Núkynslóð - 01.01.1968, Blaðsíða 18

tundur
þórgnýr rammskellti ei'tir sér hurftinni og þrepah'i stig-
ann eldsnöggt niður f datfðahs óþolinma'ði . riðið svignaði
án þess að velta smáskftern lyrir sór stcikk hann vonzku-
lega snartilhægri og sveiflaðist lyrir húshornið stikaði tiat-
hertan jarðveginn og það sftasta sem ástbót sá til hans var
að hann heilsaði ekki símstöðvarstjóranum
. simmi srmstöðvarstjóri ýttist eítir stiuid framhjá húsinu
ýfður f bartann . barnl'iðrildi á götunni stigu frá leik sfnum
og þögðu þartil sá á rass honum
. ástbót haiði setið . hún vermdi strokjárn á eldavólinni og
pressaði um stund en brenndi sig og gefst upp
. þórgnýr stóð á hamrinum olanvið bryggjuna . þar skall
járn f járn um borð f skipinu máfur seig niðurfyrir hamar-
inn og kom útundan honum á hraða f aðra átt iitlu sfðar og
rann yfir gáruna innum fjörð . þeir höfðu nú lokað frcmri
lestinni f skipinu og stýrimaðurinn klöngraðist uppá bryggj-
una . lftt var sjávað og l'átt veðurs
. þetta var lest . lfklega hcil'ðu aldrei komið eins margir
vörubílar f plássið og f nótt . ormur af bflum lá nú frá skip-
inu og uppfyrir vigt
. þetta sprengiefni var f Iramkva mdir innf sveit . iillu fylgdu
strangar reglur og mikil liig
. þórgnýr halði sjállur verið f núinunda við sprengingar l'yr-
ir sunnan og þessu fylgdi mikil liatta og strangar reglur og
mikil lög
. hann böðlaðist oianf fjöru vestanmegin og ruddi niður
anzkota . flöt báran líigðist einstaka sinnum frammá sig
. lögregluóppinn fyrstur þyngdist af stað . röðin teygðist
fremst . vörubflarnir þyngdust af stað . innf miðri röð'inni
þyngdist lögfeglubil'reið al' stað . seglkheddir bflapallarnir
þrúguðust loks ai' stað . lögregluóppinn sveigði malarspott-
ann til hægri uijpfrá bryggjunni og dvfðist rótt f hvarfið f
moldinni við skúrana . gra-n seglin vindast hvorki nó bólgna
þau eru þétt reyrð
. lugl klauf sumarið við anddyrið á sfmstiiðinni f sama mund
og simmi lagðist á hurðina innf ai'greiðslusalinn . hurðin var
tæplega sigin aítur þegar ungur maður beitti handlegg og
geystist inn . stóð á gólfinu . óð að borðinu fyrir innan sat
hálslöng og steinhissa kona . þennan mann hafði hún aldrei
sóð hugsaði hún snöggt en varlega . maðurinn lagðist hönd-
um uppað glerinu . þarf að tala við . másaði hann . rif .
hann másaði
. konan hafði nú tekið áttina og renndist settlega á stólnum
að skiptiborðinu hægramegin . hreyfði niður töpp f sjón ann-
ars hugar
. já . viðkern varða sönglaði hún þekk
. simmi hafði nú stungið annarri lúku f vasa . gefðu mann-
inum samband við hann jóa f rifi snúðfríbur mfn . ertu með
bflunum
. já segir maðurinn
. bömin fyrir utan hús ástbótar höfðu nú urið upp öll kunn
gamanyrði um rassinn á simma . þá sló guffi grétu . þá hló