Norðurslóð - 12.12.2013, Blaðsíða 5

Norðurslóð - 5
Danski draumurinn
Addi Sím og Jón Arnar senda pistil frá Horsens
að var snemma árs 2011
að sú hugmynd fæddist hjá
okkur strákunum að skoða
flutning til Danmerkur í a.m.k.
ár. Það hljómaði skringilega þá,
þar sem við vorum báðir í fastri
vinnu heima á Dalvík og búnir
að koma okkur þægilega fyrir í
okkar fallega húsi við Hólaveginn,
tengslin við Qölskylduna voru náin
og vinahópurinn stór og yndislegur.
En jú, einhver löngun í meiri
ævintýri og upplifanir gerði vart við
sig og það var kominn tími til að
hleypa heimdraganum, fara út fyrir
þægindarammann og jafnvel læra
eitthvað nýtt. Við vorum að eldast -
og það var nú eða aldrei.
Við fórum hægt og rólega að
vinna meira og nánar með þessa
hugmynd okkar um ársdvöl ytra og
móta hana frekar. Við skoðuðum
m.a. aðstæður í Viborg á Jótlandi
og í Oðinsvéum á Fjóni, sem og í
Middelfart. Okkur langaði mest
að búa í einhverri þessara borga
þar sem við þekktum að hluta til
aðstæðna þar og annar okkar hafði
verið þar i námi.
Við hófum bréfasendingar og
tölvupósta í mismunandi skóla og
stofnanir á ofangreindum stöðum
- sem og víðar i Danmörku og
óskuðum eftir að komast í kynni
við einstaklinga, þá jafnvel frekast
kennara eða frístundaþjálfa, sem
gætu hugsað sér ákveðnar breytingar
á lífsháttum í takmarkaðan tíma.
Okkar hugmynd var að hafa þá
jafnvel bein skipti á húsnæði og bíl
- og e.t.v. vinnu, gæti það orðið að
veruleika. Annars vorum við nánast
tilbúnir í að skoða hvað sem bauðst
á vinnumarkaðnum. Það var fátt um
jákvæð svör.
Eitt árið kvaddi og annað tók
við. Aldrei fölnaði draumurinn þó
á hann félli ryk og um hann léki
naprir vindar. Stundum virtist þetta
vonlaust dæmi. Við héldum samt
alltaf áfram að banka og berja á
dyr...og þegar einni hurð var lokað,
opnaðist önnur. Hugmyndin tók
marga snúninga og þróaðist í ýmsar
áttir.
Einn daginn kom svo jákvæða
símtalið : Adda var boðin staða við
öldrunarþjónustu - og það í Horsens
á Jótlandi ! Honum var sömuleiðis
boðið að koma út hið fyrsta og
hefja störf. Addi flutti því út í
sumarbyijun, strax eftir að skóla lauk
og fór að vinna hjá sveitarfélaginu.
Ekki vorum við samt búnir að fmna
húsnæði þegar kom að flutningi,
svo fyrstu vikumar bjó hann hjá
Jónínu Júlíusdóttur, frænku sinni í
Horsens og hennar sambýlismanni
Hannesi Arsælssyni. Þau hafa búið
i borginni í tæp 6 ár. Á svæðinu búa
sömuleiðis Guðríður, dóttir Jónínu
og hennar böm, Elísabet og Bjami.
Jónína, Hannes og Guðríður
aðstoðuðu okkur við að fmna
húsnæði og koma okkur fyrir. Við
vomm sérlega heppnir, fengum til
leigu yndislega bjarta og fallega,
nýuppgerða 3 herbergja íbúð á
Ole Worms Gade nr. 6 i Horsens,
aðeins steinsnar frá miðbænum.
Og leigan var sanngjöm miðað við
staðsetningu.
Keyptur var bíll, gamall Skodi,
árgerð 2000 sem svo sannarlega
man sinn fífil fegri - en kemst samt
það sem hann ætlar sér. Ibúðin
var „mubleruð“ upp með nýju og
notuðu dóti hvaðanæva að.
Nonni kláraði sumarvinnuna
heima á Dalvík og kom svo út í
haust. Hans vinnuleit gaf góðan
árangur því hann fékk tímabundið
starf í stórri blómabúð upp í
Odder - og meira að segja var
boðið hlutastarf upp í Havecenter i
Márslet við gerð jólaskreytinga, nú
fyrir jólin.
Allt gengur því vel hjá okkur
strákpjökkunum um þessar mundir
og „lífið leikur við hvum sinn
fmgur“. Horsens fer sérlega vel með
okkur og hér er gott að búa, vinna
og lifa. Aðstæður em auðvitað
aðrar en heima, en það er einmitt
hluti af þessu ævintýri okkar og
gefur tilverunni nýjan lit.
Hið opinbera kerfi er stundum
svolítið flókið hér og það tekur
tíma að komast inn í einstök atriði
er lúta að daglegri umsýslu, eins
og t.d. varðandi bankareikninga,
persónuskráningu, skatt, sjúkrakort,
laun, samgöngur og fleira. En
þjónustan er samt almennt til
fyrirmyndar og fólk er iðulega
liðlegt og þægilegí í viðmóti.
Tungumálið er fyrir okkur ekki
hindrun í samskiptum. Það er þó hér
fyrir miðju Jótlandi svolítið öðruvísi
framburður í málinu en t.d. niður
á Fjóni, hrynjandin er önnur og
sumum stöfúm sleppt...okkur fínnst
flestir Jótar tala hratt. En við höfum
verið fljótir að ná tækninni. Nonni
bjó áður í Noregi og talar norskuna
reiprennandi, núna er hann farinn að
sveigja og beygja eins og innfæddur
Dani.
Verðlag á helstu nauðsynjavömm
er ágætt hér ytra og verslanir em
almennt með góð tilboð í gangi sem
vel er hægt að nýta sér. Það er yfírleitt
þokkalega hagstætt að versla í
matinn, t.d. kjötmeti, mjólkurvörur,
grænmeti og ávexti, hreinlætisvömr
og þessháttar vaming. En hinsvegar
er vatn sérlega dýrt og það kostar
skildinginn t.d. að hita upp híbýli.
Það sama má segja varðandi
rafmagnið.
í borginn búa rétt rúmlega 50.000
manns, en sveitarfélagið allt, sem
nær yfír mjög svo stórt svæði, telur
nærri 85.000 íbúa. Horsens er afar
falleg borg, staðsett við þröngan
ijörð fyrir miðju Jótlands. Borgin
minnir okkur stundum á Akureyri,
þá hvað staðsetningu varðar. Hér er
gróðursæld afar mikil, skemmtilegar
smábátahafnir, gríðarlega falleg
útivistarsvæði, iðandi miðbæjarlíf,
afar gott námsframboð við allra
hæfi og spennandi viðburðir í boði
reglulega. Svo er stutt í sveitina og
til minni bæja og byggða hér allt um
kring.
Á margan hátt er borgin mjög
svo miðsvæðis í Danmörku, það er
örstutt til Árósa, upp til Viborgar,
Skanderborgar, Kolding og Vejle -
og það tekur ekki nema rétt rúman
klukktíma á góðum degi að komast
til Oðinsvéa.
Stundum tökum við bíltúr
til Middelfart að heimsækja
„fósturforeldra" Adda, Ingrid og
Herluf, sem hann hefur verið í
tengslum við í nærri 30 ár. Þar eru
móttökur ætíð sérlega notalegar og
fjölmargir úr okkar fjölskyldu- og
vinahópi þekkja þau hjón vel, enda
hafa þessir öðlingar ætíð tekið vel á
móti Islendingum.
Sumarið hér var sérlega milt,
veðurfarslega séð, sólríkt og fallegt.
Hitinn fór oft á tíðum vel yfir 30
stig. Nonni kom í heimsókn hingað
í júlí með fjölskyldu sinni, þar sem
haldið var upp á stórafmæli foreldra
hans. Saman eyddum við nokkrum
góðum dögum upp við Limfjorden
og nutum lífsins.
Annars höfum við tveir í frítíma
okkar farið víða um sveitir, bæði
hér á Jótlandi sem og á Fjóni
og skoðað náttúruna og sérstök
svæði. Himmelbjerget nálægt
Ry hefur visst aðdráttarafl, líka
Juelsminde hér fyrir utan Horsens,
hvað þá Vejle, Esbjerg, Billund,
Kertaminde, Árhus og Silkeborg...
og jólabærinn Tönder. Þá förum við
einstaka sinnum í verslunarferð yfir
landamærin til Þýskalands, en það
er lítið mál, tekur rétt rúma tvo tíma
á hraðbrautinni.
Við höfúm fengið marga góða
ættingja, vini og félaga í heimsókn
í sumar og haust. Það hafa verið
notalegar stundir þar sem við höfum
ferðast, farið á viðburði, borðað
góðan mat, spjallað, drukkið öl og átt
í almennum notalegum samskiptum.
Við þökkum sérstaklega allar þessar
góðu stundir.
Við tveir ákváðum í upphafi
þessara breytinga á lífsháttum
okkar að færa inn dagbókarform á
fésbókinni hjartslátt líðandi stundar
hér ytra og höfúm reynt að segja
frá daglegum upplifunum okkar
i öðruvísi umhverfí, greint frá
skondnum uppákomum, miðlað
upplýsingum og fróðleik og sett inn
myndir. Margir fylgjast með okkur
þar og setja inn athugasemdir og
það er virkilega notalegt að finna að
einhver hefur gaman af.
Og nú eru jólin á næsta leyti.
Hér eins og heima á Fróni.
Undirbúningur hátíðarinnar er
hér í drottningarveldinu í fullum
gangi og við reynum að taka þátt,
vera virkir, njóta og samsama
okkur menningunni, siðunum og
venjunum -án þess þó að gleyma
uppruna okkar og ættemi.
Jólavörumar fylla nú hillur
og rekka verslana, tilboðin sum
Aihli nteð foreldrwn sinum upp við
Himmelbjerget í sumar. (Skódinn í
baksýn)
Fjölskylda Nomta kom til Dan-
merkur i sumarbyrjun og dvaidi upp
við Limjjorden á áttrœðisafmœii
foreldra hans.
Nonni nýtur sín vel á mörkuðiim
víðsvegar og er orðin duglegur að
grúska og gramsa.
ótrúleg, jólabjórinn er kominn á
markaðinn, ilmurinn af brenndum
möndlum, eplaskífum ogjólaglöggi
fyllir vitin þegar komið er inn
á göngugötuna. Það er búið að
skreyta miðbæinn hátt og Iágt,
jólalögin óma og jólasveinninn ekur
lestinni um torg og stíga. Markaðir
eru víða í borgum og bæjum þar
sem boðið er upp á spennandi og
fallegt handverk af ýmsu tagi. I
fyrirtækjum og stofnunum eru leikir
í gangi sem létta lund og kalla fram
bros í skammdeginu.
Þá em víða samkomur þar sem
fólk kemur saman og snæðir það
sem kallað er ,julefrokost“ - með
tilheyrandi söng og tralli.
Við byrjuðum snemma að skreyta
íbúðina okkar. Og framundan er
að kaupa jólatréið, sem við ætlum
sjálfír að höggva, og skipuleggja
jólamatinn. I ár verður það fyllt önd
með eplum appelsínum og sveskjum
- og purusteik upp á danskan máta.
Símon og Maja, foreldrar Adda
ætla að verja jólunum hér hjá okkur
og víst hlökkum við til að vera
saman og njóta. Þau hjónin fara
síðan áfram til Noregs milli jóla
og nýárs til Svönu dóttur sinnar og
fjölskyldu.
Addi og Nonni með Jónku frœnku.
Júlli Snorra, Inga dóttir Itaits,
Noititi, Didda og Jónka - öll á leið
á jólantarkað í Torrild.
Addi og Ingrid Nielsen, danska
fósturmóðirin, á góðri stundii.
Ingrid og Herluf, elskulegir vinir til
30 ára, biia i Middelfart.
LóaogEinarkomiiíltaiistheiinsókn.
Við látum þá staðar numið hér í
þessum pistli.
Og eins og Gerður G. Bjarklind
hefði látið það frá sér :
Við sendum öllum ættingjum,
vinum og félögum nær og fjær
hugheilar jóla- og nýárskveðjur,
með ósk um farsæld á ári komanda,
með hjartans þökk fyrir árið sem er
að líða. Góðar stundir.
Jóit Arnar og Arnar, Horsens,
Danmörku.
Bögg um Bögg
í Norðurslóð 26. sept
2013 birtist forsíðufrétt
“Böggur heitir
reiturinn” ásamt með
fréttatilkynningu og
skýringum á nafninu.
Er þar gjarnan vitnað
til heimilda Svarfdælu.
Nú skal það viðurkennt
að allnokkuð er umliðið síðan ég
las þá ágætu sögu,en þó komu mér
verulega á óvart ýmsar skýringar
með nafngiftinni. Lagðist ég aftur
yfir Söguna. Talsvert er fabúlerað
yfír nafninu Böggvisstaðir
og tilnefúd ýmis afbrigði af
bæjarnafninu.
Undir lok Svarfdælu segir.
“Karl (ómálgi)...að hann hafi átt
Ragnhildi Ljótólfsdóttur og mörg
börn með henni. Böggvir hét son
hans, er bjó að Böggvisstöðuni,
annarHrafnerbjóá Hrafnsstöðum,
Yngvildur (ekki fagurkinn)
er bjó að Yngarastöðum”. Karl
ómálgi hraktist síðar undan ofríki
Ljóts (Vallaljóts)
út í Olafsfjörð og
setti saman bú að
Karlsstöðum.
Þarf nokkuð
vitnanna við, ef
trúa má Svarfdælu?
Það er svo annað
mál, hvað kalla má
“landnámsjörð”, allavega virðist
Böggvir þessi hafa verið þriðji
ættliður frá Þorsteini svörfuði og
ekki annað að skilja, en að hann
hafí fyrstur manna sett saman bú
að Böggvisstöðum.
Hvergi get ég séð, að Yngvildur
fagurkinn hafi átt bróður sem
Böggvir hét. Hún var dóttir
Ásgeirs rauðfelds í Brekku, og
er aðeins getið um þrjá bræður
hennar, Þorleif jarlsskáld, Olaf
völubrjót og Helga nokkurn.
Yngvildur var hinsvegar um tíma
gift Klaufa (böggvi). Þá fæ ég
ekki séð, að Ljótur (Vallaljótur)
Ljótólfsson goða á Hofi hafi verið
afl Yngvildar fagurkinnar. Ljótur
gæti kannske verið móðurbróðir
Böggvis Karlssonar og þeirra
systkina.
Þá kem ég að nafninu
BÖGGUR, þessum sælureit
Dalvíkinga. Finnst fólki það
ekki skjóta skökku við, að kenna
reitinn við Klaufa böggvi sem
var allra manna ófrýnilegastur og
klaufskur í öllum athöfnum? Eða
þá orðin baga, bögga eða bagga
hvað þá enskuna bögg, sem öll
hafa neikvæða merkingu? Af
hverju mátti svæðið ekki heita t.d.
Dalvíkurdjásn, eða einhverju álíka
fallegu og jákvæðu nafni?
Ekki var nú meiningin að
bögga neinn með þessum skrifúm,
en mér fannst nauðsynlegt koma á
framfæri skýringum úr Svarfdælu,
sem er þó nógu óútskýranleg og
óskiljanleg fyrir.
Kveðja
Ármann Gunnarsson