Feykir - 25.09.2014, Side 9

36/2014 9

Heilir og sælir lesendur góðir.
Gaman að byrja á þessari kunnu vísu eftir
snillinginn Pál Ólafsson. Mun tilefnið það að
hann hafi séð hey í skóm Ragnheiðar konu
sinnar.
Ég vildi ég fengi að vera strá
og visna í skónum þínum.
Því léttast gengirðu eflaust á
yfirsjónum mínum.
Minnir að það hafi verið skáldið Jón
Þorsteinsson á Arnarvatni sem orti svo í
rysjóttri tíð.
Það er nú svona sitt á hvað:
sólskin er öðru megin.
En nepjustælingur norðan að.
nú verð ég miðlum feginn.
Sú magnaða skáldkona Hulda mun hafa ort
þessa.
Oft mig dreymir ást og vor,
einskins þá ég sakna.
En mig skortir einatt þor
aftur til að vakna.
Þá kemur hér næst vel gerð vísa sem er
eftir konu sem var á sinni tíð magnaður
hagyrðingur og átti reyndar ekki langt að sækja
þá náðargáfu. Mun afi hennar hafa verið hinn
landskunni Bólu-Hjálmar. Mun hann hafa
átt son sem Hjálmar hét og mun hafa búið á
koti sem kallað var Hauganes og mun hafa
verið reist sunnan Djúpadalsár í Blönduhlíð.
Höfundur vísunnar, Sigríður Hjálmarsdóttir,
mun hafa alist upp á Hauganesi og kennt sig
við þann bæ æ síðan. Flutti svo að Búðum
á Snæfellsnesi ásamt manni sínum Bjarna
Jónssyni. Áttu þau soninn Kristin Bjarnason
sem var landskunnur hagyrðingur hér í
Húnaþingi á sinni búskapartíð hér. Sonur hans
Ásgrímur bóndi í Ásbrekku í Vatnsdal var
einnig kunnur fyrir sínar snjöllu vísur.
Mun Sigríður alla tíð hafa saknað Skaga-
fjarðar eins og reyndar vísan sýnir.
Grimm forlaga gjólan hörð
gleðidag vill ræna.
Man ég Skaga fagran fjörð
fjöll og haga græna.
Ef ég man rétt mun hin kunni hagyrðingur og
mikli Skagfirðingur hafa verið að lesa okkar
ágæta blað Feykir og séð þar vísu sem honum
fannst ekki vel gerð. Andrés Valberg yrkir svo:
Norðlendingar æði oft
við erfiðleika glíma.
Ekki vantar í þá loft
oft þeir vitlaust ríma.
Oft voru þeir að gantast í vísnagerð Andrés
og Sigfús Steindórsson í Steintúni. Eitt sinn er
Andrés sá vísu á prenti eftir Sigfús sem honum
fannst vera með rímgalla varð þessi til.
Sinni að hleypa sálar dróg
Sigfús betur kunni.
Sá af stuðlum sýnir nóg
í síðustu hendingunni.
Vísnaþáttur 626 Hugsað hefur Andrés til Skagafjarðar er hann orti þessa mögnuðu hringhendu.
Illt er að forðast öldu föll
yfir borð fer röstin.
Fyrir norðan átti ég öll
yngstu sporðaköstin.
Vel er við hæfi á þessum haustdögum að
helga gangna- og réttavísum nokkurn sess
hér í þættinum. Degi áður en þessi þáttur
er í smíðum var undirritaður í göngum í
suðvestan roki og rigningarhryðjum. Erfitt var
þá að notast við útigleraugun og sama hefur
Þórarinn Hjartarson á Tjörn í Svarfaðardal
reynt er hann orti þessa ágætu gangnavísu í
bleytu slyddu.
Bölvað fyrir ber augu
er bleytuslorið.
En glatað fyrir gleraugu
það get ég borið.
Gaman að heyra örlítið meira frá Þórarni
Hjartarsyni. Eitt haust leitaði féð óvenju hátt
í smölun og rakst mjög illa. Þórarinn orti þá.
Féð er að verða vandamál
sem vesen bakar smölunum.
Það fyllir hverja fjallaskál
en finnst ekki oní dölunum.
Féð er að verða vandamál
með vitlausasta móti.
Upp við kolsvart klettastál
það kroppar í hreinu grjóti.
Oft gengur á ýmsu þegar gleðimiklir
réttardagar fara í hönd með ýmis einkenni
sem bæst hafa við hið venjulega útlit. Held að
þessi sé eftir Sigurjón Runólfsson, áður bónda
á Dýrfinnustöðum í Skagafirði.
Andlitið er örum skreytt
eftir réttarbrasið.
Og það vantar yfirleitt
alla reisn í fasið.
Kannski hefur Ágúst Sigfússon (Villu Gústi)
ætlað í göngur eða réttir er hann orti svo.
Fyrir allt mitt ferðalag
fæ ég litla borgun.
Nú má ekki drekka í dag
ef duga skal á morgun.
Hef oft í þessum þáttum biðlað til lesenda
eftir vísum eftir Gísla Stefánsson, áður bónda í
Mikley í Skagafirði. Því miður hefur það lítinn
árangur borið. Var Gísli eins og stundum er
sagt talandi skáld og áttuðu menn sig stundum
ekki á því að það sem hann sagði væri vísa.
Gott að leita til hans með lokavísuna. Mun
hann á síðari Stafnsréttardegi hafa stigið þar
upp á réttarvegginn og ávarpað viðstadda svo.
Nú kem ég til að kveðja
og kveða eitt lag.
Þakka fyrir þægileg heitin
þennan réttardag.
Verið þar með
sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) kristin@feykir.is
Ég hef svo lengi sem ég
man eftir mér tekið þátt í
íþróttum. Íþróttir eru stór
hluti af mínu lífi og það
er mikill missir að missa
af hinu daglega sprikli.
Í gegnum tíðina hef ég
prófað hinar ýmsu gerðir af
hreyfingu. Hingað til hef ég
ekki fundið hreyfingu sem
mér þykir leiðinleg, að því
undanskildu að nota tæki í
tækjasal. En til að finna það
rétta, þarf maður að prófa
sig áfram.
Á grunnskólaárum varð
auðvitað fótboltinn fyrir
valinu sem helsta íþróttin, en
hjólreiðar og útihlaup flutu
alltaf með. Og auðvitað var
mætt á Héraðsmótið góða
í frjálsum íþróttum, þ.e.a.s.
þegar maður gleymdi því ekki.
En eftir meiðsladrjúg lokaár í
grunnskólanum og með nýja
spennandi möguleika opna
þegar menntaskólinn tók við
var ákveðið að nú væri rétti
tíminn til að prófa eitthvað
nýtt.
Eitt af því fyrsta sem mér
datt í hug til að prófa voru
fimleikar. Nánar tiltekið
fullorðins fimleikar. Það þarf
ekki að fylgja sögunni hversu
mikið betra fullorðna fólkið
var en ég, en þau höfðu góða
tíu til tuttugu ára reynslu fram
yfir mig.
Næst á dagskrá var það dans.
Og ekki bara einhvers konar
dans, heldur Swing Rock
‘n’ Roll, Boogie Woogie og
Lindy Hop. Þetta var eitt það
skemmtilegasta sem ég gerði!
En allt í lagi, núna gat ég
dansað á gólfinu. Þá var það
næst að dansa í hringnum.
Mikið rétt, hnefaleikar voru
næstir á dagskrá.
Ég verð að viðurkenna
það, þetta fyrsta skref inn í
hnefaleikasalinn var frekar
erfitt. Tilfinningin var eins og
ég væri að biðja einhvern
um að berja mig eins fast
og hann gæti, en það var
sko alls ekki raunin! Ég
varð líka bókstaflega „húkt.“
Það var ótrúlegt hvað það
gerðist margt á þessum
klukkutíma sem æfingin stóð
yfir og fljótlega var ég komin í
keppnishóp.
Margrét Ásgerður Þorsteinsdóttir frá Blönduósi skrifar
Íþróttir fyrir alla
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
Þrátt fyrir mikla grósku í
bardagaíþróttum síðustu ár,
er ekki mikið um keppnir
innanlands. Þar af leiðandi
er leitað út fyrir landsteinana
og þarf þá viðeigandi leyfi
frá skólum og fleirum fyrir
fararleyfi. Þá skiptir það víst
máli hvort þú sért Jón, eða
Séra Jón. En ég horfði á
samnemendur sem fengu
leyfi til þess að fara í sínar
keppnisferðir ekki nýta sér
þau á meðan ég skrópaði í
skólanum til þess að geta
keppt í þau fáu skipti sem
það bauðst.
Ég fékk þær útskýringar
að þetta væri einungis af
því að ég æfði hnefaleika.
Ég hef fengið meira svona
ástæðulaust mótlæti frá
ýmsum aðilum sem telja
hnefaleika vera langt því frá
að vera íþrótt. Það er jafn
vitlaust að segja að blak
sé ekki íþrótt, heldur leikur,
eða að júdo sé ekki íþrótt,
heldur tveir einstaklingar að
knúsast. Er það ekki íþrótt
að hreyfa sig markvisst,
tileinka sér ákveðna og
sérhæfða tækni og stefna
alltaf lengra? Mér finnst það
allavega.
- - - - -
Margrét Ásgerður skorar á
Erlu Jakobsdóttur að taka
við pennanum.
Tafir á framkvæmdum
Bygging skíða- og veiðihúss á Deplum í Fljótum
Eins og Feykir hefur
áður fjallað um standa
yfir miklar framkvæmdir
á jörðinni Deplum í
Stíflu í Fljótum. Eru þar
hafnar byggingarfram-
kvæmdir við 1200-1500
fermetra skíða- og
veiðihús. Að sögn
athafnamannsins Orra
Vigfússonar, sem
stendur að framkvæmd-
unum ásamt viðskipta-
félögum sínum, hafa
framkvæmdir gengið
hægar en til stóð.
„Við ætluðum að nýta
meira af útihúsunum og
endurbæta þau en
undirstöður reyndust
ekki nógu góðar þannig
að farið var út í að rífa og
endurbyggja meira en til
stóð,“ sagði Orri þegar
Feykir sló á þráðinn til
hans í gærmorgun.
Orri segir að á þessum
tímapunkti sé ekki ljóst
hvenær framkvæmdum
ljúki. „Það stóð til að
verkinu yrði lokið í mars
2015 en við eigum eftir að
halda fund til að endur-
meta stöðuna. Við erum
að reyna að setja kraft í
þetta núna.“
Óskir Orra og félaga
um að taka yfir flugvöllinn
á Siglufirði hafa verið til
umræðu í fjölmiðlum að
undanförnu. Vellinum
var lok í júlí sl. í hagræð-
ingarskyni. Orri segist
ekki hafa heyrt frá
hlutaðeigandi yfirvöldum
síðan snemma í sumar en
reiknar með að viðræður
standi yfir milli þeirra
sem málið varðar og
vonast eftir að frétta af því
einhvern tímann í haust.
Hann segir völlinn gríðar-
lega mikilvægan fyrir þá
heilsársaðstöðu sem verið
er að byggja upp á
Deplum. „Við viljum
gjarnan að flugvöllurinn
verði áfram í rekstri svo
okkar fólk geti lent þar,“
sagði Orri í samtali við
Feyki.
/KSE