Morgunblaðið - 23.04.2018, Síða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 23. APRÍL 2018
✝ Þór S. Árnasonfæddist í gamla
Hjarðarholti 13.
apríl 1930. Hann
lést á heimili sínu
15. apríl 2018.
Faðir hans var
Sigurður Árni
Árnason frá
Blómsturvöllum í
Kræklingahlíð, f.
23. janúar 1908, d.
19. ágúst 1990.
Móðir Þórs var Guðrún Jak-
obsdóttir húsmóðir frá Húsavík,
f. 8. október 1909, d. 16. ágúst
1992.
Þór var þriðji elsti af 12 syst-
kinum. Systkini Þórs voru; Bald-
ur, f. 1927, d. 2002, Bragi, f. 1928,
d. 1997, Óðinn Jakob, f. 1931, d.
2014, Stefán Ragnar, f. 1932, d.
1972, Sigríður
Árnína, f. 1934, d.
2013, Jenný Lind, f.
1936, d. 2002, Hörð-
ur, f. 1937, d. 1941,
Ólöf Hallbjörg, f.
1939, Anna Guðrún,
f. 1941, d. 1999,
Hulda Lilý, f. 1943
og Sonía Lind, f.
1949, d. 1949.
Þór giftist Jónu
S. Alfreðsdóttur, f.
30. júní 1929, d. 5. mars 1967, og
eignuðust þau sjö börn. Börn
þeirra eru Örn Eyfjörð, f. 1951,
Alfreð Eyfjörð, f. 1953, d. 1954,
Alfreð Eyfjörð, f. 1954, Helgi Þór
Eyfjörð, f. 1955, Anna Katrín Ey-
fjörð, f. 1958, Sveinar Eyfjörð, f.
1960, og Helga Stefanía Eyfjörð,
f. 1963. Fyrir átti Jóna soninn
Þröst Arnar Sigurðsson, f. 1946.
Foreldrar Jónu voru Alfreð
Steinþórsson, f. 11. júlí 1903, d.
23. apríl 1904, og Fjóla Katrín
Jónsdóttir, f. 2. október 1904, d.
12. júní 1960.
Þór og Jóna bjuggu fyrst í
Höfðaborg í Glerárhverfi og
fluttust síðan í Langholt 16 í
Glerárhverfi. Jóna lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á Akureyri 5.
mars 1967.
Seinni kona Þórs var Ásta
Aðalheiður Sigurðardóttir, f. 17.
janúar 1930, d. 13. apríl 2013.
Þau eignuðust saman eina dótt-
ur, Jónu Dóru Eyfjörð, f. 1971.
Þór byrjaði ungur að vinna
hjá Heildverslun Valgarðs
Stefánssonar og gerðist einn af
hluthöfum þar. Hann vann þar
þangað til hann lét af störfum
vegna aldurs.
Útför Þórs fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 23. apríl,
klukkan 10.30.
Elsku pabbi og tengdapabbi,
okkur langar að minnast þín með
þakklæti fyrir þær góðu stundir
sem við og fjölskylda okkar átt-
um með þér. Mikil eftirvænting
var hjá börnunum okkar þegar
þú og Ásta amma komuð suður.
Þá var gjarnan fjölskyldunni
safnað saman í matarboð hjá okk-
ur og spjallað saman. Þú varst
mjög skipulagður og vildir nýta
hverja stund og því var oftar en
ekki búið að skipuleggja dagana
fyrir fram og helst vildir þú byrja
daginn á einhverju verkefni við
að lagfæra eða smíða hjá okkur
eða barnabörnunum, síðan mátti
kannski leika sér eitthvað. Oft
var farið í góðan bíltúr. Einn er
okkur ofarlega í huga, það er ferð
í Þórsmörk en þangað höfðið þið
ekki komið. Frekar mikið vatn
var í Krossánni og flæddi aðeins
inn í bílinn. Þér var skemmt en
Ástu var órótt, farin að blotna í
fæturna, en litli guttinn hann
nafni þinn, Þórhallur Þór, reyndi
að róa ömmu sína og sagði amma
þetta er allt í lagi við keyrum
bara upp á stein þegar við kom-
um upp úr og þá rennur vatnið
út.
Alltaf var jafn gott að koma og
gista hjá þér og Ástu, hlýlegar
móttökur og fullt borð af kræs-
ingum. Þá skutumst við feðgar
stundum upp á golfvöll og tókum
einn hring. Eftir að Ásta lést
tókst þú við keflinu í eldhúsinu og
var gaman að fylgjast með því
hvað þú varst duglegur að bjarga
þér, þú sem varla hafðir áður sett
kartöflur í pott. Steiktur lamba-
hryggur var sérgrein þín og þar
birtist vandvirknin og nákvæmn-
in vel þegar puran var skorin í
jafna teninga nákvæmlega senti-
metri á kant.
Það er kannski ekki hægt að
segja að lífið hafið alltaf leikið við
þig en ekki kvartaðir þú yfir þínu
hlutskipti og tókst áföllum með
miklu æðruleysi. Réttsýni og
heiðarleiki var þér í blóð borið og
Þór S. Árnason aldrei heyrðum við þig halla orðitil nokkurs manns.
Elsku pabbi og tengdapabbi,
takk fyrir alla þína góðu nærveru
og hlýju. Við vitum að það hefur
verið tekið vel á móti þér.
Englar Guðs þér yfir vaki og verndi
pabba minn
vegir okkar skiljast núna, við sjáumst
ekki um sinn.
En minning þín hún lifir í hjörtum hér
því hamingjuna áttum við með þér.
Þökkum kærleika og elsku, þökkum
virðingu og trú
þökkum allt sem af þér gafstu, okkar
ástir áttir þú.
Því viðmót þitt svo glaðlegt var og
góðleg var þín lund
og gaman var að koma á þinn fund.
Með englum Guðs nú leikur þú og lítur
okkar til
nú laus úr viðjum þjáninga, að fara það
ég skil.
Og þegar geislar sólar um gluggann
skína inn
þá gleður okkar minning þín, elsku
pabbi minn.
Vertu góðum Guði falinn er hverfur þú
á braut
gleði og gæfa okkur fylgdi með þig
sem förunaut.
Og ferðirnar sem förum við um landið
út og inn
er fjarsjóðurinn okkar pabbi minn.
(Guðrún Sigurbjörnsdóttir)
Hvíl þú í friði.
Alfreð og Aðalheiður.
 Fleiri minningargreinar
um Þór S. Árnason bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
✝ Sigríður J. Lúð-víksdóttir
fæddist í Reykjavík
20. desember 1930.
Hún andaðist á
hjúkrunarheimilinu
Sóltúni 6. apríl
2018.
Foreldrar hennar
voru Lúðvík Vil-
hjálmsson skip-
stjóri, fæddur á
Akranesi 11. júlí
1899, dáinn 18. júní 1965, og Þor-
björg Guðrún Jónsdóttir, fædd á
Barðaströnd 23. nóvember 1901,
dáin 5. október 1969.
Alsystkini Sigríðar voru
Ágústa Fanney, f. 1933, d. 2010,
og drengur f. 1937, og lést á
sama ári. Sigríður átti fjögur
hálfsystkini samfeðra: Jakobínu
Þóru, f. 1924, d. 1952, Vilhjálm
Kristin, f. 1926, d. 1966, Gerði, f.
1942 og Iðunni, f. 1947, d. 2013.
Árið 1949 eignaðist Sigríður
manni á Akureyri. Foreldrar
hans voru Elías Hjörleifsson, f.
1899, d. 1938, og Ingibjörg Guð-
mundsdóttir, f. 1894, d. 1977. Sig-
ríður og Elías bjuggu fyrst í
Reykjavík, þar sem Sigríður
vann hjá embætti tollstjóra. Árið
1966 fluttu þau til Siglufjarðar
og síðan til Akureyrar árið 1980.
Eftir lát eiginmanns síns árið
1997 flutti Sigríður aftur til
Reykjavíkur, þar sem hún bjó
þar til hún lést. Börn Sigríðar og
Elíasar eru tvö: Ingibjörg, f. 22.
febrúar 1968, lögfræðingur, og
Lúðvík, f. 8. mars 1969, hagfræð-
ingur. Fyrrverandi eiginmaður
Ingibjargar er Eyþór Þorbergs-
son, f. 1962. Þau eiga þrjú börn.
1) Elías Árna, f. 1995. 2) Arnhildi
Guðrúnu, f. 1998. 3) Iðunni Örnu,
f. 2000. Eiginmaður Ingibjargar
er Birgir Guðmundsson, f. 1956.
Börn Birgis og stjúpbörn Ingi-
bjargar eru: 1) Gunnar Ernir, f.
1987 og 2) Iðunn Dóra, f. 1992.
Lúðvík og Sigríður Kristjáns-
dóttir, f. 1967, eiga þrjá syni; Elí-
as, f. 1998, Kristján, f. 2000 og
Hannes, f. 2001.
Útför Sigríðar fer fram frá
Háteigskirkju í dag, 23. apríl
2018, klukkan 13.
dótturina Þor-
björgu Brynhildi, f.
10. júní 1949, safn-
afræðing, með
Gunnari Her-
mannssyni, f. 1930,
d. 1989. Eiginmaður
Þorbjargar er Jón
Gestur Viggósson, f.
1946. Þau eiga fjög-
ur börn: 1) Ástu
Vigdísi, f. 1967.
Maki Guðmundur
Markússon, f. 1969. Þau eiga þrjú
börn. 2) Sigríði Björk, f. 1972.
Maki Magnús Árni Magnússon, f.
1968. Þau eiga fjögur börn. 3)
Berglindi Völu, f. 1974. Maki Jón
Þorvarðarson, f. 1972. Þau eiga
þrjú börn. 4) Kjartan Frey, f.
1980. Maki Íris Stefánsdóttir, f.
1981. Þau eiga þrjú börn.
30. desember 1961 giftist Sig-
ríður Elíasi I. Elíassyni, f. 10.
apríl 1926, d. 7. apríl 1997, síðar
bæjarfógeta á Siglufirði og sýslu-
Sigríður tengdamóðir mín
fæddist í byrjun kreppunnar og
lifði því þann tíma þegar þjóðin
braust úr fátækt og skapaði
samfélag jöfnuðar og velferðar.
Hún var 10 ára þegar foreldrar
hennar skildu og í kjölfarið
veiktist Þorbjörg móðir hennar
þannig að daglegt heimilishald
lenti um tíma á hennar herðum
barnungri. Sigríði voru gefnar
góðar gáfur í vöggugjöf og fyrir
hvatningu góðs fólks fór hún
norður til Akureyrar í mennta-
skóla, en það var síður en svo
sjálfsagt á árunum eftir stríð að
alþýðustúlkur gerðu slíkt. Í MA
kynntist Sigríður Gunnari Her-
mannssyni og varð hún barns-
hafandi, en af frekara sambandi
þeirra varð ekki. Hún hætti í
námi, flutti suður aftur og bjó í
Reykjavík með Þorbjörgu dóttur
sinni. Ugglaust hefur lífið ekki
verið einfalt fyrir unga einstæða
móður í Reykjavík um miðja síð-
ustu öld en það rímar vel við
mín persónulegu kynni af Sigríði
að þegar ég heyri Þorbjörgu
dóttur hennar tala um þessi ár
er ekki minnst á mótlæti eða
erfiðleika. Frekar virðist skína í
gegn glaðværð og æska móð-
urinnar í uppeldi og viðhorfum,
en þær mæðgur áttu til að gera
óvenjulega hluti á þess tíma
mælikvaða, s.s. að fara í bíó eða
á kaffihús eftir vinnu.
Sigríður kynnist Elíasi I. Elí-
assyni, sem þá var lögfræðingur
í dómsmálaráðuneytinu, snemma
á sjötta áratugnum og þau giftu
sig í árslok 1961.
Árið 1966 fluttu þau til Siglu-
fjarðar, en þar hafði Elías fengið
stöðu sem bæjarfógeti. Á Siglu-
firði bjuggu Sigríður og Elías
fram til 1980 en fluttu svo til
Akureyrar, þar sem Elías varð
sýslumaður. Á Siglufirði fædd-
ust þeim börnin Ingibjörg og
Lúðvík. Segja má að á þessum
langa tíma á Siglufirði og Ak-
ureyri hafi Sigríður verið í hlut-
verki maka embættismannsins,
hún sá um heimilið og börnin.
Því hlutverki sinnti hún með ein-
dæmum vel og er fölskvalaus
hlýja og þakklæti áberandi hjá
börnum hennar þegar þau rifja
upp atlætið sem þau nutu. Raun-
ar náði umhyggja hennar líka til
allra vina og félaga þeirra. Þar
var enginn undanskilinn, allra
síst þeir sem á einhvern hátt
voru minni máttar. Allir vinir og
félagar þeirra Ingibjargar og
Lúðvíks áttu sitt annað skjól hjá
Sigríði. Bergmál þeirrar mann-
virðingar sem Sigríður ástund-
aði alla tíð hef ég oft heyrt þeg-
ar hennar börn, nú löngu síðar,
vitna til hennar þegar þau reyna
að hafa jákvæð áhrif á gildismat
eigin barna.
Elías lést óvænt árið 1997 og
umturnaði það lífi Sigríðar. Þau
Elías höfðu þó ráðgert að flytja
aftur suður, aftur „heim“, eftir
meira en 30 ára ferð norður í
land, og hélt Sigríður sig við þau
áform. Hún flutti á Dunhagann í
Reykjavík og bjó þar þangað til
hún flutti á Sóltún 2010.
Á þessari kveðjustundu minn-
ist ég samtala þegar Sigríður
kom norður í heimsókn til okkar
Ingibjargar áður en hún hvarf
inn í þann gleymskuheim veik-
inda sem síðar varð. Þar komu
fram persónueinkenni konu sem
bjó yfir mikilli reynslu, ljúfri og
sárri, konu sem hafði lifað tíma
mikilla breytinga og örlaga en á
sinn látlausa hátt unnið úr þeim
af æðruleysi og komist að því að
fólk er misjafnt og margbreyti-
legt – að á endanum væri það
væri manngildið sem skipti máli.
Að því leyti var Sigríður frábær
fulltrúi kynslóðarinnar sem bjó
til Ísland velferðar og jafnréttis.
Meira: mbl.is/minning
Birgir Guðmundsson.
Nú er Sigríður Jóhanna, eða
amma Sigga eins og hún var
alltaf kölluð heima hjá mér, fall-
in frá. Sigríður tengdamóðir mín
var góð kona sem lét sér annt
um fjölskyldu sína. Hún var
ávallt reiðubúin að styðja okkur
með ráðum og dáðum. Hún var
mikil barnagæla og hafði gaman
af því að gera vel við barnabörn-
in sín.
Það var ánægjulegur tími sem
við áttum saman þegar hún kom
og dvaldi hjá okkur Lúðvík í
Seattle. Þá naut hún þess að
fara í langa göngutúra um hverf-
ið með Elíasi, sem þá var
tveggja ára, í vagninum. Þau
fóru í ótal gönguferðir og skoð-
uðu allt sem fyrir augun bar,
hús, gróður og dýralíf. En á
þessum árum elskaði Elías allar
pöddur sem hann sá. Á meðan
kúrði Kristján nokkurra mánaða
gamall heima og ég var önnum
kafinn við að skrifa meistararit-
gerðina mína. Það er alls óvíst
að það hefði tekist að klára hana
án stuðnings hennar.
Eftir að við fluttum heim voru
synir mínir tíðir gestir hjá henni
og hún hjá okkur. Þá var þriðji
strákurinn búinn að bætast í
hópinn. Hannes hafði mikið dá-
læti á ömmu sinni, sem las alla
grísku goðafræðina upphátt fyr-
ir fróðleiksfúsan stubbinn. Því
eins og hún sagði svo oft: „Það á
að svara börnum þegar þau
spyrja og vilja fræðast um eitt-
hvað.“
Betri tengdamömmu hefði
ekki verið hægt að hugsa sér.
Hún setti aldrei út á neitt.
Brosti og gerði gott úr hlut-
unum. Blessuð sé minning þín
Sigga Jóka Lú.
Sigríður Kristjánsdóttir.
Sigríður Jóhanna
Lúðvíksdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Sigríði J. Lúðvíksdóttur
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar
eiginkonu minnar, móður okkar, ömmu og
langömmu,
STEINBJARGAR ELÍASDÓTTUR.
Árni Eiríksson
Elías M. Rögnvaldsson Laufey S. Birgisdóttir
Daníel Árnason Sunna Dís Ólafsdóttir
Arinbjörn Árnason Luis F.T. Meza
Erna S. Árnadóttir Sigurður E. Axelsson
barnabörn og barnabarnabörn
Frænka okkar,
DR. ÞURÍÐUR J. KRISTJÁNSDÓTTIR,
Aflagranda 40,
lést á Droplaugarstöðum miðvikudaginn
18. apríl.
Útförin auglýst síðar.
Systkinabörn
✝ Sigríður Jóns-dóttir fæddist á
Akureyri 12. ágúst
1945. Hún lést á
heimili sínu Holta-
teigi 24 á Akureyri
16. apríl 2018.
Foreldrar hennar
voru Jón Gíslason
trésmíðameistari á
Akureyri, f. 14. sept-
ember 1915, d. 4.
október 2009, og Jó-
hanna Zophusdóttir, f. 23. ágúst
1913, d. 2. apríl 1988.
Systkini hennar eru: Sveinn
Heiðar, látinn, eiginkona Erla
Oddsdóttir, látin. Börn þeirra eru
fimm. Sæbjörg, maki Jón Hlöðver
Áskelsson, börn þeirra eru þrjú.
Karl, eiginkona Helga Þórðar-
dóttir, börn þeirra eru fimm.
Fyrri maður hennar var Þórir
Hans Ottósson, þau skildu. Hinn 21.
desember 1974 giftist hún Stefáni
G. Jónssyni, f. 3. október 1948.
Börn þeirra eru: 1) Jón Viðar Þór-
isson, f. 5.9. 1965, sambýliskona
Stefanía Auðbjörg Halldórsdóttir.
Þau eiga samtals fjögur börn og
eitt barnabarn. 2) Jóhanna Bára
Þórisdóttir, f. 22.7. 1967, eigin-
maður Ármann Helgi Guðmunds-
son. Þau eiga samtals fjögur börn
og tvö barnabörn. 3) Kristjana Þór-
isdóttir, f. 27.4. 1971, eiginmaður
Sigurður Gunn-
arsson. Þau eiga tvö
börn. 4) Jón G. Stef-
ánsson, f. 19.9. 1974,
eiginkona Hafdís
Inga Haraldsdóttir.
Þau eiga tvær dætur.
5) Helgi Heiðar Stef-
ánsson, f. 8.1. 1980,
eiginkona Ásdís Ár-
mannsdóttir. Þau
eiga tvö börn. 6) Sig-
urður Örn Stef-
ánsson, f. 12.8. 1982, eiginkona Sig-
rún Ólafsdóttir. Þau eiga tvær
dætur.
Sigríður bjó mestan sinn aldur á
Akureyri, en dvaldi eitt ár í Reykja-
vík á unglingsaldri og svo bjuggu
þau hjón í Svíþjóð 1976-1983 og í
Reykjavík 2001-2003. Hún lauk
gagnfræðaprófi frá Gagnfræða-
skólanum á Akureyri 1962. Á yngri
árum vann hún einkum við versl-
unarstörf en meginverkefni henn-
ar var uppeldi eigin barna og störf
bæði sem dagmamma og á skóla-
dagheimilum og leikskólum. Sótti
hún fjölmörg námskeið sem vörð-
uðu vinnu hennar. Hún tók þátt í
starfi ITC á Íslandi og var lengi fé-
lagi í Oddfellow-reglunni.
Sigríður verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju í dag, 23. apríl
2018, og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Hæ Helgi minn. Þannig hófst hið
vikulega símtal frá mömmu á Ak-
ureyri yfirleitt og svo var ávallt spurt
um hvort allir væru ekki frískir og
liði vel. Skipti þá engu þó hún sjálf
væri sárþjáð af verkjum í sínum
grimmu veikindum, alltaf voru þarfir
annarra í fjölskyldunni henni efst í
huga. Það sker í hugann að hugsa til
þess að móðurröddin sé þögnuð og í
rauninni eins og stórt ókleift fjall hafi
myndast á lífsveginum. En minning-
arnar koma flögrandi eins og fuglar
yfir fjallið og munu vonandi á end-
anum fljúga með mann yfir.
Já, mamma, ein fyrsta minningin
sem ég á er frá göngugötunni á Ak-
ureyri, mér fannst kalt og veröldin
var stór og ógnvænleg og ég spurði
hvort ég mætti leiða þig. Það var
auðvitað auðsótt og samstundis beit
enginn vindur og allt varð gott. Ég
hugsaði mikið um þessa minningu
þegar ég hélt í höndina á þér á dán-
arbeðinum, hönd þín var heit allt til
enda.
Mömmu fannst ekki ónýtt að sjá
þegar ég valdi mér smám saman
tónlist að ævistarfi því hún elskaði
tónlist og margar ómetanlegar
minningarnar af söng og gleði. Mjög
reglulega eftir að ég spilaði eitthvert
lag eða tónverk sagði hún: Ó, þetta
var svo fallegt. Ég held að það megi
sannlega segja að aðdáandi nr. 1 sé
fallinn frá.
Þegar ég samdi handa henni
nokkrar vísur í 71 árs afmælisgjöf
grunaði mig ekki að nokkrum dög-
um seinna myndi hún greinast með
illvígt krabbamein en um leið og ég
er sár og reiður yfir að hún hafi ekki
fengið lengri tíma með okkur er ég
óendanlega þakklátur fyrir öll árin
sem hún þó fékk.
Ég man sem gerst það hafi í gær
er grenjandi kom í heiminn.
Tók mér þar á móti mær
með mildan blíðan hreiminn,
og síðan hef ég verið vær
hver ætti að vera óður
sem eignast svona móður?
Þú faðmaðir mig og þakkaðir fyr-
ir vísurnar í afmælisboðinu þínu og
það var síðasta skipti sem við hitt-
umst áður en þú greindist með veik-
indin. Þú varst ótrúlega sterk og fal-
leg allt til enda og uppfullur af
þakklæti segi ég bara, takk fyrir allt,
mamma. Eins og segir í lokin á af-
mælisvísunum:
Eitt er það sem ekki skil
hví varstu Guð svo góður
og gafst mér svona móður?
Þinn sonur,
Helgi Heiðar.
Sigríður Jónsdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Sigríði Jónsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.