Dagsbrún - 01.05.1896, Side 14

— 78 —
Kristur ? Þeir svöruðu: Davíðs. En liann spyr aftur: Því kallar
Davíð hann þá í anda: drottinn sagði minum drottni (Matt. 22.). Er
það eltki auðséð að hann bendir á sig sem guðs son í æðri merkingu?
i v. Er þetta ekki hálf skrítin uppfinding kyrkjunnar, að láta
Jesú spyrja svona, til að geta hygt það á 110. Davíðs sálmi? Þó
að þar sé hvorki nefndur sonur né Kristur, heldur: drottinn sagði
mínum drottni. Eða geta klerkar sannað, að Davíð hafi ort sálm-
inn, þar enginn getui' með vissu sagt, livað Davið orti af Þeim. Því
formáli 5 útgáfu íslenzku biblíunnar segir það hafi verið löngu fyrir
Davíðs tíð, byrjað að yrkja þá, og haldið áfram með það eins eftir
hans daga. En allir eignaðir Davið af því hann kom á söng við
guðsþjónustur Gyðinga. En þó að Davíð hefði ort sálminn og það um
Jesú, þá sýnir hann að hann hljóðar um mann, sem hinn drápgjarni
gtið Gyðinga sendi til að: “fylla lönd þjóðanna líkum”. En annað
eins get ég ekki séð að geti átt við framkomu Jesú. Hann sem
sagðist vera kominn til að frelsa en ekki til að dæma né deyða.
Fl. Eg vil lmlda áfram að tilfæra staði er betur og betur sýna
hvaða meðvitund liann liafði um það hver hann væri. “Eg er ekki
kominn til að aftaka lögmálið og spámennina, lieldur til þess að
fullkomna það” (Matt. 5.), og þó gefur liann þessu orði þann vitnis-
burð: “að það sé framgengið af guðs munni” (Matt. 4, 10).
Sv. Þá er Jesús sagði við freistarann: Far frá mér satan, þvi
skrifað er, drottinn guð þinn átt þú að tilbiðja og honum einum að
þjóna. Hver sannleiksltær maður múndi nú geta sagt sem fyrir-
lesturinn, að það væri sami vitnisburður beggja, Jesú og Satans?
Þó að höf. fyrirl. sæist yfir svona herfilega, þá var líklcgt að liinir
sem gefa út “Aldamót”, hefðu iagað þessa villu. Því það er ekki
framar óvirðing á höfundinum en öllu kirkjuþinginu og reyndar
öllu kyrkjufélaginu, þar sem enginn andæfir því. En nú er að at-
huga hvað lögmálið og spámennirnir höfðu fyrir grundvöll kenn-
ingar sinnar nefnil. þetta: Heyr þú Israel, drottinn, vor guð, er sá
einasti guð. Og allar lögmálsins bölvanir lagðar við fleir-guða
dýrkun. Og þetta orð segir fyrirl. að framgengið sé af guðsmunni.
Því lilíða þá þrenningar prestarnir ekki þessu guðs orði? Af því að
þeir trúa ekki lögmálinu, spámönnunum né Jesú sínum. Það sýnist
sem þeir einungis trúi hnefakvössu biskupunum á Niceu þingi þó
50 af þeim gætu ekki skrifað nafnið sitt.
Framliald.