Dagsbrún - 01.06.1896, Blaðsíða 8

Dagsbrún - 01.06.1896, Blaðsíða 8
— 88 — sem bókstaflega frásögu, og guðdómlega opinberaða höfundi Móses- bókanna. Ég hcfi alt til þessa tekið að eins ágrip af sögum þessum um Izdrubar af því að þær voru nauðsynlegar til að skilja hvernig þetta er orðið tiJ, og hvernig stendur á syndaflóðssögunni, en syndaílóðs- sagan sjálf er svo skír og merkileg, að ég tek hana orðrétta. Hasisadra byrjar söguna þannig: “Eg skal skýra þér frá því, Isdubar, hvernig ég frelsaðist frá flóðinu og gjöra þér kunna ráðstöfun guðanna. Þú þekkir Surip- pak borgina við Euphrats-fljót. Sú borg var gömul orðiu þegar hjörtu guðanna hrærðust svo, að þeir réðu það af að láta íióðið koma allir saman, faðirinn Anu, ráðgjafl þeirra hinn herskái Bei, hásæt- isberinn Ninib og foringinn Ennugi. Með þeirn var og drottinn hinnar órannsakanlegu speki, guðinn Ea, og sagði lrann mér frá ráðum þeirra. “Hlusta þú”, sagði hann, “og takþú ef'tir, maður frá Sarippak, sonur Ubaratutu, gakk út af húsi þínu og smíðaðu skip eitt. Þeir (guðirnir) vilja eyðileggja alt líf, en þú skalt varðveita það og flytja á skip þitt lifándi skepnur af hverri tegund. Skipið, sem þú skalt smíða, skaltu Játa vera.... iangt og .... á breidd og hæð*) og þilfar skaltu gjöra yfir skipið”. Þegar cg heyrði þetta mælti ég til Ea, dröttins mlns. “Ef að ég smíða skip þetta, sem þú segir mér, ó! drottinn, þá mun lýðurinn og öldungarnir hlægja að mér”. En Ea opnaði varir sínar aftur og mælti til þjóns síns: “Menn hafa gert uppreist & móti mér og ég ætla að dæma þá, háa sem lága. En þú skalt loka dyrum skipsins, þegar tíminn kemur og ég segi þér. Svo skaltu fara inn í skipið og fiytja þangað kornforða þinn, aliar eigur þínar, ættfólk þitt, þjóna þína og- þjónustukonur og hið næsta skyldfólk þitt. Nautgripina úr Jiögunum og villidýrin af mörkinni skal ég senda þér sjálfur, svo að skepnur þessar megi vera óhultar innan dyra þinna”. Svo bygði ég skipið og bjó það út með byrgðum af mat og drykk; ég hólfaði það í sunclur að innan í .... hólf**). Eg gætti að rifunum og fylti þær upp. Ég helti biki yfir itri og innri hlið sldpsins. Alt sem ég átti flutti ég þangað og k°m því fyrii í skipinu; alt sem ég átti af gulli og silfri; alt sem ég átti af lifandi skepnum af öllum tegundum; alla þjóna mína, all- ar þjónustukonur, nautgripina, villidýrin og mína nánustu vini. Þegar svo Shamash (sólguð) lét tímann koma, þá heyrði ég röddu er *) Tölurnar eru máðar svo ekki er hægt að lesa úr þeim, **) Máðtalan.

x

Dagsbrún

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagsbrún
https://timarit.is/publication/1272

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.