Skátablaðið Faxi - 01.12.1990, Page 14

Ferðasaga
Esja klifin af Eyjaskátum
Föstudagsmorguninn 9. nóvember
lagöi vaskur hópur frækinna unglinga
(undir dulnefninu skátar) af staö áleiðis til
Esju.
Fyrsta sameiginlega farartækiö var
báturinn MS Herjólfur og auðvitaö varö
ekkert af okkar hraustu ungmennum,
sjóveikt.- Næst tók svo rúta viö, sem
keyrði okkur upp í Skátaheimilið viö
Snorrabraut. Þaö er kannski óþarfi aö
nefna þaö, en fyrst við vorum komin til
Reykjavíkur þá skemmtum viö okur öfga
vel þessa tvo tima, sem viö fengum fría
til aö svala forvitni okkar, auk þess aö
tæma buddur vorar!
En áfram héldum viö leiöinni áleiöis til
Esju, og nú fylgdu okkur ungir (glæsilegir
karlkyns) skálaveröir. En viö áttum aö
gista í skálanum Þristi.
En þegar viö komum aö skálanum
voru dularfullir atburðir aö gerast, útileg-
umaöurinn í Esjunni hafði brotiö rúöu í
hurðinni. Líklegast til að komast inn, en
einnig gæti hann bara hafa verið aö
kanna nútíma gæðin. Þið verðið aö
athuga þaö aö útilegumenn voru einung-
is uppi á dögum Fjalla-Eyvindar og Gísla
Súra. En þar sem viö skiljum svo vel
suma útilegumenn þá létum viö hann í
friöi. Enda hljóp hann í ofsakasti upp
hlíðarnar og síöan hefur ekki sést meira
af þeim manni!
Eftir venjulegar athafnir, eins og aö
koma sér fyrir, gengu nokkrir krakkanna
aö TRÖLLAFOSSI. En hér eftir ætla ég,
sem höfundur þessarar greinar aö lýsa
eins ýtarlega og ég get þessari einstöku,
frábæru, mergjuöu og „öfga“ skemmti-
legu og velheppnuðu ferö. En reyndar
var hún ekkert einstök í sinni röð og ef ég
hugsa mig betur um þá var hún ekki svo
frábær og kannski ekki alveg „öfga“ vel
heppnuð. En mergjuð var hún og þá út í
ystu æsar. En í stuttu máli var hún svona:
Löbbuðum þangað undir leiösögn
tveggja skálavaröa. Þeir skyldu viö okkur
en viö héldum ótrauð áfram. Gengum
lengra þangað, beygöum svo hingaö til
hægri og löbbuðum svo alveg þangað.
En auövitaö stoppuöum við nokkrum
sinnum á leiðinni, aöallega til aö hvíla
okkur. Nú já, viö komum aö TRÖLLA-
FOSSI, en þá, vildi svo óheppilega til að
þaö var fariö að skyggja, svo að viö sáum
ósköp lítið í fossinn.
Viö stöldruöum þar viö skamma stund
en héldum síöan áfram. Þá ákváðum viö
(ekki ég) aö fara aðra leið. Þaö var komið
myrkur, en Högni næstbesti var með
vasaljós. Tveimur tímum seinna komum
við aftur upp í skála viö mikil fagnaöar-
læti. Þó held ég aö Gísli hafi ætlað að
fara aö skipuleggja voöalega leit aö
okkur. Um kvöldið spangóluðum við svo-
lítiö eftir að hafa nartað í einhvern mat og
hlustað á „öfgafullt" rifrildi.
Seinna um kvöldiö ákváöu nokkrir aö
þaö væri bara ansi góð hugmynd aö sofa
úti. Á meðan þeir litmiklu sváfu sínum
fegrunarblundi voru þeir sem úti sváfu,
smá saman aö tínast inn. En ég má ekki
gleyma góöa kakóinu hjá Sædísi og
Marý Lindu.
Um morguninn vöknuðum viö spræk,
köld en hress og um klukkan hálf tólf
vorum viö öll komin út og tilbúin í
gönguna miklu upp á Esju og í gönguna
fóru allir.
Viö fórum bara misjafnlega hátt upp og
út á viö. Hópurinn skiptist í fjóra flokka.
Einn hópurinn fór upp á Hátind, sem er
erfiðast, annar fór upp á Bláhnjúk en
þriöji fór út á viö og niður á við. En öll
gengum viö eitthvað, bara þó nokkuð
mikiö. Svo komu allir saman í Þrist, þar
sem skálaverðirnir voru.
Vorum viö að slæpast langt fram eftir
nóttu og Júlli sagði „öfga“ skemmtilegar
draugasögur og mikiö var nú hlegið. En
þá var ekki allt búiö. Þaö voru þrír vaskir
skátar úr Eyjum sem fóru út í sjoppu
ásamt skálaverði. En þess má geta aö
við vorum í óbyggðum og næsta sjoppa
var í Mosfellsbæ. Þegar þeir komu
þangað, þ.e.a.s. í sjoppuna í Mosfells-
bæ, var sjoppan lokuð, en okkar menn
gáfust ekki og húkkuðu sér far í bæinn -
til þess aö kaupa nammi handa sæl-
gætisþyrstum Vestmannaeyingum. Þó
þeir hafi húkkað sér far í og úr bænum
þurftu þeir aö ganga alveg heilmikið.
Þeir fóru klukkan 22:00 og komu aftur
um hálf fimm leytið. Svo þegar þeir
loksins komu aftur var Högni oröinn
veikur, enda var hann búinn aö ganga
frá hádegi meö galtómann maga. En viö,
sem alltaf erum viðbúin, sáum um sjúkl-
inga eins vel og viö gátum og um klukkan
hálf sjö voru allir steinsofnaöir. Allir voru
vaknaðir kl. 11 (nema sumir sem sváfu
næstum því allan tímann; Gugga). Þegar
við vorum búin aö borða, fórum viö aö
ganga frá öllu. Viö skúruðum gólf, þvoö-
um veggi, eöa næstum því. Svo kom
rútan aftur og allir lögöu af stað, syngj-
andi og trallandi. Þegar viö komum aö
Umferðarmiðstöðinni þurftum við aö
stoppa í smátíma (ekki höfðu ailir heppn-
ina meö sér þar). Svo lögðum við í hann
og þegar viö komum um borö í Herjólf
fóru sumir að sofa, aðrir að spila og
komum við heim eftir langa og skemmti-
lega dvöl í Þristinum.
Skátar
• Hluti af hópnum við skálann Þrist.
• „Pása“ tekin uppi á Esju.
1 4
SKÁTABLAÐIÐ FAXI