Morgunblaðið - 09.02.2018, Page 29

samverustunda með Hrafnari
sem býr með móður sinni í Kaup-
mannahöfn. Það var dásamlegt
að sjá hversu dugleg þau bæði
voru að kyssa ömmu og klappa
þegar hún fárveik lá í rúmi sínu í
Skógarbæ, en þar dvaldi Helen
sína síðustu daga.
Jóhann og Helen slitu samvist-
um og börnin bjuggu eftir það hjá
föður sínum. Sambýlismaður
Helenar síðustu árin var Örn A.
Nielsen.
Við sendum börnunum þrem-
ur, fjölskyldum þeirra, systrum
og ástvinum Helenar samúðar-
kveðjur.
Vertu ávallt Guði falin, Helen
okkar.
Þuríður, Sigþrúður,
Hallfríður og Björg
Ingimundardætur.
Í dag kveðjum við kæra ferm-
ingarsystur okkar frá Patreks-
firði, Helen Lund sem lést hinn
28. janúar eftir erfið veikindi. Við
fæddumst í sama þorpinu, lékum
okkur á eyrinni, eyddum vetrun-
um saman í skólanum. Við fermd-
umst saman, hnýttum á okkur
frystihússvunturnar í skólafríum,
lukum skyldunáminu og gott bet-
ur, lífið togaði okkur til fullorð-
insáranna. Það brosti við okkur
framtíðin og við héldum hvert í
sína áttina.
Eins og gerist þegar aldur tel-
ur marga tugina er okkur gjarnt
að horfa til löngu liðinna ára og
magnast minningarnar í huga
okkar eftir því sem lengra líður
frá æskuárum en samt finnst
okkur við einhvern veginn ekki
deginum eldri en tuttugu og
fimm. Það er svo sárt þegar
ótímabært brotthvarf úr þessu
jarðlífi ber að, stutt er síðan við
fylgdum kærum jafnaldra okkar
hinsta spölinn en við stöndum
máttvana gegn almættinu og
fáum engu breytt.
Helen var ljúf og glaðleg og
minnumst við hennar þannig.
Hún átti góða fjölskyldu, naut
þeirra forréttinda eins og svo
mörg okkar að hafa afa og ömmu í
nálægðinni en þau bjuggu í sama
húsi og hún. Margrét móðir Hel-
enar var mikil listakona og vorum
við krakkarnir yfir okkur hrifin af
fegurðinni í fögrum blómunum
sem hún teiknaði fyrir hana í
minningarbækurnar, ásamt fag-
urlega gerðu hjarta sem umlukti
orðin „mundu mig, ég man þig“.
Helen var norsk í föðurætt og
munstraðar norskar peysur
vöktu athygli og aðdáun, hand-
verkið fagurt og ekki á hverjum
degi sem svona fallegar peysur
sáust eins og hennar.
Í gegnum árin höfum við verið
nokkuð dugleg að hittast árgang-
urinn 1962 frá Patreksfirði. Á fer-
tugasta aldursári okkar var farið
í óvissuferð sem hófst við Mjódd-
ina í Reykjavík og endaði eftir
nokkur óvænt stopp á hóteli á
Flúðum. Ferðin var vel heppnuð í
alla staði, Helen naut sín eins og
við öll og beinlínis geislaði af
henni en því miður varð ferðin
hennar síðasta með okkur. Við
notum flest okkar samfélags-
miðla og í gegnum Fésbókina
höldum við hópinn ef svo má
segja. Við fylgdumst með, skipt-
umst á skilaboðum, sáum myndir
af myndarlegum börnum Helen-
ar og barnabörnum sem hún var
afar stolt af. Við fylgdumst með
fréttum af erfiðum veikindum
hennar og glímunni sem hún laut
svo í lægra haldi fyrir nú í jan-
úarlok.
Nú er komið að leiðarlokum en
það er huggun harmi gegn að nú
skuli Helen laus frá þrautum og
við trúum að nú sé hún á fögrum
stað, umvafin eilífri birtu og yl.
Börnum hennar, barnabörnum,
systrum og fjölskyldunni allri
sendum við innilegar samúðar-
kveðjur.
Megi góðar minningar verða
ykkur huggun og styrkur. Við
þökkum samfylgdina, Guð blessi
þig, kæra Helen.
Fyrir hönd fermingarsystkina,
Anna.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. FEBRÚAR 2018
✝ Eyjólfur NíelsBjarnason
fæddist 18. ágúst
1925 á Ísafirði.
Hann lést 3. febr-
úar 2018 á hjúkr-
unarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi.
Foreldrar Eyj-
ólfs voru Bjarni
Magnús Pétursson,
f. 1.1. 1892, d. 19.2.
1957, og Herdís Jóhannesdóttir,
f. 23.9. 1891, d. 7.8. 1961. Þeim
Bjarna og Herdísi varð margra
barna auðið og var Eyjólfur átt-
undi í röð 14 systkina.
Eyjólfur kvæntist árið 1947
Unni Konráðsdóttur, f. 21. feb.
1930. Þau eignuðust fimm börn:
Birna, f. 15.12. 1947, d. 26.8.
1990, maki Eiríkur H. Tryggva-
son, f. 5.12. 1944, d. 2000. Börn:
Íris, Tryggvi og Eyjólfur Ró-
bert. Þorbjörg, f. 16.9. 1950, d.
14.2. 1951.
Konráð, f. 28.6. 1954, maki
Helga Óladóttir, f. 4.4. 1956.
Börn Óli Halldór og Unnur
Hann kenndi vinnuteikningar
við Iðnskólann á Ísafirði. Þá var
Eyjólfur mikill sundmaður og
þjálfaði bæði sund og handbolta.
Hann æfði og keppti í badmin-
ton til margra ára, varð Vest-
fjarðameistari og keppti á Ís-
landsmótum. Hann var líka
mjög liðtækur í biljard. Hann
var um skeið varaformaður
Sjálfstæðisflokksfélags á Ísa-
firði og stýrði kostningaskrif-
sofu flokksins í 101 eftir að suð-
ur kom í nokkrum kosningum.
Eftir að Eyjólfur flutti til
Reykjavíkur 1967 vann hann um
tíma við rafvirkjun, stofnaði síð-
ar eigið fyrirtæki, Gleriðju Suð-
urnesja. Um 1970 hóf hann störf
hjá Sjóvá við tryggingasölu.
Hann var fljótlega orðin sölu- og
innheimtustjóri Líftrygginga-
félags Sjóvár og gegndi því
starfi til sjötugs.
Hann tók mikinn þátt í fé-
lagslífi golfara, var einn stofn-
enda og stjórnarmaður í LEK,
landssambandi eldri kylfinga og
mótastjóri þess í mörg ár.
Hann var vígður inn í Odd-
fellow-regluna 1984 og tók þátt
í starfi þeirra alveg fram á síð-
ustu ár og var sýndur þar marg-
víslegur sómi.
Útför Eyjólfs fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 9. febrúar
2018, og hefst athöfnin kl. 11.
Linda. Herdís, f.
4.8. 1957, maki Æg-
ir Kári Bjarnason,
f. 1.4. 1954. Börn
Eyjólfur Már, Elvar
Örn, Rúnar Rafn og
Steinar Valur. Eyj-
ólfur Unnar, f. 7.12.
1959, maki Hildur
A. Pálsdóttir, f. 4.7.
1960. Börn: Arnar
Páll, Atli Freyr og
Ása Alexía. Alls eru
langafabörnin 23.
Eyjólfur fór sex ára í sveit í
Aðalvík og síðar til fjögurra ára
dvalar í Svansvík og Reykjanesi
við Djúp. Hann fór 14 ára til sjós
og var á nokkrum bátum uns
hann komst 17 ára í pláss á Ven-
usi frá Hafnarfirði sem þá var
aflamesta skip togaraflotans og
var þar í tæp fjögur ár.
Eyjólfur lærði rafvirkjun og
fór fljótlega út í að starfa sjálf-
stætt og setti upp Straum, verk-
stæði og verslun með rafvörur
sem reyndar breyttist síðan í
snyrtivöruverslun og skraut-
fiskabúð.
Elsku hjartahlýi pabbi minn
með stóra faðminn hefur kvatt
okkur.
Minningabrot koma upp í hug-
ann.
Pabbi að sækja okkur á barna-
heimilið og við hlupum í út-
breiddan faðminn. Pabbi að
sækja mig og Konna í sveitina og
við gistum á hóteli. Pabbi að
kenna mér á bíl.
Pabbi sem stóð sem klettur
með okkur þegar við misstum
Eyjólf Má. Pabbi alltaf tilbúinn
að passa strákana okkar og gaf
þeim alltaf ís.
Pabbi að kenna strákunum
okkar að synda.
Pabbi strokinn og fínn á leið í
Oddfellow. Pabbi alltaf að borða
besta mat í heimi í mat hjá okk-
ur.
Pabbi svo stoltur að flytja í
Frostafoldina. Pabbi í kaffi á
verkstæðinu að segja sögur.
Pabbi að ræða á Sunnuhlíð
hve ríkur hann væri …hvílíkt
barnalán.
Elsku pabbi, afi og tengdó, við
söknum þín.
Herdís, Ægir, Elvar, Rúnar,
Steinar og fjölsk.
Elsku afi átti það til að hringja
til þess eins að segja: „Veistu
hvað ég er montinn yfir því að
vera afi þinn?“ Í breiða faðm-
inum gat maður týnt sér og stóru
lófarnir veittu öryggi þegar lítil
hönd smeygði sinni í afalófa á
leið í sund, sem var reglulega á
sunnudagsmorgnum, svo var
komið við í bakaríinu og keypt
kókómjólk og snúður. Afi á app-
elsínugula kagganum … var
svalasti afinn, að minnsta kosti
var hann það í heimi lítillar
hnátu.
Ég geymi vel og minni mig
reglulega á þegar afi sagði mér
söguna þegar hann ákvað að
breyta lífssýn sinni, þegar hann
ákvað að hann skyldi með ein-
hverjum hætti finna eitthvað
gott við hvern dag og byrja á því
að brosa framan í spegilmynd
sína á morgnana. Ég hef verið
dugleg við að tileinka mér það
sama og sagt söguna þeim sem
vilja heyra þegar verkefni lífsins
verða krefjandi.
Afi minnti okkur stöðugt á
hversu ríkur hann væri, ríki-
dæmi hans fólst í fjölskyldunni.
„Ég er svo ríkur,“ sagði hann og
klappaði saman lófunum og hló.
Yndislegi afi minn.
Tárin eru dýrmætar daggir,
perlur úr lind minninganna.
Minninga sem tjá kærleika og ást,
væntumþykju og þakklæti
fyrir liðna tíma.
Minninga sem þú einn átt
og enginn getur afmáð
eða frá þér tekið.
(Sigurbjörn Þorkelsson.)
Ég veit að það tók fallegur
englaher á móti þér, afi minn.
Guð geymi þig.
Íris Eiríks.
Fallinn er frá elskulegur föð-
urbróðir minn, Eyjólfur, og
langri vegferð lokið. Hann var
stór systkinahópurinn, börn
Bjarna og Dísu sem bjuggu um
árabil í húsinu á Ísafirði sem
jafnan var kennt við Hornið, og
þau systkinin voru Hornapúk-
arnir og hefur sú nafngift fylgt
þeim og þeirra niðjum með
ánægju. Þrettán systkini flest
fædd í kreppunni og kannski
ekki alltaf létt fyrir unga krakka
að fara í sveit á barnsaldri sum-
arlangt og lengur, en þetta var
veruleiki þessa tíma. Eyjólfur fór
fyrst í sveit í Svansvík barnung-
ur en þar kynntist hann átta ára
sínum fyrsta lífstíðarvini honum
Jóa Þorsteins úr Vatnsfirði. En
það sem hefur einkennt þennan
systkinahóp eða „hele hopen“
eins og þau segja er þessi stóri,
tryggi kærleikur, samheldni,
sterk og náin bönd og nánast
daglegt samband sem hefur fylgt
þeim alla tíð. Nú eru þau þrjú
eftirlifandi, Dídí, Dúdú og Nonni.
Eyjólfur, Úffa og foreldrar mínir
bjuggu í mörg ár í Hlíðarvegs-
blokkinni og var daglegur og
mikill samgangur á milli en
krakkarnir þeirra, Birna, Konni,
Unnar og Didda, voru eins og
okkar systkini og við eins og
þeirra púkar og þau okkar. Birna
dóttir þeirra var glæsileg kona,
veiktist og lést langt um aldur
fram og var öllum harmdauði og
þau misstu dóttur sína Þor-
björgu fárra mánaða.
Eyjólfur var rafvirki og vann
við það á Ísafirði og stofnaði fyr-
irtækið Straum. Eyjólfur og fjöl-
skyldan flutti suður og vann
hann í fjölda ára hjá Sjóvá en eft-
irsjá og söknuður var hjá okkur
er þau fluttu. Sagði nú iðulega
við Eyjólf að hann væri ættar-
höfðinginn hjá Hornapúkunum
enda elstur. Eftir að frændi minn
komst á aldur kom hann síðustu
ár daglega í fyrirtækið til Unn-
ars og Konna. Þar komu afa-
strákarnir og þessi daglega sam-
vera við þá hefur gefið honum
sérlega mikið á ævikvöldinu og
þeir flottir frændur mínir að hlúa
að honum, duglegir að fara í golf
og bíltúra og vera saman og
Didda frænka mín ekki síðri.
Kem alltaf við á verkstæðinu á
svona míni-ættarmót og gott að
hitta þá er ég á leið um. Við Eyj-
ólfur töluðum iðulega saman í
síma, stundum vikulega og þegar
hann hafði talað við Dúdú systur
sína þá talaði hann við frænku
líka. Síðasta ár var frænda mín-
um þyngra en hin, heilsan farin
að bila og hann sagði að elli kerl-
ing væri farin að elta sig svo
hvíldin var þreyttum kær.
Við systkinin og fjölskyldur
þökkum fallega samfylgd í gegn-
um lífið og Guð blessi minningu
hans.
Elsku Konni, Unnar, Didda,
Birnu-börn og fjölskyldur, Dídí,
Dúdú og Nonni.
Hjartans einlægustu samúð
frá okkur Hornapúkunum heima.
Bjarndís.
Eyjólfur Níels
Bjarnason
Hann Jón Þor-
leifsson mágur
minn var ekki van-
ur að vera með
neitt óþarfa mas eða stoppa
lengur en þörf krafði þegar
hann kom í heimsókn.
Yfirleitt kvaddi hann með
orðunum „takk fyrir mig og
veriði sæl“ og var rokinn á dyr
um leið og hann hafði sagt það
sem honum lá á hjarta og skellt
Jón Þorleifsson
✝ Jón Þorleifssonfæddist 21.
ágúst 1934. Hann
lést 19. janúar
2018.
Útför Jóns fór
fram 25. janúar
2018.
í sig hálfum kaffi-
bolla.
Mig langar að
heiðra minningu
hans með eftirfar-
andi ljóði:
Minning þín er mér ei
gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er
geymd,
þú heilsaðir mér og
kvaddir.
(Káinn)
Takk fyrir allar veiði-fjalla-
fjöru- og utanlandsferðirnar
ásamt öllum öðrum ógleyman-
legum samverustundum í gegn-
um tíðina.
Sigurjóna Matthíasdóttir.
Elskulegur faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR JÓHANN JÓNSSON,
fyrrv. bifreiðastjóri,
dvalarheimilinu Hraunbúðum,
áður Áshamri 35, Vestmannaeyjum,
lést sunnudaginn 28. janúar.
Jarðsungið verður frá Landakirkju laugardaginn 10. febrúar
klukkan 14.
Gunnar Rafn Einarsson Laufey Sigurðardóttir
Jón Garðar Einarsson Hrefna Guðmundsdóttir
Anna Einarsdóttir
Reynir Elíesersson Elísabet H. Einarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur bróðir minn,
HÉÐINN HEIÐAR BALDURSSON,
Vestmannabraut 24,
Vestmannaeyjum,
lést föstudaginn 12. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda
Júlía Sigurgeirsdóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
DÓRA KRISTÍN GUNNARSDÓTTIR,
Nærum,
Danmörku,
lést i Gentofte föstudaginn 2. febrúar.
Útförin fer fram frá Skansekirkegårdens kapel laugardaginn
10. febrúar klukkan 13.
Pétur Mikkel Jónasson
Margrét Jónasson Claus Parum
Kristín Jónasson Henrik Thornval
Marcus, Liv, Peter Vilhelm Fredrik,
Andreas og Natasia
Móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN KRISTVARÐSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði föstudaginn
2. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 12. febrúar klukkan 13.00.
Agnar Erlingsson Elin Erlingsson
Þorkell Erlingsson Margrét Hrefna Sæmundsd.
Ólafur Erlingsson Anna Arnbjarnardóttir
Kristinn Ágúst Erlingsson Sölvi Aasgaard
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær bróðir okkar, faðir, tengdafaðir
og afi,
STEFÁN PÁLSSON
frá Vík í Mýrdal,
andaðist á Landspítalanum laugardaginn
3. febrúar. Útförin fer fram frá Víkurkirkju
laugardaginn 17. febrúar klukkan 14.
Steinunn Pálsdóttir
Elín Pálsdóttir
Einar Kristinn Stefánsson Ragnhildur Hrund Jónsdóttir
Matthildur Einarsdóttir
Yndisleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSDÍS ÁRSÆLSDÓTTIR,
Fornhaga 13,
lést á Landspítalanum 26. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Ársæll Örn Kjartansson Sesselja Magnúsdóttir
Kristinn Rúnar Kjartansson Kristín Kristjánsdóttir
Svava Kjartansdóttir Þröstur Emilsson
barnabörn og barnabarnabörn