Morgunblaðið - 17.05.2017, Síða 24
24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. MAÍ 2017
✝ Ásbjörn Svein-björnsson
fæddist á Reyðar-
firði 12. september
1924. Hann lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Eir 7. maí
2017. Foreldrar
hans voru Svein-
björn P. Guð-
mundsson, f. í
Skáleyjum á
Breiðafirði 23.
apríl 1880, d. í Reykjavík 2.
október 1955, og Margrét Guð-
mundsdóttir, f. í Miðhúsum,
Mjóafjarðarhreppi, S.- Múla-
sýslu þann 25. júlí 1894, d. í
Reykjavík 6. júlí 1975.
Alsystkini: Tryggvi Svein-
björnsson, f. 1925, d. 1992,
Styrkár Sveinbjörnsson, f.
1927, d. 1989, Eysteinn Svein-
björnsson, f. 1929, Guðmundur
Sveinbjörnsson, f. 1930, d.
1936, Steinunn Sigurbjörg
Sveinbjörnsdóttir, f. 1938.
Sammæðra: Kristín Guðjóns-
dóttir, f. 1918, Elín M. Guð-
jónsdóttir, f. 1919, d. 1957,
Óskar G. Guðjónsson, f. 1920,
d. 2009.
Samfeðra: Guðríður
Sveinbjarnardóttir, f. 1912, d.
1988, Hrafn Sveinbjarnarson,
f. 1913, d. 1988, Þórólfur B.
Bretlands í heimsstyrjöldinni
síðari. Ásbjörn og Margrét
bjuggu aldrei saman og dóttir
hans Gréta var gefin til ætt-
leiðingar. Á fullorðinsárum
hafði hún uppi á honum og
komst í samband við hann aft-
ur. Undir lok sjómannsferilsins
var hann orðinn skipstjóri og
stýrði nokkrum skipum áður
en hann sagði skilið við hafið.
Hann unni landinu heitt og
hafði mikla unun af því að
ferðast um og skoða hálendi
Íslands. Þá gerðist hann fjalla-
rútubílstjóri hjá Guðmundi P.
Jóhannessyni og síðar hjá sér-
leyfis- og hópferðabílum Helga
Péturssonar. Næsta áratuginn
ók hann áætlunarferðir út á
Snæfellsnes ásamt því að keyra
hópa um hálendi Íslands.
Hann var einn af stofn-
endum Útivistarfélags Íslands
og átti þátt í að opna hálendi
Íslands til skipulagðra ferða-
laga. Um fimmtugsaldurinn
komst hann í kynni við Hrafn-
hildi Þ. Ingólfsdóttur, í gegn-
um ferðir sínar með Útivist.
Hún varð sambýliskona hans
allan seinni hluta ævinnar. Ás-
björn gekk syni hennar, Sig-
urði, í föður stað. Til loka
starfsævinnar, nær áttræður,
starfaði hann sem leigubíl-
stjóri. Fyrst hjá leigubílastöð-
inni Steindóri en síðar hjá Bæj-
arleiðum.
Útför Ásbjörns fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 17.
maí 2017, kl. 13. Jarðsett verð-
ur í Grafarvogskirkjugarði.
Sveinbjarnarson, f.
1915, d. 1996,
Birgir Sveinbjarn-
arson, f. 1921, d.
1936.
Barnsmóðir:
Margrét J. Bær-
ingsdóttir, f. 1931,
d. 2017. Dóttir
þeirra Gréta Þ.
Jónsdóttir, f. 1954,
maki hennar er
Gunnar Ingibergs-
son, f. 1954. Börn þeirra eru:
Sigurður J., f. 1971, Ásdís F., f.
1979, Eva Marý, f. 1982, d.
1995, Gunnar Þ., f. 1983, Atli
V., f. 1995, og Sandra M., f.
1997.
Sambýliskona Ásbjarnar var
Hrafnhildur Þ. Ingólfsdóttir, f.
1945, d. 2.9. 2013. Sonur henn-
ar og fóstursonur Ásbjörns er
Sigurður N. Þorleifsson, f.
1973, maki Hólmfríður Gests-
dóttir, f. 1973. Börn þeirra eru
Eva Margrét, f. 2004, og Hekla
Sóley, f. 2007.
Stuttu eftir fæðingu fluttist
Ásbjörn með foreldrum sínum
og alsystkinum til Flateyjar á
Breiðafirði þar sem hann ólst
upp. Hans fyrsti vettvangur
var sjómennska sem hann
stundaði af kappi. Hann sigldi
meðal annars milli Íslands og
Núna er hann Ásbjörn fóst-
urfaðir minn látinn. Hann gekk
mér í föðurstað og ég hef alla
ævi litið á hann sem minn eig-
inlega föður. Ég fann í raun og
veru aldrei fyrir þeim tuttugu
árum sem hann var eldri en
móðir mín. Það er merkilegt til
þess að hugsa að nær heil
mannsævi var liðin áður en
hann og móðir mín tóku saman.
Örlögin skeyttu ekki heldur um
þennan mun því móðir mín,
Hrafnhildur, lést þremur árum
á undan honum af völdum
krabbameins.
Það eru ótal margar góðar
minningar tengdar pabba, allt
frá uppvaxtarárum mínum í Dís-
ardal og alla ævina fram á full-
orðinsár. Svo margar að ég gæti
líklega aldrei talið þær allar
upp. Hann faðir minn var mikið
náttúrubarn og hafði mikinn
áhuga á að ferðast um Ísland.
Enda var eitt hans aðalævistarf
akstur hópferðabíla um hálendi
Íslands. Hann var óþreytandi í
að leggja land undir fót með
mig og mömmu mína í slagtogi.
Oft fórum við í tjaldútilegu á
Rússajeppanum hans inn í Þórs-
mörk eða Landmannalaugar. Og
stundum fengum við að fljóta
með í einhverja hópferðina þar
sem hann var bílstjóri. Margar
mínar fyrstu æviminningar eru
þar sem ég er að klifra upp
tröllvaxnar tröppur á rútu með
bangsann minn í eftirdragi.
Þessi ástríða fyrir ferðalögum
um landið var svo mikil að hann
setti sér og náði því markmiði
að keyra hvern og einn einasta
vegarspotta á Íslandi, hversu
torfær sem hann var.
Önnur eldheit ástríða sem
brann í æðum hans var laxveið-
ar og þá dugði í hans huga ekk-
ert annað til en að stofna veiði-
félag svo aðgangur að
áhugamálinu væri tryggur.
Enda snérist laxveiðin fyrir
honum um annað og meira en
að henda út öngli og bíða eftir
fiski. Mig grunar reyndar að
honum hafi í raun aldrei þótt lax
sérstaklega góður á bragðið.
Allt umstangið við að byggja
upp veiðifélag höfðaði líka
sterkt til framkvæmdagleðinnar
í honum. Félagsskapurinn sem
fylgdi umstanginu, hvort sem
það voru aðrir félagsmenn,
bændur eða fjölskyldan sem
auðvitað sogaðist inn í umstang-
ið, gaf honum mikla lífsfyllingu.
Elsku pabbi, takk fyrir allar
góðu stundirnar, útilegurnar,
laxveiðina og ævintýrin. Ég mun
alltaf sakna þín. Þinn
Sigurður (Siggi).
Mig langar að minnast hans
Batta frænda eins og hann var
oftast kallaður. Mínar fyrstu
minningar um Batta eru flestar
af afspurn og umtali um hann.
Ég bjó í Alheim í Flatey á
æskuheimili hans og síðar í
Vestmannaeyjum. Það var ekki
fyrr en ég flyt til Reykjarvíkur
að leiðir okkar fara að liggja
saman. Hann fór ungur að
heiman og fór þá á sjóinn og
reri m.a. til Englands á stríðs-
árunum við litla hrifningu
mömmu sinnar. Síðar öðlaðist
hann skipstjórnarréttindi og
varð farsæll skipstjóri um
nokkra ára bil. Síðan fór hann í
land og gerðist kaupmaður um
nokkra ára skeið. Eftir það
starfaði hann sem flutningabíl-
stjóri og síðast sem leigubíl-
stjóri.
Batti var mikill stangveiði-
maður og hann og bræður hans
voru með laxveiðiár á leigu og
ræktaði hann upp veiðistofna í
sumum þeirra. Batti var alla tíð
mikill áhugamaður um ferðalög
á hálendi Íslands og taldi sig
hafa keyrt alla vegspotta á land-
inu. Man ég sérstaklega eftir
því að fyrir nokkrum árum þá
sagði hann mér að hann og
Hrafnhildur ætluðu að skreppa
norður að Blönduvirkjun því þar
væri einhver vegarspotti sem
hann ætti eftir að keyra. Batti
hafði gaman af kveðskap og
gaukaði stundum að mér vísu-
korni sem hann hafði sett sam-
an. Ógleymanlegt er mér 91 árs
afmælið sem hann bauð mér í
og þar fékk ég að fylgjast með
þegar hann og systur hans þær
Steinunn og Kristín spjölluðu
um gamla daga vestur í Flatey.
Ég á eftir að sakna þess að
hann hringdi oft bara til að
segja halló og hvernig hefur þú
það. Eins var alltaf mikið líf og
fjör þegar Batti kom í heim-
sókn. Sendi hans nánustu ætt-
ingjum mínar samúðarkveðjur.
Guðjón Sigurbergsson og
fjölskylda.
Ásbjörn
Sveinbjörnsson
Elsku afi minn.
Er ég hugsa til
þín nú eftir að þú
ert farinn spretta
fram ótal minningar. Allar góð-
ar og umfram allt dýrmætar og
maður finnur svo vel úr hverju
maður er búinn til og hvað það
er sem hjartað og sálin hefur
varðveitt vel og vandlega. Í
hjarta mínu átt þú mjög sér-
stakan sess, ekki bara vegna
þinnar ómældu gæsku og rækt-
arsemi í minn garð allt frá fæð-
ingu, heldur áttum við líka
samleið í sálinni í gegnum ást
okkar á tónlist og listum al-
mennt. Alltaf er ég syng, syng
ég líka fyrir þig. Frá því þú
kvaddir þetta jarðlíf hef ég
sungið daglega hina sænsku
fögru vísu „Vem kan segla“,
þar sem spurt er: „Hver getur
siglt án vinds? Hver getur róið
án ára? Hver getur kvatt ástvin
sinn án þess að fella tár?“ Í
seinna erindinu kemur svarið:
„Ég get siglt án vinds. Ég get
róið án ára, en ekki skilið við
ástvin minn án þess að fella
tár“. Falleg orð og sönn við
jafn fagra melódíu. Þú gafst
mér píanóbækurnar hennar
langömmu, sem ég spila reglu-
Ásmundur
Brekkan
✝ Anders Ás-mundur Brekk-
an fæddist 11. maí
1926. Hann lést 11.
apríl 2017.
Útför Ásmundar
fór fram 8. maí
2017.
lega upp úr. Áður
en ég sneri mér al-
farið að söngnum,
tók ég píanókenn-
arapróf og fetaði
þannig að hluta til
í fótspor Estrid
langömmu. Man
vel eftir skemmti-
legum heimsóknum
til þeirrar merku
konu með þér.
Þú gafst mér
óteljandi gleðistundir á Stokks-
eyri með ömmu og Villa bróður,
þ. á m. ógleymanlegar ævin-
týrasiglingar á bátnum þínum
inn á milli skerja og stundum í
alvöru öldum. Kitzbühel-skíða-
ferðin er ein af gimsteinum
minninganna og ég hlæ oft við
tilhugsunina um mig og Villa,
sem fengum annað herbergi við
hliðina á ykkar ömmu, því við
gátum ekki sofið fyrir hrotum.
Allir bangsarnir, bækurnar,
nærveran og umhyggja þín
ávallt, er fjársjóður sem ég
mun vera þér þakklát fyrir alla
tíð. Síðustu árin sáumst við líka
reglulega á Ítalíu, þegar þið
amma komuð í heimsókn til
Hönnu frænku og ég búandi
ekki langt frá, kom og hitti
ykkur öll. Það voru góðar
stundir, eins og allar þær sem
ég tengi þér.
Bið góðan Guð að geyma þig
og megi hans englar syngja þér
sína fegurstu söngva um
ókomna tíð.
Þín,
Hanna.
Elskulegur fósturfaðir okkar,
JÓN SIGURVIN PÉTURSSON,
fyrrverandi bóndi,
Bröttugötu 2, Borgarnesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands,
Akranesi, laugardaginn 13. maí.
Útförin fer fram frá Borgarneskirkju laugardaginn 20. maí
klukkan 14.
Jakobína S. Stefánsdóttir Sverrir Hjaltason
Pétur Valgarð Hannesson María Erla Guðmundsdóttir
Friðþjófur Th. Ruiz Birna Rúna Ingimarsdóttir
afa- og langafabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓSEFÍNA BJÖRNSDÓTTIR
frá Galtanesi, Víðidal,
Grenigrund 6,
verður jarðsungin frá Víðidalstungukirkju
föstudaginn 19. maí og hefst athöfnin klukkan 14.
Þórður Hannesson Valdís V. Randrup
Dýrunn Hannesdóttir Ársæll Daníelsson
Björn Hannesson Kristín Edda Sigfúsdóttir
ömmu- og langömmubörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
Dyngjuvegi 17,
Reykjavík,
lést 11. maí á hjúkrunarheimilinu Sóltúni.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 22. maí klukkan 15.
Sighvatur Sævar Árnason Þórhalla Arnljótsdóttir
Ásta Árnadóttir Gunnar Árni Ólason
Kristín Árnadóttir Hlynur Reimarsson
ömmu- og langömmubörn
Elskulegi faðir minn, bróðir og afi,
AÐALGEIR BJARKAR
frá Refsstað í Vopnafirði,
lést 18. apríl á hjúkrunarheimilinu
Dyngjunni, Egilsstöðum.
Útför hans fór fram í kyrrþey 27. apríl að
Hofi í Vopnafirði.
Svanur Trausti Aðalgeirsson
og aðstandendur
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
stjúpmóðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR VILBORG
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Sigga í Vedu,
lést á dvalarheimilinu Ási, Hveragerði,
27. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum fyrir auðsýnda samúð og vinarhug.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sævar Björnsson
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN VIÐAR GUÐLAUGSSON
lyfjatæknir,
Melateigi 27, Akureyri,
sem lést föstudaginn 5. maí, verður
jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn
19. maí klukkan 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Samband íslenskra
kristniboðsfélaga.
Kristjana Ingibjörg Svavarsdóttir
Svavar Alfreð Jónsson Bryndís Björnsdóttir
Emelía Bára Jónsdóttir Viðar Magnússon
Sigríður Margrét Jónsdóttir Karl Jónsson
afa- og langafabörn
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á
Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi lið-
ur, „Senda inn minning-
argrein,“ valinn úr felliglugg-
anum. Einnig er hægt að slá
inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef út-
för er á mánudegi eða þriðju-
degi).
Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu
ekki lengri en 3.000 slög. Ekki
er unnt að senda lengri grein.
Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum. Hægt er að
senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur.
Ekki er unnt að tengja við-
hengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar
koma fram upplýsingar um
hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær
hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram.
Þar mega einnig koma fram
upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast
er til að þetta komi aðeins
fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minning-
argreinahöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa not-
uð með minningargrein nema
beðið sé um annað. Ef nota á
nýja mynd skal senda hana
með æviágripi í innsendikerf-
inu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda mynd-
ina á netfangið minn-
ing@mbl.is og láta umsjón-
armenn minningargreina vita.
Minningargreinar