Morgunblaðið - 07.11.2016, Blaðsíða 26

26 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 7. NÓVEMBER 2016
Forsprakki hljómsveitarinnar
er Sydney Bennett, sem notar sviðs-
nafnið Syd the Kid. Hún er með
snöggan hanakamb, stráksleg í útliti
og klæðaburði og á auðvelt með að
ná til áhorfenda. Í einu laginu reynir
hún að fá áheyrendur til að syngja
með í viðlaginu. „Þetta er um minn
fyrrverandi,“ segir hún, „og viðlagið
er „You Fucked Up“.“ Í fyrstu er
hálfvelgja í salnum, en þegar hún
segir „nú skulið þið ímynda ykkur
að þetta sé ykkar fyrrverandi“ taka
allir undir.
Á efri hæðinni hefur Alexander
Jarl nú tekið við rappkeflinu. Hann
vakti athygli á Músíktilraunum fyrir
þremur árum og ný plata hans,
Aldrei sáttur, kemur út samhliða há-
tíðinni. Það hefur fjölgað í salnum
og stemmingin magnast í samræmi
við það. Skrifari virðist einn um að
koma af fjöllum því að viðstaddir
eru vel með á nótunum og gólfið
hristist og titrar.
Í íþróttasalnum í Valsheimilinu
er rappsveit með sögu stigin á svið.
Fyrst heyrðist í Digable Planets í
upphafi tíunda áratugarins. Hún var
þó ekki langlíf og leystist upp 1995.
Hljómsveitin hefur verið sundur og
saman undanfarinn áratug. Á þessu
ári hefur hún verið á tónleika-
ferðalagi og gestir Airwaves nutu á
laugardagskvöld góðs af því. Dig-
able Planets er þekkt fyrir texta sína
og má búast við vísunum í allt frá Al-
bert Camus til Star Trek. Meðlimir
sveitarinnar hafa sagt að þeir vilji
leika sér að tungumálinu líkt og ljóð-
skáldið Robert Frost. Hér var hvorki
kvenfyrirlitning né heimskudýrkun
á ferð.
Kvöld á Airwaves er aldrei full-
komið án viðkomu á Gauknum.
Þegar inn er komið gýs upp daunn
af gömlum bjór, jafnvel bjórnum
sem maður hellti niður þegar maður
kom síðast. Og þannig á það að vera.
Finnskt pönk
Finnska hljómsveitin Pertti Ku-
rikan Nimipäivät er væntanleg á
svið. Fyrir þá sem ekki kveikja er
hér á ferð framlag Finna til Euro-
vision frá því í fyrra. Pertti Kurikan
Nimipäivät er pönkhljómsveit og lifa
félagar hljómsveitarinnar allir við
fötlun af einhverju tagi. Stundvísi er
hið skilyrðislausa skylduboð Air-
Konur fara
á kostum
 Hrekkjavaka hinna valkvíðnu
Morgunblaðið/Freyja Gylfa
Kynngimögnuð AJ Haynes, söngkona og gítarleikari Suðurríkjahljómsveitarinnar Seratones, fór á kostum á
sviðinu í Nasa á laugardagskvöld. Hljómsveitin leikur hrátt og hratt rokk og styður vel við kröftuga rödd Haynes.
Hráir og hrjúfir Pönkhljómsveitin Pertti Kurikan Nimipäivät, sem var
framlag Finna til Eurovision 2015, gaf hvergi eftir á sviðinu á Gauknum.
AF TÓNLIST
Karl Blöndal
kbl@mbl.is
Tónlistarhátíðin Iceland Airwa-ves hlýtur að vera hrekkja-vaka hinna valkvíðnu. Það er
laugardagskvöld, fjórði í tónlistar-
veislunni og ekkert lát er á kræs-
ingum. Til að auðvelda valið er
ágætt ráð að sniðganga þekktar
stærðir og fara frekar á það sem
maður hefur ekki séð áður.
Á efri hæðinni í Valsheimilinu
rappar Þriðja hæðin, sex strákar úr
Breiðholtinu, af miklum móð. Þeir
eru með sitt á hreinu, allir sem einn,
en það er fámennt fyrir framan svið-
ið og erfitt að ná upp stuði.
Ljúffengur eyrnakokkteill
Það er öllu meiri stemming á
neðri hæðinni þar sem hljómsveitin
The Internet frá Bandaríkjunum er
að stíga á svið. Hljómsveitin hefur
verið að frá 2011 og vakti athygli í
fyrra með plötunni Ego Death.
Hljómsveitin spilar sálarskotna
hipphopptónlist og hefur merkimið-
anum nýsálartónlist brugðið fyrir.
Rætur tónlistarinnar liggja
víða. Það má grein svalan blæ í anda
Miles Davis, fönkáhrif frá Isaac
Hayes og bræðingsstrauma frá spor-
göngumönnum á borð við Billy Cob-
ham. Útkoman er ljúffengur eyrna-
kokkteill.
AF TÓNLIST
Eftir Ingvar Bates
ingvarbates@mbl.is
Einn af hápunktum IcelandAirwaves-tónlistarhátíðar-innar árið 2016 var án efa
tónleikar Kronos Quartet og Múm
með snarpri innkomu hins nýstofn-
aða kórs myndlistarmanna og tón-
skálda, Kórus. Skemmst er frá því
að segja að tónleikarnir voru stór-
brotnir, en Kronos-liðar hafa alla
tíð brotið sér eigin veg gegnum tón-
listarmúra og -geira. Fræg er sam-
vinnan við Elvis Costello í Juliet
Letters og snúningar á Hendrix-
rokkslögurum í virðulegum tón-
leikasölum undir lok síðustu aldar.
Í seinni tíð hafa þeir stillt skörpum
fókus á hinn staðbundna tón – á
lókalinn, á sérkennin, hið grófa og
staðbundna, eða með eigin orðum
David Harrington, fyrstu fiðlu: „Ég
hef alltaf viljað að strengjakvar-
tettinn væri lifandi, kraftmikill og
svalur, þannig að hann væri ekki
hræddur við að berja frá sér og
vera fallegur eða ljótur eftir þörf-
um. En hann verður að tjá lífskraft.
Hann verður að segja söguna með
reisn, kímnigáfu og dýpt. Og segja
alla söguna ef hægt er.“
Helst saknaði maður ítarlegrar
efnisskrár, til upplýsingar og svo til
minningar um atburðinn. Nokkuð
reyndi á óinnvígða að fóta sig og ná
fullum áttum, og þó; tónlistin er eft-
ir allt lifandi athöfn, eins og kom
seinna eftirminnilega upp úr kafinu
hjá dj. flugvél og geimskipi.
Ruddi nýjar brautir
Múm-liðar sjö talsins byrjuðu
settlega með nokkrum ljúfum
söngvum með afbrigðum, líkt og til
að slétta völlinn og afmarka fyrir
komandi átök, báru fram hráefnið
ef svo má segja; efnivið í þrástef,
andrúmsloftið, örlítið krúttlegt en
af einbeitni og metnaði.
En krafturinn og snerpan sem
fylgdi Kronos-strokkvartettinum
einum og sér fyrir hlé líður seint úr
minni; frjóleikinn var alls staðar,
strokbogum beitt á alla kanta,
hringsnúið og höggvið í loftið líkt
og væri verið að reka burtu anda,
ellegar vekja upp, en á þeim tíma-
punkti spilaði kvartettinn lög úr ný-
legu Afríkuverkefni. Þá fylgdi með
The Who-slagari hvar nánast guð-
leg nærvera Pete Townshend
hljómaði á fiðlu Davids. Kronos-
hópurinn ruddi enn og aftur nýjar
brautir andstætt viðteknum hefð-
um með yfirreið sem á fáa sína líka,
en var engu að síður auðmýktin
uppmáluð.
Slegið í eftir hlé
Eftir hlé var slegið vel í. Bæði
Múm og Krónos, með innkomu
Kórus, spiluðu útsetningar við lög
Múm, eins konar þrástef er sneru
upp á sig með nokkru glossi og
krúttskap, en af innlifun og fágun.
Sérstakar, hálf-bernskar söng-
raddir tvíburasystranna Gyðu og
Önnu Valtýsdætra bættu í þennan
áhrifaríka bræðing. Vel beittur
trymbillinn gætti þess að ávallt var
sláttur og lífsmark. Allt ætlaði um
koll að keyra þennan seinni hluta
tónleikanna. Það sem tengir þessa
listamenn saman er að þeim virðist
sterk þörf á að leita og rannsaka,
jafnvel upplýsa, sem er þó ekki að-
alatriðið því eftir situr andrúms-
loftið og tilfinning sem vart er hægt
að koma orðum að.
Eftir hlé tók rýnir óvænta
stefnu eftir nokkrar hrókeringar í
prógrammi; kvenfólkið tók öll völd
sem eftir lifði kvölds. Warpaint er
nafn á fjögurra manna kvenna-
rokkbandi frá Los Angeles sem
Einn af hápunktum hátíðarinnar
 Krafturinn og snerpan sem fylgdi Kronos líður seint úr minni  Innblástur í dauða hluti
Morgunblaðið/Freyja Gylfa
Skemmtun Tónleikar Kronos Quartet og Múm með snarpri innkomu Kórus voru einn af hápunktum Iceland Airwaves að þessu sinni.
Morgunblaðið/Freyja Gylfa
Warpaint Kvennarokkbandið spilaði draumkennt indírokk í Silfurbergi.