Dagsbrún - 01.05.1896, Síða 15

— 79 —
Hver var kona Cains?
Sýnishorn af því hvað sarair rétttrúaðii’ bjóða losondum blaðanna.
J. L. Meagher skrifar blaðinu “New Yorlc Sun” á þ'essa leið:
“Ilver var kona Cains.? Ilann kvæntist systur sinni, er Rispa hét.
Þetta segir hinn heilagi Chrysostomus (gullinmuður) að hafi verið
sögusögn (þjóðsaga) meðal Gyðinga á sínum dögum. Geta menn
lesið um þctta í Duprions “Concordance of the Iloly Bible”. í 1.
Mósesbók 5. kap. I. v. stendur,- “Og hann (Adam) gat syniog dæt-
ur”. Joseplms segir að Adam og Eva hafi átt 33 sonuog 32 dætur.
Kvæntust synirnir systrum sínum. Gamla testamentið var skrifað,
sem undirbúningur undir komu Krists, og er því slept allri frásögu
um hvern þann mann, er ekki var forboði um liann eða fyrirmvnd.
Ilinn heilagi, saklausi Abel var ímynd Krists, er deyddur var af
bræðrum sínum og Cain og Abel og sögur þeirra standa því í sam-
bandi við Krist, en ekkert er sagt um hin önnur systkini þeirra.
Margii lesendur yðar kunna að hafa forvitni á að þekkja þýð-
ingu nafna forfeðranna, sem lifðu frá Abraham til Nöa, og er hún
þessi: Adam þýðir: maðurinn í guðs mynd eða hin skynjanöi vera;
Scth: settur í staðinn fyrir; kom á eftir; Enos: hinn veiki eða breiski
maður; Canaan: mikill grátur; Malalael: hinn blessaði guð; Jared:
skal koma niður; Ilenoch: kennari; Methusalah: dauði hans skal
enda; Lamech: hinum lítilmótlegu; Nói: hvíld eða huggun.
Ef að menn lesa nú rétt þýðinguna úr nöfnunum þá verður það
á þessa leið:
Á eftir Adam, manninum í guðs mynd, kom hinn breiski mað-
ur og varð þá grátur mikill. En hinn blessaði guð kemurþá niður,
kennarinn og mun dauði lians senda liinum lítimótlegu livíld eður
liuggun.
Hér í sjálfum nöfnum hinna gömlu forfeðra vorra fyrir fióðið,
finnum vrér oþinberun um fall mannkynsins, svívirðing syndarinnar
holdtekju Krists, hvernig liann muni koma sem kennari, um dauða
hans og endurlausnina, sem veitist þeim, sem trúa kenningum hans,
um hvíld þá og huggun, er friður frá styrjöldum veitir og um bless-
un menningarinnar.
Þetta er að eins eitt af því marga, sem kostgæfinn lesari getur
fundið í hinni lieigu bók”. *
Þetta eru nú sannanir þeirra klerkanna og kyrkjumannanna.
En undarlegt virðist.að nokkur maður með einhværn svmlítinn snefil
af skynsemi, skuli geta tckið inn annað eins rokna bull og þetta.
Það sýnir hvað kennifeðurnir álíta alþýðuna auma og auðvirðilega,
að þeir skuli bjóða mönnum aðra eins vitleysu ogþetta. Menn geta