Skólavarðan - 01.04.2005, Blaðsíða 21
21
SKÓLAVARÐAN 3.TBL. 5. ÁRG. 2005
Svanhildur sér sjálf um blekgerðina.
Þekkingin um hana fannst víða í
gömlum skræðum.
Svanhildur Gunnarsdóttir safnkennari Árnastofnunar.
og varðveislu þeirra fram á okkar daga.
Krökkunum finnst líka ákaflega merkilegt
að fræðast um verkun skinna svo úr þeim
verði bókfell, skreytilistina á handritunum,
blekgerð, liti og þróun skrifleturs auk fjað-
urpennaskurðar eins og hann tíðkaðist
fyrr á öldum.“
Skýringardæmi á ljósmyndum af hand-
ritum, frá miðri 12. öld og fram undir miðja
19. öld, sýna ólíkar leturgerðir og sérstaka
rittækni skrifaranna, skammstafanir og
tákn, og gefa þau nemendum tækifæri
til að spreyta sig við lestur fornra texta.
Með því kynnast þeir af eigin raun hversu
lítið íslensk tunga hefur breyst í aldanna
rás. Síðan fá þeir að tylla sér niður við lang-
borð í „miðaldaskólastofu“ sem innréttuð
hefur verið í einu sýningarherbergjanna
og skrifa á kálfskinnsbút með tilskornum
fjaðrapennum og bleki, soðnu úr sortu-
lyngi, víðileggjum og mýrarsortu. Ágúst H.
Bjarnason grasafræðingur aðstoðaði Svan-
hildi við blekgerðina en hann varð sér, að
sögn, úti um þá þekkingu „víða í gömlum
skræðum“.
Frekari upplýsingar um fræðslustarfið
og handritasýninguna veitir Svanhildur
Gunnarsdóttir safnkennari Árnastofnunar:
svanberg@hi.is www.am.hi.is, www.thjod-
menning.is
GG