sínar
á útsölu. Og þetta sama lögmál gildir
hérna á okkar ágæta Íslandi. Við erum
að vísu svo mikið skápafólk og með svo
einfalda moldvörpuhugsun að við til­
heyrum okkar flokki og þá skiptir engu
þótt flokkurinn sá arna sé glæpaklíka,
einsog t.d. Sjálfstæðisflokkurinn eða
Framsóknarflokkurinn. Fólk trúir á
eitthvað sem heitir einstaklingsfram­
tak og ef hægt er að skara allan eld
heimsins að einni helvítis smáköku, þá
skal eðalíslendingurinn nýta sér þann
kost. Hin fagra hugsjón jólanna er ekk­
ert annað en sýnd og hjóm.
Við kjósum okkur þing og ætl­
umst til þess að þar setjist fólk sem
hefur í hyggju að vinna í þágu þjóðar.
En það sem gerist, er að í þingsalinn
setjast varðhundar íhalds og hags­
munagæslumenn auðvalds. Með
málþófi og öllum lágkúrulegustu
vinnubrögðum sem hægt er að draga
fram, er reynt að koma í veg fyrir að
vilji þjóðarinnar nái fram að ganga.
Stjórnarskrá og fjárlögum er sleg­
ið á frest. Kvótakóngarnir eru á jöt­
unni og Mammon er guð þeirra sem
elta skuldahalastjörnuna. Og engla­
bossasöngurinn ómar: – Elsku góði
Guð, gefðu okkur góðæri!
Menn kalla á vitringa í gervi há­
skólaprófessora ef íhaldið þarf að
láta drepa málum á dreif. Þeir eru
látnir „gefa“ álit og svo kemur í ljós
að þeir hafa selt sálina fyrir bull, erg­
elsi og firru. Allt er gert til þess að
vernda sjóðabarnið sem í ríkisjöt­
unni liggur.
Herkænska okkar er reist á vígbún­
aði útrásarvíkinga. Við eigum bara eft­
ir að gera einsog Kanarnir: Leyfa fall­
byssur í skólum en banna franska osta.
Gleðileg jól.
Rektor á mannfjöldann mændi
og málfrelsi loddara rændi:
-Hér ærlegt er starf
því uppræta þarf
hið alræmda háskólavændi.
Jólatré við Elliðavatn „Ef þið hafið einhverjar spurningar um jólatré eða tré almennt; til dæmis varðandi uppsetningu, umgengni, meðhöndlun, barrheldni, tegundir eða
eitthvað annað, þá svörum við þeim spurningum glaðir,“ segir Gústaf Jarl Viðarsson, skógfræðingur hjá Skógræktarfélagi Reykjavíkur. Við Elliðavatn er starfræktur jólamarkaður
Skógræktarfélags Reykjavíkur, þar sem hægt er að kaupa jólatré af fjölmörgum stærðum og gerðum. Mynd Eyþór árnasonMyndin
Umræða 29Jólablað 21.–27. desember 2012
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Kjallari
Jóhann
Hauksson