Morgunblaðið - 27.12.2016, Page 25

Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. DESEMBER 2016
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Iðnaðarmenn
Til sölu
Verslun
Gamaldags og nýmóðins
trúlofunarhringar
Gull, hvítagull, silfur, titanium, tung-
sten, rúna- og höfðaleturshringar á
verði við allra hæfi. Sérsmíði, skart
og vönduð úr.
ERNA, Skipholti 3,
s. 5520775, www.erna.is
Óska eftir
Staðgreiðum og lánum út á: gull,
demanta, vönduð úr og málverk!
Hringar, hálsmen, armbönd, Rolex,
Cartier, Patek Philippe o.fl. Hringdu
núna og fáðu tilboð þér að kost-
naðar-lausu! www.kaupumgull.is
Opið mán.– fös. 11–16.
Kringlan – 3. hæð
(Hagkaupsmegin)
Upplýsingar í síma 782 8800
Þjónusta
ALHLIÐA
FASTEIGNAVIÐHALD


   
 


 
  
Uppl. í s: 788 8870 eða
murumogsmidum@murumogsmidum.is
Múrum og smíðum ehf
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Ýmislegt
Vélar & tæki
Vinnulyftur ehf.
Eigum á lager nýjar skæralyftur frá
Skyjack og bómulyftur frá Niftylift.
eyvindur@simnet.is, sími 774 2501.
Bílaþjónusta
GÆÐABÓN
Ármúla 17a
Opið mán.-fös. 8-18. S. 568 4310
Það besta fyrir bílinn þinn
Alþrif, djúphreinsun, mössun, teflon,
blettun, bryngljái, leðurhreinsun.
Ökukennsla
Vönduð, vel búin kennslubifreið
Subaru XV 4WD .
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
✝ Sigríður HelgaKarlsdóttir
fæddist 14. október
1953 í Reykjavík.
Hún lést á heimili
sínu í Stokkhólmi
29. nóvember 2016.
Foreldrar henn-
ar voru Guðrún
Ámundadóttir hús-
móðir, f. á Sand-
læk í Gnúpverja-
hreppi 17.
september 1913, d. 25. sept-
ember 1997, og Karl Guð-
mundsson leikari, f. 28. ágúst
1924 í Reykjavík, d. 3. mars
2014. Systur Sigríðar eru Soffía
Lára, heilsuþerapisti í Reykja-
vík, f. 28. febrúar 1952, og
heimilinu að Sólvallagötu 26,
gekk í Melaskóla og Hagaskóla
og lauk stúdentsprófi frá MR
1974. Hún stundaði píanónám
frá unga aldri og var um tíma
nemandi við Tónlistarskólann í
Reykjavík. Á sumrin dvaldist
hún oft hjá móðurfólki sínu á
Sandlæk. Eftir stúdentspróf
vann hún meðal annars á
Hafrannsóknastofnun. Hún
fluttist með manni sínum og
dóttur til Stokkhólms árið 1984
þar sem fjölskyldan bjó síðan.
Hún menntaði sig þar sem
fóstra og sótti mörg framhalds-
námskeið í þeirri grein. Sigríð-
ur var listræn og samhliða
vinnu fékkst hún við myndlist
og sótti ýmis námskeið í list-
handiðn svo sem í batik, brúðu-
gerð og keramik.
Útför Sigríðar Helgu fór
fram frá Solna kyrka í Stokk-
hólmi 20. desember 2016. Minn-
ingarathöfn um hana verður
haldin síðar á Íslandi.
Steingerður Sigur-
jónsdóttir, ensku-
kennari á Spáni, f.
23.janúar 1947.
Eiginmaður Sigríð-
ar er Garðar Han-
sen, hljóðmaður
við Sveriges Radio,
f. 5. júní 1952.
Börn Sigríðar og
Garðars eru: Birta
Guðrún, f. 1977,
Arnar Freyr, f.
1985, Karl Óskar, f. 1987, og
Margrét Hanna, f. 1991. Sonur
Birtu er Leon Arnar Dagsson
Daram, f. 1998. Sonur Karls er
Vincent Örtegren Karlsson, f.
2014.
Sigríður ólst upp á æsku-
Vinátta er stór og mikil gjöf til
lífsins. Æskuvinátta er fjársjóð-
ur. Ég var svo heppin að njóta
slíkrar vináttu ríkulega. Við
Sigga ólumst upp í Reykjavík,
hlið við hlið á Sólvallagötunni,
númer 26 og 28. Það var stutt að
fara á milli, og litlir fætur fóru
hratt yfir, ákafir að hitta vinkonu
í leik og gleði. Dyr þessara húsa
stóðu ávallt opnar og þar bjó
gestrisið fólk, sem þótti vænt um
börn. Við lékum okkur inni í litlu
leikherbergi og úti á götunni með
hóp barna. Ég man svo sterkt eft-
ir Siggu við hlið mér, svo ljúf og
trygg, bæði svo sjálfri sér nóg og
sannur félagi.
Við fylgdumst að uppvaxtarár-
in, í gegnum barnaskóla og fram-
haldsskóla. Leiðir skildi þegar
Sigga flutti til Svíþjóðar og ég til
Bandaríkjanna. Í tuttugu ár hitt-
umst við sjaldan, en þó að líf okk-
ar hafi tekið ólíka stefnu, þá var
strengur á milli okkar sem aldrei
brast, strengur sannrar vináttu.
Það urðu mikil straumhvörf
hjá okkur báðum þegar ég fékk
allt í einu vinnu í Uppsölum í Sví-
þjóð og við vinkonurnar urðum
nágrannar aftur. Þó að ekki væri
farið húsa á milli þá hittumst við
oft í leik og gleði, studdum hvor
aðra, og aftur fékk ég styrk af
nærveru Siggu, af innileika henn-
ar og tryggð.
Nú er strengurinn á milli okk-
ar teygður langt inn í óendanleik-
ann. En hann mun aldrei rofna.
Þegar maður syrgir þá koma
upp í hugann fagrar minningar
sem veita huggun. Ég minnist
Siggu þegar hún sem ung kona
spilaði á píanóið í stofunni á Sól-
vallagötu 26: ljóst hárið fellur
laust niður á bakið, grannir, lang-
ir listamannsfingur leika hratt
yfir nótnaborðið, virðast næstum
ekki snerta hljóðfærið, en samt
flæðir músíkin fram. Sigga situr
álút, allur líkaminn einbeittur;
hún er í sínum eigin heimi, í heimi
fegurðar, gleði, ljóss og töfra.
Ég bið þess heitt og vona að
hún dvelji þar nú.
Önnur minning nær í tíma leit-
ar á: ég er nýflutt til Svíþjóðar og
geng um miðbæ Stokkhólms með
Siggu og litlu dóttur hennar. Við
rekumst á kunningja þeirra og ég
reyni að kynna mig, kann litla
sænsku. Ég segist vera „vän-
inna.“ Á heimleiðinni lítur Sigga
á mig, tekur í hönd mína: hún er
snortin af því að ég notaði orðið
„väninna,“ því það táknar djúpa
vináttu, og er ekki á hvers manns
vörum. Síðan brosum við og varð-
veitum vel og lengi þetta dásam-
lega orð í hjörtum okkar.
Margrét Gunnarsdóttir.
Sigríður Helga
Karlsdóttir
Það var skrýtið að
heyra að Júlli væri
fallinn frá. Við höf-
um verið í litlu sam-
bandi í yfir 20 ár en
það er samt sem áður margs að
minnast frá þeim tíma sem leiðir
okkar lágu saman. Júlli bjó á
Brekkustígnum og ég á Þórustíg
í Njarðvík. Ég flutti til Njarðvík-
ur þegar ég var átta ára en þá
kynntist mamma Eiríki stjúpföð-
ur mínum og Júlli var litli bróðir
hans. Júlli var einu ári yngri en
ég. Lífið getur verið hverfult og
tvær manneskjur sem eyddu
miklum tíma saman sem börn,
geta farið ólíkar leiðir í lífinu.
Margar minningar um Júlla
hafa leitað á mig undanfarið.
Jólasveinarnir eru að gefa í skó-
inn þessa daganna og þegar dótt-
ir mín þriggja ára kíkti í skólinn
sinn í morgun, rifjaðist upp fyrir
mér þegar ég og Júlli settum
skólinn út í glugga sem börn. Ég
var nýflutt á Þórustíginn og einu
skórnir sem voru uppi við voru
kuldaskórnir mínir. Júlli var með
fína spariskó sem hann setti
stoltur í gluggann en þegar kom
að því að ég setti kuldaskóinn
minn í gluggann varð Júlli
skyndilega ósáttur og fannst ekki
ganga að minn skór var stærri,
því þá myndi ég fá miklu meira í
skóinn. Júlli gat verið kappsamur
og haft sterkar skoðanir á hlut-
unum.
Ég á Júlla margt að þakka og
það er vegna hans sem ég kynnt-
ist manninum mínum en við höf-
um verið saman síðan á unglings-
árum. Ég ætla ekki að fara nánar
út í það en það er algjörlega Júlla
að þakka og er ég honum ævin-
lega þakklát. Júlli var afar stoltur
af því að hafa komið okkur saman
og ég man eftir því að hann
spurði mig einu sinni í einlægni
hvort við gætum hugsað okkur að
skíra frumburðinn okkar í höfuð-
ið á honum, sem við reyndar
gerðum ekki, en ég man vel eftir
þessu augnabliki og hugsa til
þess með hlýju.
Júlíus Sverrir
Sverrisson
✝ Júlíus SverrirSverrisson
fæddist 17. maí
1977. Hann lést 11.
desember 2016.
Útförin fór fram
22. desember 2016.
Leiðir okkar Júlla
skildu þegar við vor-
um unglingar og eins
og með sumt fólk í
lífinu þá var það
bara þannig, ekkert
sem var ákveðið
heldur gerðist það
bara. Við fórum ólík-
ar leiðir, ég átti
snemma barn og fór
í skóla en Júlli valdi
sér aðra leið. Ég
fékk alltaf fregnir af Júlla í gegn-
um Eirík stjúpföður og Brynju
móður hans og ekki voru það alltaf
góðar fréttir. Þegar ég heyrði að
Júlli væri í endurhæfingu, vonaði
ég innilega að hann myndi ná
bata. Ég vona að Júlla líði betur
þar sem hann er núna. Ég vil
senda börnum hans Júlla samúð
mína alla og allri fjölskyldu hans
og þá sérstaklega Brynju og
Sverri, foreldrum hans. Megi þau
fá stuðning og styrk í sorg sinni.
Sara Dögg Gylfadóttir.
Þungar byrðar
þú þurftir að bera
Kæri vinur
Kæri faðir, sonur og bróðir
Enginn ætti að ganga einn
í sálarmyrkri
Enginn ætti að bera einn
sorgir og ósigra
Þú kaust, kæri vinur,
að taka völdin
Eftir sitjum við í tómarúmi,
sorg og vantrú
Við sem ekkert vissum
Við sem ekkert sáum
Við sem ekkert heyrðum
Upptekin af eigin lífi
Þú kaust að hverfa
til annarra heima
Þar sem engar byrðar bíða
Þar sem ríkir kyrrð og friður
Þar sem þú færð tækifæri
til að líta til baka
Sjá að þú gerðir margt gott
Sjá að þú skiptir máli
Sjá að þú hafðir áhrif
Eftir sitjum við og vonum
að þú sjáir okkur
Við sem hefðum deilt byrðum þínum
Ósigrum þínum og sundrungu
Rétt fram hjálparhönd
Við sem eftir sitjum
fjölskylda þín og
þínir sönnu vinir.
Björn Símonarson.
Fallinn er ljúfur
drengur af illvígum
sjúkdómi. Okkar
kynni hófust árið
1967 þegar við vorum ungir og
ákafir menn við að tryggja
kjaraleg réttindi félagamanna
VR. Við áttum báðir sæti í trún-
aðarmannaráði félagsins og tók-
um hlutverk okkar mjög alvar-
lega. Síðar urðum við
samstarfsfélagar og áttum auk
þess sameiginlegt áhugamál sem
var hestamennska. Reynir var
næmur og góður hestamaður og
helgaði nánast allan sinn frítíma
hestamennsku. Þegar hann lauk
starfsferli sínum fluttust þau
hjónin, Reynir og Inga, að Mið-
engi í Grímsnesi, þar sem tveir
synir þeirra búa með fjölskyld-
um sínum. Þetta voru þau hjónin
búin að ákveða með miklum fyr-
irvara. Þar byggðu þau sér lítið
Reynir
Jósepsson
✝ Reynir Jóseps-son fæddist 31.
október 1941. Hann
lést 16. desember
2016.
Útför Reynis fór
fram 22. desember
2016.
og notalegt hús. Á
Miðengi var hann
„bústjórinn“ og var
ætíð fyrstur á fæt-
ur og fyrstur til
verka og oftast með
síðustu mönnum
heim, þetta var
hans eðli og áhuga-
mál.
Áður fyrr áttum
við saman hesthús í
bænum, ásamt
fleirum, meðal annarra Bjössa
og Bensa, bændunum á Miðengi
í dag og þar var oft glatt á
hjalla, enda iðulega riðið út sam-
an í lengri og skemmri ferðir.
Þessi tími er okkur hjónum
ógleymanlegur. Reynir var mik-
ið snyrtimenni og gekk aldrei
frá verki án þess að gengið væri
frá öllu sem notað var, hvort
sem var á vinnustað, í hesthúsi
eða annars staðar.
Við hjónin sendum Ingu og
sonum þeirra, Hödda, Jonna og
Bjössa, og fjölskyldum þeirra
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og biðjum góðan Guð að vaka
yfir þeim og veita þeim frið.
Minningin lifir.
Kristjana og Pétur.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við
síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar