Lystræninginn - 01.11.1979, Síða 32

ÁSTA: Og svo fara allir heim?
SÚ NÝFLUTTA: Nei.
ÁSTA: Hvað gerið þið þá?
SÚ NÝFLUTTA: Skemmtum okkur.
ÁSTA: Með hverju?
SÚ NÝFLUTTA: Ein með þessum ... og önnur með
hinum.
ÁSTA: Hvað heitir þessi klúbbur?
SÚ NÝFLUTTA: Við getur kallað hann: Allir með
öllum . . . eða Makaskipti.
Þögn.
ÁSTA: Drottinn minn ... kemur maður og ... ersvo
bara með einhverjum . . .
SÚ NÝFLUTTA: Já.
ÁSTA: Ella, heyrirðu . . . (hlær hjartanlega) Ella,
sérðu mig ekki í anda, bendandi á einhvern kall ... ég
tek þennan . . . (hlœr)
ELLA: Jú, ég sé það í anda og það dugar mér.
ÁSTA: Hvernig datt þér þetta í hug ... við Ella hvor í
sínu herbergi með einhverjum ... (hlœr) Ella mín, veldu
þér heildsala . . . ég ætla að fá gullsmið . . .
SÚ NÝFLUTTA: Það er ekki nauðsynlegt að vera sér
í herbergi, við erum oftast öll saman.
ÁSTA: Öll saman . . .? (veinar af hlátri) en þá mynd-
um við Ella rugla saman heildsalanum og gullsmiðnum
. . . þetta eru jú ókunnugir menn . . . (hlær) Ella, af
hverju hlærðu ekki... ég hef aldrei heyrt annað eins...
ég hef ekki hlegið svona í mörg ár... Við Ella (hlær) ég
míg á mig . . .
ELLA: Þú rétt ræður, þú situr í garðstólnum mínum.
ÁSTA: Drottinn minn, ég er örmagna . . . en að láta
sér detta þetta í hug . . . við tvær . . . (hlær)
SÚ NÝFLUTTA: Þið fjögur.
ÁSTA: Ha . . . og kallarnir líka . . . (hlær) nei, nú
fórstu alveg með það. Heldurðu að það yrði upplit á
mínum manni... guðaveigar ogberarstelpur... (hlær)
SÚ NÝFLUTTA: Já, heldurðu aðhonum myndiekki
líka það?
ÁSTA: Ég á ekki orð . . . og maðurinn hennar Ellu,
hvað heldurðu að hann segði... (hlær) Hann myndi ai-
deilis messa yfir þér, heldurðu það ekki, Ella?
Þögn.
ÁSTA: Ég get ekki hlegið meira . . . óskaplega eruð
þið alvarlegar . . .
ELLA: Hún meinar þetta.
ÁSTA: Nei, hún er að grínast.
SÚ NÝFLUTTA: Nei.
Þögn.
ÁSTA: Ha? Bara svona . . . eins og þú sagðir . . . ?
SÚ NÝFLUTTA: Já.
ÁSTA: Án þess að vera nokkuð hrifin af mannin-
um . . . ? Kemur ekki til greina . . . ekki ég . . .
ELLA: Og þá ekki ég. Nú förum við inn... taktu með
þér stólinn, Ásta.
SÚ NÝFLUTTA: Dokaðu við, ég sit hérna ennþá.
Hún vinkona þín er mikið að heiman á kvöldin. I vetur
var það basarundirbúningurinn, sem var óhemju tíma-
frekur, og núna er það nýmæli kvenfélagsins að halda
sumarfundi.
ÁSTA: Ella . . .
SÚ NÝFLUTTA: Kannski manninn hennar langi til
að frétta nánar af þessum . . . fundum.
ELLA: Padda. Aldrei hef ég hitt aðra eins
eiturpöddu. Komdu þér heim til þín, ég vona innilega
að þú gangir fram af svölunum og hálsbrjótir þig.
SÚ NÝFLUTTA: Vertu hæg. Þú manst eftir litlu
myndavélinni, sem ég sagðist eiga. Ég ætla að fá mér
sígarettu, réttu mér öskubakkann. Eins og þú vilt, ég
get teygt mig eftir honum. Þessi myndavél er mesta
þarfaþing. Fyrir stuttu var ég stödd í búð og þar var
kona sem handlék öskubakka . .. nákvæmlega eins og
þennan. Ég var með myndavélina, og ég tók af henni
þrjár myndir. Þær heppnuðust vel. Þar sést konan halda
á öskubakkanum . . . hún sést láta hann laumulega í
töskuna sína . . . hún sést ganga framhjá kassanum án
þess að borga . . .
Þögn.
ELLA: Þú ætlast til að ég trúi þér?
SÚ NÝFLUTTA: Eins og þú vilt. Ég skal fara og ná í
myndirnar.
Þögn.
ELLA: Ef minn kall kemst að þessu . . .
ÁSTA: Heldurður að hún segi þeim . . . nei . . .
ELLA: Vitanlega . . . það er það sem hún ætlar sér.
Þögn.
ÁSTA: Geðslegt.
ELLA: Einmitt. Bölvuð paddan. Við verðum að fá
hana til að þegja. Hvað heldurðu að hann segi... hann
með biblíuna og boðorðin. Hans Guð er röggsamur ...
ef auga þitt hneykslar þig, sting það út . . . eitthvað í
þessa áttina hljóðar það.
ÁSTA: Sjálfsagt yrði mér fyrirgefið . . . ég kæri mig
ekkert um að láta fyrirgefa mér. Svo yrði hann afbrýði-
samur. Hvert ertu að fara? Hvað ætlarðu að gera?
Hvenær kemurðu heim? Það yrði óþolandi . . . ég gæti
ekki hreyft mig.
Þögn.
ELLA: Mér yrði hent út.
ÁSTA: Nei, það getur hann ekki gert.
ELLA: Getur hann ekki . . . ójú, það getur hann.
Þögn.
ÁSTA: En myndi hann ekki reiðast henni?
ELLA: Nei . . . þannig bregðast eiginmenn ekki við
... það veistu . . . okkur er kennt um allt. . . allir hinir
hafa þúsund afsakanir. Hún myndi ekki minnast á
þennan klúbb við hann ... að hans dómi kæmi hún eins
og boðberi sannleikans.
ÁSTA: Ég gæti grenjað ... Ella, getum við ekki farið
. . . einu sinni . . .
ELLA: Og góna þar á klámmyndir, nei takk.
ÁSTA: Ekki til þess . . . heldur til þess að leita að
þessum myndum af þér . . . við hljótum að geta fundið
afsökun fyrir kallana, að þeir hafi ekki komist. . . við
komum þeim bara að heiman, svo hún geti sótt þá ...
finnum myndirnar . . . og komum þar svo aldrei meir.
ELLA: (þver) Nei.
ÁSTA: Af hverju ekki... þá ert þú sloppin ... og þó
hún kjafti frá öllu um mig . .. mér er svosem sama, þó
það verði læti heima.
ELLA: Nei, þú skilur þetta ekki. Hún myndi fylgjast
með því að við værum með hópnum ... a.m.k. þangað
til búið væri að sýna myndirnar. Ég lít ekki stórt á mig
32