Feykir - 29.09.2011, Blaðsíða 4

4 Feykir 36/2011
Samræmd könnunarpróf á
réttardaginn - villa nútímans
Það er kannski verið að bera í
bakkafullan lækinn að leggja
orð í belg um samræmd próf.
Þeim sem hér ritar er mikið
niðri fyrir á þessum haust-
dögum þegar ungmenni
grunnskólanna í 10., 7. og 4.
bekk takast á við þetta
viðfangsefni. Varla eru liðnar
fjórar vikur frá skólasetningu
sem nemendur og starfsfólk
skólanna hafa notað til að
koma sér fyrir, draga fram
námsefni, setja sér markmið
og gera áætlanir fyrir
skólastarf komandi vetrar.
Samræmd próf eru ekki ný af
nálinni. Þau komu fyrst fram
árið 1929 og hafa alla tíð síðan
verið bitbein þeirra sem láta
sig málið varða. Árið 1977
fengu samræmdu prófin á sig
þá mynd, sem við sem veltumst
í umræðu skólamála nútíðar,
þekkjum best. Þá urðu þau
nokkurskonar inngangspróf í
framhaldsskólana og um leið
mælitæki á námsárangur
nemenda í 10. bekk. Árið 1995
var svo einnig byrjað að prófa
nemendur í 4. og 7. bekk. Það
gerðist svo árið 2009 að þeim
var breytt í núverandi form
sem felst í því að þau eru nú
samræmd könnunarpróf.
Það er ekki meining þess
sem hér ritar að taka sérstaka
afstöðu til markmiða eða
hlutverka þessara prófa. Til
þess þyrfti hann of mörg orð.
Hér langar ritara að velta fyrir
sér tímasetningu prófanna og
það af gefnu tilefni. Til útskýr-
ingar er á það bent að ritari
hafði vistaskipti á síðastliðnu
sumri. Þá hvarf hann frá starfi
aðstoðarskólastjóra í einum að
nýjustu skólum Reykjavíkur
og tók við starfi skólastjóra í
gamalgrónum sveitaskóla
norður í Varmahlíð. Þau
vistaskipti hafa haft í för með
sér umtalsverðan viðhorfa-
þroska sem fært hefur við-
komandi á nýjan útsýnisstað í
skoðunum á lífi, tilveru og
skólastarfi almennt.
Sú menning sem ritari lifir
nú í mótar sterklega skóla-
menningu sveitaskólans sem
og skólabrag hans. Undanfarn-
ar vikur hér um slóðir hafa
einkennst af því að nemendur
hafa verið þátttakendur í þeim
störfum sem nauðsynlegt er
að sinna í sveitinni og eru
grunnur að lífsviðurværi
margra fjölskyldna. Heyskap-
ur hefur allsstaðar farið seinna
af stað eins og alþekkt er
sökum óblíðrar veðráttu og
flestir bændur eru á þessum
dögum að ná inn Hánni. Það
hefur svo orsakað þá óvenju-
legu stöðu að bændur og
búalið hafa þurft að hverfa frá
ókláruðum heyskap inn á
hálendi í göngur. Þar hefur fé
og hrossum verið safnað
saman og búfénaðurinn rek-
inn í réttir með öllu tilheyr-
andi.
Nemendur sveitaskólans
hafa eins og aðrir nemendur
mætt í skólann sinn eftir-
AÐSEND GREIN Ágúst Ólason, skólastjóri Varmahlíðarskóla skrifar væntingarfullir vel fyrir höf-
uðdag eins og til er ætlast. Um
leið eru þeir fullir ábyrgðar
gagnvart störfunum heima
við. Þeir hafa alist upp við að
leggja sitt af mörkum og
margir þeirra búa yfir eftir-
tektarverðum áhuga á hverju
því sem tekist er á við. Það er
því fleira en skólinn sem
skiptir þá máli og ljóst að þeir
búa yfir margvíslegum
sterkum hliðum sem klárlega
eru þeim til framdráttar í skóla
og námi. Ein þeirra er sú ríka
ábyrgðartilfinning sem þeir
búa yfir.
Mitt í þessu annríki öllu,
göngum og réttum daga og
nætur á nýliðnum dögum,
kemur sending af malbikinu í
Reykjavík sem inniheldur
samræmd könnunarpróf. Þau
skulu lögð fyrir eftir kúnst-
arinnar reglum eins og lög
gera ráð fyrir og það á sjálfan
réttardaginn. Vansælir koma
nemendur gnístandi tönnum í
skólann þessa morgna, sumir í
fylgd foreldra, til að takast á
við verkefnið sem skólanum er
ætlað að framfylgja. Fullir
ábyrgðar en annars hugar
ganga þeir til stofu og sinna
sínu. Árangurinn, sem ætlað
er að vera leiðbeinandi fyrir
áherslur vetrarins í námi,
kemur svo með pósti daginn
sem nemendur fara heim í
jólafríið! Aldrei fyrr hefur
ritara þessa orða orðið eins
áþreifanlega ljóst hversu
veruleiki malbiksins er langt
frá veruleika sveitarinnar.
Nú er mál að þeir sem setja
fram þessa fáránlegu tímasetn-
ingu taki sig saman í andlitinu
og stuðli að því að nemendur
um land allt sitji við sama
borð. Að þeim sé gert kleift að
takast á við þetta verkefni af
heilum hug og án þess að hafa
áhyggjur af því sem verulega
skiptir máli í lífi þeirra, afkomu
og framtíð. Það má takast á
um það hvaða tími er heppi-
legastur til þess arna en við svo
búið má ekki una. Ritari
þessara orða skorar á alla þá
sem lesa að leggja því lið að
þessi viðhorf nái eyrum og
augum þeirra sem megnugir
eru að breyta.
Sú breyting mun einungis
verða til þess fallin að
nemendur, í sveit og borg, fái
það tækifæri að leggja sig
heilshugar fram. Ekki er fjarri
lagi að draga megi þá ályktun
að auknir möguleikar verði á
betri útkomu úr samræmdum
könnunarprófum en hér hefur
áður sést. Það er ekki svo lítið
markmið né ómerkilegt og
myndi án efa gleðja ómælt þá
sem að þessum nemendum
standa, þ.e. foreldra, starfsfólk
skóla, fræðsluyfirvöld sem og
ráðamenn lands og þjóðar.
Fljót
Sauðþrár hrútur
forðaði sér á sundi
Við smölun af Tungudal til
Þverárréttar í Fljótum s.l.
laugardag kom upp gott
dæmi um “sauðþráa” í
hrútlambi Arnar bónda í
Ökrum.
Frekar en láta REKA sig til
réttar, lagði hrússi til sunds frá
vesturbakka Stífluvatns, og
svamlaði dágóða stund. Eitt-
hvað hefur honum leiðst volkið,
og snéri til sama lands, en þá
voru allir gangnamenn á bak
og burt.
Uppgjafa bændur sem voru
á ferð um þjóðveginn austan-
megin vatnsins, sáu hvíta klessu
í fjöruborðinu og fóru að athuga
um greyið. Hrúturinn var hinn
frískasti, en náðist þó strax, fékk
um hálsinn forláta hálsklút af
einum smalanum, og var
leiddur til byggða eins og fínn
kaupstaðahundur, þar sem
eigandinn tók glaðbeittur við
verðmæti sínu.
Vinsamleg ábending til
smala framtíðarinnar, gott er að
vera með trefil þegar farið er í
göngur. /SK
Hrúturinn teymdur eins og fínn kaupstaðahundur.
Sögusetur íslenska hestsins
Sparisjóðurinn styrkir
Á Laufskálaréttardaginn
24. september sl. færði
Sparisjóður Skagafjarðar
Sögusetri íslenska hestsins
veglegan styrk að upphæð
1,5 m.kr.
Fór afhendingin fram í
afréttarlandi Kolbeinsdals en á
sömu slóðum fyrir liðlega
hundrað árum var Sparisjóð-
urinn fluttur á hesti þaðan þar
sem hann var stofnaður og
niður í Hjaltadal.
Það má segja að stemningin
við afhendinguna hafi verið við
hæfi íslenska hestsins þar sem
afréttarstóð úr Kolbeinsdal
rann hjá á leið sinni til réttar
ásamt fjölda gesta sem tekur
þátt í þeirri smalamennsku að
tilstuðlan íslenska hestsins.
Það var Arna Björg Bjarna-
dóttir sem tók við styrknum úr
höndum Sigurbjörns Bogasonar
útibústjóra Sparisjóðsins og
Kristjáns Snorrasonar mark-
aðsstjóra sem mættir voru í
dalinn þó ekki ríðandi. Arna
þakkaði höfðinglegan styrk og
sagði hann koma sér afskaplega
vel, nú þegar þrengir að, við
uppbyggingu setursins. /PF
Sigurbjörn Bogason, Arna Björg og Kristján Snorrason.
Um þessar mundir er verið
að grafa fyrir nýju torgi
sem mun verða smíðað
vestan við brú yfir Syðri
Hvammsá á Hvamms-
tanga. Nánar tiltekið
verður torgið staðsett á
milli Kaupfélagsins og
kaffihússins Hlöðunnar.
Guðmundur Vilhelmsson
verktaki vinnur við að flytja
það efni sem þarf að fjarlægja
vegna framkvæmdarinnar.
Fyrirtækið Reynd að smíða
mun svo sjá um smíðarnar.
Vinnuheiti svæðisins er
Brúarhvammur en margir
vilja frekar að svæðið sé torg
en hvammur. Þá er bara
spurning, hvað ætti svæðið
að heita? /Húnaþingsblogg
Hvammstangi
Nýtt torg í
smíðum