Víkurfréttir - 23.07.2015, Blaðsíða 9

10 fimmtudagur 23. júlí 2015 • VÍKURFRÉTTIR
-viðtal pósturu dagny@vf.is
Ferðalagið hófst þann 26. júní og því höfðu hjónin verið á
ferðalagi í tæpan mánuð þegar
traktorinn rann í hlað á heimili
þeirra í Vogunum. Það fyrsta
sem þau gerðu var að opna um-
slag frá lögreglunni með sektar-
boði en hún var ekki alveg sátt
við aðbúnað farþegans á vagn-
inum sem vafalaust hefur ekki
uppfyllt ítrustu öryggiskröfur.
Bréfið kætti þau hjónin nokkuð
og sagðist Helgi ekkert skilja í
því af hverju hann hafi ekki verið
tekinn af löggunni, þetta sé lítið
jafnrétti. Þá var Júlía undir stýri
en þau hjónin skiptust á að keyra
á leiðinni.
En hvernig datt þeim þetta í hug?
„Bara af því að við erum svoldið
klikkuð”, segir Júlía og hlær. „Það
var búið að gera upp traktorinn
og þá fer maður að hugsa: í hvað á
maður að nota þetta?“, segir Helgi.
„Við fórum norður fyrir Kjöl fyrir
15 árum og þá sögðu allir „Já, þið
fóruð hringinn“, þá fannst mér ég
þurfa að kvitta undir það og fara
bara hringinn.“
Traktor úr Eyjafirði
Traktorinn fundu þau í Eyjafirð-
inum árið 1993. „Við vorum búin
að keyra um og leita að þessum
traktor í tvö ár, ég var ástfanginn af
þessari traktorstegund og það kom
ekkert annað til greina í mínum
huga. Við vorum í heimsókn þarna
og ég fer á næsta bæ og spyr kon-
una þar hvort hún haldi að þessi
traktor væri falur. „Nei, Nei“- sagði
hún, „það er svo mikill sérvitringur
sem á hann“. Ég kem að máli við
bónda úti á túni, býð góðan daginn
og spyr hvort ég megi kaupa trak-
torinn. Hann svaraði strax um hæl:
„Þú mátt eiga hann“. Ég pantaði
strax krana frá Akureyri og fór
ekki af lóðinni fyrr en ég var búinn
að setja hann upp á bíl. Svo fór ég
daginn eftir og hjálpaði honum
að heyja og ári seinna málaði ég
með honum þakið, það var voða
skemmtilegt. Þá var karlinn búinn
að eiga málningu í 5-10 ár en þorði
aldrei upp á þakið að mála. Ég held
samt að bestu launin hans hafi
verið þegar ég sýndi honum mynd
af traktornum þegar ég var búinn
að gera hann upp.“
Þau hjónin segja að ferðamátinn
hafi ekki verið slæmur en þó hafi
verið nokkuð kalt á leiðinni.
„Við vorum alltaf kappklædd bæði
tvö og í kuldagalla og áttum von á
betra veðri. Ég tók með mér stutt-
buxur og ermalausan bol en ég
gat aldrei notað það“, segir Júlía
og hlær.
Rokið undanfarna daga kom ekki
að sök en versta veðrið var að
þeirra sögn í Mýrdal. „Þá þurftum
við að fara í var við Skeiðflatar-
kirkju. Við bara keyrðum að
kirkjunni og stungum okkur inn
í tjaldið. Leyfðum þessu bara að
rigna og djöflast.“
Mákona Júlíu kom þá sem himna-
sending með heita kjúklingasúpu.
„Hún hélt að við værum illa haldin,
systir mín var búin að koma áður
á Hellu þar sem við vorum blaut
og hrakin með kaffi og fínerí en
þau voru í sumarbústað í grennd-
inni. En almennt bauð fólk okkur
í kaffi, stóð niður á vegi og bendi
okkur að koma. Það var okkar
mesta skemmtun á ferðinni, við
þáðum öll boðin og spjölluðum við
bændur á hverjum stað“.
Þau hjónin fengu góðar móttökur
á Freysnesi en þá hafði Helgi orð-
ið fyrir því óhappi að skera sig á
höndum. „Ég var að mynda Júlíu
þegar hún fór yfir Skeiðarárbrúna
og tók Skeiðarárhlaupið bókstaf-
lega, hljóp meðfram traktornum og
datt um vírnet á dekkinu“. Þar sem
Helgi er á blóðþynningarlyfjum
blæddi mikið og þau kláruðu um-
búðirnar sínar. Þegar þau koma
að Freysnesi til að taka bensín og
fara að sofa taka á móti þeim ungar
stúlkur í versluninni sem sáu þau
koma. „Þær opnuðu veitingastað-
inn, færðu okkur sjúkrakassa og
kaffi og þá gátum við lokað sárinu.
Svo kom sjálfur vertinn daginn eftir
og bauð okkur að borða á hótelinu.
Svona var þetta alla ferðina og allir
svo hlýlegir.“
Þau fengu líka góðar móttökur í
Víðidalnum en þar er bær er nefn-
ist Hippakot rétt við Gauksmýri.
„Þar koma menn keyrandi á móti
okkur og benda okkur að koma
niður og sýndu okkur jeppa sem
þeir voru búnir að gera upp. Ég
spyr svo einn manninn hvort ég
geti fengið að hlaða símann minn
hjá honum og þá útbýr hann
hleðslutæki fyrir traktorinn. Að
því loknu buðu þeir okkur inn og
vildi svo til að ég átti afmæli. Þar
var búið að baka pönnukökur með
rjóma og þegar þeir sögðu: Fyrst
þú átt afmæli verðum við að skála
í Baylies.“
Júlía fingurbrotnaði rétt fyrir ferð-
ina en lét það ekki aftra sér. „Ég
starfa á slysa- og bráðadeild svo ég
sagði þeim í vinnunni að ég hafi
bara verið að prófa hvernig væri
að vera hinum megin við borðið“,
segir hún og brosir. Það truflaði
sem betur fer ekki við aksturinn en
þau keyrðu aldrei meira en 60 km
á dag. „Nema frá Höfn að Djúpa-
vogi en þá keyrðum við 100 km
en þá var svo ægilega leiðinlegt
veðrið - það var það mesta sem við
keyrðum á leiðinni.“
En hvað er svona heillandi við
það að aka traktor á 10 km hraða
hringinn um landið?
„Fólk hefur verið að spyrja: Hvað
fáið þið út úr því að hanga í kulda-
göllum í ískulda á traktor sem fer
10 km á klst? Það reynir á hjóna-
bandið, enda þýddi lítið að fara í
fýlu og svo er þetta þolinmæðis-
vinna - en það gengur þótt hægt
fari. Við notuðum tímann til þess
að spjalla saman, við spjölluðum
við fólk og horfðum út til hægri
og vinstri og aftur fyrir - það var
ekki nóg fyrir Helga að sjá fram
þegar hann er að keyra, hann vill
líka snúa öfugur og sjá aftur“, segir
Júlía og hlær. Helgi tekur undir
þetta og bætir við að náttúran sé
svo ægifögur. „Flottasta augna-
blikið var við Kvígskerjar: Fjöllin,
sjórinn sandurinn, skógurinn og
ísinn - allt bar þetta við himininn
í ótrúlega fallegri birtu. Þetta var
alveg ógleymanlegt.“
En hvað gera þau núna
við traktorinn?
„Ég bara þríf hann og strýk
honum“, segir Helgi. „Hann fer
ekki í annað svona ferðalag, enda
vagninn kominn á aldur og tíma.
En við montum okkur áfram, til
dæmis förum við alltaf á honum
til þess að kjósa og keyrum krakka
á fjölskyldudeginum í Vogum.
Svo förum við á honum til kirkju“.
Þessu mótmælir Júlía og segir ekki
vera rétt en Helgi er keikur: „Það
má ljúga einhverju - það væri rosa-
lega flott að fara í kirkju á honum.“
Kemst þótt hægt fari. Hjón úr Vogum á Vatnsleysuströnd fóru hringinn á óvanalegu farartæki:
UNDARLEGT FERÐALAG
HJÓNA Á TRAKTOR
Hjónin Helgi Ragnar Guðmundsson og Júlía Halldóra Gunnarsdóttir komu í dag heim úr óvenjulegri ferð hringinn í kringum landið. Segja má að farartækið hafi verið óhefð-
bundið, 60 ára traktor af gerðinni Farmall Cub en hann keyrðu þau hjóninn hringveginn með heimasmíðaða kerru í afturdragi sem hýsti svefnherbergi og viðverustað meðan á ferða-
laginu stóð.