Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2008, Síða 126

— Nei, ekki mjög mikil. Eg trúi ekki á kristna trú. Eg fermdist borgaralega.
Eg held samt að það sé eitthvað svona. Já, eitthvað yfirnáttúrlegt.
— Gerir þú þér einhvers konar hugmyndir um Guð eða guðdóm?
— Já, ég veit ekki alveg hvernig hann lítur út eða þannig, en tala við Guð
efég er stressuð eða þannig.
Ári síðar eru skoðanir hennar svipðaðar. Hún kveðst ekki trúa á Guð en
henni „finnst eins og það sé eitthvað dæmi þarna uppi. “
Þegar kemur að því hvernig heimurinn varð til talar Berglind um spreng-
ingar og einhver efni sem lífið er gert úr. Hún telur ekki að lífið hafi ein-
hvern sérstakan tilgang og Jesús Kristur hefur enga sérstaka þýðingu fyrir
hana:
— Hann var bara maður sem hafði mikla trú. Svo fór fólk að trúa honum.
— Hefur hann einhverja þýðingu fyrir þig?
— Nei. Hann var bara held ég frekar góður maður.
Þegar Berglind er spurð um bæn viðurkennir hún að hún biðji stundum
þrátt fyrir að hún líti ekki á sig sem trúaða. Hún er ekki viss um hvar hún
lærði að biðja en heldur að það gæti hafa verið í kirkjunni. I 9. bekk talar
hún um sálræn áhrif bænarinnar og lætur jafnvel í ljós einhvers konar von
um bænasvar:
— Líður betur, held líka að hann geri það, eða að það gerist eitthvað
þannig.
Ári síðar talar hún meira um raunveruleg dæmi:
— Ef eitthvað hefur gerst eða að ég er að fara í próf.
Berglind hefur ekki tekið þátt í kirkjustarfi og kirkjan skiptir hana mjög
litlu máli en hún gerir þó ráð fyrir að hún skipti þá sem trúa einhverju
máli. Þegar hún er spurð um önnur trúarbrögð er afstaða hennar jákvæð
svo lengi sem ekki er farið úr í öfgar. Hún telur að trúarbrögðin skipti fólk
mikilu máli:
— Eg held að þau þurfi að trúa á eitthvað, þau þurfi að fá svör, af hverju
við erum til og svona.
— Hver er afstaða þín til fólks sem er annarrar trúar?
— Mér finnst það bara mjög jákvætt. Svo lengi sem þau eru ekki að drepa
fólk.
124