Morgunblaðið - 07.03.2018, Blaðsíða 22

Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. MARS 2018
✝ Salómon Gunn-laugur Gústaf
Kristjánsson fædd-
ist í Hafnarfirði 14.
ágúst 1943. Hann
lést 26. febrúar
2018 á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi.
Foreldrar hans
voru Kristján Jó-
hann Hansson, f.
19.1. 1916, d. 30.12.
1986, og Hulda Sigríður Jó-
hannsdóttir, f. 9.11. 1918. d.
12.12. 2006. Systur Salómons
eru Jóhanna, f. 1940, Sigurrós,
f. 1942, d. 2015, Fjóla, f. 1948, og
Ragnheiður, f. 1949. Salómon
ólst upp á Öldugötu 10 í Hafn-
arfirði og fluttist úr
foreldrahúsum 1963. Byrjaði að
stunda sjóinn 16 ára gamall og
ómons og Ingibjargar eru; 1)
Guðrún Margrét Salómonsdóttir
f. 1964. Eiginmaður hennar er
Júlíus Jóhannesson og börn
þeirra eru Ingibjörg Ása, Davíð
Örn og Veronika Ósk. 2) Hulda
Sigríður Salómonsdóttir, f.
1965. Eiginmaður Steingrímur
Ólason. Börn hennar af fyrra
hjónabandi eru Ágúst Ingi, Sal-
óme Ýr og Vilberg Þór Annes.
Stjúpbörn Huldu eru þrjú. 3)
Kjartan Friðrik Salómonsson, f.
1.6. 1972. Eiginkona hans er
Kolbrún Katla Breiðfjörð Alex-
andersdóttir. Börn þeirra eru;
Alexander Hrafn Breiðfjörð,
Salómon Ernir Breiðfjörð og
Viktoría Benný Breiðfjörð.
Langafabörnin eru fimm.
Útför Salómons fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 7.
mars 2018, klukkan 13.
stundaði sjóinn með
hléum til ársins
1988. Vann hann
við skipasmíði í
Bátalóni í nokkur
ár, þaðan tók hann
sveinspróf í vél-
virkjun árið 1984
og vann einnig sem
verkstjóri þar sein-
ustu árin. Í tæp 25
ár vann hann sem
sjálfstæður
atvinnurekandi við ýmis verk.
Salómon kynnist eftirlifandi
eiginkonu sinni árið 1963, Ingi-
björgu Kjartansdóttur, f. 4.6.
1947, og giftu þau sig 4.6. 1966.
Foreldrar Ingibjargar voru
Kjartan Friðriksson, f. 22.3.
1927, d. 27.3. 2017, og Guðrún
Margrét Sigurðardóttir, f. 3.2.
1928, d. 19.7. 2012. Börn Sal-
Elsku pabbi okkar, komið er að
leiðarlokum eftir hetjulega bar-
áttu við þennan illvíga sjúkdóm
sem krabbameinið er. Margar
minningar streyma um huga okk-
ar á þessari stundu. Okkur langar
að minnast þín fyrir allt sem þú
kenndir okkur og lagðir grunninn
að góðum minningum. Þau voru
ófá ferðalögin sem hófust á því er
þú varst að raða í bílinn en ekkert
mátti vanta, en betri „hleðslu-
stjóra“ eins og mamma sagði allt-
af var vart að finna, því hver hlut-
ur í skottinu hafði sinn stað og
varla hægt að koma fyrir tann-
stöngli þegar verkinu var lokið,
svo þétt var pakkað. Ekki má
gleyma skemmtilegu utanlands-
ferðunum með þér og mömmu
sem þú naust svo vel.
Það verður ekki annað sagt en
að þú hafir svo sannarlega nennt
að vera til því duglegri mann var
erfitt að finna. Ef þú varst ekki í
vinnunni varst þú öllum stundum
að smíða sumarbústaðinn ykkar
mömmu og þaðan eigum við
margar minningar með ykkur.
Eftir að þið selduð sumar-
bústaðinn við Apavatn tók við
vinna við Erluhraunið sem þið
mamma keyptuð árið 1988. Þið
eydduð miklum tíma í að dytta að
húsinu ykkar, smíða palla, gróð-
ursetja tré eða blóm í garðinum.
Garðurinn einkenndist af snyrti-
mennsku eins og þú varst þekkt-
ur fyrir. En snyrtimennska var
ofarlega í þínum huga.
Það má segja að vinnan hafi
verið þitt áhugamál. Það lýsti sér
best þegar við systkinin vorum að
flytja eða framkvæma, þá varst
þú alltaf mættur til að aðstoða. Þú
varst ofurvandvirkur og stundum
svo að það reyndi á þolinmæði
okkar systkina, því þú gafst þér
svo mikinn tíma til að vinna verk-
ið.
En í mörg ár átti sjómennskan
hug þinn allan og þegar við hugs-
um um afrek þín á sjó verðum við
óendanlega stolt af þér. Árin þín á
björgunarskipinu Eldingu sem
kafari hafa alltaf verið okkur
systkinum ofarlega í huga þegar
við segjum frá sjómennsku þinni.
Eftir að þú komst í land fórstu að
vinna í Skipasmíðastöðinni Báta-
lóni og síðustu árin þar vannstu
sem verkstjóri. Árið 1989 hófst þú
sjálfstæðan rekstur sem þú
stundaðir síðustu 25 árin.
Það er sárt til þess að hugsa að
við sjáumst ekki meir en við ylj-
um okkur við góðar minningar.
Elsku mamma okkar, nú er lífs-
förunautur þinn horfinn á braut
og munum við hugsa vel um þig
líkt og pabbi gerði, en hann bað
okkur að hugsa vel um ástina
sína, þig.
Til elsku pabba;
Hér er svo dapurt inni –
ó, elsku pabbi minn,
ég kem að kistu þinni
og kveð þig hinsta sinn.
Mér falla tár af trega
– en treginn ljúfsár er –
svo undur innilega
þau einmitt fróa mér.
Ég þakka fræðslu þína
um það, sem dugar best,
er hjálpráð heimsins dvína,
og huggað getur mest.
Þú gekkst með Guði einum
og Guði vannst þitt starf,
hið sama af huga hreinum
ég hljóta vil í arf.
Nú ertu farinn frá mér,
en föðurráðin þín,
þau eru ávallt hjá mér
og óma blítt til mín:
Guðs orðum áttu að trúa
og ávallt hlýða þeim,
það mun þér blessun búa
og ber þig öruggt heim.
(BJ)
Börnin þín,
Margrét, Hulda og Kjartan.
Vor í lofti og lífið er fallegt en
kveðjustundir sárar. Við ferð-
umst á tímabandi, nýtt líf skapast
og þeir eldri kveðja. Vitjunartím-
inn er valinn og tími Salómons,
hans Monna, er kominn. Eftir erf-
ið veikindi síðustu árin og hetju-
lega baráttu við illvígt krabba-
mein er komin kveðjustund.
Hugsunin leitar til baka yfir lið-
inn tíma og öll góðu árin. Okkar
góða vinátta til nær fjörutíu ára,
sem aldrei bar skugga á, hófst eft-
ir að ég kynntist elstu dótturinni
Margréti og kom í Kvíholtið í
Hafnarfirði, á heimili þeirra hjóna
Monna og Ingu. Eftir fyrstu sam-
töl okkar þar sem ættfræðin var
rakin vorum við tengdir böndum
sem aldrei brustu. Einstök nær-
vera og viðmót var einkenni
Monna, ávallt léttur í lund, hafði
gaman af samræðum og samneyti
við fólk, auk þess sem hann tók
virkan þátt í félagsstarfi.
Vinnan var stór hluti af lífi
Monna, einstakur dugnaður og
nákvæmni einkenndi allan starfs-
ferilinn. Byrjaði til sjós á unga
aldri eins og þekktist í þá daga,
sigldi á bátum og togurum í nærri
tvo áratugi. Oft voru fjarverur
langar þegar siglt var mánuðum
saman á fjarlæg mið. Þegar hug-
urinn stefndi í land starfaði hann
tímabundið við köfun og síðan
færðist stefnan til vélsmíða. Vél-
virkjun varð hans fag og starfaði
hann við fagið í fjölda ára í skipa-
smíðastöðvum og vélaverkstæð-
um. Það lék allt í höndum Monna
og færðist starfsvettvangurinn
síðar meir yfir í trésmíðar og
starfaði hann sjálfstætt við tré-
smíðar síðari hluta starfsævinnar.
Frá Kvíholtinu lá leiðin á Erlu-
hraunið, sem var heimili þeirra
hjóna síðustu þrjá áratugina.
Heimilið var metnaður Monna,
gestrisni og hlýlegt viðmót tók við
hverjum manni, enda gestkvæmt
á þeim bæ. Utan sem innan fór
hendi hans óaðfinnanlega yfir alla
hluti, lagað, pússað og málað.
Þannig hafði hann unun og yndi af
að halda öllu við gömlu sem nýju.
Garður þeirra hjóna var mikið
áhugamál, þegar voraði var allt
komið á fullt, beðin kláruð, allt
klippt og skorið, fjölærum blóm-
unum klappað og ný sumarblóm
sett. Krafturinn, eljusemin og
samheldnin hjá þeim hjónum var
einstök.
Í ferðalögum og útilegum var
Monni á heimavelli, sögur dóttur-
innar af ferðalögum fyrri tíma
hafa aldrei verið toppaðar og lýsa
honum best. Áður en ferðin hófst
var raðað og þar fór meistari, ekki
var hægt að koma sykurmola til
viðbótar í skottið, svo vel var rað-
að. Skottið fullt og farangurs-
grindin á toppnum, þannig voru
ferðir fyrri tíma, sem síðan
breyttust í tjaldvagna- og felli-
hýsaferðir. Sumarhúsið við Apa-
vatn sem þau hjón byggðu og áttu
á árum áður einkenndi Monna,
allt handbragð húss og lóðar
fyrsta flokks og þannig vildi hann
hafa hlutina, minna mas og meiri
vinna.
Á kveðjustund koma margar
minningar sem varðveittar verða,
afkomendum til lærdóms og
skemmtunar. Þær eru margar
minningarnar eftir samferð með
Monna og verð ég ávallt þakklát-
ur fyrir okkar tíma kæri vinur,
Guð blessi þig og varðveiti í þínu
næsta ferðalagi.
Þinn tengdasonur og vinur,
Júlíus.
Fyrir 26 árum kynntist ég
Kjartani mínum og eignaðist um
leið góða tengdafjölskyldu.
Tengdaforeldrar mínir eru ein-
staklega gott fólk og miklar fyr-
irmyndir og þykir mér afar vænt
um þau bæði. Hafa þau bæði
reynst mér vel og verið til staðar
fyrir mig og mína. En nú er komið
að kveðjustund, elsku tengda-
pabbi er fallinn frá. Þetta eru
skrítnir tímar, skrítið að hugsa til
þess að maður hittir hann ekki
aftur í þessu lífi. En minningarn-
ar verða ekki teknar frá okkur.
Margt kemur upp í hugann þegar
ég hugsa til tengdapabba. Ég
þekki engan sem fór jafn varlega í
lífinu og hann. Það var ósjaldan
sem hann skammaði mig fyrir
mikla kertanotkun og hafði hann
miklar áhyggjur af því að ég
myndi kveikja í húsinu einn dag-
inn. Ég lofa, elsku Monni, að fara
varlega. Eins var það ósjaldan að
hann tók Kjartan og fór með hon-
um út til að sýna honum hvernig
hann ætti að standa að verki þeg-
ar við vorum í framkvæmdum.
Eitt af því sem ég mun sakna mik-
ið er hvernig hann kvaddi mann
eftir heimsóknir og símtöl.
Kveðjustundin var alltaf jafn löng
og símtalið eða heimsóknin sjálf.
Ein af þeim minningum sem við
erum strax farin að hlæja að og
ylja okkur er hvernig þú á þinn
einstaka hátt tuggðir súkku-
laðirúsínur. Hann var börnunum
okkar góður afi og fylgdist vel
með lífi þeirra. Mér finnst svo
leiðinlegt að hugsa til þess að
hann verði ekki viðstaddur allar
stóru stundirnar í lífi barnanna
okkar Kjartans. Þegar ég og
Kjartan byrjuðum að ganga á fjöll
og jökla var hann okkar helsti
stuðningsmaður. Eftir hverja
göngu hjá okkur, hvort sem það
var lítil ganga eða stór, hringdu
hann og tengdamamma til að vita
hvernig hefði gengið og hvort við
værum ómeidd og svo vildi hann
fá að heyra ferðasöguna í smáat-
riðum. Hann var bæði stoltur af
okkur og hræddur um okkur. Eft-
ir að við fjölskyldan fluttum í
Norðurtúnið, sem hann hjálpaði
okkur að gera upp, hittumst við
alltaf einu sinni yfir sumartímann
öll stórfjölskyldan úti á pallinum
hjá okkur og áttum saman góðar
stundir. Fullt er til af myndbönd-
um og myndum frá þeim stundum
sem er ómetanlegt núna að eiga.
Eftirminnilegast er 50 ára brúð-
kaupsafmæli tengdaforeldra
minna þar sem var bæði sungið og
dansað. Inga og Monni dönsuðu
svo fallega saman á pallinum.
Mig langar að lokum að þakka
ykkur Ingu fyrir hann Kjartan
minn. Hann fékk það besta frá
ykkur báðum. Þar er einstakur
maður á ferð sem ég þakka fyrir á
hverjum degi.
Ekki hafa áhyggjur, Monni, við
pössum vel upp á Ingu þína.
Góða ferð elsku Salómon,
blessuð sé minning þín.
Þín tengdadóttir
Kolbrún Katla Breið-
fjörð Alexandersdóttir.
Elsku afi.
Það er skrítið að sitja hérna og
skrifa kveðjuorð til þín. Það er
svo margt sem ég er þakklátur
fyrir. Eins og það að vera fyrsti
nafninn þinn og bera upphafsstaf-
ina þína S.K. Báðir erum við
skírðir þremur nöfnum og berum
því löng og mikil nöfn. Það er
margt sem við eigum sameigin-
legt nafnarnir, t.d. er sagt að ég
fái snyrtimennskuna frá þér,
söfnunaráráttuna og það að fara
vel með hluti. Einnig erum við
þekktir fyrir að lykta vel af rak-
spíra. Ég var svo heppinn að fá að
vinna með þér í nokkrum verkum,
t.d. þegar að pabbi og mamma
keyptu Norðurtúnið og taka
þurfti það í gegn. Þú varst þar að-
alverkstjórinn og lærði ég margt
af þér þar. Við höfðum sama
áhuga á vélum og alltaf þegar við
hittumst töluðum við mikið um
vélar. Þú sýndir náminu mínu
mikinn áhuga enda er ég að læra
vélvirkjun alveg eins og þú. Það
var því rosalega gaman fyrir mig
að geta lagað bláa vinnubílinn
þinn fyrir þig eftir að þú veiktist.
Það voru ófáar stundirnar sem við
áttum saman í bílskúrnum þínum
uppi á Erluhrauni að laga bílinn
fyrir skoðun. Okkur nöfnunum
fannst einnig ekki leiðinlegt að
skála í ísköldum Víking gylltum
svona þegar var verið að dunda
sér í skúrnum. Takk, elsku afi,
fyrir allan þann tíma sem við átt-
um saman og allan þann fróðleik
sem þú miðlaðir til mín. Því að
heita Salómon fylgir ákveðin
ábyrgð eins og dugnaður, ná-
kvæmni og snyrtimennska. Ég
geri mitt besta, elsku afi, til að
standa undir nafni. Ekki hafa
áhyggjur af henni ömmu minni,
ég lofa þér að við hugsum öll vel
um hana.
Góða ferð, elsku afi, við hitt-
umst aftur seinna.
Þitt barnabarn og nafni
Salómon Ernir Breið-
fjörð Kjartansson.
Hann afi okkar var mjög sér-
stakur maður, ákveðinn en ljúfur.
Þegar við vorum lítil var eitt
sérstakt við sumarið sem maður
hlakkaði alltaf til og það voru úti-
legurnar með afa Monna og
ömmu Ingu. Alltaf nóg af nammi
enda enginn meiri nammigrís en
hann afi okkar, hann var alveg
vitlaus í súkkulaðirúsínurnar en
alltaf var talað um það hvernig
Salómon Gunnlaugur
Gústaf Kristjánsson
Elskuleg systir, mágkona og vinur,
INGILAUG AUÐUR
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Núpstúni,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
sunnudaginn 25. febrúar.
Jarðsungið verður frá Hrepphólakirkju föstudaginn 9. mars
klukkan 14.
Steinunn A. Guðmundsdóttir
Theodór A. Guðmundsson Brynja Bergsveinsdóttir
Guðjón Guðmundsson Ágústa Guðjónsdóttir
Margrét Larsen Páll Jóhannsson
Elskulega eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐNÝ MARÍA GUNNARSDÓTTIR,
Austurgötu 31,
Hafnarfirði,
Hagakoti,
lést á Vífilsstöðum fimmtudaginn 1. mars.
Útför hennar fer fram frá Áskirkju föstudaginn 9. mars
klukkan 10:30.
Sverrir Júlíusson
Jóhann Valdimarsson
Soffía Valdimarsdóttir Davíð Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA SIGRÍÐUR HANSDÓTTIR,
Akranesi,
lést á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Höfða
23. febrúar.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
9. mars klukkan 13.
Ólafía Guðrún Ársælsdóttir Sigfús Þór Elíasson
Ellert Ársælsson Gunilla Kolm
Edda Björk Ársælsdóttir
Gunnar Ársæll Ársælsson Fjóla Benný Víðisdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri
BJÖRN MÁR SVEINBJÖRNSSON
tæknifræðingur
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 12. mars klukkan 13.
Sveinbjörn Björnsson
Einar Örn Sveinbjörnsson Guðrún Karls Helgudóttir
Birna Þorvaldsdóttir Gunnar Júlíusson
Þorvaldur Bragason Guðrún Jóhannsdóttir
og fjölskyldur
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJARNI JÓN GOTTSKÁLKSSON
bifreiðarstjóri,
Gaukshólum 2,
lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu í
Reykjavík 28. febrúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík mánudaginn
12. mars klukkan 11. Jarðsett verður að Prestbakka á Síðu.
Ragnar Bjarnason
Gottskálk Jón Bjarnason Arndís Anna Hervinsdóttir
Heiða Kristín Þ. Bjarnadóttir Helgi Magnússon
Hinrik Daníel Bjarnason Kristín Harðardóttir
Jón Erlendsson Anna Ólöf Bjarnadóttir
barnabörn og langafabörn
Elskuleg systir, mágkona og móðursystir,
HREFNA JÓNSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
síðast til heimilis í New Jersey,
Bandaríkjunum,
lést þriðjudaginn 9. janúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju föstudaginn 9. mars
klukkan 13.
Guðrún Jónsdóttir Þráinn Árnason
Jón Halldór Þráinsson Bylgja Björk Haraldsdóttir
Hrefna Þráinsdóttir
Emma Guðrún