Morgunblaðið - 07.11.2016, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 7. NÓVEMBER 2016
konu sem var falleg persóna, jafnt
innan sem utan. Hún Lilja var
alltaf hjálpfús og svo mikill vinur í
raun. Ýmist kom hún færandi
hendi, var með í að halda sameig-
inleg matarboð eða var fús til að
bjóða bílinn sinn í skemmtilegar
bæjarferðir.
Lilja var meðlimur í söfnuði að-
ventista og sótti samkomur þar af
mikilli alúð. Daglegur biblíulestur
var henni hjartans mál og sátum
við vinkonurnar oft með ritn-
inguna, þar sem hún leiddi. Það
var henni kært að bjóða okkur á
samkomur með sér eða á kristileg
mót í Hlíðardalsskóla.
Lilja var menntaður hjúkrun-
arfræðingur, sem og ljósmóðir.
Hún starfaði einnig við trúboð í
Afríku. Hún var mjög hjálpleg við
sína nánustu og hjúkraði móður
sinni áður en að hún fór öldruð á
stofnun. Við vinkonurnar kynnt-
umst Lilju allar í gegnum veikindi
og var hún strax fús að aðstoða
okkur og létta okkur daglegt líf.
Þegar Lilja lét af störfum fór
hún að vinna við bókaútgáfuna
Berglindi. Þar vandaði hún mjög
til verks og fékk ein af okkur að
vera með henni í að þýða barna-
bók sem gefin var út fyrir nokkr-
um árum.
Megi góður Guð blessa minn-
ingu hennar, veita henni gæfu og
taka henni opnum örmum.
Sigrún Jóhannsdóttir,
Sigríður Ásta Örnólfsdóttir,
María Magdalena Carrilha.
væri mikilvægt að konur hefðu
bílpróf og bíl fyrir sig og væru
þá ekki háðar öðrum. Þar talaði
hún af eigin reynslu því hún tók
bílprófið aftur ca. 10 árum áður
enn hún varð ekkja. Hún sagði
líka að sér fyndist að allar kon-
ur sem væru með börn ættu að
hafa bíl fyrir sig og börnin.
Hún passaði stelpurnar oft
fyrir okkur og nokkrum sinnum
í nokkra daga samfellt þegar
við fórum utan. Þetta varð
stelpunum ávallt mikil upplifun
og skemmtilegur tími. Þá var
elduð dýrindis kjötsúpa og
margt fleira gott sem ekki er
oft á boðstólum á nútímaheim-
ilum.
Við fórum nokkrum sinnum
saman í sumarbústað og við
vorum líka dugleg að heim-
sækja hana í sveitina og ávallt
var tekið vel á móti okkur þar.
Það tók nú samt mikið á hana
þegar hún flutti í bæinn 2001
eftir tæplega 50 ár í Grímsnes-
inu, hún minnkaði við sig hús-
næði og þurfti að skera niður
búslóðina, en hún var samt bara
jákvæð, það var svo margt sem
kom í staðinn, sagði hún.
Félagsstarfið í Gerðubergi og
Árskógum, með glerlist, olíu-
málun og fleira föndri, fara að
spila með vinkonum sínum og
fleira. Það var yndislegt að sjá
hvað hún undi sér vel í Reykja-
vík og átti þar mörg góð ár í ná-
munda við vini og ættingja.
Í vor, þegar hún varð 85 ára,
óskaði hún sérstaklega eftir því
við mig að ég bakaði mareng-
stertu í desert fyrir hana og það
var mér sérstaklega ljúft að
verða við þessari ósk hennar.
Sama dag og hún lagðist inn
á spítalann fórum við Gísli í frí
erlendis í tvær vikur. Ég heim-
sótti hana tveimur dögum áður
og sýndi henni peysuna sem ég
hafði prjónað handa Lilju, ný-
fæddri langömmutelpunni, sem
býr í Þýskalandi. Hún var mjög
glöð að fá að sjá hana og hand-
fjatla. Eitt er víst að það er ekki
sjálfgefið að eignast svona ynd-
islega tengdamóður eins og
hana Þórunni mína.
Hún sagði alltaf að ég væri
uppáhaldstengdadóttir hennar,
en ég var svo heppin að vera sú
eina og samkeppnin því lítil.
Júlíana Þorvaldsdóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Þórunni Gísladóttur bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ Sólrún BentsýJóhannesdóttir
fæddist 23. maí
1942 í Reykjavík.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu Ísa-
fold í Garðabæ
þann 28. október
2016.
Foreldrar henn-
ar voru Kristín
María Sæmunds-
dóttir, húsfreyja og
listamaður, f. í Reykjavík 15.
september 1906, af Lækj-
arbotnaætt, d. 27. maí 1981, og
Jóhannes Ingimar Gíslason múr-
arameistari, f. 8. september 1902
á Reykjum í Hrútafirði, d. 20.
nóvember 1982.
Systkini Sólrúnar eru Unn-
steinn Reynir, f. 31. mars 1929,
og Elsa Mosdal, f. í Reykjavík 9.
febrúar 1936, d. 25. janúar 2013 í
New York.
Sólrún giftist 29. janúar 1965
Stefáni Finnboga Siggeirssyni,
sjómanni og matsveini, f. 26.
október 1938. Þau bjuggu í Ból-
staðarhlíð og á Lindarbraut, Sel-
tjarnarnesi. Þau slitu samvistum.
Foreldrar hans voru Siggeir
Stefánsson, útgerðarmaður og
Elsa Stefánsdóttir, f. 22. maí
1966. Hennar dóttir er Kristín
Valdimarsdóttir, f. 10. sept-
ember 1988. C) Jóhannes Stef-
ánsson, f. 23. febrúar 1973.
Móðurforeldrar Sólrúnar
voru Guðlaug Jóhannsdóttir, f. í
Stokkseyrarsókn (Baugs-
stöðum), og Sæmundur Þórð-
arson steinsmiður, f. í Fellsmúla,
Landsveit. Föðurforeldrar henn-
ar voru Halldóra Steinunn Pét-
ursdóttir, f. á Melum, Stranda-
sýslu, og Gísli Guðmundsson, f. á
Skárastöðum, Miðfirði.
Sólrún ólst upp á Háteigsvegi
23 í Reykjavík og gekk í
Austurbæjarskóla og Lind-
argötuskóla. Hún lauk námi í
snyrtifræði í kringum 1962, vann
á tímabili sem símadama á Land-
spítalanum. Sólrún hóf störf í
Domus Medica um 1974, fyrst í
veitingasalnum en seinna við
símavörslu og eftir það kom hún
á fót kaffiteríu í Domus Medica
en alls starfaði hún um þrjá ára-
tugi þar. Hún starfaði síðustu ár-
in á Hótel Holti en hætti að vinna
67 ára en þá var farinn að gera
vart við sig sá sjúkdómur sem
breytti öllu en hún greindist með
Alzheimer. Frá árinu 2012 var
Sólrún fyrst á Vífilsstöðum og
svo á hjúkrunarheimilinu Ísafold
í Garðabæ þar sem hún dvaldi til
dánardægurs.
Útför Sólrúnar fer fram frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag,
7. nóvember 2016, kl. 13.
skipstjóri á Fá-
skrúðsfirði, f. í
Höfðahúsum, Fá-
skrúðsfirði, 6. jan-
úar 1906, d. 25. nóv-
ember 1970, og
Helga Finn-
bogadóttir, hús-
freyja og verka-
kona, f. á
Fáskrúðsfirði 13.
mars 1912, d. 26.
nóvember 1985. Ár-
ið 2006 kynntist Sólrún Borgþóri
Björnssyni, f. 5. apríl 1937, og
hélst traust vinátta þeirra allt til
loka.
Sólrún og Stefán eignuðust
þrjú börn: 1) Siggeir Stefánsson,
f. 21. desember 1962, eiginkona
Hrafngerður Ösp Elíasdóttir, f.
25. ágúst 1967. Þeirra börn eru:
1. Elías Mikael Vagn Siggeirs-
son, f. 23. janúar 1989, unnusta
Guðrún María Guðjónsdóttir, f.
13. ágúst 1990. 2. Sólrún Arney
Siggeirsdóttir, f. 1. maí 1990,
unnusti Þorsteinn Ægir Eg-
ilsson, f. 8. júní 1984, þeirra barn
er Írena Móey, f. 17. janúar 2015.
3. Rakel Brá Siggeirsdóttir, f. 5.
mars 1995. 4. Svanhildur Björt
Siggeirsdóttir, f. 24. júní 2001. B)
Elsku mamma mín, í dag er
komið að kveðjustund þó að minn-
ing mín um þig muni lifa í hjarta
mínu um alla framtíð. Það er svo
skrítið að hugsa til þess að þú sért
ekki lengur hér með okkur, að ég
geti ekki heimsótt þig á Ísafold,
kysst þig og knúsað, borðað með
þér og hlegið að öllu og engu eins
og við gerðum saman, þú og ég
alla tíð. Ég á eftir að sakna þín
óendanlega mikið.
Síðustu ár hafa verið þér erfið
og eftir því sem veikindin þín juk-
ust varð hver dagur í þínu lífi að
áskorun sem þú mættir af reisn
eins og öllum öðrum verkefnum í
lífinu. Þú hefur verið dýrmætur
hluti af lífi mínu alla tíð og ég
hugsa til þín með hjartans þakk-
læti. Þú varst fyrirmyndin mín,
kenndir mér svo margt og ég leit
upp til þín og dáðist að þér fyrir
allt það sem þú gafst af þér. Þú
varst alltaf til staðar fyrir mig en
líka fyrir alla hina sem þurftu á
öruggu skjóli að halda, þeir voru
alltaf velkomnir til þín. Þegar ég
var ein með Kristínu mína gat ég
alltaf treyst á stuðning þinn og þú
sýndir okkur alla þá ást og hlýju
sem þú hafðir að gefa.
Með þér urðu ferðalögin innan-
lands og erlendis að ævintýrum
sem við nutum allar jafn mikið.
Eins og t.d. í ferðalaginu okkar
þriggja á Vestfirðina þar sem við
höfðum með okkur nesti sem við
borðuðum liggjandi í móa og lyngi
eins og þegar ég var lítil, heim-
sóttum öll kaffihúsin og að sjálf-
sögðu kaupfélagið í hverju þorpi
enda hefur okkur aldrei þótt leið-
inlegt að fara í búðir. Í þessari ferð
heimsóttum við Siggeir bróður og
fjölskylduna hans og áttum með
þeim góða daga þar sem mikið var
hlegið að ferðagallanum þínum,
stuttbuxum og sokkum upp á
miðja kálfa. Það var auðvitað bara
til gamans því þú klikkaðir auðvit-
að ekki á klæðaburðinum í þeirri
ferð frekar en vanalega, klæddir
þig alltaf í takt við tilefnið hverju
sinni, óaðfinnanleg og vaktir at-
hygli hvert sem þú fórst fyrir
glæsileika. Í mínum augum varst
þú best, fallegust og glæsilegust
og mun ég minnast þín þannig.
Elsku besta mamma mín, nú
skilja leiðir um sinn, ég veit að það
er tekið vel á móti þér hjá öllum
englunum, afa, ömmu, Elsu
frænku og öllum hinum. Við hér,
Kristín mín, Jóhannes bróðir, Sig-
geir bróðir og fjölskylda munum
standa saman, styðja hvert annað,
varðveita minningu þína, hlæja
saman og gleðjast yfir öllum góðu
stundunum og lífinu sem þú gafst
okkur.
Takk mamma mín fyrir allt. Ég
elska þig.
Þín
Elsa.
Ástkær móðir mín er látin. Nú
er komið að kveðjustund og ég
kveð þig með trega og sorg í hjarta
en um leið með þakklæti fyrir allt
sem þú varst mér. Þín verður sárt
saknað og það verður erfitt að fylla
í það tómarúm sem myndast við
brottför þína. Það er ótrúlegt hvað
tíminn hefur liðið hratt. Það er
óhætt að segja að engin mann-
eskja hafi stutt mig eins mikið og
verið jafn mikill áhrifavaldur í
mínu lífi eins og þú. Þú varst vakin
og sofin yfir velferð minni og það
var sama hver vitleysan var, alltaf
varstu til staðar. Það er margt að
þakka fyrir og eins eru margar
skemmtilegar minningar um sam-
verustundir fjölskyldunnar sem
munu lifa með okkur. Hvað þú
varst glöð þegar barnabörnin fóru
að koma og lagðir á þig til að geta
heimsótt þau og verið með okkur.
Það var oft mikið hlegið og margt
brallað. Þú tókst á hendur ýmsar
svaðilfarir bæði vestur á firði og
austur til að geta verið með þeim.
Það var gaman að fylgjast með
þér hvað þú varst ánægð og stolt
þegar þú varst viðstödd fæðingu
yngsta barnabarnsins og sjá svo
hvað þú náðir vel til allra ömmu-
barnanna og gast hlegið með
þeim. Það var alltaf lykilatriði ef
það átti að halda veislu, hvort sem
það voru fermingar, afmæli eða
annað, að amma Sólrún væri á
staðnum því það var þér eðlislægt
að taka stjórnina og drífa aðra
með þér og sjá til þess að allt yrði
sem glæsilegast. Mér verður oft
hugsað til þess hve óeigingjörn og
dugleg þú varst í að aðstoða og
styðja foreldra þína síðustu æviár
þeirra og sýndir með því hve vænt
þér þótti um þau. Þú máttir aldrei
neitt aumt sjá og tókst málstað
þeirra sem voru minnimáttar. Síð-
ustu ár hafa verið þér erfið eftir að
sjúkdómurinn tók þig frá okkur
og það var erfitt að upplifa þessar
miklu breytingar en ótrúlegt hvað
þú hélst góða skapinu og hve það
var stutt í brosið þegar þú sást
okkur, þó það hafi ekkert annað
komið. Guð geymi þig, mamma
mín. Við söknum þín, þú verður
alltaf með okkur.
Nú grætur minning gengnu æskusporin
um grýtta strönd við ysta norðurhaf
þar mildur blærinn leikur létt á vorin
og ljúfa gleði móðurástin gaf.
Sú ást, er enga eigingirni þekkti.
Sú ást, sem vildi létta hverja raun.
Sú ást, er aldrei, aldrei nokkurn blekkti.
Sú ást, sem gaf, en þáði sjaldan laun.
Nú brosir vor í byggðum okkar heima.
Þar blíðlát gola strýkur unga grein.
Létt af brúnum lindir bjartar streyma,
ljóðar alda hljótt við fjörustein.
Þar ljómar sólin, lauguð hafsins bárum
um ljósa nótt, er syrgir horfinn dag.
Þar grætur jörðin djúpum daggartárum,
frá duldum strengjum ómar kveðjulag.
Haf hjartans þökk, þótt sigi sól í hafið
og sorgartári væti föla kinn.
Þitt móðurstarf er morgunljóma vafið
og minning besta, kærleikshugur þinn.
(ÞM)
Þinn sonur,
Siggeir.
Elsku Sólrún mín.
Fyrir tæpum 30 árum kynntist
ég konu sem átti eftir að auðga líf
mitt svo um munaði, sú kona varst
þú, tengdamóðir mín, amma
barnanna minna og móðir eigin-
manns míns. Allar minningarnar
sem við getum ornað okkur við
núna, þegar skammdegið skríður
að okkur, geta orðið ljóslifandi í
hugum okkar. Ég er svo lánsöm
að hafa fengið að vera tengdadótt-
ir þín og ekki frá því að ásamt því
að vera tengdamóðir mín þá hafir
þú verið ein af mínum bestu vin-
konum. Tímarnir okkar saman,
árin þegar við bjuggum á Þing-
eyri, þegar þú komst til okkar
hvort sem um ræddi jól, páska eða
sumar. Þrjú af börnunum fædd þá
og mikið sem þér þótti vænt um
þau. Þegar Rakel Brá fæddist á
Ísafirði þá var ófærð um alla Vest-
firði og þegar hún var fjögurra
daga gömul þá ætluðum við að
„skjótast“ heim á Þingeyri með
póstvélinni og lentum í Reykjavík
tæplega fimm um daginn. Það var
glöð en áhyggjufull amma sem tók
á móti okkur og fór með okkur
heim til sín þar sem við gistum um
nóttina. Henni fannst nú ekkert
leiðinlegt að hafa séð nýja barnið á
undan pabbanum. Það var mikið
hlegið að þessu, eftirá!
Þegar fjórða barnið fæddist,
Svanhildur Björt, á Akureyri, og
þú varst viðstödd fæðinguna sem
mér fannst alveg ómetanlegt og
ég held, eða ég veit, að þér þótti
þetta ómetanlegt að sjá stelpu-
skottið skjótast í heiminn, komst
svo með okkur heim og bættir þar
af leiðandi enn fleiri minningum í
minningarbankann okkar sem eft-
ir sitjum í dag og söknum þín. Oft
ef það ber á góma að tengdamóðir
mín hafi verið viðstödd fæðinguna
þá finnst mörgum það vera hálf-
skrítið, kannski finnst þeim að
tengdamæðgur eigi að vera alltaf
nöldrandi og afskiptasamar eða ég
veit það ekki, en allavega er málið
þannig farið hjá mér að þú varst
besta tengdamóðir sem nokkur
gæti hugsað sér að eignast, góð,
trú og traust vinkona. Þannig er
það bara.
Það eru svo ótal margar minn-
ingar sem ég ætla að geyma fyrir
mig, í hjartanu mínu.
Elsku yndislega Sólrún mín,
missir okkar allra er mikill, að sjá
á eftir þér er erfitt, en ég veit að
þú ert frelsinu fegin því fjötrar
þeir sem hafa bundið þig síðustu
ár hafa verið skelfilegir og sorg-
legt að horfa upp á ástvin fastan í
þeim. Ég heyri röddina þína
hljóma í símanum: „ Hæ þetta er
Sólrún.“ Ég segi á móti: „Hæ, hitt-
umst síðar.“
Elsku Siggeir, Elsa og Jóhann-
es, móðir ykkar var dásamleg og
minning hennar lifir með afkom-
endum ykkar. Elsku Kristín, Elí-
as, Sólrún, Rakel, Svanhildur og
litla Írena Móey, minningin um
yndislega ömmu og langömmu lif-
ir með ykkur.
Elsku Borgþór, missir þinn er
mikill. Traustari vin hefðum við
ekki getað hugsað okkur fyrir Sól-
rúnu. Guð styrki ykkur öll í sorg
ykkar.
Við kveðjum þitt milda móðurhjarta
megir þú vaka yfir oss.
Stattu við veginn stjörnubjarta
streymir til okkar kærleiksfoss.
Biðjum að Alfaðir himna hafi
höndum þér tekið og veiti skjól.
Girði nú um þig geislatrafi
gæti og veiti þér dýrðarsól.
(höe)
Þín tengdadóttir,
Hrafngerður Ösp Elíasdóttir.
Sólrún Bentsý
Jóhannesdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Sólrúnu Bentsý Jóhann-
esdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Okkar elskulega eiginkona, móðir,
tengdamóðir, dóttir, systir og mágkona,
DAGMAR HRÖNN GUÐNADÓTTIR,
Sóleyjarima 9, Reykjavík,
lést á deild E6 á Landspítalanum í Fossvogi
3. nóvember 2016. Jarðarförin fer fram frá
Grafarvogskirkju 14. nóvember 2016 klukkan 11.
Þeim sem vilja minnast hennar er vinsamlegast bent á
Styrktar- og líknarsjóð Oddfellowa.
.
Guðmundur Eiríksson,
Guðni Eiríkur Guðmundsson,
Guðni Arnberg Þorsteinsson,
Þorsteinn Arnberg Guðnason,
Hanna Björg Sigurðardóttir,
Hallgerður Þórðardóttir,
Ingigerður Þórðardóttir
og aðrir aðstendendur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
HAUKUR STEINDÓRSSON,
fyrrum bóndi Þríhyrningi,
Stapasíðu 1, Akureyri,
lést 3. nóvember. Útförin fer fram frá
Möðruvallakirkju í Hörgárdal laugardaginn 12. nóvember
klukkan 11. Þeim sem vilja minnast hans er bent á
Möðruvallakirkju.
.
Marta Gestsdóttir
Svanhildur Hauksdóttir Felix Sigurðsson
Gestur Hauksson
Helga Steinunn Hauksdóttir Þorgils G. Gunnþórsson
Dóra Bryndís Hauksdóttir Örn Stefánsson
Ásgeir Már Hauksson
Soffía, María Ósk, Haukur Þór og Steinar Darri.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURVALDI GUÐMUNDSSON
frá Stóruborg í Húnaþingi,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands,
Húsavík, mánudaginn 31. október.
Útförin verður gerð frá Kópavogskirkju
þriðjudaginn 8. nóvember klukkan 13.
.
Garðar Sigurvaldason,
Guðmundur Sigurvaldason, Skúli Sigurvaldason,
Ásgeir Sigurvaldason, Stefán Sigurvaldason,
Kolbrún Lilja
og fjölskyldur okkar.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
STEFÁN STEFÁNSSON
bílasmiður,
Ársölum 5, Kópavogi,
lést á heimili sínu föstudaginn 4. nóvember.
Útför hans fer fram frá Kópavogskirkju miðvikudaginn 9.
nóvember klukkan 11.
.
Börn, tengdabörn, afabörn og langafabörn.