Ráðunautafundur - 13.02.1979, Page 51

209
Lostætni.
Lostætni er erfitt aö meta, einkum í litlum athugunarreitum, en þar
sem beitt hefur verið á beringspuntinn í tilraunum hefur hann bitist jafnt
á við aðrar tegundir. Oft er fylgni milli lostætni og meltanleika innan
tegundar og því líklegt að beringspuntshey sé betra en hey af snarrót.
Beringspuntur til uppgræðslu.
Árin 1975 og 1976 var sáð til stórra uppgræðslutilrauna á söndum og
örfoka svæðum í mismunandi hæð yfir sjó. Alls var sáð til 274 stofna af
60 tegundum og var beringspuntur í öllum sáningunum. Mat á grasinu er
birt í 4. töflu.
4. tafla. Mat á beringspunti í uppgræðslutilraunum 1977 pg 1978.
Staður
Hæð yfir sjó
Niðurstöður
Skógasandur 10 m
Geitasandur Rang. 80 m
Þjórsárdalur v/Búrfell 180 m
Sigalda 450 m
(Fjölrit Rala 37. Stofnar og tegundir, Andrés
Arnalds o.fl. 1978).
Hvergi kal. Einkunn fyrir
þakningu alls staðar 9 (skali 0-9)
Alls staðar í efsta sæti tegunda
í mati.
Það virðist því mega álykta að hér sé fundin tegund sem hentimjög vel
til uppgræðslu í örfoka land. Helstu annmarkar eru hve erfitt er að sá
fræinu sem er létt og loðir auk þess nokkuö saman.
Beringspuntur í túnrækt.
Auk ofangreindra tilrauna hefur beringspunti verið sáð víða í athugunar-
reiti í nýræktir hjá bændum, einkum 1977 og 1978, en of snemmt er að draga
ályktanir út frá þeim sáningum enn. Þó reyndi á kalþol í einni slíkri
athugun að Ærlækjarseli í N.-Þingeyjarsýslu5en þar stóð beringspunturinn
svipað og snarrót, lítið sem ekkert kalið. Beringspunti var einnig sáð
í athugunarreiti að Görðum á Grænlandi ásamt fleiri tegundum vorið 1977.
Svell lágu yfir tilraunasvæðinu síðvetrar 1978. Ekki sá á beringspuntinum
en allar tegundir aðrar dóu út, þar á meðal vallarsveifgras (Fylking,
Holt), túnvingull (Rubina) 0g vallarfoxgras (Korpa).