Hjúkrunarkvennablaðið - 01.12.1957, Blaðsíða 3

4. tbl. 1957.
XXXIII. árg.
Útgefandi: F. í. H.
Ritstjórn:
Ólafía Stephensen, sími 1-46-50.
Halla Snæbjörnsdóttir, sími 1-95-10.
Ásta Hannesdóttir, sími 2-24-04.
Sólveig Jóhannsdóttir, sími 1-81-12.
Form. F. f. H.: Frú Sigríður Eiríksdóttir.
Aragötu 2, Reykjavík,
Sími 1-19-60.
Gjaldk.: Frú María Pétursdóttir,
Ægissíðu 68, Reykjavík.
Sírni 1-50-97.
GUNNAR JÓHANNESSDN
¥-------------------------------
Enn eru jól. Enn, árið 1957, eru
kristin jól haldin á þessum jarðhnetti,
sem þó virðist gerast of lítill til að rúma
snilli, vit og athafnasemi þessa mann-
kyns, sem byggir hann.
í áranna og aldanna rás þokast mann-
heimur í einhverjar áttir úr þeim spor-
um, sem hann stóð áður í. „Það er svo
bágt að standa í stað“. En yfir öllum
áttum hvílir dul ins óráðna og óræða.
Enginn manna er svo skyggn, að honum
liggi framtíðin öll í augum uppi, að hann
kunni skil allra átta og þróunar. En af
reynslu aldanna veit hann þó, að fram-
undan er einhver hamingjuleið, og að á
marga glapstigu mun fæti freistað verða.
Sá tími, sem nú er, er mettaður óró-
semi. Enginn veit, hvort næsta fótmál
mannkynsins liggur af hömrum fram eða
hvort þess bíður enn betri tíð, meiri
munaður eða e. t. v. sælan sjálf. En eins
og nú er, er mörgum í grun, að „snillin"
sé ekki snilli né „vitið“ vit. Fyrir því ber
margt mannsbarn ugg í barmi nú og er
líkt í geði sem manni þeim, er elur beizk-
an barnagrun í hyggjustað.
En — má ég benda á nokkuð, sem á
nítján alda skeiði hefur fæi't sumum —
mörgum — mönnum sálarfrið:
Einu sinni var maður nokkur íslenzk-
ur, er svo var farið, að hann hafði á
hálfrar aldar skeiði numið margan boð-
skap ýmsra átta, höndlað hnoss og lukku
og leikið við hylli manna og glyssins
tíma. En hvað varð honum úr því öllu-
blekking, friðleysi sálar segir hann
sjálfur. En þá minntist hann annarra
stunda og annars hugarheims, þegar
„himnesk birta skein í okkar sál“.
„Jól, jól!“ hrópuðu hermennirnir
þýzku. „Jól, jól!“ endurtóku inir frönsku
hermenn hinum megin í skotgröfum
vesturvígstöðvanna.
„Eg er aftur jólaborðið við,
og á enn minn gamla sálarfrið“,
sagði Matthías.
En hei'sveitir himinsins sungu:
„Friður á jörðu og velþóknun Guðs
yfir mönnunum".
Ég ætla um þessi jól að ganga inn í
þá hvelfingu, sem fyllist þeim tónum.
Gleðileg jól!