Konan og nútíminn - 01.04.1936, Blaðsíða 10
[Konan og nútíminn]
eða til að pína konurnar til að gefa upp felustað
mannsins.
Þýzk kona, sem sat í kvennadeild fanga-
búðanna í Hohenstein, hefir gefið átakanlega
lýsingu á meðferð fanganna og hinu dýrs-
lega framferði stormsveita unglinganna, sem
eiga að gæta þeirra. Á því tímabili sátu þar
44 konur, frá seytján upp í sextíu ára
aldur. Yoru þær látnar vinna mjög erfiða vinnu.
Glæpasveitirnar höfðu fullkomið vald til þess að
haga sér gagnvart konunum eftir eigin geðþótta
og aðgang að híbýlum þeirra nótt og dag. Frá-
sögnin er of löng til að birta hana alla. En af eft-
irfarandi kafla, er hægt að gera sér hugmynd um
þær óhemju kvalir, sem konurnar máttu líða í
klóm böðlanna:
„. . .. Á kvöldin áttu konurnar að hafa frí til
kl. tíu. Þessi tími fannst stormsveitarmönnunum
einkar hentugur til að pynda konurnar, því á
daginn urðu þær að vinna, og þá var ekki tími
til slíks. Þegar kona var sótt til yfirheyrslu eða
til misþyrminga, hljóðnaði öll kvennadeildin og
var gripin þyngstu sorg. Því stormsveitirnar
haga sér nákvæmlega á sama hátt gagnvart kon-
um og körlum. Grimmilegar hegningar og pynd-
ingar eru alvanalegar. Kona, sem ekki vildi láta
uppi hvar maður hennar fólst, var barin svo
rækilega, að hún fékk heilahristing, eftir því,
sem læknarannsókn síðar leiddi í ljós. Myrkva-
stofa, sem var svo þröng, að ekki var hægt að
hreyfa sig í henni, og maður varð að standa
uppréttur í, var notuð jafnt handa konum, sem
körlum. Tuttugu ára stúlka, sem lýsti nákvæm-
lega fyrir mér ástandinu í Hohenstein, hafði
sjálf staðið sex daga samfleytt í þessari píslar-
holu. Á meðan á þessari pyndingu stendur,
fá fangarnir ekkert nema vatn og brauð. En
ekki nóg með það, alltaf annað slagið er verið
að sparka í þessar óhamingjusömu manneskjur
— þær eru barðar, eða það er klipið og snúið
upp á eyrun á þeim o. s. frv. En konurnar
vilja þó heldur láta berja sig og misþyrma, en
•verða fyrir ,,ástaratlotum“ stormsveitarungling-
anna, sem klípa þær, stinga höndunum inn á
þær berar, eða ausa yfir þær klámi.
Klukkan tíu að kvöldi eru ljósin slökkt, og
síðan fara stormsveitarmennirnir eftirlitsferð.
Venjulega eru nasistastrákarnir um þetta leyti
orðnir meira og minna ölvaðir. Þeim hörmung-
um, sem konurnar verða að þola við þessar næt-
"urheimsóknir ' ér ómögulegt 'að lýsa.- Rúmin
10
standa fjögur til fimm í röð, hvert við hliðina
á öðru, svo kemur bil, og síðan aftur önnur röð.
Sú kona, sem sefur í miðjunni, kemst ekki upp í
nema yfir gaflinn. Þrátt fyrir það eru miðrúmin
sérstaklega eftirsótt, því konurnar í þessum rúm-
um telja sig óhultari fyrir árásum nasistanna. .“
Þetta er aðeins lítið sýnishorn af þeirri smán,
niðurlægingu og kvölum, sem konurnar verða að
þola í fangabúðum nasistanna og hvernig þessir
uppeldissynir Hiflers og Görings, hagnýta sér
varnarleysi þeirra.
Þúsundir kvenna mega mánuðum og árum sam-
an lifa í eilífri angist um menn sína, vini, unn-
usta, feður og syni. Eftir margra mánaða kvíða-
fulla bið eftir að vita eitthvað um ástvin sinn, fá
þær ef til vill ösku í bréfi, eða stutta tilkynningu,
sem skýrir frá því, að ástvinurinn sé dauður eða
hafi verið „skotinn á flótta“, en það þýðir að
murkað hafi verið úr honum lífið í fangelsum eða
fangabúðum. Oft hefir það komið fyrir, að konur,
eftir langa leit, fundu menn sína í líkhúsum í ein-
hverju slíku ásigkomulagi, og kona ríkisþings-
mannsins, frú Stenzer lýsir á eftirfarandi hátt:
„Lík mannsins míns var sundurtætt vinstra
megin;- allur líkaminn var með hryllilegum
flekkum. Hauskúpan var rifin sundur af
skammbyssuskoti, er riðið hafði af, rétt við
höfuðið. Lík hans vóg 84 pund, en venjuleg
þyngd manns míns í lifanda lífi, var 154 pund.
í tólf vikna myrkvastofu Dachau-fangelsisins
hafði hann því lézt um 70 pund“.
Stenzer var myrtur í Dachau af stúdenta-storm-
sveit.
Það er ekki að undra þó allar þessar kvalir
hafi gert marga konuna geggjaða. Má nafngreina
nokkrar merkar þýzkar konur, sem nú sitja brjál-
aðar á geðveikrahælum, eftir hina dýrslegu með-
ferð.
Þetta er aðeins lítil spegilmynd af því ástandi,
sem konan á við að búa í landi, þar sem fasismi
er í algleymingi. Fasisminn, ógnarstjórn hins aftur-
haldsamasta, landvinningaþyi'sta hringaauðvalds,
undirbýr að fórna miljónum kvenna og karla á
altari hins hryllilegasta stríðs, sem yfir heiminn
hefir komið. Til þess þarf hann meðal annars að
svínbeygja konuna,ræna hana allri frjálsrihugsun.
1 öllum auðvaldslöndum er fasismahættan meir
og minna yfirvofandi, og víða hefir afturhaldsöfl-
um tekist að koma á álíka kúgun og í Þýzkalandi.