Ráðunautafundur - 15.02.1992, Page 38

28
fræðina í skólunum og byrja í grunnskólanum. Það þarf að kenna fólki nýja hugsun, kenna
því að kryfja vandamálin til mergjar og finna á þeim lausnir og kenna því hvemig á að stofna
til nýs atvinnurekstrar. Við þurfum að leita uppi frumkvöðlana heima í hverju byggðarlagi og
virkja þá til starfa. Við þurfum að eyða þeirri inngrónu vantrú og þeim ótta, sem býr með
fólki gagnvart hinu óþekkta.
Við sem vinnum fyrir landbúnaðinn, þurfum að koma að byggðarmálunum og tengjast
þeim aðilum, sem em að vinna að byggðarþróun og nýsköpun atvinnulífsins eða ætti kanski
að segja að þeir ættu að tengjast okkur. Á hvorn veginn sem það verður gert skiptir engu
megin máli, en starfsmenn Iandbúnaðarins er sú stétt manna, sem þekkir betur til sveitanna
en nokkur önnur stétt í landinu og ætti að öðm jöfnu að njóta trúnaðar fólksins. Við vitum
í flestum tilfellum hvar skórinn kreppir og við þekkjum fólkið og vitum hvar fmmkvöðlana
er að finna.
Það er í fullu gildi orðtakið, Sameinaðir sigmm vér, sundraðir föllum vér. Við skulum vinna
markvisst að raunhæffi þróun nýrra atvinnutækifæra bæði fyrir dreifbýli og þéttbýli og hætta
að skilgreina þjóðina í flokka eftir búsetu. Við þurfum að ná þjóðarsátt um þá stefnu, sem við
teljum þjóðinni fyrir bestu og fylgja henni síðan af fullum krafti, með allri þeirri þekkingu
og menntun, sem við búum yfir, sem gmndvallast á tengslum við fortíð, nútíð og framtíð.