Konan og nútíminn - 01.04.1936, Blaðsíða 18

[Konan og nútfminn]
bæði í sveitum og kaupstöðum landsins. Einnig
kvenfélögum Reykjavíkur voru sendar þessar á-
skoranir. Eg vil taka hér upp niðurlagið á þess-
ari áskorun K. R’. F. í., sem eg býst við að flestar
konur hafi nú gleymt, en sem eg vona að yngri
konunum takist að blása lífi í áður en mjög langt
líður:
,,K. R. F. í. væntir þess, að undirtektir undir
þetta mikla nauðsynjamál kvenna verði góðar.
Vér vonum að með hinni venjulegu fjármálahag-
sýni kvenna, takist konum nú að afla nægilegs
fjár, án þess að kostnaðurinn verði tilfinnanlegur
fyrir kvenfélögin eða einstaklingana. Vér skor-
um á allar hugsandi konur að vinna í eindrægni
sameiginlega að koma því í framkvæmd. Vér vit-
um að ef konur fylkja sér einhuga um blaðið, þá
er því borgið í nútíð og framtíð.
Vér skorum á allar konur landsins, eldri og
yngri, giftar og ógiftar, að veita þessu máli alla
þá liðveizlu í orði og verki, sem þær megna. Sér-
staklega viljum vér skora á yngri kvenþjóðina,
ungu giftu og ógiftu konurnar, að leggja þar allt
það lið, sem þær megna. Leggið fram dálítinn
fjárstyrk, mikinn áhuga og mikla vinnu, mikla
trú, mikinn kærleika og óeigingirni. Framtíð þjóð-
arinnar hvílir á herðum unga fólksins. Verið beztu
stuðningsmenn þessa máls, leggið fram óskiftan
eldmóð æskunnar, sem engar hindranir fá staðist.
Blásið burtu allri tortryggni og efa. Vér vonum
að allar konur taki þessu máli með góðvild og
skilningi, en æskan þarf jafnan að vera með til að
gera störfin létt og lifandi. Vér vitum, að komist
blaðið upp, byggt á tryggum fjárhagslegum grund-
velli, þá er það trú, kærleikur og góðar óskir ykk-
ar kvennanna sjálfra, sem bera það yfir alla örð-
ugleikana, og eru þess tryggasta lífsskilyrði.
Konur, munið að Kvennablaðið okkar, hvaða
nafn sem því verður valið, á að vera einarður og
frjálslyndur málsvari okkar allra. Við verðum all-
ar að hjálpast að til að gera það að okkar fjöl-
keyptasta, víðlesnasta, fróðlegasta, sjálfstæðasta,
prúðasta, efnaðasta og langbezta blaði landsins,
sem standi utan við og ofar allri flokkapólitík. Þá
mun það verða stærsta framfarasporið, sem vér
íslenzkar konur höfum ennþá stigið!“
Mörg kvenfélög töku þessu máli vel og hafa
sýnt mikinn skilning á því. Sér í lagi má geta þess,
að mörg kvenfélög á Austfjörðum hafa gengið þar
á undan. Reykjavíkur kvenfélögin hafa einnig
haft tækifæri til að láta álit sitt í ljós á nauðsyn
þessa máls, en ennþá hefir ekki komið loforð um
neina samvinnu eða stuðning frá neinu þeirra,
nema K. R. F. í. sjálfu, sem lofaði strax og lagði
fram 1000 kr. í stofnsjóð blaðsins. Kona ein hér
í bæ lagði einnig í stofnsjóðinn 500 kr. í honum
eru nú samtals rúmar 2700 krónur. Þessar 1200
krónur, sem eru utan Reykjavíkur, eru frá ýms-
um kvenfélögum, og eru þó einnig einhver
ógreidd loforð, sem eflaust koma með tímanum.
I Reykjavík hefir enn engin sérstök söfnun
verið hafin. Aðeins þessi umrædda áskorun send
kvenfélögunum, og þau litlu svarað. Væri nú vel
til fallið, að ungu konurnar tækju þetta mál að
sér. Þær ættu að skilja það betur en gömlu kon-
urnar, hvílík háðung það er fyrir íslenzku kon-
urnar í heild sinni, að sjá flest öll stærri (og
jafnvel þau smærri líka) karlmannafélögin koma
sér upp blöðum. Því að í allri nútíðarbaráttunni
fyrir tilverunni er ekkert meðal eða vopn jafn
áhrifamikið og vel ritað blað.
Það er kynlegt, að reynsla okkar, sem höf-
um fengist við þetta blaðamál, virðist benda á
það, að konur höfuðstaðarins og stærri kaupstað-
anna hafi enn ekki skilið þýðingu og hlutverk
blaðanna. —
Bríet Bjamhéðinsdóttir.
Hatið ávalt heimabakaðar kökur
við hendina. Allt bökunarefni
fáið þér hjá okkur.
dUiltiimdi,
18