Núkynslóð - 01.01.1968, Blaðsíða 52

Hvar mundirðu seg'ja að
fslenzkt leikhús skeð'i,
segjum til da'mis f sam-
anburði við þau leikhús,
er þú kvnntist f Moskvu ?
Leita fslendingar of ó-
víba fanga f leikhúsmál-
um? Eru einhver lönd,
t.d. Svíþjóð eða Stóra-
Bretland, of yfirgnæf-
andi.
Fylgjast fslendingar nógu
vel með f erlendri þróun
leikhúsmála f heild;Ixrði
fleikritum, leikstjóm,
sviðsnýtingu og jafnvel
leiknum sjállum?
fslenzkt leikhús stendur altarlega
hvað snertir skipulag, l'járráð og
tengsl við þjóðfélagið hvort heldur
er við áby rgðarmenn þess eða al-
menning. Leikarar margir góðir
hver f sfnu lugi en " ensumbie
varla til. Kemur þar auð'vitað
fyrst og fremst til vanþróuð leik-
stjórn og sviðsmyndnlist.
fslendingar leita lyrst og fremst
of lftið fanga heima hjá sjálfum
sér. Þekking á umheiminum er að
vfsu bráðnauðsynleg, en hún verð-
ur aldrei nema þekking sem er
aðeins yfirborðið. Sá eitingaleik-
ur við útlendinga sem hér hefur
verið stundaður og margir virðast
hafa meiri áhuga á en okkar eigin
mannlffi verður aldrei annað en
eltingaleikur. Listin sprettur beint
út úr lifandi brjóstum og fæst ekki
að láni.
Leikhúsfólk okkar vinnur illa að
menntun sinni yfirleitt, og á það
jafnt við um klassik og það sem er
að gerast um heiminn f dag. Þó
eru margir sem lesa mikið en mest
er sú viðleitni handahófskennd og
meira stunduð seni ævintýri en sem
leit er að gagni mætti koma.
A að nota salinn og á- Sal á að nota þegar eliuö gelur til-
horíendur meira en gert efni til, t.d. ef sviðið er oi lftið
er hér? eða ef leikarinn þarf aö komast
nær áhorfendum. Slfkt er undir
leikritinu komið. Sumar sýningar
fara betur f vöruskemmu eð'a f
knattspyrnuvelli. Margar góðar
sýningar hafa verið gerðar á vöru-
bílspalli. Hinsvegar hefur obbinn
af þeirn leikritum sem notið hal'a
vinsadda að undanförnu ekkert að
gera útúr lokuðum kassa og þola
ekki að vera sýnd nema f hálf-
rökkri " svo andann gruni citthvað
fleira en augað sér ".
Mundirðu telja a'skilegt
að Þjóðleikhúsið taki
fyrir ákveðin verkefni,
segjumt.d. lffsvanda-
mál f meöferð niismun-
andi stefna eða ákvcöna
stefnu og hölunda hennar,
og helgaði þcim lremur
öðru hvert leikár ?
Hvað um leikJiús Brechts.
A það orindi ti! fslend-
inga?
Hver er skoðun þíh á
þvf hvernig hið nýja
Borgarleikhús skal vera
uppbyggt. Á sviðið að
vera ferkantað op á vegg
og áhorfendasalur eins-
og ílangt taflborð fram-
anvið. Eða ætti kannski
að hverfa aftur til grfska
'eikhússins plús tækni-
brellna með sviðið f
miðjunni og sætin f hring
útfrá ?
f fyrsta lagi óframkvæmanlegt
vegna manneklu. Leikritaval f
leikhúsum okkar fer að miklum
hluta eftir þvf hvaða leikarar eru
tiltækir.
fslendingar halu alltaf verið sögu-
sinnar og haft tilhneigingu til þess
að yfirvega og leggja sitt mat á þá
hluti sem |x'ir sjá og heyra. Þvf
er leiklms Brechts ekki eins mik-
ið nýnæmi hér einsog f i'ljótu
bragði kann að virðast. Enda virð-
ist mér leikiiús Breehts þegar bú-
ið að hasla sér völl hér þó e.t. v.
hafi það ekki birzt f sýningum á
hans eigin leikritum.
Borgarleikhúsið á fyrst og fremst
að byggja og gera það strax. Gerð
salar og sviðs hvernig sem frá þvf
verður gengið er formsatriði og
á ekki eftir að verða fjötur um fót
þeim leikstjórum og höfundum sem
hafa eitthvað að segja fólki og hug-
myndaflug til þess að nýta sér ýms-
ar aðstæður. Hinum verður allt að
meini hvort sem er.