Morgunblaðið - 27.12.2016, Blaðsíða 24
24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. DESEMBER 2016
Elsku Hreinn.
Ég trúi varla enn að þú ert
farinn okkur frá.
Sannleikurinn er sár en í
hjarta mér finn ég að nú ertu
kominn á betri stað laus við all-
an heimsins asa og líkamlegar
þjáningar.
Hugur minn hefur leitað til
þín oft á dag, minningarnar
streyma fram og upp úr stend-
ur minning um ótrúlega góðan
mann sem öllum þótti vænt um.
Mann sem bar virðingu fyrir
öllum, jafnt mönnum sem og
dýrum. Má með sanni segja að
enginn hugsaði betur um kind-
urnar sínar sem var svo lýsandi
fyrir hjartgæsku þína og engin
sál var svo slæm að þú sæir
ekki eitthvað gott í henni.
þú hefur verið í lífi okkar
Hvalnesfjölskyldunnar í langan
tíma og varst ekki bara heims-
ins besti nágranni heldur sann-
arlega góður vinur og á vissan
hátt hluti af fjölskyldunni. Þú
fylltir hjörtu okkar af hlýju og
mikilli væntumþykju.
Fátt var jafngaman og fá
Hrein okkar á Selá í kaffi á
Hvalnes og fannst mér alltaf
jafngaman að bjóða þér upp á
nýtt bakkelsi ásamt heitu kakói
og fá síðan einkunn fyrir. Al-
gengasta einkunnin var 9,5 en
þó kom það fyrir að þú gafst
mér 10 fyrir kakógerð og mikið
Hreinn Guðjónsson
✝ Hreinn Guð-jónsson, bóndi
á Selá á Skaga,
fæddist 7. desem-
ber 1937. Hann lést
á hjúkrunarheimili
Heilbrigðisstofn-
unar Sauðárkróks
13. desember 2016.
Foreldrar
Hreins voru Guðjón
Jónsson og Elísabet
Ísfold Steingríms-
dóttir, bændur á Selá. Eftirlif-
andi systir Hreins er Kristín
Guðjónsdóttir.
Útförin fer fram frá Sauðár-
krókskirkju í dag, 27. desember
2016, kl. 14.
sem ég varð stolt.
Alltaf var gaman
að vinna með þér
hvort sem það var
uppi í Skagavör
eða brasa í kindun-
um þínum og höf-
um við Egill bróðir
sjaldan skemmt
okkur jafnvel og
þegar við smöluð-
um með þér heima-
smölun á haustin.
Ekki má heldur gleyma réttar-
störfunum. Að hitta þig í rétt-
um var stór hluti af gleðinni
þar. Vegna veikinda þinna
gastu ekki komið þetta haustið
og var altalað að mikið hefði
vantað fyrst þú varst ekki með.
En ég veit að þú verður með
okkur í anda á komandi árum
þar sem þú brosir úr fjarska.
Best af öllu var að koma til þín í
litla fallega kotið þitt á Selá oft-
ar en ekki kaldur og hrakinn
eftir veiðiferð eða annað útibras
því hvergi var jafnhlýtt og nota-
legt að vera en inni í eldhúsinu
á Selá þar sem gamla Solo-elda-
vélin stóð sannarlega fyrir sínu.
Eftir gott spjall með heitan
kaffibolla og ljúft bakkelsi var
allur kuldahrollur horfinn á bak
og burt. Eftir að þú fluttir bú-
ferlum á Sauðárkrók breyttist
það ekki að alltaf var jafngott
að líta inn til þín og fá kaffitár.
Hvar sem þú varst var gott að
vera því nærvera þín gerði allt
betra.
Síðasta ár hefur ekki verið
það besta þar sem heilsan brast
og þykir mér ósköp leitt að hafa
ekki náð að hitta þig oftar en
raun varð á og hugsa til þess
öllum stundum með harm í
brjósti. Ég trúi því varla að nú
sé of seint að hitta þig í næstu
ferð norður í fjörðinn okkar
fagra en hugga mig við það að
við hittumst síðar á nýjum og
betri stað þar sem alltaf verður
tími fyrir kaffi eða heitt kakó og
bakkelsi.
Elsku Hreinn minn, nú ert
þú orðinn fallegur engill sem
vakir yfir okkur. Takk fyrir allt.
Þín dýrmæta vinátta gaf lífinu
sannarlega gildi.
Elsku Hreinn, ég mun alltaf
sakna þín.
Minning þín lifir alla tíð í
hjörtum okkar sem eftir lifa.
Oddný Alda Bjarnadóttir.
Við Hreinn kynntumst sum-
arið 2001 þegar ég vann á Hval-
nesi. Ég talaði enga íslensku þá
og hann enga ensku. Samt
skildum við hvort annað og
okkur samdi líka vel. Jólin 2001
var hann á Hvalnesi. Ef ég man
rétt í fyrsta sinn. Hann gaf mér
disk eftir Manic Street Preac-
hers í jólagjöf – ég hlustaði
mikið á þá á þessum tíma – og
ég gaf honum spólu með Abba
fyrir bíltækið hans.
Við fórum í veiðiferð árið
2003 og þegar ég kom aftur á
Skaga 2005 bauð hann mér og
núverandi eiginmanni mínum í
skemmtiferð kringum Skaga.
Það var einstaklega þægilegt
að sitja á eldhúsinu í appels-
ínugula húsinu hans, að drekka
mjólk og að tala um allt mögu-
legt með höndum og stundum
orðabók. Á ferðalagi okkar árið
2011 gaf hann okkur bók um
fuglafræði og líka hákarlsbita,
sem við urðum að pakka aftur
og aftur fram að heimferð svo
að hann smitaði ekki of mikið
út frá sér í töskunni.
Einu sinni gaf Hreinn mér
peningaseðil í kveðjuskyni og
ég keypti mér flísjakka fyrir
sunnan. Þessi jakki er enn í
miklu uppáhaldi hjá mér.
Rennilásinn er bilaður en ég er
að leita að nýjum. Þegar við
hittumst í vor vantaði mig orð.
Ég var ekki lengur í æfingu að
tala íslensku og leið yfir því að
þurfa að heimsækja hann veik-
an á sjúkrahús. Ég missti af af-
mælinu hans 7. desember, ég
hafði ætlað að skrifa honum
jólakort og segja fréttir af
jakkanum en nú er það of seint.
Kæri Hreinn, hvíldu í friði
og farðu stundum í skemmti-
ferð með Minnu okkar.
Janína og Kristof.
Nú er fallinn frá góður vinur
og samstarfsfélagi, Hreinn á
Selá. Hann lést eftir tæplega
eins árs baráttu við veikindi eft-
ir áfall sem hann varð fyrir á að-
fangadag í fyrra. Ég kynntist
Hreini fljótlega eftir að ég flutti
í nágrenni við hann 1976, en
jarðirnar okkar, Selá og Hval-
nes, liggja saman í Skagaheið-
inni og eiga þar veiðivötn í sam-
einingu. Eftir því sem árin liðu
óx samstarf okkar við nýtingu
hlunninda til lands og sjávar og
byggðum við saman góða verk-
unaraðstöðu þar sem við reykt-
um silung, verkuðum hákarl,
söltuðum grásleppuhrogn og
ýmislegt fleira. Þá hjálpuðumst
við að við heyskap líka. Hreinn
var barngóður og börnin okkar
litu á hann sem hluta af fjöl-
skyldunni enda má segja að svo
hafi verið og erlend ungmenni
sem dvöldu stundum hjá okkur
urðu fljótt góðir vinir Hreins
þótt þau töluðu hvert sitt málið
því hann bauð þeim bara upp á
íslensku. Hreinn var afskaplega
góður í öllum samskiptum, var
léttur í lund, mannblendinn,
hafði gaman af að spjalla um
menn og málefni og átti auðvelt
með að ná sambandi við fólk,
hvort sem það voru ungir eða
gamlir. Hann sá gjarnan
spaugilegu hliðina á hlutunum
og gerði oft létt grín að mönn-
um og málefnum. Hreinn var
góður heim að sækja og bauð
alltaf í bæinn þegar gesti bar að
garði og var notalegt að þiggja
kaffi í eldhúsinu á Selá þar sem
kynt var með Solo-olíueldavél
upp á gamla mátann. Hreinn
var nægjusamur og virtist alltaf
una glaður við sitt þótt ekki
hefði hann alltaf mikið á milli
handanna. Hann var dýravinur
af bestu gerð og hugsaði vel um
skepnur. Hreinn naut vel allra
tengsla við náttúruna og hafði
gaman af veiðum. Hann bar
mikla virðingu fyrir náttúrunni,
vildi alltaf að hún fengi að njóta
vafans. Öll fjölskyldan frá Hval-
nesi þakkar Hreini allar góðu
samverustundirnar og sam-
starfið í gegnum árin. Við kveðj-
um okkar góða vin með söknuði
og vottum aðstandendum
dýpstu samúð.
Bjarni Egilsson.
Ég var ekki hár í
loftinu þegar ég sá
manninn fyrst. Með
aðdáunaraugum
horfði ég á ýtustjórann skark-
alast á ýtunni í snjónum í Blá-
fjöllum. Skömmu síðar var
hann kominn upp í mastur að
lemja og berja með sleggju.
Svona var minningin, Bjarni
alltaf í fjallinu að snúast og
brasa. Hann var einn af þessum
ódrepandi dugnaðarforkum
sem teljast brautryðjendur í
dag. Eljusemi, útsjónarsemi,
áræðni og ósérhlífni hans og fé-
laga hans mynduðu þann drif-
Bjarni J.
Einarsson
✝ Bjarni J. Ein-arsson fæddist í
Reykjavík 2. mars
1932. Hann lést 14.
desember 2016.
Útför Bjarna fór
fram 21. desember.
2016.
kraft sem þurfti til
að byggja upp
skíðasvæði frá
grunni. Hann vissi
hvað þurfti til að fá
góðar brekkur og
félagsanda enda
bjó hann að
reynslu sinni sem
einn af betri skíða-
mönnum Íslands
áður fyrr og hluti
af þéttum hópi Ár-
menninga sem ólst upp í
Jósepsdalnum. Hann unni
íþróttinni og stundaði hana
fram á síðasta dag með eig-
inkonu og fjölskyldu. Skíða-
hreyfingin á Bjarna mikið að
þakka fyrir örlátt framlag sitt
og stuðning alla tíð.
Fyrir hönd Skíðasambands
Íslands sendi ég eiginkonu
Bjarna og fjölskyldu innilegar
samúðarkveðjur.
Einar Þór Bjarnason.
Elsku Erna syst-
ir. Þá ert þú farin
yfir í Sumarlandið.
Þar munum við
hittast þegar minn
tími er kominn. Svona er bara líf-
ið, það er svo stutt á milli lífs og
dauða. Ég vil bara þakka þér og
Kidda fyrir allan þann stuðning
sem þið hjónin hafið veitt mér í
lífinu. Alltaf var gaman að koma
til þín í heimsókn, þú varst ráða-
góð og hreinlynd, og fylgin þér í
öllu sem þú tókst að þér.
Músíkölsk varst þú og spilaðir
mjög vel á gítar í tíma og ótíma.
Erna
Gunnarsdóttir
✝ Erna Gunnars-dóttir fæddist
22. nóvember 1938.
Hún lést 7. desem-
ber 2016.
Útförin fór fram
16. desember 2016.
Þegar við vorum
unglingar í sveitinni
bað ég þig að kenna
mér gítargripin, þú
tókst vel í það.
Gítarnámið hófst,
illa gekk að kenna
nemandanum grip-
in, enda ég ekki
músíkölsk. Endaði
kennslan á því að
kennarinn hóf gítar-
inn á loft og sló
nemandann í hausinn. Þar lauk
því námi. En þú reyndir þó, takk
fyrir það.
Ernu systur var mjög í mun að
við systkinin værum ætíð góðir
vinir og það hefur haldist alla tíð.
Elsku Kiddi og börn, við Sæmi
vottum ykkur samúð okkar.
Blessuð sé minning þín, kæra
systir.
Vigdís og Sæmundur.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÚN SVEINBJARNARDÓTTIR
viðskiptafræðingur,
lést á líknardeild LSH, Kópavogi, 17.
desember síðastliðinn. Útför hennar verður
gerð frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 28. desember 2016
klukkan 15.
.
Arnþór Garðarsson,
Soffía Arnþórsdóttir,
Þrándur Arnþórsson, Álfheiður Ólafsdóttir,
María Rún Þrándardóttir,
Guðni Þór Þrándarson, Marie Legatelois,
og barnabarnabörn.
Vinur okkar,
SIGURGEIR INGIMUNDARSON,
Stúfholti, Rangárþingi ytra,
er látinn. Útför hans verður frá Hagakirkju,
Rangárþingi, föstudaginn 30. desember
klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Karl Steinbergsson, Gunnar Waage
og fjölskyldur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ELIS GUÐJÓNSSON,
Grundargötu 29, Grundarfirði,
lést á Dvalarheimlinu Fellaskjóli í
Grundarfirði 20. desember síðastliðinn.
Útför fer fram frá Grundarfjarðarkirkju fimmtudaginn 29.
desember klukkan 13. Blóm og kransar eru vinsamlegast
afþökkuð en þeim sem vilja minnast hans er bent á
Dvalarheimilið Fellaskjól.
.
Bára Bergmann Pétursdóttir,
Ómar Bergmann Elisson, Annette Elisson,
Guðjón Elisson, Grazyna Zofia,
Ægir Már Elisson, Angelique Kelley,
Sigríður Elísabet Elisdóttir, Hrannar Pétursson,
Ela Elisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐNÝ HELGA ÁRNADÓTTIR
kennari,
lést á Landspítala 18. desember
síðastliðinn. Útför fer fram í
Keflavíkurkirkju 29. desember klukkan 13.
.
Höskuldur Goði Karlsson,
Þorbjörg Á. Höskuldsd., Guðmundur R. Guðmundss.,
Ásdís Þ. Höskuldsd., Ásmundur Magnússon,
Hallveig B. Höskuldsd.,
Halldís H. Höskuldsd., Lars Andersen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HRAFNHILDUR KJARTANSDÓTTIR
THORS,
hjúkrunarheimilinu Mörk,
Suðurlandsbraut 66, Reykjavík,
lést að heimili sínu 18. desember síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 29. desember
klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð. Þeim sem
vilja minnast hennar er bent á líknarstofnanir eða
hjúkrunarheimilið Mörk.
.
Hrefna Sigurgeirsdóttir, Guðjón Jónsson,
Kjartan Sigurgeirsson, Þórdís G. Bjarnadóttir,
Jón Sigurgeirsson, Sigríður Harðardóttir,
Hrafnhildur Sigurgeirsdóttir, Friðrik Hafberg,
barnabörn og barnabarnabörn.