Morgunblaðið - 20.04.2018, Side 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. APRÍL 2018
✝ Erling ViðarSigurðsson
fæddist á Akra-
nesi 29. nóvember
1951. Hann lést á
sjúkrahúsinu á
Akranesi 10. apríl
2018.
Foreldrar hans
voru Sigurður
Hreinn Ólafsson
sjómaður, f. 14. 9.
1933 á Akranesi,
d. 18.6. 1978, og Inga Guð-
munda Magnúsdóttir, f. 11.12.
1933.
Alsystir: Fríða Sigurðar-
dóttir, f. 1952. Sammæðra:
Kristinn Jakob Reimarsson, f.
1964, Guðrún Kristín, Reim-
arsdóttir f. 1965, Inga Snæ-
fells Reimarsdóttir, f. 1968, og
Linda Reimarsdóttir, f. 1972.
Samfeðra: Guðrún Svanhvít
Sigurðardóttir, f. 1955, Ró-
Friðbergsson, f. 1972. Börn
þeirra eru Hjálmar Örn, f.
1998, og Þórdís Elín, f. 2001.
2) Magnús, f. 1974, sjómaður,
búsettur í Svíþjóð, fyrrver-
andi sambýliskona hans er
Lilja Debóra Ólafsdóttir og
saman eiga þau Jakob Fannar,
f. 1996. Maki Magnúsar er
Alda Björg Karlsdóttir, f.
1979. Börn þeirra: Karl Viðar,
f. 1999, Ingibjörg Sif, f. 2001,
og Mikael Darri, f. 2008.
Erling Viðar kvæntist
Gretu Isaksen, f. 1952 í Nor-
egi, árið 1989 en þau skildu
2010, þau áttu engin börn
saman.
Viðar, eins og hann var allt-
af kallaður, ólst upp á Vest-
urgötu 25 á Akranesi. Hann
var mikill fótboltaunnandi og
hafði auk þess mikið dálæti á
hafinu og sjómennskunni enda
slíkt sönnum Skagamanni í
blóð borið. Svo fór að hann
byrjaði að vinna á Símanum en
í því fólust mikil ferðalög um
landið. Á ferðum sínum vestur
til Ísafjarðar kynntist hann
Þórdísi Elínu Gunnarsdóttur
en þau felldu hugi saman og
giftust, fluttist hann þá til Ísa-
fjarðar þar sem hann stundaði
sjóinn. Hann bjó þar í nokkur
ár en eftir skilnað þeirra flutti
hann til Noregs þar sem hann
bjó fyrst um sinn um borð í
togaranum sem hann vann á.
Síðar leigði hann af gamalli
konu í Tromsö sem reyndist
honum afar vel. Eftir nokkur
ár þar kvæntist hann Gretu og
voru þau lengst af búsett í Ski-
botn í Storfjord, Troms, þar
sem hann vann við sjó-
mennsku. Árið 1998 lenti hann
í slæmu bílslysi sem olli því að
hann þurfti að hætta að vinna
og gekk með gervifót eftir
það. Hann og eiginkonan hans
slitu samvistum árið 2010 og
flutti Viðar þá aftur heim til
Íslands eftir 32 ára búsetu í
Noregi. Hann sest að á æsku-
slóðunum á Akranesi og flytur
svo inn á dvalarheimilið Höfða
í janúar 2018 þar sem Inga
Guðmunda, móðir hans býr.
Þar bjó hann til dauðadags.
Útför Erlings Viðars fer
fram frá Akraneskirkju í dag,
20. apríl 2018, og hefst athöfn-
in klukkan 14.
bert Birgir Sig-
urðsson, f. 1956,
látinn 1978, og
Sigrún Margrét
Sigurðardóttir, f.
1957.
Hinn 6. júní
1970 kvæntist Er-
ling Viðar Þórdísi
Elínu Gunnars-
dóttur, f. 24.6.
1950 á Ísafirði, en
þau skildu 1978.
Börn þeirra eru: 1) Díana, f.
1971, kennari í Hafnarfirði,
fyrrverandi sambýlismaður
hennar er Veigar Þór Guð-
björnsson og eiga þau saman
Guðbjörn Hólm, sérfræðing
hjá Akureyrarbæ, f. 1990,
hans sambýliskona er Guð-
borg Björk Sigtryggsdóttir, f.
1990, eiga þau eina dóttur,
Móheiði Yrju, f. 2016. Sam-
býlismaður Díönu er Bjarki
Öldurótið undir þrunginni þoku
þreytir á skilningarvit.
Hugur sem hefur ekki neina loku
hægist á meðan ég sit.
Tóm stara kýraugun tvö út á hafið
tíma og tíð hafa séð.
Áður en skipið í slippinn var grafið
sálu því léstu í té.
Úti á rúmsjó í tóminu reikar
rekur á skerið nú brátt.
Blærinn of blíður og öldurnar veikar
býsna lék lífið þig grátt.
Er seiðandi sjávarins öldurót
sál mína dregur og hug.
Til þess er síðast við mæltum vor
mót
mæðir nú á mínum dug.
(Guðbjörn Hólm Veigarsson.)
Best var að spjalla við afa
um heima og geima, horfa með
honum á boltann og rúnta eftir
ís. Hann og Diddi frændi tóku
nú ófáa bíltúrana niður að Vita
á Akranesi.
Afi var ósköp góður maður
sem vildi allt fyrir alla gera.
Hann elskaði okkur barnabörn-
in afar heitt og hafði augljós-
lega dálæti á því þegar við
komum í heimsókn til hans í
Noregi. Það var alltaf svo gott
að vera nálægt honum, finna
lyktina af vefjutóbakinu sem
einkenndi hann og hlusta á
hans sérstöku rödd með norska
hreimnum er hann sagði manni
glettnar sögur. Hann hafði
innilegan og frekar prakkara-
legan hlátur sem smitaði
ósköpin öll út frá sér. Eftir að
hann flutti til Íslands tók hann
ekki annað í mál en að panta
pitsu fyrir allan mannskapinn
þegar við kíktum inn og svo
bauð hann alltaf upp á Pipp í
eftirrétt.
Þetta var í miklu uppáhaldi
hjá bæði honum og okkur.
Takk fyrir allt, elsku afi.
Guðbjörn Hólm, Hjálmar
Örn, Þórdís Elín, Jakob
Fannar, Karl Viðar, Ingi-
björg Sif og Mikael Darri.
Erling Viðar
Sigurðsson
✝ Þóra SigríðurSigfúsdóttir
(Sigga) fæddist 13.
desember 1931 í
Hvammi í Þistil-
firði. Hún lést á
Landspítalanum
við Hringbraut 11.
apríl 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Margrét
Jensína Magnús-
dóttir, f. 1904, d.
1979, og Sigfús Aðalsteinsson, f.
1902, d. 1971. Sigga var fimmta
í röðinni af 14 systkinum. Þau
eru: Sigurbjörg Runólfsdóttir, f.
1921, d. 1995, sammæðra, Að-
alsteinn Jón, f. 1926, d. 1936,
Jóhanna, f. 1928, d. 2017, Har-
aldur, f. 1929, d. 2016, Magnús
Þórsteinn, f. 1933, d. 2014,
Björn Jóhann, f. 1935, Aðal-
steinn Kristbjörn, f. 1937, Aðal-
Fljótavík á Hornströndum, f.
1908, d. 1996.
Sigga og Líni eiga fjórar
dætur, 12 barnabörn og 19
barnabarnabörn: 1) Regína, f. 4.
september 1954. Eiginmaður
hennar er Haukur Georgsson, f.
23. október 1952. Eiga þau þrjú
börn, Sigurjón Hauk, Geir-
mund, Sigurþóru, þrjú tengda-
börn og átta barnabörn. 2)
Hrafnhildur, f. 26. júlí 1956.
Eiginmaður hennar er Ottó
Þormar, f. 21. apríl 1958. Eiga
þau þrjú börn, Berglindi Ósk,
Rebekku, Gauta, tvo tengdasyni
og þrjú barnabörn. 3) Sæunn, f.
22. nóvember 1960. Eiginmaður
hennar er Sigurpáll Sigur-
björnsson, f. 8. október 1958.
Eiga þau þrjú börn, Hebu Mar-
en, Fannar, Pálmar, eina
tengdadóttur og þrjú barna-
börn. 4) Guðrún, f. 3. september
1964. Á hún þrjú börn, Elvar
Geir, Ásdísi, Arnar Geir, þrjú
tengdabörn og fimm barnabörn.
Útför Siggu fer fram frá
Safnaðarheimilinu í Sandgerði í
dag, 20. apríl 2018, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
björg Jóna, f. 1939,
Hanna, f. 1940,
Nanna, f. 1940, d.
2012, Sigurður, f.
1942, drengur, f.
1942, d. 1942, og
Bára, f. 1944.
Hinn 16. júní
1961 gengu Sigga
og eftirlifandi
eiginmaður henn-
ar, Geir Sigurlíni
Geirmundsson
(Líni), f. 25. maí 1932, frá
Fljótavík á Hornströndum, í
hjónaband á Útskálum í
Hvalsnessókn. Ung að árum
fluttust þau í Sandgerði, þar
sem þau kynntust og bjuggu all-
an sinn búskap þar. Foreldrar
Lína voru Guðmunda Regína
Sigurðardóttir frá Aðalvík á
Hornströndum, f. 1904, d. 1994,
og Geirmundur Júlíusson frá
Elsku mamma, takk fyrir
allt.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki
með tárum, hugsið ekki um dauð-
ann með harmi eða ótta.
Ég er svo nærri, að hvert eitt tár
ykkar snertir mig og kvelur, þótt
látinn mig haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með
glöðum hug, lyftist sál mín upp í
mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem
lífið gefur og ég, þótt látinn sé, tek
þátt í gleði ykkar yfir lífinu.
(Höf. ók.)
Þín dóttir,
Sæunn.
Elsku mamma.
Dagurinn 11. apríl 2018 var
okkur fjölskyldunni mjög erf-
iður, þegar þú ákvaðst að svífa
inn í Sumarlandið og sofna
hinum væra blundi.
Erfitt verður að geta ekki
hringt og spjallað við þig um
prjónana, gróðurinn og blómin
sem þú elskaðir svo mikið og
fólkið þitt sem þú varst dugleg
að fá fréttir af. En vonandi líð-
ur þér nú betur og dansar við
þá sem á undan eru gengnir.
Skilaðu kveðju til þeirra frá
okkur.
Ég finn engin orð til að
þakka þér nógu vel fyrir allt
og allt og lýsa söknuðinum
sem fyllir hjarta mitt, en reyni
það með þessum fallega sálmi.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Valdimar Briem)
Ég elska þig, elsku mamma,
að eilífu, við hugsum um
pabba.
Þín dóttir,
Hrafnhildur.
Elsku mamma, það er skrít-
ið að koma í „hornið“ og þú ert
ekki lengur þar, en þú ert
komin í sumarlandið þar sem
þér líður vel.
Mamma elskaði að ferðast
og keyra um Ísland og fór hún
á æskuslóðir sínar á hverju
sumri. Seinna tóku hún og
pabbi barnabörnin með í þess-
ar ferðir þegar við systur
hættum að nenna að fara með
þeim.
Það var alltaf gott að koma
til mömmu, hún var ávallt
tilbúin með kaffi og pönnukök-
ur.
Ég flutti til mömmu þegar
pabbi þurfti að leggjast inn á
spítala og áttum við góða daga
með skemmtilegu spjalli um
gamla daga og nýja, börnin og
barnabörnin.
Mamma talaði lítið um sín
veikindi og hefur örugglega
ekki sagt okkur hversu mikið
veik hún var, en við náðum að
kveðja hana. Núna er hún
komin í sumarlandið eins og
hún sagði svo oft.
Ég ætla að setja inn lítið
ljóð sem henni þótti fallegt og
hafði gaman af syngja með
krökkunum:
Frost er úti fuglinn minn,
ég finn hvað þér er kalt.
Nærðu engu í nefið þitt.
Því nú er frosið allt?
En ef þú bíður augnablik
ég ætla að flýta mér,
að biðja hana mömmu mína
um mylsnu handa þér.
(Höf. ók.)
Takk fyrir allt, mamma mín.
Elska þig.
Guðrún.
Elsku amma mín, elsku
Sigga amma,
Himnarnir gráta í dag, trén
bruma og gróðurinn sprettur.
Ég græt. Ó, hvað ég græt.
Ég á erfitt með að ímynda
mér tilveruna án þín, án heim-
sókna í 01 og heyra kallað inn-
an úr stofu „er þetta hún Re-
bekka?“, tilveru án umræðna
við þig um prjónana og nýj-
ustu fréttir hvaðanæva, tilveru
án hennar „Siggu gömlu“ sem
hringdi til að forvitnast, eins
og þú orðaðir það alltaf í sím-
ann. Svo hlóstu upphátt að
eigin fyndni.
Mig verkjar í hjartað amma,
mig verkjar alls staðar við til-
hugsunina um að geta ekki
knúsað þig, rætt við þig um
allt milli himins og jarðar og
hlegið með þér. Þú ert límið
amma, þú heldur okkur öllum
saman.
Við hlúum að afa, elsku
amma, við vefjum hann kær-
leik þar til þið sameinist á ný.
Mikið og stórt er skarðið hjá
honum eftir hátt í 70 ára sam-
veru með Siggu sín. Eins og
afi segir, hann eignaðist fjórar
dætur og alla hina afkomend-
urna til að láta hugsa vel um
sig í ellinni. Við munum gera
okkar besta.
Við kveðjum bakarameistar-
ann, prjónakonuna, hinn eina
sanna erindreka, hlýju ömmu
sem ávallt var með svo mjúkar
og blíðar hendur til að halda í.
Meira að segja þegar við
kvöddumst í gær.
Það er satt sem þeir segja,
ömmur eru englar í dular-
gervi. En þú ert ekki sveipuð
dulargervi lengur, þú ert nú
sannur engill og það er gott að
vita af því að þú fylgist með
okkur úr fjarlægð og passar
upp á okkur. Nú dansar þú um
með pönnukökupönnuna,
spræk og full af orku.
Ég er heppin amma. Heppin
að vera þeirrar gæfu aðnjót-
andi að hafa haft þig hjá mér
alla mína tíð. Ég held áfram
að baka kökurnar þínar og
held prjónaarfleifðinni uppi.
Einn daginn ætla ég nefnilega
að verða jafngóð og þú.
Þar til við hittumst á ný.
Elska þig að eilífu, alltaf.
Þín,
Rebekka.
Ég sit hér og hugsa um all-
ar okkar góðu stundir í gegn-
um árin. Það voru forréttindi
að fá að alast upp í návist við
ykkur afa og gott að hugsa til
þess að hafa alist upp nánast í
næsta húsi þar sem dyrnar
voru alltaf opnar fyrir okkur
barnabörnin. Ég hugsa oft til
ferðalaganna okkar saman og
hve gaman mér þótti að fá að
vera með ykkur afa í bíl því þá
settum við „Hönd í hönd“ í
kassettutækið og sungum há-
stöfum. Það þótti líka alltaf til-
heyra þegar amma og afi voru
með í för að þegar komið var á
áfangastað og búið að tjalda
vagninum þá gerði amma fiski-
bollur í dós með tómatsósu,
það var það allra besta!
Prjónar voru hennar ær og
kýr og man ég ekki eftir
ömmu öðruvísi en með prjóna í
höndum.
Amma var einnig mikil hús-
móðir og eyddi löngum stund-
um í eldhúsinu hvort sem það
var við eldamennsku eða
bakstur enda ávallt mikill
gestagangur á heimili þeirra
afa. Ekki var hægt að stinga
inn nefinu öðruvísi en að á ör-
fáum mínútum væri búið að
útbúa heljarinnar veislu.
Amma var dugleg að heyra í
vinum og ættingjum sem ekki
bjuggu í hennar nærumhverfi
og í seinni tíð þegar ég var
flutt að heiman þá var alltaf
gott að koma í heimsókn í
Sandgerði, alltaf var amma
með nóg af fréttum enda var
hún mjög áhugasöm um það
sem fólkið hennar var að gera.
Elsku amma, ég veit að þú
ert komin á góðan stað núna
og ég vona að þér líði betur.
Við munum passa upp á afa.
Takk fyrir tímann sem við höf-
um átt saman, hann yljar mér
um hjartarætur. Ég læt fylgja
með lítið kvæði sem þér þótti
svo fallegt.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf, Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi
sérhvern dag, þó eitthvað þyngi.
Gef ég verði góða barnið,
geisli þinn á kalda hjarnið.
(Ásmundur Eiríksson)
Þín
Berglind Ósk.
Elsku Sigga amma og
langamma.
Þóra Sigríður
Sigfúsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ELÍN ARNOLDSDÓTTIR,
Fossheiði 50, Selfossi,
andaðist á heimili sínu 15. apríl.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju
þriðjudaginn 24. apríl klukkan 14.
Gísli Stefánsson Sigríður Jóna Ingólfsdóttir
Kristjana Stefánsdóttir
Ragnheiður Blöndal Sigurjón Halldór Birgisson
og barnabörn
Móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
JAKOBÍNA KRISTÍN STEFÁNSDÓTTIR,
Bíbí,
talsímakona,
frá Siglufirði,
lést 20. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að hennar ósk.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á líknarfélög.
Þökkum auðsýnda samúð.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórunn Andrésdóttir Stefán Andrésson
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, bróðir
og afi,
ÞÓR S. ÁRNASON,
Víðilundi 15, Akureyri,
lést 15. apríl.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 23. apríl klukkan 10.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Hollvinasamtök Sjúkrahússins á Akureyri.
Börn, tengdabörn, systur og afabörnin