Feykir - 30.04.2015, Blaðsíða 3

16/2015 3
Á Sæluviku er sitthvað þekkt
og sýnist harla lítið,
því þá er allt svo eðlilegt
sem annars þykir skrítið.
„Svo yrkir Hreinn Guðvarðar-
son og hittir naglann á höfuðið.
Enn er haldið á vit ævintýra og
gáska í Sæluviku Skagfirðinga
sem hóf göngu sína formlega
sunnudaginn 26. apríl í Húsi
frítímans á Sauðárkróki. Vísna-
keppni Safnahúss Skagfirðinga
er einn þeirra liða sem fastan
sess hefur átt í þeirri menn-
ingarviku og þykir sú íþrótt, að
botna vísur eða setja þær saman,
enn skemmtileg. Að þessu sinni
sendu alls tuttugu og sex
vísnavinir, botna og/eða vísur,
inn í keppnina og er það um
150% aukning frá fyrra ári.
Skýringuna má öðru fremur
finna í því að fyrripartarnir fóru
mun víðar en fyrir ári, einkum á
Feyki.is, Facebooksíðunni
Boðnamjöður sem vísnavinir
þekkja vel, og í Morgunblaðinu
en þar er Björn Jóhann
Björnsson okkur sem haukur í
horni. Fyrripartarnir voru alls
sex talsins og flestir sem glímdu
við þá alla og einhverjir sendu
inn fleiri en einn botn. Má því
gera ráð fyrir því að botnarnir
hafi verið vel á annað hundrað
en undirritaður þó ekki enn
búinn að telja þá. Var það því
ærið verk fyrir dómnefndina að
velja úr það sem henni þótti
skara fram úr en í henni sátu
undirritaður Páll Friðriksson,
Guðbjörg Bjarnadóttir og Ágúst
Guðmundsson. Líkt og fyrir ári
voru það Fljótamennirnir
Hreinn Guðvarðarson og Har-
aldur Smári Haraldsson sem
smíðuðu fyrripartana og marg-
ir góðir botnar sem bárust í
keppnina sem og vísur og valið
því ansi erfitt fyrir dómnefnd að
gera upp á milli.
Sem fyrr er það Sparisjóður
Skagafjarðar sem er aðal
styrktaraðili keppninnar en
verðlaunin deilast á milli þeirra
er besta botninn gerði og bestu
vísuna að mati dómnefndar og
vert að þakka stjórnendum
sjóðsins fyrir það framlag.
Hagyrðingar voru beðnir um að
yrkja um það hvernig hinn
dæmigerði Skagfirðingur kæmi
þeim fyrir sjónir sem og að
botna einn eða fleiri af
eftirfarandi fyrripörtum.
Í svipnum greini létta lund
Vísnakeppni Safnahúss Skagfirðinga 2015
Nú skal heimta hærri laun
og hafna vesaldómi.
Dalir, firðir, fjöll og grund
fegurst er á vorin.
Nálgast ellin alla jafnt
enda brellin kelling.
Eltir aftur lægðin lægð
lát er vart að finna.
Sé ég blik við sjónarrönd
Sæluvika kemur.
Á Sæluviku feginn fer
að fanga menninguna.
Við hefjum hér leik með Hörpu
sem botnar:
Dalir, firðir, fjöll og grund
fegurst er á vorin.
Fugl í lofti, fjör í lund
og fyrsta ærin borin.
Harpa botnar einnig lipurlega
hér:
Sé ég blik við sjónarrönd
Sæluvika kemur.
Enginn hikar, engin bönd
ekkert kviku temur.
Harpa reyndist, þegar að var
gáð, vera Eyþór Árnason kennd-
ur við Uppsali í Blönduhlíð.
Hagyrðingum tókst einna
best upp er þeir reyndu við
fyrripartinn um dalina og fjöllin
og svona orðaði Einar Jónsson,
er hafði dulnefnið Fálán, hlutina.
Dalir, firðir, fjöll og grund
fegurst er á vorin.
Er sólin hækkar lyftist lund
léttari verða sporin.
Og Skarphéðinn Ásbjörnsson segir:
Dalir, firðir, fjöll og grund
fegurst er á vorin.
Birta tekur lyftist lund
léttast ævisporin.
Helgi R. Einarsson sem býr í
Mosfellsbæ lýkur lægðavísunni
svona:
Eltir aftur lægðin lægð
lát er vart að finna.
Loksins birtist hæð með hægð
heiðríkju að spinna.
Jón Gissurarson í Víðimýrarseli
er einnig bjartsýnn á að veðrið
fari að lagast og segir:
Eltir aftur lægðin lægð
lát er vart að finna.
Samt hún burtu berst með hægð
brátt mun þessu linna.
Jón sendi einnig inn vorvísu sem
ekki var gjaldgeng í keppnina en
fær hér að fljóta með.
Víkur svali vetrarhríða
vermir sólin kalda jörð.
Senn mun vorsins blessuð blíða
baða allan Skagafjörð.
Nú hafa verkföll staðið yfir hjá
ýmsum stéttum í landinu og
fleiri hafa boðað slíkar aðgerðir á
næstunni til að bæta sín kjör.
Tjonni sendi inn botn en Karl
Lúðvíksson í Varmahlíð stóð á
bak við það dulnefni. Hann
botnar svo:
Nú skal heimta hærri laun
og hafna vesaldómi.
Bágindi er beggja raun
og bætur enginn sómi.
UMFJÖLLUN
Páll Friðriksson
Andrés Erlingsson sá þetta á
þennan veg:
Nú skal heimta hærri laun
og hafna vesaldómi.
Réttlæti skal heimta í raun
svo ríki í landi sómi.
En Tófan, sem Þórólfur Stefáns-
son líkti sér við, lætur það vera
svona:
Nú skal heimta hærri laun
og hafna vesaldómi.
„Ora“ veit ég eina baun
upp í mínum gómi.
Guðmundur Arnfinnsson úr
Kópavogi veit sitthvað um hvað
Sæluvikan snýst og hann botnar:
Á Sæluviku feginn fer
að fanga menninguna.
Kveðið, sungið saman er,
sáttir menn þar una.
Hann reynir einnig við „Elli
kellingu“, en þar var mikill
tungubrjótur á ferðinni.
Nálgast ellin alla jafnt
enda brellin kelling.
Frár á velli feta samt
frír við skella hrelling.
Benedikt Benediktsson á Stóra
Vatnsskarði hefur hana svona:
Nálgast ellin alla jafnt
enda brellin kelling.
Fer um svellin fimur samt
fær af skellum helling.
Og Hilmir Jóhannesson botnar
hana svona:
Nálgast ellin alla jafnt
enda brellin kelling.
Henni skelli hrygginn samt,
heilög, smellin stelling.
Það er ekki bara mannfólkið sem
á það á hættu að misstíga sig í
Sæluvikunni eins og Hilmir segir
frá hér.
Sé ég blik við sjónarrönd
Sæluvika kemur.
Heimskur bliki eltir önd,
asnastrikin fremur.
Fjólmundur Fjólmundsson
„Austanmaður“ segir þetta um
Sæluvikustemninguna:
Á Sæluviku feginn fer
að fanga menninguna.
Þar sumir fara fram úr sér
sem fæstir vilja muna.
Ég vona nú samt að fólk hagi sér
það vel á Sæluvikunni að
óminnishegrinn þurfi ekki að
vera besti vinur mannsins. En
áfengið hefur alloft komið við
sögu þar sem Skagfirðingar
koma saman til að skemmta en
flestir farið vel með. Hagyrðingar
voru beðnir um að yrkja um
hinn dæmigerða Skagfirðing og
það verður að segjast eins og er
að samkvæmt innsendum vísum
er hann hvítur, miðaldra söng-
maður, drykkfelldur hestamaður
sem daðrar við konur án
nokkurrar sektarkenndar. Svona
lýsir Óttar Skjóldal í Enni hinum
dæmigerða Skagfirðingi.
Hann er bísna hugumstór
heldur á glasi af landa.
Syngur dátt í kvæðakór
og kyssir til beggja handa.
Ingólfur Ómar Ármannsson sér
hann á þennan hátt:
Viðmótsþýður vænn og hlýr
vinsæll frjáls og glaður,
sönghneigður og skrambi skýr
skemmtilegur maður.
En Gunnar Rögnvaldsson á
Löngumýri þekkir persónulega
hinn eina sanna Skagfirðing og
segir okkur hver hann er hér:
Lífsglaður með bros á brá
bregst ei tónninn skýri.
Þetta er eins og allir sjá
Ingi á Flugumýri.
Hér höfum við stiklað á stóru í
vísnakeppninni þetta árið og
einungis eftir að upplýsa hvaða
botn og vísa þóttu best að mati
dómnefndar að þessu sinni.
Besti botninn er á þessa leið:
Sé ég blik við sjónarrönd
Sæluvika kemur.
Ör og kvikur óþekkt lönd
andinn hiklaust nemur.
„Botninn er suður í Borgarfirði,“
sagði einn Bakkabræðranna
forðum en okkar botn kom úr
nágrenninu því eigandi hans er
Guðmundur Kristjánsson á
Akranesi.
Besta vísan um Skagfirðing-
inn dæmigerða hljómar svo:
Í svipnum greini létta lund
lifnar á gleðifundum.
Leikur brag á lífsins stund
lætur skeiða á grundum.
Eigandi hennar er hestamaður-
inn kunni héðan af Krók,
Guðmundur Sveinsson.
Dómnefnd óskar vinningshöf-
um til hamingju með árangur-
inn og þakkar jafnframt þátt-
takendum fyrir framlag þeirra til
keppninnar.
Fulltrúi dómnefndar Vísnakeppninnar, Páll Friðriksson, les gestum pistilinn.
MYND: LAUFEY KRISTÍN SKÚLADÓTTIR