Dagsbrún - 01.06.1896, Qupperneq 5

— 85 —
þar altari og fluttl guðunum fórnir. En að því búnu höfðu guðirn-
ir hann burtu með scr. Og þcgar félagar hans fóru að ieita hans,
þá lie> rðu þeir rödd af himni, er sagði, að guðirnir hefðu haft hann
með sér að liía hjá sér um alla eilífð, og væru það laun fyrir guð-
hræðslu hans'og réttlæti. Svo bauð röddin þeim að snúa aftur til
Babylonar, grafa upp aítur hin helgu rit og gera þau mönnum
kunnug. Þessu boði hlýddu þcir, snéru aftur, bygðu margar borgir
og reistu upp Babyion að nýju.
Þetta þótti mönnum nú ákafiega merkileg saga, en þó var það
að henni, að enginn vissi liver eldri var, þessi eða sagan um synda-
flóðið i ritningunni. Það mátti alveg eins segja að saga þessi væri
tekin úr ritningunni, eins og að segja að saga ritningarinnar væri
tekin eftir þessari. Líkurnar voru jafnmiklaf á báðar hliðar. En
þá var það að Smith (enskur) fann á leirtöflubroti á gripasafninu í
Lonuon part af sögunni um syndaflóðið. Leirtöflur þessar höfðu
fundist í eldgömlum borgarrústum í Euphratsdalnum og verið flutt-
ar þaðan til London. ■ Á töflunni sem hann rakst á, stóð þetta : “Á
fjallinu Nizir stóð skipið kyrt. Tók ég þá dúfu og lét hana fljúga.
Dúfan fiaug fram og aftur, en er liún fékk ekki stað að hvíiast á
sncri hún aftur til skipsins.”
Þegar Smith fann þetta, þá fór hann að verða forvitinn og fór
að leita. Leitaði hann í töflum og töflubrotum í þúsundatali og fann
fleiri brot af sögunni. Sá hann þá að syndaflóðssagan var að eins
kafli úr sögu af æfagömlum fornkonungi í Erech. Var saga þessi í
12 bókum, eða á 12 töflum. Konungur þessi var svo gamall, að
hann var skoðaður sem hálfguð.
Izdubar þessi, sem cr söguhetjan, átti að vera afkomandi Ilasi-
sadra, sem er sami maðurinn og Berosus kallar Xisuthros.
Því miður hefir fyrsta taflan elcki fundist og að eins brot af
hinni annari. En á brotinu sem eftir er, sést að kúgun og óöld heflr
ríkt í borginni Ereach. Fyrir borg þeirri hafði ráðið konungur einn
mikili, Dumusi, sonur guðsins Ea, og var hann kvæntur gyðjunni
Ishtar (ástagyðjunni).
Sjötta taflan segir frá t.ign og virðingum Izdubars og frá því er
ástagyðjan Ishtar verður ástfangin í honum og ieitar ásta hans. Ilún
segir: “Vertu bóndi minn Izdubar, en ég skal vera kona þín og
heita þér trú minni. Þú skalt keyra í gullvagni með dýrindis stein-
um. Æfi þín skal verða sigurför. Konungar, konungasynir og
höfðingjar skulu leggjast undir veldi þitt og kyssa fætur þínar.
þeir skulu færa þér skatta úr fjalllendunum og dölunum. Hjarðir