Dagsbrún - 01.06.1896, Qupperneq 4

— 84 —
sögum þessum er g-ríska sagan um Odysseif er bann kemur heim
til konu sinnar Penelope og berst við biðia hennar, sem cru guoír
myrkursins. Þá eru sögurnar um Þór og bardaga lians við jötna af
söinu rót runnar, og má þannig telja upp sögur í það óendanlega.
Þegar menn fóru að geta skrifað, fóru menn strax aðskriia upp
sögur þessar, sein áður liöfðu gcngið scm sögusagnir frá föður til
sonai'. Einkum voru það prestarnir, sem settir voru til að gaita
þessa og meira að segja liöfðu starf það á hendi, að fræða mcnn um
það, og af sögum þessum og goðsögunum mynduðust svo biblíur
þjóðanna, því að fyrir framburð og fylgi prestanna, sem aidiei iiafa
viljað láta efa orð sín, voru sögur þessar ailar telcnar sem bókstaf-
legur beilagur sannleiki.
Ein af þessum gömlu sögum er sagan um syndaflóðið, sem ó-
mögulega getur verið yngri en frá því um 2000 f. Ivr. og að öllum
líkindum miklu eldfi.
Það fyrsta sem menn vissu um sögu þessa var það, að hún
fannst í ritum Berosusar Kaldeaprins, er lifði 300 árum f. Krist.
Hafði hann átt að skrifa hana upp ettir gömlum ritum, en enginn
vissi hvar þau voru eða hvað þau höfðu inni að halda. Sagan lijá
Berosus var á þessa leið: Fyrst segir frá flóði er átti að hafa komið
á dögum hins seinasta af 10 fornkonungum er tðku að ríkja 259,000
árum fyrir komu mannflskjarins Oannes, sem áður heflr verið skýrt
frá. Berosus segir svo, að Xisuthros, hinn seinasti af konungum
þessum, hafl dreymt draum einn. I draumnum kemur guð til hans
og segir honum, að á ákveðnum degi skuli allir menn á jörðinni tor-
tímast í vatnsflóði nokkru. Segir guð honum ennfremur, að hann
skuli taka öll hin helgu rit og grafa þau niður í borg sólguðsins,
Sippar, síðan skuli liann byggja skip eitt, flytja í það nægan mat og
drykk og ganga svo í það með konu og börnum, heimilisfólki sínu
og sínum bestu vinum; einnig skuli liann taka með sér dýr, fugla
og ferfætt dýr af öllum tegundum. Xisuthros gjörir eins og -guð
segir honum. Og þegar flóðið tók að réna á jörðinni, á hinum þriðja
degi eftir að hætti að rigna sendir liann út fugla nokkra til þess að
vita livort þeir myndu land flnna. En fnglarnir fundu hvorki fæðu
né nokkurn blett til an hvíla sig á og snéru því aftur til skipsins.
Nokkrum dögum seinna sendir Xisuthros aftur út fuglana. En þeg-
ar þeir koma aftur til skipsins, eru fætur þeirra leirugar. í þriðja
sinni sendir hann út fugla, en þá koma þeir ekki aftur. Þá vissi
Xisuthros að flóðinu hafði létt af landinu. Opnaði Xisuthros þá
hlera á skipinu og sá, að skipið var strandað á fjalli einu. Fórhann
þá út úr skipinu með konu sinni og dóttur og skipstjórnara, bygði