Vestfirska fréttablaðið - 15.02.1980, Side 5
HAMRABORG HF.
HAFIÐ ÞIÐ
REYNT
HAMBORGARANA?
Þessar lækningar hljóta að vekja
ýmsar spurningar, ekki síst hinnar
kristnu kirkju, sem jafnan hefur
lagt þunga áherslu á að kraftaverk
Krists séu meðal þeirra tákna, sem
aðskilji Hann frá öðrum. Lækn-
ingar Bakers og annarra undra-
manna eru furðulega líkar krafta-
verkasögunum, sem sagðar eru af
Kristi í Guðsspjöllunum, og
virðist þá næsta augljóst að mikil-
leiki Krists getur tæpast verið fólg-
inn í því að Hann vann kraftaverk
og læknaði sjúka undursamlega,
heldur einhverju öðru og meira,
enda bannaði Kristur lærisveinum
sínum að tala um þessi kraftaverk,
þótt þeir hafi raunar virt það
bann, eins og ýmis önnur fyrir-
mæli Krists, að vettugi allt fram á
þennan dag.
skó, eins og ég gekk í áður. Mér
finnst líka að mér hafi farið dálítið
aftur, jafnvel eins og allt sé að fara
Framhald á bls. 6
Fórtil þess að fá
En þessa sömu nótt dreymir mig
draum. Mér þótti ég vera stödd í
kirkjunni og fyrir altarinu standa
þrír menn. Einn þeirra er sóknar-
presturinn, sr. Jakob. Hann kallar
nafn mitt og við það vaknaði ég.
Um hádegi kom systir mín til
min og bað mig koma yfir til sín
seinna. Ég játti því en alltaf rennur
af deginum, uns klukkan er fimm
g ég fer loksins yfir í Fjarðarstræti
til systur minnar. Ég er varla sest
niður þegar dyrabjallan hringir og
er þar kominn fyrrnefndur Hall-
dór og býður systir mín honum
inn. Hann verður þá dálítið kynd-
ugur á svipinn og segist ekki vera
einn. Adda systir mín spurði þá
hver væri með honum og þá kom í
ljós, að það voru Bakers-hjónin
ásamt manni frá Hvítasunnusöfn-
uðinum, sem túlkaði fyrir Baker.
Við fórum öll inn í stofuna og
þar ræddum við þetta mál fram og
aftur. Baker vildi m.a. vita hernig
atburðirnir í kirkjunni höfðu verk-
að á okkur. Ég var í miklu andlegu
uppnámi og í rauninni mjög
andsnúin þessu öllu. En þá spyr
Baker mig allt I einu að því hvort
hann megi reyna að lengja á mér
fótinn. „Þú heldur þig geta það?“
sagði ég. „Já sagði hann, „má ég
reyna það?“ Ég gaf þá samþykki
mitt til þess.
Baker sagði mér að setjast á stól,
vera bein í bakinu og rétta fram
fæturna. Ég var með skóna á fót-
unum, þann vinstri með miklu
þykkari sóla en hinn. Síðan lagði
Baker hendur sínar á vinstri kálf-
fótinn mældan
Því fór fjarri að Baker togaði í
fótinn eða tæki á honum. Hann
einungis lagði hendurnar á kálf-
ann og fór með bæn. Ég fann
Annar skórinn 6 cm. hærri.
var fram á síðasta vor sex senti-
metrum styttri en hinn. Um er að
ræða skemmd í mjaðmarlið, þar
sem liðkúlan svonefnda gengur út
úr liðopinu og býr sér til nýjan
taií'eg í beinið, en samfara þessu
kunnug Halldóri og hann stakk
upp á því að ég fengi Baker til að
lengja á mér fótinn. Þar sem þetta
er fæðingargalli, hafði ég enga trú
á því að einhver maður gæti breytt
ástandi mínu eftir 36 ár og sagðist
HVERNIG GERIST
KRAFTAVERK?
Til þess að leita svara við spurn-
ingunni um hvernig lækninga-
kraftaverk gerist, héldum við á
fund Helgu Marsellíusdóttur á fsa-
firði, en Helga er líklega sá ein-
staklingur, sem merkilegasta og
sérstæðasta reynslu hefur af
undraverkum Bakers, þeim er
hann vann hérlendis á síðasta ári.
Helga hefur verið fötluð allt frá
13 ára aldri, en annar fótur hennar
sinni og manni, sem heitir Halldór
Pálsson, en hann var á vegum
þeirra Hvítasunnumanna.
Kvöldið 9. maí var ég plötuð í
kirkju af systur minni —ég vissi
ekkert til hvers ég var að fara, því
ég er ekki sérlega kirkjurækin, en
ég fór nú samt. Ég varð þá áhorf-
andi að því að Baker tók fólk til
sín og læknaði það með handaryf-
irlagningu og bæn. Ég varð mál-
FRSTTABLADID
A lítilli skrifstofu í flotamála-
ráðuneytinu breska vinnur hlé-
drægur ungur maður, Robin
Baker að nafni. Hann er 25 ára
gamall og tilheyrir söfnuði á
Bretlandi, er telur til vensla við
Hvítasunnusöfnuðinn hér á fs-
landi. Baker þessi hefur víða
farið og „beðið fyrir sjúkum í
Drottins nafni", að því er Sigfús
Valdimarsson, forstöðumaður
Salem á ísafirði, tjáði okkur. í
fyrrahaust var Baker í Reykjavík
og læknaði marga, meðal ann-
ars höfuðveika og farlama.
Hann nýtur vinsælda meðal sér-
safnaðanna kristnu hérlendis
og í fyrra fóru tuttugu ungmenni
eru miklar þjáningar. Síðastliðin
ellefu ár hefur Helga gengið i
hækkuðum skóm. sem eiginmaður
hennar sólaði. Er hinn vinstri sex
séntrimetrum hærri en hinn.
Helga hefur nú lagt þessa skó til
hliðar og gengur á tveimur jafnhá-
um.
Við báðum Helgu að segja les-
endum Vestfirska fréttablaðsins
frá reynslu sinni af Robin Baker
og tók hún oþví mjög alúðlega.
Frásögn hennar fer hér á eftir:
FORSAGAN
—Aðdragandi þessa máls var sá,
að síðastliðið vor kom Robin Bak-
er hingað til fsafjarðar ásamt konu
ekki hlusta á þetta.
Sannleikurinn er sá, að allt það
sem skeði í kirkjunni þetta kvöld
kom afskaplega illa við mig. Ég
nefni sem dæmi að sóknarprestur-
inn var með þessum mönnum í
kirkjunni og mér fannst einhvern-
veginn að hann ætti ekki að koma
nálægt þessu.
Næsta kvöld fóru þessir menn
út í Bolungarvík. en ætluðu að
vera aftur í í kirkjunni hér á ísa-
firði á fimmtudag. Allir þóttust
vissir um að ég mundi ganga í
kirkju til að fá bót við meinsemd
minni. en ég var þá þegar búin að
gera það upp við mig að ég færi
hvergi og var alveg staðráðin í því.
ann og bað bæn í hljóði. Ég var
svo upptekin af þvi að horfa á
svipbrigðin í andliti systur minnar.
sem fylgdist með þessu. að ég
gerði mér fyrst í stað enga grein
fyrir því hvað var að gerast fyrr en
ég sé það allt í einu. að þessi stóri
skór er kominn niður fyrir hinn.
Þetta gerðist á augabragði og ég
fann ekkert til að öðru leyti en því
að ég fékk verk upp í nárann. Ég
get því ekki með orðum lýst hve
þetta var sérkennilegt allt saman.
Síðan gekk ég um stofugólfið og
fann þá. að töluvert var eftir enn-
þá og sagði Baker það. Þá gerði
hann aðra atrennu og fóturinn
lengdist ennþá meira.
Kann enga skýringu á
því sem þama gerðist
Rabbað við Helgu Marsellíusdóttur
af landinu til að hitta hann, að
sögn Sigfúsar, m.a. frá Hvíta-
sunnumönnum og Hlutverkinu
(ungu fólki með hlutverk). Hinn
merkilegi árangur í kraftaverk-
um, sem þessi hlédrægi og vin-
gjarnlegi enski skrifstofumaður
hefur náð, er óútskýrður af vís-
indum efnishyggjunnar, en
margstaðfestur af hundruð ís-
lendinga, sem orðið hafa sjón-
arvottar að lækningaundrum
hans.
töluvert til í blettinum, þar sem
tognað hafði á upp við nárann en
engin önnur líkamleg óþægindi
fylgdu þessu.
LÆKNAR VANTRÚAÐIR
Þetta lækningaundur, eða hvað
maður á að kalla það, gerðist ekki
vegna þess að ég hefði beðið um
það eða tryði neitt sérstaklega á
það. Ég hef mína barnatrú, en geri
ekki ráð fyrir að hún sé neitt
sterkari en annarra. Ég hef ævin-
lega verið á móti miðilsfundum og
öjlu þessháttar og ég kann þess-
vegna engar skýringar á því sem
þarna gerðist. En það játa ég hik-
laust, að ég hefði aldrei trúað að
annað eins og þetta gæti komið
fyrir mig.
Ég hef farið nokkrum sinnum til
lækna á heilsuverndarstöðinni
hérna og meira að segja haft með
mér skóna. Þeir gátu engan veginn
trúað þessu. þótt þeir gætu ekki
heldur þrætt fyrir það. Ég fór til
þess að fá fótinn mældan, því að
vantaði eitthvað upp á ennþá og
það hefur komið til álita að ég
færi aftur á þriggja sentimetra skó,
en bó engan veginn sex sentimetra