Morgunblaðið - 15.03.2017, Side 38

38 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. MARS 2017
Ármúla 24
585 2800 - rafkaup.is
Opið virka daga 9-18,
laugardaga 11-16
Ljós á mynd:
BELLISSIMO frá By Rydéns
Óþekka barnið nefnist sýning
sem Snorri Ásmundsson myndlist-
armaður opnar í Gallery O við
höfuðstöðvar Orange Project /
Regus í Ármúla 4-6 í dag, mið-
vikudag, milli kl. 17 og 19.
„Snorri hefur oft verið kall-
aður óþekka barnið í íslenskri
myndlist og hefur hreyft við sam-
félaginu til nokkurra ára með
fjölbreyttum og eftirtekt-
arverðum sýningum, þar sem
hann vinnur með samfélagsleg
„tabú“ eins og pólitík og trúar-
brögð. Hann hefur fyrst og
fremst reynt að ögra félagslegum
gildum með gjörningum sínum.
Hann leitar sterkra viðbragða og
skoðar takmörk náungans og sín
eigin,“ segir í tilkynningu frá
sýningarhaldara.
Að sögn Snorra hefur mál-
verkið alltaf átt stóran sess í
sköpun hans, en fyrsta opinbera
myndlistarsýningin hans sem
opnuð var um mitt ár 1996 var
málverkasýning. „Þótt ég sé
kunnastur fyrir gjörninga mína
er það málverkið sem er ódauð-
legt og það brauðfæðir mig og
það er æðisleg tilfinning að vera
besti málari á Íslandi og í hópi
fimm bestu málara í heiminum í
dag,“ er haft eftir listamanninum.
Snorri, sem er einn af stofn-
endum Kling & Bang gallerís,
hefur haldið á þriðja tug einka-
sýninga, bæði hér á landi og
erlendis.
Sköpun Málverkið hefur alltaf átt
stóran sess í sköpun Snorra.
Snorri sýnir
Óþekka barnið
Einar Falur Ingólfsson
efi@mbl.is
Nýr sýningarsalur Nýlistasafnsins á
annarri hæð Marshall-hússins við
Reykjavíkurhöfn, Grandagarði 20,
verður tekinn í notkun um helgina
þegar opnuð verður sýningin Rolling
Line með verkum og listheimildum
myndlistarmannsins Ólafs Lár-
ussonar (1951-2014).
„Með þessari breytingu er Ný-
listasafnið fyrst og fremst að fá tæki-
færi til að breiða út vængina í rými
sem veldur hugsjónum og krafti
stjórnarinnar. Það opnar á svo fjöl-
marga möguleika,“ segir Þorgerður
Ólafsdóttir, formaður stjórnar Ný-
listasafnsins, þegar gengið er með
henni um nýja sýningasalinn á ann-
arri hæð Marshall-hússins, hinni nýju
og spennandi miðstöð myndlistar í
Reykjavík. Salurinn er um 220 fer-
metrar, opinn og bjartur; með mikilli
lofthæð, allt upp í átta metra í innsta
hlutanum. Gluggar eru á lang-
veggjum, horft yfir höfnina að vestan,
og í skrifstofurými hefur merku
heimildasafni Nýló verið raðað í hillur
sem ná til lofts.
„Breytingarnar eru verulegar en
Nýlistasafnið heldur áfram að vera
Nýló,“ segir hún. „Eitt af því sem
okkur finnst svo fallegt við þetta rými
er að það ber keim af öllu fyrrverandi
húsnæði safnsins! Við sjáum Vatns-
stíginn birtast hér en líka vissa eig-
inleika frá aðstöðu okkar við Skúla-
götu, Grettisgötu og í Núllinu í
Bankastræti! Svo er Breiðholtið svo-
lítið sér á parti.“
Sýna framsækna myndlist
Nýlistasafnið hefur verið starfrækt
í nær fjóra áratugi. Það var lengi við
Vatnsstíg en hefur nú í allmörg und-
anfarin ár skipt nokkuð ört um að-
stöðu. Síðustu misseri hefur safnið
verið í Efra-Breiðholti – auk þess að
setja um tíma upp sýningar í Núllinu.
Í Breiðholti verður áfram aðstaða
safneignarinnar auk sýningarsalar
sem tengist inn í rannsóknir á safn-
eigninni. Nýlistasafnið og Reykjavík-
urborg „handlönguðu efri salinn í
Völvufellinu til Listaháskólans“, segir
Þorgerður, og þar munu nemendur
myndlistardeildarinnar setja upp
nemendagallerí fyrir BA- og MA-
deildir skólans.
„Þetta rými hér við höfnina er ein-
staklega opið og tært, og hálfpartinn
tímalaust. Andrýmið er svo mikið,“
segir Þorgerður um salinn í Marsh-
all-húsinu. „Í þessari sýningu á verk-
um Ólafs Lárussonar vildum við und-
irstrika rýmið og reyna að virkja það
á alla vegu, án þess að byggja upp
hvíta veggi og hólfa það af.
Þetta er hrátt iðnaðarrými eins og
við höfum áður verið í – nema með
hvítara móti. Við höfum til dæmis
verið í fyrrverandi kexverksmiðju,
smíðaverkstæði, bakaríi og kaffi-
brennslu, auk neðanjarðarsalernis.
Við munum halda áfram að setja
upp að minnsta kosti fimm sýningar á
ári og stefnum á að hafa mjög lifandi
dagskrá samhliða sýningunum, alls
kyns viðburði, gjörningakvöld og aðr-
ar uppákomur svo sem fyrirlestra og
málþing. Við verðum hvorki meira
„kommersíal“ eða meiri stofnun en
áður. Nýlistasafnið er bæði listasafn
og vettvangur grasrótarinnar. Okkar
hlutverk er bara að sýna framsækna
myndlist og alla anga hennar; allt frá
nýútskrifuðum listamönnum til heim-
þekktra listamanna. Inntakið í starf-
seminni breytist ekki.“
Alvara lífsins blasir við
Ganga má að því sem vísu að Ný-
listsafnið verði sýnilegra og betur
sótt en áður, í áhugaverðu sambýli við
Kling & Bang og verk eftir Ólaf Elí-
asson á vegum i8 gallerís, og með
veitingastað Leifs Kolbeinssonar í
húsinu. En kallar rekstur í þessu
stóra rými ekki á aukið fjármagn?
„Jú, alvara lífsins blasir við og það
verður ekki gerlegt að reka Ný-
listasafnið fyrir 20 milljónir á ári eins
og við höfum reynt að gera,“ svarar
Þorgerður. „Samhliða auknu umfangi
safnsins eru reksturinn dýrari. Við
forgangsröðum okkar fjármagni allt-
af þannig að hver einasta króna nýtist
sem best en vissulega er aukin áskor-
un að reka starfsemi á tveimur stöð-
um. Okkar besti eiginleiki er kannski
að vera úrræðagóð og hversu heppin
við erum með samstarfsaðila. Við
munum halda áfram að finna skap-
andi leiðir til að auka eigið fjármagn.“
Þorgerður segir að breytingarnar
þýði að minnsta kosti tvöföldun
rekstrarkostnaðar. Nú verði til að
mynda nauðsynlegt að ráða starfs-
mann í fullt starf í yfirsetu, þann
fyrsta í hundrað prósenta starf í sögu
Nýlistasafnsins.
Svakalegir vaxtakippir
„Við þurfum að bæta við mannskap
og nauðsyn þess að hafa góða og
virka stjórn er mikilvæg nú sem aldr-
ei fyrr,“ segir hún. „Síðan ljóst var að
við kæmum hér inn höfum við verið
að móta nýjan strúktúr að rekstr-
arformi og við erum bjartsýn á að
hann gangi. Við þurfum bara að halda
áfram að vera dugleg að sækja um
styrki. Þá hefur oft verið nefnt við
okkur af hálfu ríkis og sveitarfélaga
að kominn sé tími til að Nýlistasafnið
fari að rukka aðgangseyri en ég held
að það sé einlægur vilji stjórnar að
rukka ekki inn á safnið, þannig að all-
ir geti notið myndlistar sér að kostn-
aðarlausu. Raunveruleikin er þó sá að
öll söfn á Íslandi hafa þurft að selja
inn eða hækka aðgangseyrinn. Til að
þetta gangi upp hjá okkur hér þarf
safnið að geta skapað sértekjur en
styrkir til myndlistar á Íslandi eru af
afar skornum skammti.“
Þorgerður segir að Nýlistasafnið
sé að verða miðaldra, fertugt á næsta
ári. „En ætli vaxtarkippurinn núna sé
ekki eins og árið eftir að maður ferm-
ist. Þá eru vaxtarkippirnir svo svaka-
legir að öll föt hætta að passa, en það
eru líka spennandi tímar.“
Nýir tímar í Nýlistasafninu
 Nýlistasafnið breiðir út vængina í
björtum og rúmgóðum sýningarsal
Morgunblaðið/Einar Falur
Sýningarstjórarnir Þorgerður Ólafsdóttir og Becky Forstythe með verk eftir Ólaf Lárusson í sýningarsalnum.
Myndlist í Marshall-húsinu