Feykir - 20.05.2009, Side 6
6 Feyklr 20/2009
OPNUUMFJÖLLUN Feykis
Eftir aö hafa veriö um
25 ár í framvaróarsveit
Heimis sem einsöngvari,
hefur Sigfús Pétursson
frá Álftageröi sungió
sinn síöasta einsöng
meö kórnum en hann
mun þó halda áfram
sem óbreyttur kórfélagi.
Sjálfur segist Sigfús hafa
viljaó hætta meöan hann
heföi röddina enn í lagi.
Feykir heimsótti hann
í sveitina einn sólríkan
morgun í síóustu viku.
Sigfus situr í hægindastól í
herberginu sínu heima í
Álftagerði þegar blaðamann
ber að garði. Lítill, snaggara-
legur, með góðlegt en þó örlítið
prakkarablik í auga. Við
heilsumst og Sigfus endurtekur
orð sín frá deginum áður að
hann skilji nú ekki áhuga
blaðamanns á þessu máli.
Staðreyndin er engu að síður
sú að faðir Sigfúsar, Pétur
Sigfússon, hóf að syngja
einsöng með Karlakórnum
Heimi þegar hann fluttist í
Skagafjörð rúmlega tvítugur að
aldri og söng síðan einsöng
með kórnum í 29 ár. Síðar hafa
fjórir synir hans sungið einsöng
með kórnum, þeir Pétur, Sigfús,
Gísli og Óskar.
Saga Álftagerðismanna er
því samofin kórnum að þessu
leyti um langa tíð. -Ég byrjaði
að syngja tvísöng með Pétri
bróður mínum og sungum við
þá lagið Sko háa fossinn hvíta.
Fyrsta lagið sem ég söng einn
var Bærist varla blað á grein.
En það var með tilkomu
Stefáns Gíslasonar sem kór-
stjóra sem Sigfús fór að syngja
einsöng með Heimi. -Hins
vegar eru þetta ekki mörg lög
sem ég hef sungið einsöng með
kórnum en þau hafa verið
lífseig. Tvö þeirra lifðu í sjö ár
hvort. Annars vegar var það
lagið Litfríð og ljóshærð og
hins vegar Ökuljóðin. Þessi tvö
lög hafa því staðið í 14 ár af
þessum 25. Flest lög sem ég hef
sungið með kórnum eru flutt
undirspilslaus en kórinn púar
með. í þannig lögum fær
einsöngvarinn gott tækifæri til
að láta ljós sitt skína. Þá er líka
eins gott að halda sig á réttri
línu því annars fer allt í vaskinn.
En maður er nú ekki einn í
þessu með 60 karla að baki sér
og söngstjórann sér við hlið.
Mín lög með kórnum eru öll
frekar ljúf enda er ég ekki
raddsterkur og því eins gott að
sleppa öllum bægslagangi, segir
Sigfús.
Þú ert bestur í að syngja lögin
ljúfu er það ekki bara þinn
persónuleiki sem þar skín í
gegn? -Um það er Sigfús
Pétursson ekki fær að leggja
dóm á en ég reiðist í það
minnsta sjaldan, er eina svarið
sem ég dreg upp úr Sigfúsi við
þessari síðustu spurningu
minni.
Aðspurður um ástæðu þess
að hann ákvað að hætta einsöng
með Heimi segist Sigfús hafa
fyrir margt löngu ákveðið að
hætta þessu áður en hann væri
komin á felguna; -Það er
dapurlegtþegargóðirsöngvarar
syngja nánast fram í andlátið
og flutningur þeirra orðin
dapur í restina. Þannig vildi ég
ekki að færi fyrir mér og því
hafði ég beðið Stefán að setja
tappa í túðuna á mér áður en til
þess kæmi. En þessa ákvörðun
tók ég að vandlega hugsuðu
máli. Ég var farin að finna fyrir
kvíða fyrir tónleika, var
hræddur um að röddin væri
ekki í sem bestu formi. Það er
heilmikill munur á því hvort
þú syngur eitt, tvö lög með
kórnum og ekki meir, eða
syngja alla tónleikana og
einsönginn að auki. Ég valdi
kórinn.
En er Sigfús þá alveg hættur
að syngja einsöng? -Nei, nei,
þessi ákvörðun mín er eingöngu
bundin við karlakórinn, mér
finnst þetta orðið gott eftir 25
ár og eins hlýtur söngsjórinn
að hafa verið kominn með
hundleið á þessu. Annars get ég
nú montað mig af því að hafa
verið sá fyrsti sem réði Stefán
að loknu námi sem söngstjóra.
Það þótti ekki öllum gáfúlegt
að ráða strák úr Blönduhlíðinni
sem söngstjóra Rökkurkórsins
en þeir þögnuðu fljótt. Stebbi
var fljótur að sanna sig og hefúr
vaxið sem tónlistarmaður fram
á þennan dag.
Þið hafið unnið mjög náið
saman ekki satt? -Jú það
höfum við gert, ég taldi eitt árið
að við hefðum átt 170 fúndi
saman það árið. Þegar Stebbi
kom fór boltinn að rúlla og
hann er óþreytandi að finna
verkefni og láta þau ganga,
svarar Sigfús og er greinilegt að
honum er hlýtt til stráksins úr
Blönduhlíðinni.
Gerir óraunverulegar
kröfur til sjálfs síns
Sigfús segist aldrei hafa farið í
söngtfma á ævinni og
aðspurður segist hann aldrei
hafa séð eftir því að hafa ekki
lagt sönginn fyrir sig. -Nei,
það hvarflaði ekki einu sinni
að mér að gera það enda hefði
ég ekki átt neitt erindi í að vera
atvinnusöngvari eins mikill
sveitamaður og ég er, segir
Sigfús.
Já heimakær er hann með
eindæmum og fór ekld í sína
fyrstu utanlandsferð fyrr en
hann fór hana þá með kórnum
til ísrael og Egyptalands árið
1988. Síðan þá hefur hann
ferðast til yfir 20 landa og ætíð
í þeim erindagjörðum að vera
að syngja með kórum nú eða
bræðrum sínum kenndum við
Álftagerði.
En hvaða prógramm skyldi
það vera með Heimi sem
Sigfúsi þykir vænst um. -Ég
verð að segja prógrammið um
Stefán íslandi sem við fluttum
12 sinnum. Eins er eftir-
minnilegt þegar kórinn fór á
Heimssýninguna í Hannover
árið 2000. Við fórum á vegum
menntamálaráðuneytisins og
hún er með öllu ógleymanleg
sú stund er við stóðum á Plaza
sviðinu fyrir framan mörg
þúsund manns og sungum þar
af lífi og sál. Þá fýrst gerði
maður sér það ljóst þvílíkur
heiður það var sem okkur var
sýndur með boði þessu.
Þrátt fyrir að hafa sungið
með bræðrum sínum í yfir 22
ár segir Sigfús að lcvartettinn
Álffagerðisbræður hafi aldrei
verið formlega stofnaður. Þeir
hafi meira spilað þetta af
fingrum fram og komi
ábyggilega til með að gera það
áfram. -Við erum engu að
síður búnir að gefa út fjóra
hljómdiska og þeir hafa allir
selst ljómandi vel.
Hvað með þig sjálfan, hefur
ekki komið til tals að gefa út
geisladisk með þér einum?
—Jú, það kom að máli við mig
maður fyrir ekki löngu síðan
og vildi gera með mér disk en
þá var það orðið of seint. Eftir
vandlega íhugun komst ég að
því að tími minn var útrunninn,