Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2012, Blaðsíða 30

30 Umræða 21.–27. desember 2012 Jólablað
Illugi kom fyrstur,fölur eins og tré.
Hann laumaðist úr fjárhúsi
hvar logar sparifé.
Hann þráði sjúga fylgið
en því varð ekki um sel,
því Hann var engin Birna
— bar sig þó vel.
Einar K. var annar með gráa hausinn sinn.
Hann skreið ofan af Bola
og skaust í þingið inn.
Hann faldi sig í hliðarsal
og pontunni stal,
meðan þingforseti átti
við þingflokkana tal.
Johnsen hét sá þriðjiþrjóturinn sá.
Hann kom sér í nefndir
þegar kostur var á.
Hann hljóp með þær í burtu
og hirti krónurnar,
sem stóðu stundum útaf
styrkjum hér og þar.
Sá fjórði Birgir Ármannsvar fjarskalega sljór.
Og sá varð nú glaður
þegar samviskan fór.
Þá þaut hann eins og elding
og þvæluna greip,
og hélt með báðum höndum
því hún var stundum sleip.
Sá fimmti Gunnar Bragivar framsóknarháls.
Þá tæmdust allir salir
er tók hann til máls.
Hann rauk upp, til að gá að
hvort RÚV vær’á ferð.
Þá mundað’ann í pontunni
sitt máldeiga sverð.
Tryggvi Askasleikirvar alveg dæmalaus.
Hann fram undan reikningum
rak sinn talnahaus.
Þegar fólkið setti í askana
allt sitt kapítal,
hann hraður var að ná þeim
og hefja auratal.
Sjöundi var Vigdís Hauks,sú var nokkuð klúr,
ef fólkið vildi í rökkrinu
fá sér vænan dúr.
Hún var ekkert sérlega
hnugginn yfir því,
þótt harkalega marraði
málvillunum í.
Sig. Ingi, sá áttundi,var seinheppið naut.
Hann helminginn af púltinu
með hnefanum braut.
Svo hámaði hann í sig
heila klukkustund,
uns forsetinn við bjöllu
festi sinn blund.
Níundi var Gulli Þórgöldróttur og snar.
Hann var upp í OR
og hann var hér og þar.
Illa merktur var hann
mútum og REI.
Eitt sinn var hann greifi
en núna bara grey.
Tíundi var Sigmundursísvangur mann,
sem laumaðist á flatskjáinn
og leit inn um hann.
Ef eitthvað var þar inni
ætilegt að sjá,
hann oftast nær seinna
í það reyndi að ná.
Ellefti var Gunnars Jón,aldrei fékk sá kvef,
og hafði þó svo hlálegt
og heljarstórt nef.
Hann ilm af nýrri virkjun
upp á heiðar fann,
og léttur eins og verktaki
á lyktina rann.
Ásbjörn sá tólfti á ýmsu kunni lag.
Hann þrammaði í borgina
á Þorláksmessudag.
Hann krækti sér í kvóta
þegar kostur var á,
en ósköp var hann greyið
gjaldþrútinn að sjá.
Þrettánda var Ragnheiður,sú Elín var köld,
og alltaf gat hún talað
á aðfangadagskvöld.
Hún elti litlu börnin
sem brostu glöð og fín,
og heimtaði að sýna
þeim andsvörin sín.
Aðventuþjófarnir
L
oftslagsráðstefnu Sameinuðu
þjóðanna lauk nýverið í Doha
án teljandi árangurs þó að
málið sé orðið æði brýnt.
Loftslagið hefur hlýnað um
0,8°C frá upphafi iðnbyltingar og Al-
þjóðbankinn gaf nýverið út skýrslu
þar sem varað er við því að það
kunni að hlýna um 4°C til viðbótar
fyrir árið 2060 verði ekki dregið
verulega úr losun gróðurhúsaloft-
tegunda.
Heimsbyggðin stendur frammi
fyrir einföldu og ógnvekjandi reikn-
ingsdæmi. Við getum bætt 565
gígatonnum af gróðurhúsaloft-
tegundum í andrúmsloftið fyrir
miðja þessa öld og samt haldið hlýn-
un andrúmsloftsins undir tveimur
gráðum, en það eru talin mörk mjög
hættulegrar hlýnunar. Spár gera hins
vegar ráð fyrir að losun gróðurhúsa-
lofttegunda aukist um 3% á ári og
miðað við þær forsendur þá munu
þessi 565 gígatonn bætast við and-
rúmsloftið á einungis sextán árum.
Tveggja gráðu markið er því villuljós.
Fatih Birol, yfirhagfræðingur Alþjóða
orkumálastofnunarinnar, sagði ný-
verið flest benda til að hækkun hita-
stigs á þessari öld verði um 6°C!
Ef við borum eftir og brennum
allt það jarðefnaeldsneyti sem fund-
ist hefur í jarðskorpunni þá losna
2.795 gígatonn af gróðurhúsaloft-
tegundum út í andrúmsloftið. Það
er fimm sinnum meira en vísinda-
menn telja óhætt að losa til að
halda hlýnun loftslagsins undir áð-
urnefndum tveimur gráðum. Við
stöndum því frammi fyrir þeirri
staðreynd að olíuríki og orkufyrir-
tæki þurfa að skilja um 80% af þekkt-
um birgðum af olíu, gasi og kolum
eftir í jörðinni til að forða mannkyni
frá ömurlegum afleiðingum öfga-
kenndrar loftslagshlýnunar.
Gríðarleg áhrif á hagkerfi
Vandinn er hins vegar sá að þó að
jarðefnaeldsneytið sé enn djúpt í
jörðu þá hefur það nú þegar ratað
inn í bókhald ríkja og orkufyrir-
tækja. Væntanlegar tekjur af þessu
jarðefnaeldsneyti hafa því þegar
haft áhrif á ríkisfjárlög og hluta-
bréfaverð orkufyrirtækja og verið
notaðar sem veð fyrir lánum. Það
hefði því gríðarleg áhrif á hagkerfi
heimsins ef ákvörðun yrði tekin um
að vinna ekki þetta jarðefnaelds-
neyti úr jörðu. John Fullerton, fyrr-
verandi yfirmaður JP Morgan, hefur
reiknað út að þessar birgðir jarð-
efnaeldsneytis sem losa munu 2.795
gígatonn af gróðurhúsalofttegund-
um séu metnar á 27 billjónir Banda-
ríkjadala (e. trillion). Ef mark yrði
tekið á viðvörunum vísindamanna
og 80% jarðefnaeldsneytis yrðu skil-
in eftir í jörðinni óunnin þá jafngilti
það því að 20 billjónir dala yrðu af-
skrifaðar í bókhaldi orkufyrirtækja
og ríkja. Heimsbyggðin stendur því
frammi fyrir því að velja á milli þess
að vernda loftslagið eða bókhald
olíu-, gas- og kolaframleiðenda.
Drekasvæðið
Íslensk stjórnvöld hafa valið bók-
haldið fram yfir loftslagið og hafa
hleypt af stað olíuleit- og vinnslu á
Drekasvæðinu. Ísland hafði tækifæri
til að gerast brautryðjandi í lofts-
lagsvernd í heiminum með því að
fresta olíuleit með hagsmuni kom-
andi kynslóða í huga. Það hefði ver-
ið markvert framlag Íslands til að
hægja á aukningu losunar gróður-
húsalofttegunda á heimsvísu auk
þess sem slík ákvörðun hefði vakið
heimsathygli, eflt til muna um-
hverfisvæna ímynd Íslands og verið
öðrum þjóðum fyrirmynd. En rík-
isstjórnin valdi hlutverk bóndans
Pákoms í sögu Leos Tolstoj. Sá er
aldrei ánægður með hlutskipti sitt
og vill alltaf meira fyrir sig og sína.
Einn daginn er honum boðið fyrir
lítið fé allt það land sem hann get-
ur gengið umhverfis á einum degi.
Kaupunum fylgja aðeins þau skil-
yrði að Pákom verði að vera kominn
aftur á upphafsstaðinn fyrir sól-
setur. Græðgin leiðir Pákom alltaf
lengra og þegar það rennur upp fyrir
honum að hann nái vart á upphafs-
stað fyrir sólarlag tekur hann á slík-
an sprett að hann hnígur að lokum
örendur til jarðar.
Gröfin handa afkomendunum
Guðni Elísson rifjar þessa sögu
upp í grein um loftslagsmál í TMM
árið 2011 og heimfærir hana upp
á veruleika alþjóðlegra loftslags-
mála: „Við sannfærum sjálf okkur
um að enn sé tími til stefnu, að enn
sé hægt að snúa aftur á upphafs-
staðinn þótt við höldum aðeins
lengra. Allt verður að lokum í lagi
og á meðan ekkert er gert eignumst
við enn meira land. Þó verður með
hverju árinu sem líður enn erfiðara
að ná aftur á hæðina okkar í tíma.
Fæst þeirra sem lögðu í gönguna
um sólar upprás hafa þó enn svo
mikið sem litið um öxl. Þau vilja
púla aðeins lengur, hamast aðeins
meira, ganga aðeins nær sjálfum
sér. Aðeins þannig verður raunveru-
lega reynt á mörkin. Aðeins þannig
köstum við ekki því lífi á glæ sem
lifa verður til fulls. Hér er þó einn
munur á. Pákom galt fyrir græði sína
með lífinu. Gröfin sem við gröfum er
handa afkomendum okkar.“
„Ísland hafði tæki-
færi til að gerast
brautryðjandi í loftslags-
vernd í heiminum með
því að fresta olíuleit með
hagsmuni komandi kyn-
slóða í huga.
Verjum við loftslagið eða bókhaldið?
Af blogginu
Guðmundur
Hörður
Íslendingar leita olíu Olíutankar í Örfirisey.
– eftir Hallgrím Helgason