Ljóðormur - 01.10.1985, Side 47

UMSAGNIR
Allt er þetta gott og blessað og ekkert fleipur á ferðinni. Gallinn
er bara sá að hér er furðu dauflega haldið á málum og óviða sleg-
ið á nýja strengi. Þvi fer eins fyrir Ijóðum Jóns og fuglunum sem
féllu vængbrotnir til jarðar. Sá bamslegi og einfaldi tónn sem höf-
undur leitast við að slá verður ekki sannfærandi heldur falskur og
fer á mis við hjartað. E.t.v. er skýring þess fólgin í því að þema
verksins er margtuggið og krefst þvi þess að það sé tekið óvenju-
legumtökum.
Nú er það ekki svo að hér sé allt alvont. Kaflinn sem fjallar um
viðhorf skálda, visindamanna og heimsdrottnara er t.d. nokkuð
skondinn:
ef væri ég skáld
væri himinninn lambhúshetta
og engum yrði kalt
Sums staðar vefur höfundur inn í myndina af fuglunum
heimspekilegri rökræðu sem alls ekki er sláandi og tengist stund-
um óljóst öðrum þáttum verksins:
ég veitaðheimspeki
er stærðfræði
stærðfræði háspeki
háspeki frumspeki
frumspeki lifsspeki
og tvisvarsinnumtveir
eru fimm
Þessi bók Jóns er að mínu mati miklu síðri en fyrri bók hans
Lífshvörf sem kom út árið 1971 og var metnaðarfullt verk. Síðustu
þrettán árin hafa því nýst höfundi illa til Ijóðræns þroska. Hann
hefur um langt árabil búið á Spáni og sannarlega hefði komið sér
vel að hann hefði opnað einhverjar gættir til suðurs sem allt of
lengi hafa verið okkur lokaðar. En því fer víðs fjarri að þess verði
vart.
Tveir fuglar og langspil er sönnun þess að höfundur verður að
gefa sér enn rýmri tíma í smiðjunni og nýta þann tíma miklu betur
en hérsannast.
Þórður Helgason.
45