Gestur - 15.09.1933, Blaðsíða 5

GESTUR
3
1,1.
konungi mikið áhyggjuefni, pví hann örvænti urn framtfð
sona sinna og farsæld ríkisins, par sem enginn af peim kenn-
urum, er hann hafði náð til, gat vakið áhuga drengjanna, til
að aðhafast neitt né læra.
Tá var pað einn dag að spekingur nokkur kom til kon-
ungsins, er bauðst til að kenna sonum hans, og tók konung-
ur pví boði fegins hendi.
Spekingurinn tók að kenna sonum konungsins með peim
hætti, að dag hvern, er sól lækkaði á lofti og mesti hitinn
var um garð genginn, pá tók hann konungssynina með sér
upp á hallarpakið og sagði peim æfintýri, sem peir hlustuðu
á með mikilli eftirtekt.
Að nokkrum tíma liðnum hafði spekingurinn kent sonum
konungsins alt pað, er menn fá lært í heimi pessum*.
Saga pessi á að sýna hve miklum fróðleik má koma fyrir
í æfintýrum, og hve lærdómsrík pau geta verið. Dæmisögur
pær, sem lifað hafa á vörum pjóðanna og ritum peirra um
púsundir ára, eru svo nátengdar æfintýrunum, að pað fer oft
sainan, að pessar smásögur eru hvorttveggja í senn, æfintýri
og dæmisögur. En eins og menn vita hafa margir trúarbragða-
höfundar og lærifeður notað dæmisögur í pjónustu sína, til
að skýra fyrir áheyrendum sínum kenningarnar, sem peir
voru að flytja og festa pær betur í minni peirra.
Oft munu pað vera æfintýrin, er í fyrstu laða hugi
barnanna út fyrir umhverfi pað, sem pau lifa í. Otpráin
vaknar hjá peim og pau langar inn í lönd æfintýranna, til
pess að frelsa konungsbörnin úr trölla höndum, pau langar
að sjá konungshallirnar, sem æfintýrin skýra frá.
Tegar pau hlusta á æfintýrin, fylgjast pau vel með sögu-
hetjunum, hvernig pær leysa hlutverk sín af hendi. Dáð og
hugrekki verða peim sem örvandi hvatarljóð, og pau fá ýmu-
gust á peim, sem illa koma fram. Æfintýrin eru pví hreint
og beint orðið að uppeldis meðali hjá pjóðum og einstakling-
um, án pess að pví hafi verið gaumur gefinn, hverjar kenn-