Dagblaðið Vísir - DV - 13.12.2007, Síða 13

iunnar M.
Ólafsson
Sjómaður
ét gamlan
raum ræt-
Pontiac 69
DV myncl Aujeir
fTr
•111 n I ■
etta er draumur sem ég er
búinn að ganga með í mag-
anum frá því ég var ung-
ur maður. Ég átti Pontiac
þegar ég var um tvítugt en
þá voru ekki margir svona
bílar á landinu. Ég var fátækur fjöl-
skyldumaður á þeim árum og varð að
láta hann ífá mér. Þetta hefur blund-
að sterkt í mér allar götur síðan," segir
Gunnar M. Ólafsson sem íyrir rúmum
tveimur árum festi kaup á Pontiac ár-
gerð 1969.
Löng þögn í símanum
Gunnar stundaði eitt sinn skot-
veiðar en segir að smám saman hafi
áhuginn beinst að gömlum bílum.
„Þetta er fyrir löngu orðið mitt aðalá-
hugamál. Ég var búinn vita um gamla
bílinn minn um nokkurt skeið en þeg-
ar ég hafði bolmagn til að eignast hann
tókst mér ekki að semja við eigandann.
Sá benti mér hins vegar á að finna mér
bíl í Bandaríkjunum. Ég kurtni ekkert í
bílaviðskiptum erlendis og ákvað bara
að láta á þetta reyna án þess að hafa
nokkum mér innan handar. Eftir nokk-
urra mánaða leit á netinu rakst ég á bíl
sem mér leist vel á," segir Gunnar.
Eftir nokkra umhugsun ákvað
hann að slá á þráðinn út. „Ég manaði
mig upp í að hringja í eigandann en
þá kom bara talhólfið hans. Ég var bú-
inn að hringja þrisvar í uppgefið síma-
númer þegar ég ákvað að prófa að tala
inn á símsvarann sem alltaf svaraði.
Þar útskýrði ég nákvæmlega hvemig
maðurinn ætti að hringja í þetta núm-
er svo hann myndi nú örugglega hafa
uppi á mér," segir Gunnar sem lét þar
við sitja í bili. „Fáeinum dögum síð-
ar vaknaði ég við að síminn hringdi
klukkan tvö að nóttu til. í símanum var
kona eigandans, en hann hefur vænt-
anlega ekki treyst sér til að hringja
sjálfur," segir Gunnar og hlær dátt.
„Hún bauð gott kvöld og vissi auðvitað
lítið hvert hún var að hringja. Það var
löng þögn sem tók við þegar ég hafði
útskýrt fyrir henni erindi mitt og að
hún væri að hringja til íslands. Ég hélt
satt best að segja að hún hefði lagt á.
Sem betur fór gerði hún það ekki því í
ljós kom að þetta var indælis fólk. Við
spjölluðum oft saman því þeim þótti
spennandi að tala við mann frá ís-
landi. Það tók langan tíma að ganga frá
þessu öllu en þetta gekk fyrir rest og ég
sé ekki eftir tímanum sem í þetta fór,"
segir Gunnar.
Alltaf haft áhuga á amerískum
spyrnuköggum
Þetta var haustið 2005 en það var
ekki ódýrt að standa í þessum inn-
flutningi. „Ég held að ég hafi alls greitt
um tvær og hálfa milljón fyrir bílinn
hingað kominn. Síðan þá er ég búinn
að eyða töluverðu í viðbót og er hvergi
nærri hættur. Þessu verkefni lýkur
aldrei. Frítíminn minn fer nánast all-
ur í þennan bíl enda þykir mér ákaf-
lega vænt um hann. Eg hef lengi haft
áhuga á gömlum amerískum bílum,
eða spymuköggum eins og við kölluð-
um þá þegar ég var ungur. Þegar þessi
della gaus upp að fullu áttaði ég mig á
því að hún er ólæknandi," segir Gunn-
ar. Hann segir að þrátt fyrir að hann
hafi lengi haft áhuga á gömlum bílum
hafi áherslumar breyst. „Auðvitað kitl-
ar mann ennþá aðeins í bensínfótinn
en aldurinn hefur kennt mér að ráða
betur við hann," segir Gunnar sem er
49 ára. „Nú nýt ég þess að rúnta á bíln-
um og dunda mér í honum. Þetta snýst
ekki um að spóla, spæna og spyma
heldur spila útlitið og sýningin stærra
hlutverk."
Langar íannan Pontiac
Gunnar er meðlimur í bílaklúbbi
sem heitir Cmiser. „f þeim klúbbi eiga
flestir ameríska bíla frá 55 til 75 en
auðvitað eru allir velkomnir. Mikið af
bílum hefur verið flutt inn á síðustu
árum og það eru margir flottir kaggar
á landinu. Við í Cruiser hittumst á
fimmtudagskvöldum allt árið um
kring en við keyrum h'tíð á vetuma,"
segir Gunnar sem er líka meðlimur
í Fombílaklúbbnum. Þótt hann sé
ánægður með bílinn sinn er annar
bíll sem hann langar mildð að eignast.
„Mig langar að eignast einn í viðbót en
það er Pontiac GTO 67-árgerð. Það er
ffamtíðarverkefriið. Maður verður að
uppfylla drauma sína endrum og eins,"
segir Gunnar í léttum dúr að lokum.